สืบสวนสอบคดี

       ห้องดนตรีเก่าในตัวตึกใหญ่ภายในห้องมีแค่โต๊ะชุดราคาถูกจับฝุ่นเขรอะและบอร์ดที่มีร่องรอยของเทปกาวที่ถูกแกะไปอย่างลวกๆประมาณว่าฉีกทันทีที่ใช้เสร็จ

            ดูไปเผินๆก็ไม่มีจุดเด่นซักนิด แต่ทว่าที่นี้กลับเป็นห้องชมรมข่าวสามสหาย

       ชมรมข่าวสามสหายเป็นชมรมที่จะสันหาข่าวไม่ว่าจะยากเย็นแค่ไหมก็สืบมาลงหนังสือพิมพ์ได้หมด และบางครั้งก็สร้างข่าวขึ้นมาเองเพื่อให้ชมรมมีเงินบำรุง นับเป็นชมรมที่พูดไม่ถูกว่าเป็นตัวร้ายหรื่อตัวดีกันแน่ ที่แห่งนี้มีคนในชมรมทั้งหมด4คน คือ เด็กสาวรักสวยรักงาม ภัทรตี้ บุคคลที่หลับได้ตลอดเวลา เนนิ เด็กสาวที่ดูจะน่าพึ่งพาได้มากที่สุด อิ๊กกี้ และอีกคนนึงคือก้าว แต่ที่ตั้งชื่อว่า 3 สหาย เพราะมันดูสั้นถ้าเป็น 4 สหายจะดูไม่พ้องเท่าไร(เนนิยืนกรานว่าอย่างนั้น)  ตอนแรกก็เถียงกันยกใหญ่เรื่องชื่อชมรมเพราะทุกคน(ยกเว้นเนนิ)กลัวก้าวจะเสียใจที่ไม่มีส่วนร่วม

จนสุดท้ายทุกคนก็ต้องยอมในอคติของเนนิ ซึ่งก็ไม่เคยมีใครเคยรู้เลยว่าเนนิมีความแค้นอะไรกับก้าวกันแน่ ประเด็นนี้จึงตกไป

‘ปึก’เด็กสาวผมเขียว เนนิ วางเครื่องบันทึกเสียงลงบนโต๊ะก่อนจะนั่งบนเก้าอี้กลมสีขาวหม่นหมองแล้วซุกหน้าลงกับโต๊ะเพื่อรอเพื่อนที่เหลือทั้ง4คนโดยไม่สนใจความสกปรกของโต๊ะซักนิด

“โอ้ย~ร้อนๆนี่ขนาดอยู่ญี่ปุ่นยังร้อนขนาดนี้ผิวฉันดำหมดพอดี”

“เหอะๆมันก็ร้อนจริงๆนั่นแหละแต่แกพูดเวอร์ไปมั้ง”

“ถึงจะร้อนอย่างไงถ้าเทียบกับเมืองไทยแค่นี้แค่1ส่วน10เองนะครับ”ผ่านไปพักใหญ่ เนนิก็ได้ยินเสียงคุยกันดังมาแต่ไกล นั่นคือเสียงของสมาชิกชมรมที่เหลือนั่นเอง

“อ้าวๆยัยเนนิมาก่อนอีกแล้ว” เด็กสาวที่ดูจะรักสวยรักงามกว่าใครภัทรตี้พูดขึ้นพลางปัดผมไปข้างหลัง

“อ้าว...พวกแกมาแล้วเหรอมานี่ดิมีอะไรให้ฟังเรื่องมันมีอยู่ว่า...”เนนิพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงียพลางกวักมือเรียกสมาชิกทั้ง3ให้มานั่งที่โต๊ะ

"เฮ้อ~สุดยอดแห่งความสะอาดเลยนะ นี่ขนาดคณะกรรมการมาตรวจยังบอกว่าห้องเราน่ะสุดยอด!!!"ก่อนที่เนนิจะพูดต่อ ภัทรตี้ก็ชิงบ่นอุบอิบก่อนซะแล้ว ทำเอาเด็กสาวผมเขียวยู่หน้าทันที

"สุดยอดที่ว่าหมายถึงสุดยอดแห่งความสะอาดและเป็นชมรมที่ดีใช่ป่ะ?"อิ๊กกี้รีบทำหน้าอยากรู้อยากเห็นทันทีด้วยความหวังที่ว่าห้องจะได้ทุนเพิ่มเติม

