Eve in Mystery book อีฟกับหนังสือแห่งความลึกลับ

8.0

เขียนโดย ShineLove

วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 14.53 น.

  28 บทตอน
  54 วิจารณ์
  40.69K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2558 16.39 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) เจ้าหญิงกบ-เดินทางพบเจ้าชาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     

       หลังจากที่อีฟ ขอให้แม่มดร่ายเวทย์ให้เธอเป็นกบ อีฟก็ต้องเดินทางไปพบกับเจ้าชายที่สวนแห่งหนึ่ง นี่คือเรื่องที่ผุดขึ้นมาในสมองของเธอ เธอจะทำอย่างไรต่อไปในการเดินทางไปหาเจ้าชายครั้งนี้ ในร่างที่เป็นกบของเธอ? เเล้วถ้าเธอโดนเหยียบตายหล่ะ? จะมีใครสามารถช่วยเธอไ้ด้บ้าง.. อีกไม่นานก็จะได้รู้เเล้วหล่ะ?         "โอ้ พระเจ้า!..ฉันควรทำยังไรต่อไปดี o_o!" ถ้าเมืองจะใหญ่เเล้วมีคนมากมายขนาดนี้นะ" ฉันคิดอยู่ในใจ   "ตายก็ตายสิ!..ไม่สนใจเเล้ว ลุย! >.<" ตอนนี้ฉันอยู่บนหลังคาบ้านแห่งหนึ่ง ฉันหันหน้าไปทางทิศตะวันออกของเมืองปราสาทอยู่ทางซ้ายของฉัน   "จะกระโดดเเล้วนะ..อึ๋ย สูงจัง " ฉันพูดด้วยความกลัว   "เอาเลย ฉันเป็นกบนะ อีฟ ฉันเป็นกบ!" ฉันพูดให้กำลังใจกับตัวเองเเล้วจึงเริ่มกระโดด และแล้วฉันก็กระโดดไปอยู่บนโต๊ะที่ขายเนื้อของคุณป้าคนหนึ่ง ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากหลังคาบ้านนี้นี่เอง
   "กริ๊ดดดดด!กบ? ออกไป ฉันเกลียดกบ!" คุณป้าใส่ชุดโทรมๆ ร่างท้วมคนหนึ่งเอ่ย   "สวัสดีค่ะ" ฉันพูดกับคุณป้าคนนั้น   "นี่ฉันต้องบ้าไปเเล้วแน่ๆเลย กบตัวเมียพูดได้?!!" ป้าคนนั้นตกตะลึง   "อุ๊ย..ตายเเล้ว นี่ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย -0-!" ฉันคิดในใจ   "......! ออกไปนะ! ปั้ง! ปั้ง ปั้ง!" คุณป้าใช้มีดมาฟันฉัน แต่ฉันก็พยายามกระโดดหลบไปให้พ้น ตามจังหวะขึ้นๆลงๆ    "ว๊ากกกกก!" ฉันพูดพร้อมกระโดดออกไปแล้วสิ่งที่เจอตรงหน้าคือ?   "กบหรอ มาให้จับซะดีๆ ฮิฮิฮิ จะหนีไปไหน" เด็กชายร่างผอมเตี้ยคนนั้น   "ว๊ายยย ! ไม่เอา ฉันไม่ใช่กบ ..