กำหนดรัก...สุดเสน่หา
8.2
เขียนโดย NookBow
วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.10 น.
7 ตอน
3 วิจารณ์
11.17K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 เมษายน พ.ศ. 2556 14.41 น. โดย เจ้าของนิยาย
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"มีอะไรคะคุณพ่อ"
"คือพ่ออยากจะถามว่าลูกทำงานอาทิตย์แรกเป็นไงบ้างคะ"
"ก็สนุกดีคะ"
"จริงเหรอลูก"
"คะ...ถ้าไม่มีไรแล้วนางขอตัวไปเล่นกับลิลลี่ต่อนะคะ"
"เดี๋ยวสิลูกคือแม่กับแม่มีเรื่องสำคัญมากจะบอกลูกนะจ้าคืิอ..."
"อะไรคะ"
"คือเมื่อ 20 ปีก่อนคุณพ่อมีลูกหนี้รายใหญ่คนหนึ่งชื่อประกอบ ภมรนะจ้าเค้าเป็นหนี้ครอบครัวเราอยู่ 100 ล้านบาทแล้วก็ไม่จ่ายเมื่อครบกำหนดคุณพ่อเลยยื่นขอเสนอให้ 1 ข้อว่าต้องให้ลูกชายของเค้าที่ชื่อเก่งกาจ ภมรแต่งงานกับหนูนะจ้า"
"ชื่ออะไรนะคะเก่งกาจ ภมรเหรอคะ"
"ใช่จ้าทำไมเหรอจ้าหรือว่าลูกพบเค้าแล้ว"
"คะ...วันนี้เค้่ามาสมัครงานเป็นหัวหน้าผู้ควบคุมการผลิตนะคะแล้วนางก็รับเค้าเข้าทำงานแล้วด้วยคะ"
"ห๋า...จริงเหรอลูก"
"คะนางนัดให้เค้าเริ่มงานพรุ่งนี้"
"แล้วหนูว่าไงจ้าจะแต่งงานกับเค้าไมลูก"
"อันนี้มันไม่ใช่สิทธิของนางที่จะต้องตัดสินใจแต่เป็นฝ่ายโน่นตั้งหากว่าจะแต่งงานกัีบนางหรือไม"
"งั้นพรุ่งนี้พ่อกับแม่จะไปคุยเรื่องนี้ที่บ้านเค้าเอง"
"คะ"
.................................................
พรุ่งเช้าพ่อและแม่ของอนงค์นางก็เดินทางไปยังบ้านของเก่งกาจแต่เช้าเพื่อที่จะไปพบกับแม่ของเก่งกาจและจะตกลงนัดหมายกันว่าจะแต่งงานกันวันไหน
"ใครมานะแก้ว"
"แม่ก็ดูเองสิคะจะให้เข้ามาไหมคะ"
"ให้เข้ามาเถอะ"
"คะ.."
"นั้นมีคนมาเปิดประตูแล้วคะคุณ"
"เชิญคะ"
"ขอบคุณจ้า"
"สวัสดีคะสบายดีไหมคะไม่เจอกันตั้งหลายปี"
"คะตามสบายนะคะ"
"คือที่ผมมาวันนี้ผมจะมาทวนสัญญาเมื่อ 5 ปีก่อน"
"เหรอคะ...แล้วไงคะ...จะให้ดิฉันพาลูกชายไปส่งให้วันไหนคะ"
"ไม่ใช่ขนาดนั้นคุณฟังผมให้ดีนะครับว่าผมจะจัดงานแต่งงานนี้ขึ้นแล้วผมจะให้ลูกสาวของผมและลูกชายของคุณประมาณกลางปีนี้แล้วผมจะให้ลูกสาวของผมมาอยู่กับผมที่นี่ตลอดเวลา 1 ปีและถ้าหลังจาก 1 ปีเค้าทั้ง 2 คนยังไม่มีลูกผมยินดีรับลูกสาวผมกลับเองและหนี้สิน 100 ล้านบาทก็จะเป็นอันโมฆะผมย่อมยกหนี้ให้ครอบครัวคุณ"
"จริงนะคะ...งั้นตกลงคะ 1 ปีก็ 1 ปี"
"ครับ"
"และดิฉันขอเรียนเชิญคุณอำนวยและภรรยาในอีก 2 วันข้างหน้ามาร่วมเป็นเกียรติในงานแต่งงานครั้งใหม่ของดิฉันเชิญนะคะ"
"ขอบคุณครับ"
..................................................