"บ้ารึไงสุดยอดแย่ต่างหาก แล้วแถมยังเป็นชมรมที่ตัวร้ายชัดๆห้องสกปรกด้วยต้องหาเวลาว่างมาทนุบำรุงห้องซะแล้ว นี่ยัยอิ๊กแกก็รีบๆหาทุนซะสิ!!!"ภัทรตี้บ่นเป็นชุด ส่วนอิ๊กกี้ก็ทำหูทวนลมราวกับไม่ได้ยินอะไรที่ภัทรตี้พูดซักนิด

“ว่าแต่ไอ้เนนิมีอะไร ขอแบบมีสาระหน่อยนะ”อิ๊กกี้ดีดหัวเนนิทีนึงก่อนจะเลื่อนเก้าอี้มานั่ง

“ไม่จำเป็นต้องมีสาระหรอกครับ ฟังได้”ก้าวยิ้มเล็กน้อย

"ถ้าไม่รู้จะพูดอะไรก็ไม่ต้องพูดก็ได้ นั่งเป็นรูปปั้นไปไม่มีใครว่าเป็นใบ้หรอกนะ"ในตอนแรกที่เนนิทำหน้าตาสะลึมสะลือบัดนี้กับมีท่าทางกระฉับกระเฉงขึ้นมาทันตา 'ถ้าจะเป็นเรื่องการหาเรื่องชาวบ้านก็ตอนเธอคนนี้แหละ' ทุกคนต่างพูดกับเนนิอย่างนี้ตลอดเทอม

"ฮะๆขอโทษครับ"ส่วนก้าวก็เอาแต่พูดคำว่าขอโทษครับอยู่ทุกครั้งที่เนนิหาเรื่อง จนมัีกจะถูกอิ๊กกี้ที่ถนัดเรื่องใช้กำลัง มักจะแขวะอยู่เรื่อยว่า'คราวหลังไม่พูดคำว่าประทานโทษครับนายท่านซะเลยล่ะ'

"แหม~ถ้าพูดเป็นอยู่คำเดียวก็ไม่ต้องพูดให้เมื่อยปากหรอกเปลืองน้ำลาย เก็บปากไว้กินข้าวดีกว่ามั้ง"อิ๊กกี้พึมพำเบาๆ โดยจงใจให้ก้าวได้ยินคนเดียว

"ขอโทษครับคราวหลังจะพูดให้มากกว่านี้"ก้าวพึมพำตอบ

"พวกแกเลิกพึมพำไปๆมาๆกันซักทีฉันรำคาญ นี่เนนิก้าวมีเรื่องพูดกับแกอ่ะ"ภัทรตี้ตบหลังเนนิเบาๆ (ไม่สิแรงดังบึกขนาดทำให้หลังหักใน3วันทีเดียว)

"โอ้ย~แล้วแกจะมาตบหลังเค้าทำไมเล่า"เนนิลูบหลังตัวเองเบาๆพลางคำรามใส่ภัทรตี้

"อ้าว..มันก็เรื่องของเค้าอ่ะแกไม่เกี่ยว"ภัทรตี้ทำตาลอยราวกับคนไม่มีธุระ

"เกี่ยวดินี่มันหลังเค้านะโว้ย"

"หลังแกก็ไม่เกี่ยวกับหลังเค้าซะหน่อยเค้าไม่ได้เจ็บนี่.."

ภัทรตี้กับเนนิเปิดสงครามลับฝีปากกันเป็นการซ้อมปาก เพื่อที่จะได้คุยเรื่องชมรมกันได้ยาวๆ

"เออใช่!พวกแกรู้ข่าวรึยังชมรมเราน่ะถูกติดอยู่ที่หน้าห้องกิจการนักเรียนว่าเป็นชมรมที่สกปรกที่สุดคนก็น้อยใน 1 อาทิตย์ถ้าพวกเราไม่สามารถหามนุษย์มาเข้าชมรมได้และไม่สามารถทำให้ชมรมสะอาดดูมีฐานะเหมาะกับชื่อโรงเรียนได้ชมรมเราจะถูกยุบ!!!"ภัทรตี้หยุดจากการทะเลาะมาประกาศข่าวที่น่าเสียใจให้เพื่อนๆฟัง

