วุ่นนัก รักในโรงเรียน

10.0

เขียนโดย pond_park

วันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.16 น.

  9 ตอน
  5 วิจารณ์
  13.31K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2556 15.54 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) วิทยาศาสตร์มหาสนุก...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
" อืมมมม " 
ฉันที่กำลังงัวเงียอยู่ ก็เอื้อมมือไปกดปิดนาฬิกาปลุก ลุกขึ้นเก็บที่นอน แล้วเดินไปอาบน้ำแต่งตัว พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ฉันก็เดินลงไปทานอาหารเช้าข้างล่าง พอมาถึงข้างล่างฉันก็ไม่พบพี่ชายของฉัน เลยลองถามป้าแช่มดู ป้าแช่มบอกว่าพี่ปั้นจั่นมีงานด่วนเลยรีบออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้ามืดแล้ว แล้วป้าแช่มก็เอาข้าวต้มมาเสิร์ฟ พอฉันทานเสร็จ ลุงชื่นก็ขับรถไปส่งที่โรงเรียน
 
ณโรงเรียนพรินซ์ตั้น
 
พอเข้าโรงเรียนมาแล้ว ฉันก็เดินมุ่งหน้าไปที่ห้องเรียน พอมาถึงห้องเรียนฉันก็ทักเพื่อนๆตามเคย
" อรุณสวัสดิ์จ้าเพื่อนๆ " 
" อรุณสวัสดิ์จ้าปันฝัน " เพื่อนๆทักกลับ
แล้วฉันก็เดินไปที่โต๊ะซึ่งสามสาวก็มากันครบแล้ว
" ดีจ้าปัน " เจน
" ไงปัน " เบลล์
" อรุณสวัสดิ์ปัน " ปลาย
" จ้า " ฉัน
 
กริ๊งงงงงงงงงงงง กริ๊งงงงงงงงงงงงงงง
 
" ปะ ไปเข้าแถวกันเถอะ " ฉัน
" อืม ไปกันเถอะ " เจน
" ปะ " เบลล์
" อืม " ปลาย
หลังจากเข้าแถวเสร็จ พวกเราก็เดินขึ้นห้อง ระหว่างทางก็คุยเรื่องเมื่อวานกันไปด้วย
" ฉันล่ะเจ็บใจจริงๆเลย " เจน
" ใช่ๆ " เบลล์
" พวกนั้นจะนั่ง พวกเราก็ให้นั่งแล้วนิ " ฉัน
" ใช่ พอพวกเราจะไม่นั่งด้วย พวกนั้นก็บอกว่าจะบอกคุณพ่อให้สั่งคุณครูให้พวกเราได้เกรด0 " ปลาย
" ยังไงผ.อ.( พ่อของพลาสเตอร์ )ก็ต้องตามใจไอ้หมอนั่นอยู่แล้วล่ะ " ฉัน
" ใช่ๆ!! " ปลาย เบลล์ เจนเสริม
ชั่วโมงนี้เรียนวิทยาศาสตร์ แล้วพวกเราก็เดินเข้าห้องวิทยาศาสตร์ พอหาที่นั่งได้แล้ว คุณครูก็เดินเข้ามาพอดี
" นักเรียนคะ วันนี้คุณครูจะให้ทดลองทำยาที่ทำให้ต้นไม้( ต้นไม้ต้นเล็กๆที่อยู่ในกระถาง)ตายนะจ๊ะ ครูจะแบ่งกลุ่มให้นะจ๊ะ ด้วยการสุ่มเลขที่นะจ๊ะ กลุ่มละ8คนนะจ๊ะ กลุ่มที่1 เลขที่ บลาๆๆๆๆ กลุ่มที่2 เลขที่ บลาๆๆๆๆ กลุ่มที่3 เลขที่ 5 , 8 , 12 , 18 , 19 , 22 , 30 , 37 กลุ่มที่4 เลขที่ บลาๆๆๆๆ กลุ่มที่5 เลขที่ บลาๆๆๆๆ เอาล่ะจ่ะ เริ่มทำได้ "
นักเรียนทุกคนเดินหากลุ่มของตัวเอง ยกเว้นพวกฉันที่ไม่รุว่าอยู่กลุ่มไหน เพราะไม่ได้ฟังที่ครูพูด ฉันเลยเดินไปถามเพื่อน เพื่อนคนนั้นบอกว่าพวกฉันได้อยู่กลุ่มเดียวกัน เย้ ดีใจชะมัด อยู่ๆก็มีนักเรียนเดินเข้ามาในห้อง พวกนั้นก็คือ....กลุ่มพวกนายพลาสเตอร์!! นั่นเอง
" ขออนุญาตเข้าห้องครับ " ไปร์
" เชิญจ้ะ ถามเพื่อนเอานะจ๊ะว่าเธออยู่กลุ่มไหนกัน " คุณครู
" นี่ พวกฉันอยู่กลุ่มไหนหรอ  " คนที่น่ารักที่สุดในกลุ่ม( เจเรมี่นั่นเอง )ถามเพื่อน
นี่ถ้าเป็นพวกฉันคงโดนด่าเละไปแล้วล่ะ พอฉันหันไปเพื่อนรอบห้อง เพื่อนๆทุกคนก็ยิ้มแบบเคลิ้มกันใหญ่และพร้อมใจชี้มาทางกลุ่มพวกฉัน อะไรนะ พวกนายพลาสเตอร์อยู่กลุ่มเดียวกับพวกฉัน
" หะ!!!!! "  <--- นี่อสีหน้าของพวกเราทั้ง8คน
" เอาล่ะจ่ะ เริ่มทดลองกันได้แล้ว "
พวกเราก็เดินมานั่งกันในกลุ่ม ฉันเอ่ยถามเพื่อนในกลุ่ม
" นี่ คุณครูเขาให้ทำอะไรหรอ "
" ไม่รุสิ!! " เพื่อนในกลุ่มตอบพร้อมกัน 
" งั้น เบลล์ เจน ได้เวลาสนุกแล้วล่ะ " ฉันหันไปยิ้มให้เบลล์ และเจน พวกนั้นก็ยิ้มตอบ รอบนี้ปลายขอบายเพราะกลัวโดนผิว แล้วผิวจะเสีย
" มาเริ่มกันเลยดีกว่า " เบลล์
" ใช่ อย่าเสียเวลาเลย " เจน
" ฮิๆๆๆ " ฉัน เบลล์ และเจนขำแบบชั่วร้าย แล้วมองไปที่กลุ่มอื่นๆว่าทำอะไรกัน
ฉันเห็นว่าพวกเขาผสมยาแล้วเทใส่ต้นไม้ต้นเล็กๆนั้น ทำยาอะไรพวกฉันก็ไม่รุหรอกนะ แต่พวกฉันเริ่มลงมือแล้วล่ะ 555  พวกฉันเริ่มผสมยากันมั่วแหลก
" เอาอันนี้ ใส่อันนี้ " เจน
" เอาไปนี่ใส่ไอนู่น " ฉัน
" เอาไอนู่นใส่อันนี้ " เบลล์
" เสร็จ พวกเราลองเทใส่ต้อนไม่กันเถอะ " ฉัน
" ได้เลย " เบลล์ เจน
พอพวกฉันเทยาลงในกระถางที่มีต้นไม้อยู่ ต้นไม้ต้นนั้นก็ตายในทันที
"  " <---- นี่คือสีหน้าของพวกเราทั้ง8คน
" กลุ่ม3ได้คะแนนเต็มค่ะ " คุณครูพูด 
แปะๆๆๆๆๆๆ
เพื่อนๆปรบมือให้กลุ่มฉัน อะไรเนี่ย ทั้งๆที่ต้นไม้ตายนะเนี่ย ได้คะแนนเต็มได้ไงอ่ะ งงแท้
=======================================================
past พลาสเตอร์
อะไรกัน ยั่ยนั่นทำได้ไงอะ ต้องมั่วแน่ๆเลย ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะทำได้จริงๆ
the end past พลาสเตอร์
=======================================================
past ไปร์
บ้าน่า อย่างยัยนั่นหรอจะทำได้ ไม่มีทางซะหรอก ยัยนั่นต้องมั่วแน่ๆ
the end past ไปร์
=======================================================
past เบ็นซ์
เก่งเหมือนกันนะเนี่ย ทำให้พวกฉันได้คะแนนเต็มไปด้วย 
the end past เบ็นซ์
=======================================================
past เจเรมี่
พวกเจนเก่งจังเลย ทำให้กลุ่มเราได้คะแนนเต็มด้วย เก่งที่สุดเลย
the end past เจเรมี่
=======================================================
past ปันฝัน
พอหมดชั่วโมงวิทยาศาสตร์ ฉันก็เดินไปถามเพื่อนๆว่าคุณครูให้ทำ เพื่อนก็บอกว่าให้ผสมยาที่ทำให้ต้นไม้ตาย เพื่อนยังถามฉันอีกว่า 
' เธอไม่รู้จริงๆหรอ '
' อืม ฉันไม่ได้ฟังที่ครูพูดน่ะ '
' แล้วเธอทำได้ไงอ่ะ '
' ฉันก็หันไปมองกลุ่มอื่นว่าทำอะไร พอเห็นกลุ่มอื่นๆผสมยาแล้วเทใส่กระถางต้นไม้ ฉันก็เลยลองทำบ้าง ฉันผสมมั่วๆแล้วเทลงไปในกระถางต้นไม้ แล้วต้นไม้ก็ตายในทันที ฉันนึกว่าจะโดนด่าซะแล้ว '
' 55 ขนาดมั่วยังได้คะแนนเต็มเลย ปันนี่เก่งจริงเลยนะ '
' 55 '
ฉันจึงเข้าใจว่าที่ได้คะแนนเต็มเพราะอะไร พอเรียนคาบเช้าหมดก็ถึงช่วงพักเที่ยง
 
-----------------------------------------------------------------------------------------------
พรุ่งนี้จะมาอัพต่อให้นะคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา