Magic Love วุ่นรัก ตกหลุมรัก นักจอมเวทย์

ในคืนที่ฝนตกพรำ

         ตู๊มๆๆๆ ~~~  เสียงคมเล็บของสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ มีขนสีน้ำตาล มีคมเล็บเป็นอาวุธกำลังจะฟาดฟันคนที่อยู่ข้างล่างแต่คนข้างล่างก็สามารถหลบได้ด้วยความเร็วชั่วพริบตา พร้อมทำสีหน้าเย้ยเจ้าสัตว์ประหลาดตัวยักษ์นั้น

        " ฝีมือเจ้ามีแค่นี้หรือ ห๊ะ เจ้าปีศาจ มาเจอของจริงแบบข้าหน่อยเถอะ" เมื่อเขาพูดจบ ก็ ท่องคาถาของจอมเวทย์ แล้วใช้มือวาดที่อากาศ เป็นรูปดาวแล้วดาบก็ลอย ลงมาจากฟ้าเขาใช้มือรับดาบด้วยท่วงท่าที่สวยงาม จากนั้น เขาก็ใช้ดาบฟันไปที่เจ้าปีศาจ แต่เจ้าปีศาจก็ใช้ว่าจะไร้ฝีมือเลยซะที่เดียวเพราะมันสามารถหลบคมดาบที่จะฟันไปได้

        "ปากดีนักนะเจ้า ไทเวล เจ้าจะได้ลิ้มรสความตายในครั้งนี้แหละ"เมื่อเจ้าปีศาจพูดจบมันก็ใช้เล็บของมันฟันไปที่ตัวของผู้ชายที่ชื่อไทเวล ทันที แต่ผลมันก็คือแบบเดิมเพราะ ไทเวล หลบได้อย่างเคย แล้วเขาก็ท่องคาถาอีก

ครั้ง เมือท่องจบ ก็มีสายฟ้าผ่าลงมาที่ดาบของเขาแล้วดาบอันธรรมดาอันนั้นก็มีเหมือนกระแสไฟฟ้า ไหลผ่านดาบ

ไปจนทั่ว

        "เจ้าต่างหากล่ะที่ต้องตาย เตรียมตัวไปเจอยมทูต เถอะ ย๊ากก~~" เมื่อพูดจบ ไทเวล ก็ใช้ดาบของเขา

ฟันลงไปที่ตัวของเจ้าปีศาจด้วยความเร็วชั่วพริบตาทำให้เจ้าปีศาจ ที่ตัวใหญ่ตนนั้น ขาดเปง 2 ท่อน แล้วร่างกาย

ของมันก็ สลายหายไปคุจ ผุยผง

        "เฮ๊อ~~ เหนื่อยจริงๆเลยอ่า" เสียงของไทเวล พูดขึ้น แล้วก็มีผู้ชาย อีก3 คนที่ยืนมองเหตการณ์จาก

ต้นไม้นั้นก็ลงมา

        "ก็แล้วทำไมไม่ให้ข้าจัดการล่ะ ข้าคันไม้คันมือจะแย่แล้วเนี่ย"เสียงผู้ชายอีกคนหนึ่งพูดขึ้นด้วยความเซ็ง

        "เงียบไปเถอะ เจ้า คาลอส ข้าอยาก ฆ่ามันนิ พวก แกเอาไปจัดการหมดทุกวันแบบเนี่ย ให้ตูเซ็งแบบนี้

ทุกวันรึไงห๊ะ"

        "เออ น่า อย่ากัดกันได้ไหมวะ เห็นพวกแก กัดกันทุกวินาที ที่หายใจเลยอ่ะ เซ็ง"

        "แล้วแกมีปัญหารึไง หรือ อยากมีเรื่องกับ พวกเรารึไงห๊ะ ไอแพนด้า" เสียงของไทเวลและคาลอสพูดขึ้น

พร้อมกัน

        "เห้ย ข้าชื้อ เเพนต้า ไม่ใช้ เเพนด้า อยากตายรึไง พวกแกอ่า"

        "เออดิ อยากรู้เหมือนกันว่าตายเป็นยังไง

        "เงียบได้แล้วถ้าพวกแกไม่เงียบฉันจะพาพวกแกกลับโลกเวทมนตร์ให้หมด"เสียงตวาดของผู้ชายคนหนึ่ง

ในกลุ่ม พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด

        "โอ้ๆๆ อย่าเครียดเลยน่า ไคอิล ถ้ากลับตอนนี้แล้วฉันจะพาเจ้าสาวของฉันไปให้พ่อดูได้ยังไง"

        "แล้วนายเจอแล้วยังล่ะผู้หญิงที่อยู่ในคำทำนาย น่ะ"

        "เจอแล้วล่ะ แต่รออีกสักพักฉันจะไปเอาตัวเธอมาเอง หึหึ"

        "หัวเราะน่ากลัวอ่า เรากลับปราสาทกันเถอะ หิวข้าวแล้ว ทะเลาะกับนายเสียพลังงานกิโลแคลโลลี่ไปเยอะเลย"เสียงของแพนต้าพูดขึ้น

        "ไปกันเถอะ" แล้วพวกเขาก็เดินเข้าไปในปราสาทที่แสนจะใหญ่โตทันที ทันที