ไม่ๆๆฉันเป็นกบ! ไม่กลัวหรือไงหา?!" ฉันพูด   "อิอิอิ กบพูดได้ เย่! กบพูดได้! ตึก ตึก ตึก" เสียงดีใจและเสียงเดินของเด็กชายคนนั้นเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆเข้ามาหาฉัน  "ดึ๋ง ดึ๋ง ดึ่ง ดึ๋ง~" ฉันกระโดดไปเรื่อยๆ ฉันต้องหนีเด็กบ้าคนนี้ให้ได้ ตอนนี้ฉันเริ่มมองเห็นทางบ่อน้ำพุที่ผู้ชายคนนั้นบอก   "ตึก ตึุก ตึก ฮิฮิฮิ" เด็กผู้ชายคนนั้นยังคงไล่ตามมาติดๆ และเเล้ว..   "จ๋อม!" ฉันกระโดดเข้าไปในบ่อน้ำพุนั่น   "จุบ จึบ จุบ จึบ เด็กชายเอามือจุ่มลงไปค้นหาฉันในบ่อ   "สึบ สึบ สึบ" ฉันไหว้ไปเพื่อให้พ้นจากมือนั่น    "หยุดเดี๋ยวนี้นะ เจมส์! เล่นอะไรหนะ สกปรกหมดเเล้ว ลูกของพ่อต้องสะอาดสิ มานี่เลย! แหม~!" เสียงคล้ายผู้ชายคนนั้นพูด   "แปะ แปะ แปะ! ..แง๋~" เสียงเด็กผู้ชายที่โดนตีตามมาด้วยเสียงร้องไห้ เรารอดเเล้วสินะ..     ตอนนี้ฉันเดินไปเรื่อยๆจนออกจากเมืองนี้ได้เเล้ว ฉันกระโดดจนมาถึงสระน้ำแห่งหนึ่ง แล้วจึงถามสัตว์แถวๆนั้นดูเผื่อจะเห็น สวนอะไรอยู่บ้าง   "ผึบ ผึบ ผึบ" ผีเสื้อบินมา   "คุณผีเสื้อค่ะ ช่วยบอกทางไปสวนของเมืองนี้ ได้ไหมคะ?"   "{(-_-)}" ผีเสื้อตัวนั้นทำหน้าเฉยเเล้วค่อยๆบินไป   "ดึ๋ง ดึ๋ง ดึ๋ง" กบตัวหนึ่งกระโดดผ่านมา    "คุณกบคะ ช่วยพาฉันไปสวนของเมืองหน่อยได้ไหมคะ" ฉันถามมัน   "♥_♥" คุณกบทำหน้าหลงรักฉัน   "ได้ไหมคะ?" ฉันถามคุณกบ   "(♥_♥) (._.) (♥_♥)" คุณกบพยักหน้า ดูเหมือนจะเข้าใจในสิ่งที่ฉันถาม    "นำทางฉันหน่อยนะคะ" ฉันพูดกับกบตัวนั้นและแล้วกบตัวนั้นก็นำทางฉันไป ไปตามเส้นทางที่มุ่งหน้าไปยังสวน .. ผ่านสะพานข้ามแม่น้ำสายเล็กๆสายหนึ่ง เข้าไปยังป่าเลี้ยวซ้าย และก็เจอกับสวนนั่นพอดี      "เอาหล่ะ ไปได้เเล้ว ขอบคุณมากนะ คุณกบที่มาส่งฉัน :)" ฉันยิ้มให้กบตัวนั้น   "(♥_♥) (._.) (♥_♥)" คุณกบพยักหน้าเเล้วจึงจากไปในสวนแห่งนี้เต็มไปด้วยดอกไม้หลากสีไปหมด มีแม่น้ำอยู่ด้วย ต้นไม้สีเขียวใบของมันเมื่อโดนแดด ทำให้สะท้อนกลายเป็นสีเหลือง ช่างเป็นสวนที่สวยอะไรเช่นนี้นะ ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วจึงหันไปทางซ้ายและทางขวา เพื่อมองหาเจ้าชายที่จะมาทำไข่ทองคำตกน้ำ    "ใครจะพาฉันออกไปจากที่นี่ได้บ้างเนี่ย!" ผู้ชายผมสีดำ ตาสีน้ำตาลแดงใส่ชุดดูเหมือนคนในโลกยุคปัจจุบันเขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกันนะ?   "เเล้วลูกบอลสีทองที่ไอ่ตาลุงคนนั้นให้มาเมื่อกี้จมน้ำหายไปไหนเเล้วหล่ะ" ผู้ชายคนนั้นเอ่ย   "ให้ฉันช่วยหาไหม?" ฉันออกไปถามในสถาพที่เป็นกบ   "อะไรกัน นี่มันกบตัวเมียพูดได้?!" ผู้ชายคนนั้นพูดอย่างกับคุณป้าในตอนนั้นเลย   "ก็ใช่หนะสิ! ว่าแต่นายมาที่นี่ได้ยังไงกัน?" ฉัน   "ก็ฉันไปเจอหนังสือเล่มหนึ่ง ที่เขียนว่า ผจญภัยไปกับฉันเถอะนะ! แล้วก็ได้ยินเสียงคุณตาบ้านั่นก็เลยถูกเข้ามาในหนังสือ หลังจากนั้นเมื่อเลือกประตู ฉันก็เลือกประตูสีเขียว พอโผล่ออกมาก็อยู่ในพระราชวังเลย " ผู้ชายคนนั้นกล่าว   "ฉันก็เป็นเหมือนนายนั่นเเหละ แต่ว่ารู้ไหม? ตอนนี้นายต้องทำหน้าที่เป็นเจ้าชายให้ฉัน! >0<!" ฉันตะโกน   "งั้นหรอ เธอก็ได้รับจดหมายนั่นเหมือนกันหรอ?" เขาถาม   "ก็ใช่หนะสิ" ฉันตะโกนอีกครั้ง   "แปลว่า .. ถ้างั้นฉันจะต้องจูบเธอในสภาพที่เป็นกบใช่ไหมเนี่ย?!" ผู้ชายคนนั้นถาม   "อะ..อืม -///-" ฉันพูดด้วยความเขิน   "เเละนายก็ต้องแต่งงานกับฉันด้วย เรื่องราวถึงจบ -0-!" ฉันพูด   "หา!!..จะต้องแต่งงานด้วยงั้นหรอ? ล้อเล่นหน่า..-_-" ผู้ชายคนนั้น   "่ว่าแต่เธอชื่ออะไรหล่ะ?" ผู้ชายคนนั้นถาม   "อ๋อ ฉันหนะหรอ ชื่อ อีฟ อีฟเธอร์เรีย โฮปเปอร์ แล้วนายหล่ะ" ฉันถามตาบ้านั่น   "อ๋อ ฉันหนะเรอะ! ชื่อ 'แอนโทนี่ เเวนเดอร์'.." ผู้ชายตอบ   "อืม...เดี๋ยวฉันไปเก็บลูกบอลก่อนนะ" ฉันกล่าวผ่านไป 10 นาที    "เมื่อไหร่จะออก มานะ ยัยกบอีฟนั่นหนะ"   "ซูม.. ดึง" ฉันกระโดดออกมาพร้อมเสียงน้ำกระเด็น   "นี่ เอาไป! ลูกบอลทองคำของนาย" ฉันพูด   "เล่นเบาๆหน่อยสิ เปียกหมดเเล้วนะ ยัยบ้าเอ๊ย! -0-*" แอนโทนี่   "ไม่ต้องมาว่าฉันเลยนะ ตอนนี้นายต้องพาฉันเข้าไปในพระราชวังก่อนนะ และก็ห้ามหนีออกมาอีก!" ฉันพูดด้วยความไม่พอใจ   "ในพระราชวังนั่นมันอึดอัดจะตายไป กลิ่นน้ำหอมของไอ่ลุงใส่มงกุฎ ฟุ้งไำปหมด แอวะ! =0=" แอนโทนี่   "พาฉันเข้าไปเดี๋ยวนี้นะ ไม่อย่างนั้น ฉันจะจูบนายเลยไอ่บ้า! - 0 -*"   "อย่าพึ่งจูบฉันนะ..ก็ได้เดี๋ยวพาเข้าไปเอง =o="หลังจากนั้น อีฟก็ได้รู้จักกับเพื่อนที่เข้ามาในหนังสืออีกคนหนึ่ง ที่ชื่อว่า 'แอนโทนี่' ที่เปิดประตูสีเขียวเข้ามาในเรื่องเจ้าชายกบ และได้พบกับภารกิจที่ต้องเป็นเจ้าชาย..อีฟจะีมีวิธีไหนบ้างนะ  ที่ทำให้เธอจูบและแต่งงานเหมือนที่ซองจดหมายภารกิจบอก? 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา