โหดแบบเนี้ย ผมช้อบชอบ !

   - อิกคิว -
 
   วะฮะฮ่า ! ไม่มีอะไรสุขไปมากกว่านี้แล้วโว้ยยยยยยยยยย ^O^ การที่ผมมานั่งหัวเราะชอบใจอยู่ในห้องคนเดียวแบบนี้มันก็เป็นเพราะยัยโหด เอ้ย ! ไม่สิ ต้องเรียกว่า 'แฟน' มากกว่าเนอะๆ เพราะหลังที่เราคบกันได้หนึ่งวัน ผมก็โทรสั่งยัยนั่นให้มาหาผมที่โรงเรียนในวันนี้เพื่อที่ผมจะได้ไม่ต้องไปเปิดตัวว่าที่แฟนหนุ่มในโรงเรียนของเธอ ยิ้ปปี้ !
   "แกเป็นบ้าอะไรของแกวะ เห็นนั่งขำมาทั้งวันแล้ว เมื่อวานพ่อแทงหวยถูกไง -_-?"
   "แทงบ้าแทงบออะไรเล่า ! ฉันแค่มีความสุขกว่าทุกวันก็เท่านั้นเอง"
   "แล้วความสุขของแกมันคืออะไรวะ ปกติวิชาวิทยาศาสตร์แกต้องอันเชิญฉันโดดเรียนไปพร้อมกับแก แต่วันนี้แกกลับนั่งเรียนแบบสบายใจเฉิมแถมยังตอบคำถามได้อีก กินยาผิดขวดป่าวน้อง"  
   "ฮะฮะฮ่า ^O^ แกไม่รู้อะไรซะแล้ว รอเย็นนี้แกก็จะรู้เอง"
   "รู้อะไรวะ ? แล้วเมื่อวานที่แกแอบไปยืนคุยโทรศัพท์อยู่คนเดียวมันหมายความว่าไง ปิดบังอะไรฉัน"
   ซันจิหันมาคาดคั้นผมก่อนจะเหล่มองด้วยสายตาจับผิดเอาเป็นมากๆ เอาน้า... เดี๋ยวเย็นนี้แกได้รู้แน่ ^G^
   "เดี๋ยวเย็นนี้แกก็รู้"
   ผมบอกแล้วส่งยิ้มเจ้าเล่ห์กลับไป ทำเอาซันจิแทบจะกระโดดขึ้นมางับหัวผมเลยล่ะ เพราะปกติผมกับมันไม่เคยมีความลับต่อกันอยู่แล้วแต่เรื่องนี้มันลับสุดยอดจริงๆ รับรองว่ามันเห็นมันต้องอึ้งแน่ๆ >///< เขินอะทุกคน
   "เออๆ ! ฉันจะรอดูตอนเย็นก็แล้วกัน หวังว่ามันคงจะเป็นเรื่องที่น่ายินดีนะ -_- "
   "แกดูหน้าฉันด้วยสิว่ามันเป็นเรื่องน่ายินดีหรือป่าว ^O^"
   "ประสาท - - แล้วสรุปเรื่องจดหมายไปถึงไหนแล้วล่ะ ยัยนั่นได้ตอบกลับมาหรือโทรมาหาแกบ้างหรือป่าว"
   ซันจิวนกลับมาเรื่องจดหมายอีกครั้ง ตามความจริงถ้ามันฉลาดพอผมคิดว่ามันคงเดาได้ว่าผู้หญิงที่โทรมาหาผมเมื่อวานเป็นใคร เพราะถ้าเป็นผู้หญิงในสังกัดผมจริงๆ ผมไม่แอบเดินไปคุยในที่ลับตาลับหูคนหรอก ผมออกจะเปิดเผยซะขนาดนั้น -_-!
   "ความลับ"
   "แกหัดมีความลับกับฉันแล้วเหรอ ?"
   "ยังไงก็ความลับ"
   "บอกฉันเถอะ พรีสสสสสสสสส ToT"
   "ยังไงก็ ความ ! ลับ !! "
   "ไอ้เวร ! จำไว้เลยนะ ต่อไปฉันจะไม่บอกแกสักเรื่องเดียวแม้แต่เรื่องขนม...อุ้บ !"
