โหดแบบเนี้ย ผมช้อบชอบ !

  อะแฮ่มๆ ! มีการวางฟอร์มเล็กน้อย ^o^ ผม 'อิกคิว' สุดหล่อ ( รอง ) หัวหน้าแก๊งคาลีลอสผู้ยิ่งใหญ่ ชื่อเสียงของแก๊งเรานั่นดังกึ่งก้องไปทั่วสิบทิศขนาดว่าไอ้แก๊งเจ๋งๆยังต้องยอมก้มหัวให้ แถมพวกสาวๆก็ยังให้ความสำคัญเราแบบว่าดงบังชินกิชิดซ้าย... ซุปเปอร์จูเนียร์ชิดขวา... ( ถุ้ย ! -*- )

   แต่ก็มีอยู่อีแก๊งหนึ่งซึ่งมีดีกรีพอๆกับพวกของผมแถมกระแสมันยังแรงกว่าด้วยซ้ำ ( ยังไง ) โดยพวกมันตั้งชื่อแ๊ก๊งว่า 'เถ้าแก่น้อย' สำหรับผมนะ ผมคิดว่ามันคงติดใจรสชาติของสาหร่ายเถ้าแก่น้อยมากแน่ๆถึงกับตั้งชื่อแก๊งได้ปัญญาอ่อนแบบนี้ - - แต่ใครจะรู้ละ ว่ามันใช้ความน่ารักคิคุอาโนเนะของชื่อแก๊งไปทำให้พวกแก๊งอื่นๆตายใจว่ามันเป็นพวกแก๊งกระจอก ก่อนที่มันจุบุกเข้าตีแบบขนาดว่ามาเฟียยังวิ่งหนี โดยผมก็เป็นหนึ่งในนั้นที่โดนพวกมันเล่นงานมาแล้วเหมือนกัน ในตอนนี้หน้าผากข้างซ้ายของผมยังติดพลาสเตอร์ปกปิดแผลอยู่เลย ( แค้นฝังหน้าผาก )

   เอาล่ะ กลับเข้าสู่ปัจจุบันได้แล้ว ( หลังจากบ้าน้ำลายอธิบายความซะยาว ) ตอนนี้ผมและพ้องเพื่อนกับพี่ๆในแก๊งนับห้าสิบชีวิต กำลังนั่งเล่นกันอยู่ที่ม้าหินใต้ต้นไม้ใกล้ๆกับประตูทางออกหน้าโรงเรียน โดยข้างๆตัวของแต่ละคนก็ประกอบไปด้วยสาวๆข้างกายจนผมนึกอิจฉา T^T ไม่ใช่ว่าผมไม่มีใครเอานะ แต่แฟนคนเก่าผมพึ่งบอกเลิกเธอไปเมื่อวานซืนนี้เองล่ะทุกคน จะมารู้สึกเสียดายก็คงไม่ได้ล่ะ เพราะผมยังจำไม่ค่อยได้เลยว่าหน้าตาเธอเป็นยังไงเนื่องจากมีผู้หญิงผ่านหน้าผ่านตาผมมามากมายจนแทบคลื่นไส้อาเจียนเลยล่ะ ( ชั่วมาก ! กล้าพูด ) 

   "อิกคิว ! มีผู้หญิงมาหาแกวะ"

   ซันจิ หนุ่มลูกครึ่งสายเลือดนักสู้ชาวญี่ปุ่นวิ่งกระหืดกระหอบมาบอกผมอย่างตื่นเต้น

   "อ้า... เมื่อกี้แกว่าไงนะ มีผู้หญิงมาหาฉันเหรอ"

   ผมเอ่ยถามก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วมองไปยังหน้าประตูโรงเรียน ใช่แล้ว... ผมเห็นมีนักเรียนหญิงอยู่คนหนึ่ง เธอสวมชุดนักเรียนปกสีขาวเสื้อสีินิลซึ่งมันบ่งบอกได้ชัดว่าเธอมาจากโรงเรียนแก๊งเถ้าแก่น้อย ( - - ย่อมาจากแก๊งของไอ้พวกนั้น ) 

   "ใช่ ! ท่าทางน่ากลัวเป็นบ้าเลยวะ กล้าบุกมาถึงถ้ำเสือขนาดนี้ ถ้าไม่เจ๋งจริงก็คงไม่กล้าก้าวเท้าเข้ามาในเขตโรงเรียนแบบนี้หรอก"

   ยังไม่ทันที่ไอ้ซันจะพูดจบ คนที่ถูกกล่าวถึงก็ได้เดินมาหยุดตรงหน้าแล้ว...

   O.o สะสะสุดยอดดดด ! ไม่อยากจะเชื่อเลยแฮะว่ายัยนี่จะสวยขนาดนี้ ผิวขาวจั๊วน่าเจี๊ยะราวกับนมสดร้อนๆ ผมสีน้ำตาลยาวละบ่ารับกับใบหน้าสวยสะดุดตา แถมยัยนี่ยังตัวสูงเกือบจะเท่าผมแล้วด้วย ( เกิดมาเตี้ยก็สารภาพไปสิ - -' ) นี่ผมตาฝาดไปใช่ป่ะ !?

   "นั่นใครน่ะ !?"

   รุ่นพี่เอ่ยถามเมื่อเห็นยัยนี่เดินมาหยุดตรงหน้าของผม ซึ่งข้างหลังก็เป็นเหล่าคนในแก๊งกำลังนั่งสุ่มหัวกันอยู่

   "ไม่รู้เหมือนกันฮะ... ว่าแต่เธอมาหาฉันมีอะไรหรือป่าว"

   ผมหันหลังไปตอบก่อนจะถามยัยนมสด ( สรรพนามเปลี่ยนไปได้เรื่อยจริง ) ซึ่งยืนมองหน้าผมด้วยสายตานิ่งๆ เอ่อ... ปกติแล้วผู้หญิงที่มาหาผมเกือบ 99% จะมาเพื่อสารภาพรักกับผม แต่ยัยนมสด ทำไมถึงมองหน้าผมแบบนั้น ผมหล่อใช่ป้าล้าาาาาา >///< 

   "มีน่ะมีแน่ แต่ฉันขอชำระอะไรอย่างนึงก่อน !"

   ผมทำหน้างงไม่เข้าใจกับคำพูดของเธอ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากจึงส่งยิ้มให้แทน ^_^

   "ผั๊วะ !!!"

   เฮ้ย ! จู่ๆยัยนมสดก็เหวี่ยงหมัดใส่หน้าผมซะเต็มเหนี่ยวจนผมล้มลงไปกองกับพื้นท่ามกลางสายตาของนักเรียนในโรงเรียนทุกคน รวมทั้งคนในแก๊งด้วย ให้ตายเถอะ ! มึนชะมัดยาก รู้สึกเหมือนมีดาวลูกไก่มาทำรังอยู่บนหัวเต็มไปหมด แถมลืมตาแล้วโลกยังมืดไปทั้งใบอีก... ! หมัดยัยนมสดนี่มันอาบยาพิษหรือยังไงวะ ทำไมมันถึงออกฤทธิ์ได้นานขนาดนี้

   "อะไรของเธอเนี้ย !?"

   ผมถามเมื่อสติเริ่มกลับมาในขณะยังนั่งอยู่ที่พื้นในท่าเดิม

   "สำหรับสิ่งที่นายทำกับพี่ชายฉัน ! รู้มั้ยว่าพี่ฉันต้องเข้าโรงพยาบาลถึงสามคืนมันก็เป็นเพราะฝีมือนาย เพราะฉะนั้น ! ต่อจากนี้ไป ถ้าฉันเห็นนายมายุ่งกับพี่ชายของฉันอีก ฉันเอานายตายแน่คอยดูสิ"

   เธอตะโกนใส่หน้าผมในขณะที่ผมยังนั่งอึ้งกิมกี่พูดไม่ออกแมลงหวี่แมลงวัน ( พอ ! ) 

   "ให้ตายเถอะ ! เธอเป็นใครวะ"

   ซันจิเอ่ยถามแทนผมอย่างเดือดพล่านแต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งกับเธอสักคน สำหรับศักดิ์ศรีของแก๊งเรา ถ้าไปรังแกเพศที่อ่อนแอกว่าก็เท่ากับว่าเป็นพวกหน้าตัวเมีย

   "ฉันเป็นใครไม่จำเป็นที่พวกนายจะต้องรู้ ! รู้เพียงแค่ว่าอย่ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของพี่ชายฉันอีก แล้วก็จำเอาไว้ซะ ! ถ้าไม่อยากขายหน้าไปมากกว่านี้ ก็ทำตามที่ฉันพูด ! ..."

   ยัยนมสดตะโกนใส่หน้าผมอีกครั้งก่อนที่จะเดินออกไปแล้วทิ้งท้ายไว้ว่า...

   "... อย่าแตะต้องผู้ชายที่ชื่อ กวิน !"