"ก็ต้องรีบหานักเรียนมาเข้าชมรมแล้วเออใช่!แล้วก็ต้องจัดห้องใหม่นะ พวกแกรีบไปยืมไม้กวาดชมรมคหกรรมมาเร็วเอวผ้าถูพื้นด้วย!!"อิ๊กกี้เริ่มออกคำสั่ง ทุกคนจึงวิ่งให้วุ่นกันใหญ

                  แล้วการทำความสะอาดชมรมครั้งใหญ่ก็เริ่มขึ้นบัดนี้เอง

 ++++1ชั่วโมงผ่านไป++++

"เฮ้อ~ไม่คิดว่าจะเหนื่อยขนาดนี้เลยอ่ะการทำความสะอาดอยู่ย้านก็ไม่ได้ทำ"

"โอ้ย~"

"แต่ผมทำบ่อยๆนะครับ"

ทุกคนต่างเหนื่อยอ่อนกับการทำความสะอาดครั้งแรกในชีวิตกันอย่างมากจนไม่มีแรงมาเถียงกัน

"เพราะแกนั่นแหละภัทรตี้น่ารำคาญพูดทำไมทำให้เราต้องมาทำอะไรเหนื่อยๆแบบนี้เลย"เนนิรีบโบยความผิดให้ภัทรตี้

"อ้าว~ไหงงั้นอ่ะเพราะแกไม่ใช่เหรอที่ทำห้องสกปรกแบบนี้อ่ะ"ภัทรตี้เริ่มเปิดศึกทางปากกับเนนิเป็นรอบที่2ของวัน

"เลิกทะเลาะกันซักทีเนนิแกน่ะบอกมีเรื่องจะคุยไม่ใช่รึไงเมื่อ1ชั่วโมงก่อนอ่ะ มีสาระหรื่อเปล่า?"

“มีสาระแน่ๆ พวกแกอยากหาผลงานมาเข้าชมรมใช่ไหม?ลองฟังเสียงบันทึกของไอ้พวกขาเม้าที่ฉันไปอัดเสียงมาเร็ว”เนนิพูดพลางเปิดเครื่องบันทึกเสียงให้เพื่อนทั้ง3ฟัง

เกิดเลียง'ซ่า~'อยู่พักนึงก่อนจะมีเสียงหัวเราะแหลมของสาวๆตามมาคล้ายคุยกันอย่างสนุกสนาน

'โอ้ย..แกรู้ข่าวรึยังที่ว่าครูมามิตายอย่างปริศนาน่ะ'เสียงแหลมราวกับแตรรถยนต์ดังขึ้น

'ฉันจะไปรู้ได้ไงว่าแต่เนื้อหาเป็นอย่างไงเหรอ'ตามด้วยเสียงกังวานใสเหมือนกระดิ่ง

'ก็น่ะ คือว่ามีคนน่ะไปพบชิ้นส่วนของใครก็ไม่รู้อ่ะ แต่ว่าอาจารย์มามิหายไปไหนก็ไม่รู้หาที่บ้านก็ไม่เจอ สันนิธานว่าแฟนเค้าน่ะจะเป็นคนฆ่าตาย'

'ว้าย!!น่ากลัวจริงๆ'บทสนทนาจบลงเพียงเท่านี้นับว่าเนื้อหายังไม่เพียงพอซักเท่าไร แต่เท่านี้ก็ถือสร้างความสนใจให้ทั้ง 4พอสมควร

ทั้ง3คนหันหน้ามามองกันทันทีอมยิ้มเหมือนคิดอะไรได้ ก็เหลือแต่เนนิที่ตอนนี่เริ่มสะลึมสะลือจนฟุบไปกับโต๊ะเหมือนปิดสวิตท์ไฟทันที

------------------------------------------------------------------------------------------------

เพลงประกอบแบบสบายหูดีนะคะสั้นหรือไม่หนุกอย่างไงก็เม้นบอกน้า~เค้าขอแบบไม่แรงนะคอมเม้นอ่ะ แล้วก็ถ้าอยากรู้ประวัติโรงเรียนที่แก็ง3สหายอยู่ก็ไปอ่านบทนำนะคะ ดปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