   ผมรีบคว้ากระดาษมายัดปากมันก่อนที่มันจะพล่ามอะไรออกมาในเรื่องที่ผมไม่อยากจะฟัง ผู้หญิงคนนั้นนะเหรอ หึ ผมเกลียดที่สุดเลยล่ะ ! 
    "ถ้าแกเอ่ยปากเรียกชื่อ... แม้แต่ครั้งเดียว ฉันจะไม่ให้อภัยแกเป็นครั้งที่สองแน่ !"
   "โอเค -_- ฉันขอโทษพอดีลืมตัววะ"
   ซันจิรีบแก้ตัวแล้วส่งยิ้มแหยๆมาให้ตามแบบของมันเมื่อโดนผมต่อว่าแบบเอาจริงเอาจิง
   "เออ !"
   "ฉันขอโทษที่ทำให้แกอารมณ์เสีย -0- เก๊าก๋อโต้ดดดดดดดดดดดด"
   ผมไม่ตอบแล้วเขกหัวมันไปหนึ่งที ก่อนที่มันจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาแฟน ( คนที่ 108 ) สุดที่รักแล้วเดินแจ๋นแล๋นออกไปจากห้องทันที 
   หนีปัญหาได้แนบเนียนจริงๆเลยไอ้บ้านี่ =_=! แต่ช่างเถอะ เพราะตอนนี้ผมกำลังมีความสุขอยู่น่ะสิ หึๆ ยัยยัยนมสดเอ้ย ! เธอเสร็จฉันแน่ อะคึอะคึ >O<!!
 
   - มาเลนเกวน -
 
   "ฮัดชิ้ว ! >.<"
   โอ้ยยยยยยยยย ! ฉันจามเป็นรอบที่เท่าไหร่ของวันนี้แล้วเนี้ย ขืนยังนั่งจามแบบนี้ต่อไปรูจมูกของฉันต้องกลายเป็นที่ทำรังของแมลงสาบแน่เลย ( บานเกินขนาดมาตราฐาน )
   "เป็นอะไรของเธอ เห็นนั่งจามทั้งวันแล้วนะ คิก"
   ขนมผิงเอ่ยถามอย่างขำๆแล้วก้มหน้าก้มตาทำการบ้านต่อ ใช่แล้ว... ตอนนี้ฉันและขนมผิงพากันมานั่งเล่นอยู่ที่ม้าหินใต้ต้นไม้ใหญ่หลังโรงเรียน ซึ่งเป็นที่กกดาน ( สำหรับฉัน ) และเป็นที่ทำการบ้าน ( สำหรับขนมผิง ) รอบๆเป็นสนามกีฬาต่างๆนานา ซึ่งฉันก็ชอบมานั่งส่องนักบอลหล่อๆที่วิ่งแย่งลูกบอลกันอย่างดุเดือด แต่ดูแล้วเท่เป็นบ้าเลยอ้า >///< แต่... ฉันมีแฟนแล้วนะ ! ไม่ๆๆๆๆ หมอนั่นมันก็แค่แฟนเพื่อผลประโยชน์ของทั้งสองฝ่ายก็เท่านั้นแหละ เห้อะ ! :-(
   "ป่าวหรอก -_- สงสัยคนใกล้ฉันจะไม่ได้อาบน้ำมาโรงเรียน"
   "อ้ายยยยย ! หยาบคายมากเลย ฉันออกจะสะอาดนะยะ >.<"
   "ฮะฮะฮ่า ฉันล้อเล่นน้า... เพื่อนฉันใสสะอาดบริสุทธิ์ทั้งกาย วาจา ใจ"
   ฉันบอกแล้วทอดสายตายาวออกไปทางสนามบอลซึ่งตอนนี้เริ่มมีนักบอลมาวอร์มร่างกายกันแล้ว >///<
   "บางทีฉันอาจไม่ได้ดีแบบที่เธอพูดก็ได้..."
   "อ้ายยยยยย ! ดูเบอร์ 17 สิ โหยขาวมากกกกกก >< แต่เมื่อกี้เธอพูดว่าไงนะ ?"
   ฉันหันกลับมาถามแบบงงๆ หลังจากอาการบ้า ( ผู้ชาย ) เบาลง -_- แต่เท่าที่ฉันจับใจความได้ ขนมผิงบอกว่าเธอไม่ได้ดีอะไรสักอย่างเนี้ยล่ะ ใช่ป่ะๆ \(- -?) (?- -)/
   "อะอ้อ ! ป่าวหรอก ฮะๆๆ ฉันบ้าเองล่ะพูดจาไร้สาระ จริงสิ ! เมื่อวานเธอบอกว่าเธอมีนัดตอนเย็น"
   "นัด ? นัดอะไรวะ..."
   ฉันเคยพูดแบบนั้นออกไปด้วยเหรอ แล้วฉันจะนัดอะไรกับใคร -*- เมื่อวานตอนเย็น... ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก เปล้ง ! หมดเวลาแล้วที่เธอต้องไป ( ไม่ใช่ล่ะ ! ) เมื่อวานอีตาบ้าอิกคิวโทรมาหาฉันนี่นาว่าให้ไปหาที่โรงเรียนตอนเย็น ไม่อย่างงั้นเขาจะเป็นฝ่ายมาเอง กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด >O< สติกระเจิงแล้วพี่น้องเอ้ย
   "...ตายแล้ว ! O.O ฉันลืมสนิทเลย กรี๊ดดด ฉันไปก่อนนะ บ๊ายบาย"
   ฉันจัดการโกยข้าวของลงกระเป๋าเป้ด้วยท่าทีรีบเร่งแต่ดูแล้วเหมือนลิงหิวกล้วยยังไงๆชอบกล - - ก่อนจะรีบวิ่งออกไปจากม้าหินทันที ขนมผิงโบกมือให้แล้วส่งยิ้มมาอย่างขำๆกับท่าทีของฉันแล้วก้มหน้าก้มตาทำการบ้านต่อ
   แล้วฉันล่ะคะ ? วิ่งสิคะวิ่ง กระโปรงเปิดช่างมันแล้วตอนนี้ ถ้าเทียบกับการที่ไอ้บ้านั่นจะมาหาฉันที่โรงเรียนมันไม่คุ้มเอาซะเลย ให้ตายสิ ! ฉันลืมเรื่องนี้ไปได้ยังไงกันเนี้ย อะไรกันเนี้ยยยยยยยยย >O<
 
   @ Carrelost School
   
   และแล้ว... ฉันก็พาร่างอันเหนื่อยหอบมายืนจังก้าอยู่หน้าประตูโรงเรียนของว่าที่ศัตรูเป็นรอบที่สอง ( ฟังแล้วดูเท่มากเลยอ้ะ -*- ) ก่อนที่สายตาจะเลื่อนเข้าไปสอดส่องบรรยากาศภายในโรงเรียน ซึ่งนั่น ! บริเวณม้าหินใต้ต้นไม้ใหญ่ พวกของอิกคิวนั่งรวมกันอยู่เป็นฝูง แถมเจ้าตัวยังนั่งออเซาะอยู่กับผู้หญิงอีกสองคนซึ่งนั่งอยู่ข้างกายอย่างไม่อายฟ้าดิน ไอ้ ! ตัณ ! หา !! ฉันควรจะวิ่งกลับไปหาขนมผิงหรือเดินเข้าไปตบหน้ายัยสองคนนั้นแล้วบอกว่า 'นี่แฟนฉัน ใครอย่าแตะ' แบบเนี้ยเหรอ ? มันไม่ดีม้างงงงงงงงงงงง -_-!
   สุดท้าย... ฉันก็ตัดสินใจเดินเข้าไปแล้วหยุดลงตรงหน้าของอิกคิวและหญิงสาวข้างกายอีกสองคน ( เด็ดไป )
   "ไง"
   ฉันทักแล้วยิ้มให้แบบเต็มใจสุดๆ อิกคิวซึ่งเห็นฉันก็ถึงกับถอดสีหน้าก่อนจะลุกขึ้นยืนมาประจันหน้าฉันแบบว่าง่ายเลยล่ะ แต่ดูไปดูมา หมอนี่ก็ตัวเล็กอยู่นะ -_- ถ้าเทียบแล้วตอนนี้ฉันเตี้ยกว่าเขาไม่กี่เซนเอง
   "เกวน ! โหยที่รักฉันคิดถึงเธอจังเลยยยยยย~"
   อิกคิวหยอดคำหวานแล้วเดินเข้ามาประชิดตัวฉันก่อนจะ... จุ๊บ ! กรี๊ดดดดดดดดดดด >O< แก้มฉัน นี่คือวิธีทักทายของแกใช่มั้ยไอ้ปลวกเดินดิน หน็อยแหนะ ! บังอาจมาหอมแก้มฉันเหรอ กรี๊ดดดดดดด !!!!
   "อิกคิว ! นายทำอะไรน่ะ ไหนว่าจะไม่ลวนลามฉวยโอกาสจากฉันไง"
   ฉันบอกก่อนจะเงื้อมมือขึ้นหมายจะชกเข้าที่หน้าของหมอนี่แต่ก็มีมือปริศนามาคว้าไว้ซะก่อน
   "อะไรของเธอยัยโหด เธอจะมาทำอะไรที่นี่อีกฮะ"
   ผู้ชายผมสีทองซึ่งเป็นคนพาฉันมาหาอิกคิวในวันแรกเอ่ยถามอย่างสงสัย ฉันสะบัดมือออกแล้วหันไปมองหน้าเขาอย่างหาเรื่อง
   "ก็ถามเพื่อนายเซ่!!"
   "ใจเย็นสิ ^O^ ที่ฉันพาเธอมาในวันนี้ก็เพราะ..."
   อิกคิวได้โอกาสคว้าตัวฉันมาโอบหลวมๆ ( ไอ้นี่มันวอนซะแล้ว ) ก่อนจะหันไปหาเพื่อนๆในแก๊งของเขา
   "...คนเนี้ย แฟนสุดที่รักของผมเอง ! >///<"
   "หา =[ ]= !!!" <<< ไอ้หัวทอง
   "ฮะ OoO !!!" <<< ทั้งแก๊งที่นั่งอยู่
   "เฮ้ย O.O !!!" <<< และฉัน
   ฉันแทบจะมุดดินหนีไปทันที นี่ถ้าฉันรู้ว่าแกจะพาฉันมาทำเรื่องน่าอายแบบนี้ ฉันจะไม่เสนอหน้ามาเลย ! ไอ้บ้าเอ้ยยยยยย ToT
   "ไม่ต้องตกใจครับ ^O^ คือตั้งแต่ที่เกวนมาชกหน้าผมในวันแรก ผมก็รู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจดี แล้วดูเหมือนเธอก็จะสนใจผมด้วยนะ เราก็เลยลองติดต่อกันดูจนในที่สุด เราก็คบกัน >O<!!!"
   -0- เหวอเลยครับพ่อแม่พี่น้องทั้งหลาย นอกจากจะยอดแย่เรื่องอื่นแล้ว หมอนี่ยังแต่งเรื่องได้เก่งกว่านักข่าวบางคนซะอีก ฉันบอกตอนไหนฮะว่าฉันสนใจแก ! บอกตอนหนายยยยยยยยยยยยย ?!
   "ไม่จริงอ้ะ... พวกแกคบกันจริงเหรอวะ ไม่จริงไม่เจ้งงงงงงง !"
   ฉันอยากจะเข้าไปร่วมแหกปากกับไอ้หัวทองนั่นจริงๆ พูดออกมาได้ไงไม่อายปาก ทำม้ายทำไม ToT 
   "มันเป็นเรื่องจริงเพราะ เรา ! คบ ! กัน !!"
   อิกคิวประกาศลั่นโรงเรียนแล้วยิ้มร่าราวกับคว้าชัยชนะจากกีฬาโอลิมปิกได้ ^O^
   กรี๊ดดดดดดดดด !!! ขอสามคำ ตอ ! แหล ! มาก !!!