งานแต่งงานครั้งใหม่ของแม่เก่งกาจกับพ่อของพริมตาถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายสบายๆทุกคนในงานดูมีความสุขกันทั่วหน้าแต่ใครจะรู้บ้างในอีกไม่กี่เดือนหน้านี้เก่งกาจจะแต่งงานกับอนงค์นาง
วันเวลาชั่งผ่านไปรวดเร็วกว่าที่คิดตอนนี้เก่งกาจก็ทำงานที่บริษัทของอนงค์นางได้เกือบ3เดือนแล้ว
"3 เดือนแล้วสินะรวดเร็ว"
"คุณเก่งกาจคะท่านรองเชิญพบที่ห้องคะ"
"มีอะไร"
"ไม่ทราบคะ"
"ว่าไงคุณนางมีอะไรจะใช้ผม"
"คือฉันว่าช่วงหลังๆมาเนี้ยคุณควบคุมการผลิตอย่างไงสินค้าเสียหายไปกว่าครึ่ง"
"คุณเอาอะไรมาพูด"
"ก็คุณดูนี้สิรายการของถูกส่งกลับมาเเละลูกค้าแจ้งด้วยว่าสินค้ามีตำนิเกือบทุกชิ้นงานทำไมอะทำไมคุณต้องแกล้งฉันขนาดนี้หรือว่าจะแก้แค้นครอบครัวฉันให้ล้มละลายไปใช่ไหมหะคุณบอกมา"
"ใช่แล้วจะทำไม"
"คุณเลวมาก"
"555คุณว่าผมแล้วคุณแหละเลวน้อยกว่าผมหรือไง555"
"นายเก่งฉันเป็นเจ้านายนายนะ"
"เหรอแต่ในอีกไม่กี่วันคุณก็จะ..."
"หยุด...ฉันจะบอกคุณพ่อให้ยกเลิกการแต่งงานครั้งนี้"
"ไม่ผมจะแต่งงานกับคุณ555"
"ไอ้บ้า"
"5555"
"หึ..."
"555"
"ออกไปเลยนะออกไปฉันไล่นายออก"
"ไม่ผมไม่ไป..."
"โอเคไม่ไปใช่ไมได้"
อนงค์นางอารมณ์เสียอย่างแรกเลยจับแก้วที่มีน้ำอยู่สาดใส่หน้าเก่งกาจอย่างจัด
"555สม"
"คุณ"
เก่งกาจเมื่อโดนสาดน้ำใส่หน้าเค้าจึงรีบคว้าหน้าของหน้าของนางมาจูบปากอย่างเต็มแรง...ด้วยรสจูบนางถึงกับอึ้งแต่พอเก่งกาจเอาฝีปากออกจากปากของเธอๆก็ได้สติคืนมาแล้ว
"นาย...เลว...มาก"
"ผมขอโทษ"
นางไม่ฟังคำเลยต่อยเข้าที่ปากของเก่งกาจ...เก่งกาจเมื่อโดนต่อยปากก็รีบออกไปจากห้องแล้วเดินทางกลับบ้าน
..................................................
ที่บ้านของเก่งกาจ
"วันนี้ทำอะไรจ้าลูกสาวแม่"
"แกงส้มปลากระพงนะคะ"
"เหม็นจังเอาออกไปให้พ้นแม่นะลูกอ๊วก...อ๊วก"
"แม่"
"ใครมาอาเจียนแถวนี้นะ"
"แม่นะคะพ่อ"
"ไหนเป็นอะไรไปคุณ"
"คือ...ฉัน..."
"ทำไม...อย่าบอกนะว่าคุณ..."
"คะ 1 เดือนแล้ว"
"จริงเหรอ...ไชโยผมยังแตะปีบดังอยู่ไชโย"
"คุณก็"
"อย่างนี้ต้องฉลองเดี๋ยวรอพี่พริมกับพี่เก่งกลับมาจากทำงานก่อน"
"มาแล้วคะวันนี้พริมซื้อไก่ย่างน้ำผึ้งมาด้วยคะ"
"มาแล้วครับ"
"เก่งไปโดนอะไรมาคะ"
"นั้นสิดูสีเขียวเลยเดี๋ยวพริมไปเอายามาทาให้นะ"
"ครับ"
"ไปต่อยกับใครมาลูก"
"นางลูกสาวนายอำนวยนะครับ"
"โธ่เอ๋ย...แพ้สาว555"
"คุณสุชาตินี้ลูกชายฉันนะคะ"
"ก็มันตลกนะไม่มีไรจ้าอย่าเครียดนะเดี๋ยวลูกออกมาหน้าหยิก"
"อะไร...ใครลูกใคร"
"คือแม่เค้าท้องได้ 1 เดือนแล้วคะนี้ก็กะว่าจะฉลองกันเย็นนี้พี่พริมเค้าก็ซื้อไก่ย่างน้ำผึ้งมาด้วยนะคะแต่...พี่ชายของแก้วคงต้องกินข้าวต้มดีกว่ามั้งคะอิอิ"
"ยัยแก้ว"
"คือพ่ออยากจะถามว่าลูกทำงานอาทิตย์แรกเป็นไงบ้างคะ"
"ก็สนุกดีคะ"
"จริงเหรอลูก"
"คะ...ถ้าไม่มีไรแล้วนางขอตัวไปเล่นกับลิลลี่ต่อนะคะ"
"เดี๋ยวสิลูกคือแม่กับแม่มีเรื่องสำคัญมากจะบอกลูกนะจ้าคืิอ..."
"อะไรคะ"
"คือเมื่อ 20 ปีก่อนคุณพ่อมีลูกหนี้รายใหญ่คนหนึ่งชื่อประกอบ ภมรนะจ้าเค้าเป็นหนี้ครอบครัวเราอยู่ 100 ล้านบาทแล้วก็ไม่จ่ายเมื่อครบกำหนดคุณพ่อเลยยื่นขอเสนอให้ 1 ข้อว่าต้องให้ลูกชายของเค้าที่ชื่อเก่งกาจ ภมรแต่งงานกับหนูนะจ้า"
"ชื่ออะไรนะคะเก่งกาจ ภมรเหรอคะ"
"ใช่จ้าทำไมเหรอจ้าหรือว่าลูกพบเค้าแล้ว"
"คะ...วันนี้เค้่ามาสมัครงานเป็นหัวหน้าผู้ควบคุมการผลิตนะคะแล้วนางก็รับเค้าเข้าทำงานแล้วด้วยคะ"
"ห๋า...จริงเหรอลูก"
"คะนางนัดให้เค้าเริ่มงานพรุ่งนี้"
"แล้วหนูว่าไงจ้าจะแต่งงานกับเค้าไมลูก"
"อันนี้มันไม่ใช่สิทธิของนางที่จะต้องตัดสินใจแต่เป็นฝ่ายโน่นตั้งหากว่าจะแต่งงานกัีบนางหรือไม"
"งั้นพรุ่งนี้พ่อกับแม่จะไปคุยเรื่องนี้ที่บ้านเค้าเอง"
"คะ"
.................................................
พรุ่งเช้าพ่อและแม่ของอนงค์นางก็เดินทางไปยังบ้านของเก่งกาจแต่เช้าเพื่อที่จะไปพบกับแม่ของเก่งกาจและจะตกลงนัดหมายกันว่าจะแต่งงานกันวันไหน
"ใครมานะแก้ว"
"แม่ก็ดูเองสิคะจะให้เข้ามาไหมคะ"
"ให้เข้ามาเถอะ"
"คะ.."
"นั้นมีคนมาเปิดประตูแล้วคะคุณ"
"เชิญคะ"
"ขอบคุณจ้า"
"สวัสดีคะสบายดีไหมคะไม่เจอกันตั้งหลายปี"
"คะตามสบายนะคะ"
"คือที่ผมมาวันนี้ผมจะมาทวนสัญญาเมื่อ 5 ปีก่อน"
"เหรอคะ...แล้วไงคะ...จะให้ดิฉันพาลูกชายไปส่งให้วันไหนคะ"
"ไม่ใช่ขนาดนั้นคุณฟังผมให้ดีนะครับว่าผมจะจัดงานแต่งงานนี้ขึ้นแล้วผมจะให้ลูกสาวของผมและลูกชายของคุณประมาณกลางปีนี้แล้วผมจะให้ลูกสาวของผมมาอยู่กับผมที่นี่ตลอดเวลา 1 ปีและถ้าหลังจาก 1 ปีเค้าทั้ง 2 คนยังไม่มีลูกผมยินดีรับลูกสาวผมกลับเองและหนี้สิน 100 ล้านบาทก็จะเป็นอันโมฆะผมย่อมยกหนี้ให้ครอบครัวคุณ"
"จริงนะคะ...งั้นตกลงคะ 1 ปีก็ 1 ปี"
"ครับ"
"และดิฉันขอเรียนเชิญคุณอำนวยและภรรยาในอีก 2 วันข้างหน้ามาร่วมเป็นเกียรติในงานแต่งงานครั้งใหม่ของดิฉันเชิญนะคะ"
"ขอบคุณครับ"
..................................................
งานแต่งงานครั้งใหม่ของแม่เก่งกาจกับพ่อของพริมตาถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายสบายๆทุกคนในงานดูมีความสุขกันทั่วหน้าแต่ใครจะรู้บ้างในอีกไม่กี่เดือนหน้านี้เก่งกาจจะแต่งงานกับอนงค์นาง
วันเวลาชั่งผ่านไปรวดเร็วกว่าที่คิดตอนนี้เก่งกาจก็ทำงานที่บริษัทของอนงค์นางได้เกือบ3เดือนแล้ว
"3 เดือนแล้วสินะรวดเร็ว"
"คุณเก่งกาจคะท่านรองเชิญพบที่ห้องคะ"
"มีอะไร"
"ไม่ทราบคะ"
"ว่าไงคุณนางมีอะไรจะใช้ผม"
"คือฉันว่าช่วงหลังๆมาเนี้ยคุณควบคุมการผลิตอย่างไงสินค้าเสียหายไปกว่าครึ่ง"
"คุณเอาอะไรมาพูด"
"ก็คุณดูนี้สิรายการของถูกส่งกลับมาเเละลูกค้าแจ้งด้วยว่าสินค้ามีตำนิเกือบทุกชิ้นงานทำไมอะทำไมคุณต้องแกล้งฉันขนาดนี้หรือว่าจะแก้แค้นครอบครัวฉันให้ล้มละลายไปใช่ไหมหะคุณบอกมา"
"ใช่แล้วจะทำไม"
"คุณเลวมาก"
"555คุณว่าผมแล้วคุณแหละเลวน้อยกว่าผมหรือไง555"
"นายเก่งฉันเป็นเจ้านายนายนะ"
"เหรอแต่ในอีกไม่กี่วันคุณก็จะ..."
"หยุด...ฉันจะบอกคุณพ่อให้ยกเลิกการแต่งงานครั้งนี้"
"ไม่ผมจะแต่งงานกับคุณ555"
"ไอ้บ้า"
"5555"
"หึ..."
"555"
"ออกไปเลยนะออกไปฉันไล่นายออก"
"ไม่ผมไม่ไป..."
"โอเคไม่ไปใช่ไมได้"
อนงค์นางอารมณ์เสียอย่างแรกเลยจับแก้วที่มีน้ำอยู่สาดใส่หน้าเก่งกาจอย่างจัด
"555สม"
"คุณ"
เก่งกาจเมื่อโดนสาดน้ำใส่หน้าเค้าจึงรีบคว้าหน้าของหน้าของนางมาจูบปากอย่างเต็มแรง...ด้วยรสจูบนางถึงกับอึ้งแต่พอเก่งกาจเอาฝีปากออกจากปากของเธอๆก็ได้สติคืนมาแล้ว
"นาย...เลว...มาก"
"ผมขอโทษ"
นางไม่ฟังคำเลยต่อยเข้าที่ปากของเก่งกาจ...เก่งกาจเมื่อโดนต่อยปากก็รีบออกไปจากห้องแล้วเดินทางกลับบ้าน
..................................................
ที่บ้านของเก่งกาจ
"วันนี้ทำอะไรจ้าลูกสาวแม่"
"แกงส้มปลากระพงนะคะ"
"เหม็นจังเอาออกไปให้พ้นแม่นะลูกอ๊วก...อ๊วก"
"แม่"
"ใครมาอาเจียนแถวนี้นะ"
"แม่นะคะพ่อ"
"ไหนเป็นอะไรไปคุณ"
"คือ...ฉัน..."
"ทำไม...อย่าบอกนะว่าคุณ..."
"คะ 1 เดือนแล้ว"
"จริงเหรอ...ไชโยผมยังแตะปีบดังอยู่ไชโย"
"คุณก็"
"อย่างนี้ต้องฉลองเดี๋ยวรอพี่พริมกับพี่เก่งกลับมาจากทำงานก่อน"
"มาแล้วคะวันนี้พริมซื้อไก่ย่างน้ำผึ้งมาด้วยคะ"
"มาแล้วครับ"
"เก่งไปโดนอะไรมาคะ"
"นั้นสิดูสีเขียวเลยเดี๋ยวพริมไปเอายามาทาให้นะ"
"ครับ"
"ไปต่อยกับใครมาลูก"
"นางลูกสาวนายอำนวยนะครับ"
"โธ่เอ๋ย...แพ้สาว555"
"คุณสุชาตินี้ลูกชายฉันนะคะ"
"ก็มันตลกนะไม่มีไรจ้าอย่าเครียดนะเดี๋ยวลูกออกมาหน้าหยิก"
"อะไร...ใครลูกใคร"
"คือแม่เค้าท้องได้ 1 เดือนแล้วคะนี้ก็กะว่าจะฉลองกันเย็นนี้พี่พริมเค้าก็ซื้อไก่ย่างน้ำผึ้งมาด้วยนะคะแต่...พี่ชายของแก้วคงต้องกินข้าวต้มดีกว่ามั้งคะอิอิ"
"ยัยแก้ว"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