กำหนดรัก...สุดเสน่หา

"ไม่เปลี่ยนเลยนะคะทุกอย่างยังเหมือนเดิมอย่างไงก็อย่างนั้น"
"มาเร็วพวกเราคุณหนูมาแล้ว เร็ว"
"ป้าพร้อมสวัสดีคะมามะขอกอดทีหนึ่ง"
"ได้คะคุณหนูโตขึ้นสวยมากเลยคะ"
"ขอบคุณนะคะป้าพร้อมก็ไม่แกเลย นั้นมันมะนาวใช่ไหมเนี้โตขึ้นสวยเหมือนกันนะเราแต่ขออย่างหนึ่งนะว่าอยากทำให้ความสวยมันเป็นพิษนะคะเดี๋ยวจะหายว่าฉันใจร้ายไม่ได้จำใส่ใจไว้ด้วย"
"คะคุณหนู"
"ดีมากจ้า  ว่าแต่มื้อนี้ป้าพร้อมทำอะไรให้หนูทานมั้งคะ...เอ่อลืมแนะนำที่คุณเดวิล แฟนของนางเองคะ"
"สวัสดีคะคุณเดวิล"
"ครับ"
"ไป...ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนแล้วจะได้ลงมาทานข้าวเย็นกัน"
"คะ"
..................................................
"คนอะไรก็ไม่รู้หล่อมากเลยนะป้า"
"ใช่หล่อมากแต่แกหยุดความคิดเลยนะนังนาว"
"คะ...(หยุดก็โง่สิเรื่องอะไรจะหยุด )"
"ที่รักคะ...ผมว่าเราแยกห้องนอนกันดีกว่าไหมเพราะเรายังไม่ได้แต่งงานกันเลย"
"อืมก็ดีเหมือนกันนะคะงั้นเดี๋ยวนางบอกป้าพร้อมให้นะคะ"
"น่ารักจังแฟนผม"
"คะ"
เดวิลกำลังจะนอกใจอนงค์นางอีกครั้งหนึ่งแล้วเพราะความสวยของมะนาวทำให้เดวิลอดใจไม่อยู่เค้าจึงขอแยกห้องนอนกับอนงค์นางเพื่อที่จะได้ทำตามแผนของตนเองที่วางไว้โดยไม่คำนึงว่าใครจะเป็นอย่างไร
"ลงมาแล้วเหรอลูกมาๆนั่งๆจะได้เริ่มทานกัน"
"คะคุณพ่อ"
"กว่าจะลงมาได้เล่นเอาท้องร้องเลยนะยัยนาง"
"ขอโทษคะคุณพี่แช่น้ำเพลินไปหน่อยนึง"
"แล้วไป...นึกว่า..."
"นึกว่าอะไร"
"เปล่าทานๆๆกันดีกว่า"
"น่าทานทั้งนั้นเลยคะป้าพร้อมนี้ยังจำได้อีกนะคะว่านางชอบทานอะไร"
"คะคุณหนูเลยทานให้เยอะเลยนะคะ"
"คะ  ไหนดูสิว่าต้มยำกุ้งฝีมือป้าพร้อมยังอร่อยเหมือนเดิมหรือเปล่า.....อืม...อร่อยเหมือนเดิมเลยลองชิมดูสิคะเดวิล"
"ครับ...เผ็ดๆๆ"
"อุ่ย...ลืมไปว่าไปอยู่เมืองนอกเสียนานเดวิลเลยทานเผ็ดไม่ได้งั้นก็ลองนี้ผัดผักรวม"
"ครับ"
"เกือบลืมป้าพร้อมคะ"
"คะคุณหนู"
"เดี๋ยวป้าพร้อมช่วยจัดห้องให้เดวิล 1 ห้องด้วยนะคะคือเดวิลเค้าไม่อยากให้หนูเสียหายนะคะ"
"คะ"
"เดี๋ยวฉันขึ้นไปจัดให้เองนะป้า"
"แกนี้จริงๆๆเลยนะินังนาว"
"^^"
หลังจากรับประทานเสร็จแล้วทุกคนแตกก็แยกกันไปนั่งตามที่ต่างๆภายในบ้านอาทิเช่น พ่อกับแม่นั่งดูทีวีในห้องนั่งเล่น  มานพนั่งอ่านหนังสือไปจิบนำ้ชาไป ส่วนอนงค์นางเข้าห้องกำลังกายเพื่อเผาผลาญไขมันและจะได้หลับสบาย
สำหรับเดวิลบอกทุกคนว่าง่วงนอนมากเลยขอขึ้นไปนอนที่ห้องก่อนใคร  เดวิลขึ้นไปได้ประมาณ 10 นาทีมะนาวก็ขึ้นตามไปจัดห้อง
ก๊อบ  ก๊อบ  เีสียงเคาะประตูห้องเดวิลดังขึ้น
"ใครอะ นางเหรอ"
"มะนาวเองคะคุณเดวิล"
"มะนาวเหรอ...เข้ามาสิ"
"เชิญคุณเดวิลไปนั่งตรงเก้าอี้ก่อนนะคะ"
"ไม่อะไปอาบน้ำดีกว่า"
"งั้นเชิญตามสบายเลยคะ"
"เดี๋ยวผมมานะ"
"คะ"
......................................
"สดชื่นจริงๆๆ"
"อาบน้ำนานจริงเลยนะคะนี้มะนาวก็เหลือแต่ปัดเตียงแล้วคะ"
ขณะที่มะนาวกำลังปัดเตียงเดวิลก็อดใจไม่ไหวกับท่าทางอันยั่วยวนของมะนาวเค้าจึงใช้มือทั้ง 2 ข้างถอดที่เอวของมะนาวๆรู้ว่าโดนจับเอวจึงหันตัวกลับไปหาเดวิลจากนั้นเดวิลก็ผลักมะนาวลงบนเตียงทั้ง 2 คนต่างจ้องมองตากันจากนั้นก็........
ตลอดคืนมะนาวไม่ได้กลับไปที่ห้องไม่มีใครรู้นอกจากป้าพร้อมคนเดียวที่รู้ส่วนมะนาวและเดวิลเมื่อเสร็จความใคร่แบบไม่ป้องกันแล้วมะนาวก็ขอสัญญากับเดวิลว่า
"คุณเดวิลอย่าทิ้งมะนาวนะคะ"
"จ้าไม่ทิ้งเหรอ"
"จริงๆๆนะคะ"
"จ้า"
"มะนาวรักคุณที่สุดเลยคะ"
"จ้า"
หลังจากคืนนั้นไปต้นมาทั้งมะนาวและเดวิลก็ได้เสียกันมาโดยที่ไม่มีใครในบ้านรู้แม้กระทั่งตัวของอนงค์นางเอง จนมาถึงวันที่เรื่องราวความจริงระหว่างเดวิลกับมะนาวกำลังจะถูกเปิดเผยให้คนทั้งบ้านได้รับรู้