Magic Love วุ่นรัก ตกหลุมรัก นักจอมเวทย์

"ยังโสดๆ อยู่ทางนี้ ก็โสด ๆ อยากเอารักมาโหลดๆ เธอใช่ไหมที่ฟ้ามาโปรด ฟ้ามาโปรด" เสียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ น่ารักมากๆ กำลังฮัมเพลงด้วยความสบายใจ ซึ่งเด็กคนนั้นก็คือฉันนั้นเองแหละ อิอิ ร้องไปเผื่อจะมีคนมาจีบกับเค้ามัง วันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดเลยเพราะมันเป็นวัน เเต๊ลๆ เต๊ล ปึ้งๆ ปังๆ(เสียงซาวด์)วันที่ เงินเดือนออก หลังจากที่รอมานาน เงินก็ออกสักที ขอแนะนำตัวเลยแล้วกัน ฉันชื่อ ที่รัก ค่ะอายุ18ปี ยังวัยรุ่นอยู่เลย    ฉันกำลังยืนเข้าแถวเพื่อรอเงินที่กำลังจะวิ่งเข้ามาในกระเป๋าอิอิ ทนนิดเดียว แกจะต้องมาเป็นของฉัน อุวะฮ่าๆๆๆ(หัวเราะแบบผู้ยิ่งใหญ่)

"เห้ย หลบหน่อยสิคนกำลังรีบ" จู่ๆ ก็มีผู้ชาย วิ่งเข้ามาด้วยความเร็วเหนือเสียง และสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น

 ตู๊ม~~ เสียงการปะทะระหว่างเด็กผู้หญิงที่แสนจะบอบบางอย่างฉัน ชนเข้ากับ ผู้ชายที่ตัวสูงๆๆ (กินเสาไฟฟ้าเป็นอาหารรึไงย๊ะทำไมมันสูงอย่างนี้เนี่ย)

"จะรีบไปไหนเนี่ยเห็นไหมว่าคนกำลังยืนอยู่อ่ะ" ฉันที่โดนชนจนหล่นกลิ้งไปกับพื้นก็โวยวายทันที

"แล้วเธอไม่เห็นรึไงว่าคนกำลังรีบมายืนขวางอยู่ได้ ยัยบ๊องเอ๋ย" กรี๊ดด บังอาจมาว่าสาวสวยประจำจังหวัดอย่างฉันว่าบ๊องได้ไงย๊ะ ไหนขอดุหน้าไอคนปากหมาหน่อยคงขี้เหร่ น่าดู  *0* โอ โน๊ คนหรือเทวดาเนี่ยทำไมถึงหล่อราก ไส้เดือนได้ขนาดนี้ ปากเรียวเป็นรูปกระจับ คิ้วเข้ม เส้นผมสีดำปลายผมเป็นสีน้ำตาล นัยน์ตาสีน้ำเงินเข้ม จมูกโด่ง อ๊ายยย เพอร์เฟค ที่สุดด ถ้ารู้ว่าหล่อแบบนี้เดี๊ยน ยกโทษให้นานแล้วคร๊า(นางเอกของเราทำไมเป็นแบบนี้เนี่ย)

"มอง อะไร ห๊ะ ยัยเบ๊อะ น้ำลายไหลหมดแล้วน่าเกรียจอ่ะ" อ่ะ ฉันหรอน้ำลายไหล ไหนๆๆ  น้ำลายอยู่ไหน ฉันรีบเอามือมาเช็ดปากทันที เอ่ะ ก็ไม่มีนี้นา นี้นายหลอกฉันหรอ ห๊ะ

"5555+ ~ ~ ยัยเบ๊อะเอ๋ย พูดเเค่นี้ก็เชื่อ " คำก็เบ๊อะ 2คำก้อเบ๊อะนายหล่อตายแหละไอบ้า (เมื่อกี้ยังชมเค้าอยู่เลยอ่า)

"กรี๊ดดด นายไอ~%#$%^&*?<+" อยากจะด่า นายเป็นภาษา เกาหลี+ญี่ปุ่น+อังกฤษ อ่า แต่ด่าไม่เป็นอ่า  อย่าให้ด่าเป็นน่ะ จะด่าจนจำทางกลับบ้านไม่ถูกเลยคอยดู

“เทอนี้ทำหน้าตลกชะมัด ทำไมไม่ไปแสดงละครลิงล่ะน่าจะได้เงินดีน่ะ หน้าตาก็เหมือนลิงด้วยอ่า”พูดพลางเอามือมาเชยคางฉันด้วย บังอาจ

“นี้ปล่อยน่ะ กล้าดียังไง เอามือมาจบหน้าฉันเนี่ย”ฉันสะบัดหน้าหนีทันที ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนมาล้วงเกินฉันได้หรอกน่ะ จะบอกให้ แล้วนายเป็นคัยย๊ะ

"จุ๊ๆๆ น่ะ จ่ะ สาวน้อย เดียวเราต้องได้เจอกันอีกแน่ แล้วฉันจะมารับน่ะ จ่ะ ตอนนี้ฉันกำลังรีบไม่มีเวลามาสนุกกับเธอหรอกน่ะ จ่ะ เบบี้ ไปน่ะจ๊ะ จุ๊ฟฟ " และสิ่งไม่ขาดฝันก็เกิดเมื่อเขามาหอมเเก้มฉันแล้วก็เดินจากไปดั่งสายลม

กรี๊ดดดดดดด  ไอบ้า นายทำอะไรเนี่ยย แล้วคัยจะเจอกับนายกันห๊ะ มาหอมแก้มแล้วจากไปแบบนี้ มารับผิดชอบฉันเลยน่ะ  พาแม่ มาขอด้วย ว๊ายฉันทำให้คนอ่านไม่เชื่อถือป่าวเนี่ย แงงงง

แล้วฉันพึ่งจะสังเกตเห็นผู้คนที่มองฉันด้วยสายตาแปลกๆ อุ๊ยตายแล้ว เงินเดือนฉัน หลังจากนั้นฉันก็รีบวิ่งไปเข้าเเถวตามเดิม เพราะนายทำให้ฉันต้องเริ่มเข้าแถวใหม่ หน่อยน๊ะ ไอบ้า เอ๊ยอย่าให้เจอน่ะจะหอมแก้มกลับเลย ว๊าย เขิ๊ล~~

ผ่านไป 20 นาที

กว่าจะได้เงินเดือนที่เข้าเเถวรออยู่นาน เฮ๊อ เพราะอีตาบ้านั้น แท้ๆเลย ที่ทำให้ฉันต้องมาเหนื่อยแบบนี้อย่าให้เจออีกทีน่ะ แม่จะพาไปฆ่าหมก โถ้ส้วมให้เข็ด ไม่รู้ซะเเล้ว ว่าชาติที่แล้วฉันเกิดเป็นยากูซ่าน่ะ ย๊ะ อิอิ

      เมื่อได้เงินเดินแล้วฉันก็ เดิน ไปซื้อขนมเค้กช๊อกโกแลต ซึ่งเป็นของโปรดของฉันและน้องสุดเลิฟ ลืมบอกว่าฉันมีน้องด้วย เค้าชื่อ ดาร์ลิ้ง อายุ 8 ขวบ อิอิ ชื่อคล้ายฉันเลยล่ะสิ ก็แน่ล่ะเราเป็นพี่น้องกันนิ เมื่อฉันซื้อเค้กเรียบร้อยก็วิ่งตรงกลับบ้านด้วยความเร็ว180กิโลเมตร/ชั่วโมง อิอิ(เวอร์ไปงั้นแหละ วิ่งแบบ รถจักรยานขับแซงได้เลยอ่า) วิ่งมาสักพักฉันก็เจอเข้ากับคุณยาย คนหนึ่ง เธอกำลังนั่งแล้วเรียงไพ่อะไรก็ไม่รู้ สงสัยคงเป็นหมอดูไพ่ยิปซีระมั้ง  กลับบ้านไปกินเค้กดีกว่า

      "ฉันจะบิน บินไป ลั๊ลๆ ลาฉันไม่กลัวอะไร เพราะฉันแข็ง เเรง อุ๊บ " ขนะที่ฉันร้องเพลงที่แสนจะปัญญาอ่อนอยู่นั้น คุณยายคนนั้นก็เข้ามาดึงเเขน มันทำให้คนสวยตกใจมากเลยอ่า

      "นี้ๆ แม่หนู อยากจะดูดวงกับยายสักหน่อยไหมล่ะ" คุณยายคนนั้นเหมือนจะพยายามพาฉันเข้าไปนั่ง แต่ฉันไม่อยากไปอ่ะ อยากกิน เค้กใจจะขาดแล้ว T.T

     " ไม่เป็นไร ค่ะ คือหนูกำลังรีบน่ะค่ะ" รีบมากด้วย อยากกินเค้กก แล้วท่าทางคุณยายคนนั้นจะไม่ยอมด้วยอ่า คุนยายก็ยังคงพยายามพาฉันลงไปนั่งอยุ่ดี

     "น่ะ จ๊ะ  มาดูดวงกับยายเถอะ ยายไม่คิดเงินหรอกจ๊ะ" ฉันได้ยินก็ชะงักเลยกับคำที่ว่า ฟรี ใครบอกว่าของฟรีไม่มีในโลกนี้ไง กำลังจะได้ของฟรี อิอิ ในเมื่อ คุณยายเเสดงน้ำใจแบบนี้แล้วจะขัดก็กลัวจะเสียน้ำใจ (ไม่ใช้ว่าเห็นแก่ของฟรี หรือย๊ะ)

"ก้ได้ค่ะ" และเเล้วคุณยายก็พาฉันลงไปนั่งแล้วคุณยายก็สับไพ่อะไรก้ไม่รู้ แล้วก็เลือกไพ่นำมาวางตรงหน้า

"หนูรู้ไหมจ๊ะ ว่าหนูกำลังจะเจอเรื่องที่ไม่คาดคิด"

"เเล้วเรื่องที่ไม่คาดคิดมันเป็นยังไงหรือค่ะ หนูจะถูกห่วยหรือ จ๊ะ ยาย โอ้ ว๊าวว แล้วหนูต้องซื้อเลขไรอ่ะ จ๊ะ"ว่าวว ฉันจะถูกห่วยหรือเนี่ยย เอ๋ ๆ คนรวยเค้าจะทำรายกานน่า อ้อ ต้อง ซื้อบ้าน ซื้อ รถ ว๊ายๆๆ ตื่นเต้น

" - - ไม่ใช้หรอกจ๊ะ ยายหมายถึงเรื่องที่มันเกินจริงยิ่งกว่านั้น น่ะจ๊ะ" เมื่อคุณยายพูดฉันก็แห่วเลย แงงง นึกว่าจะได้ถูกห่วยกะเค้าสักครั้งนึงในชีวิต อดเลย

"อ่าวแล้วมีเรื่องอะไรที่ไม่น่าคาดคิดยิ่งกว่านี้อีกหรอจ๊ะ" ฉันถามด้วยความสงสัยแบบสุด เรื่องที่ไม่คาดคิด หรือว่า หมาจะออกลูกเป็นแมว ต้นแอปเปิ๊ล ออกลุกเป็นส้ม แต่มันคงน่าเหลือเชื่อเกินไปมัง แห๊ะๆ

"หนูจะต้องเจอกับเรื่องอันตรายที่มันหนักหนามากเอาการเลยทีเดียว แต่ในเรื่องอันตรายนั้นก็มีสิ่งดีๆด้วยน่ะจ๊ะ หนูจะได้เจอกับ คนที่จะช่วยหนูให้ผ่านเรื่องนี้ไปได้ แต่ ยายมีของจะให้หนูด้วย น่ะจ๊ะ นี้ จ๊ะ" คุณยายของหยิบอะอะไรสักอย่างพอดูๆไป มันคือกำไรนั้นเอง แถมยังสวยอีกต่างหาก กำไรอันนั้นเป็นสีชมพู แล้วมีที่ห้อยเป็นกระดิ่งว่าวน่ารักจัง

"คุณยายให้หนูหรอ จ๊ะ "ตาเริ่มรุกวาวแล้วอ่ะ แล้วคิดตังไหมอ่

"ใช่จ๊ะ ไม่คิดตังด้วยน่ะ ฟรี จ๊ะ" ว่าวว คุณยายมีญาณ วิเศษ แน่เลย รู้ได้ไงหว่าว่าเราคิดอะไร อยากฝากตัวเป็นลูกศิษ จัง

"ขอบคุงค๊ะ "

"เก็บมันไว้ติดตัวตลอดน่ะ จ๊ะ แล้วมันจะทำให้หนุผ่านทุกสิ่งไปได้"

"ค่ะ งั้น หนุไปก่อน น่ะ ค๊ะ สวัสดีค่ะ" ฉันแถบจะโค้งตัวให้เป็ง360 องศา ว่าวๆ ได้ของฟรีด้วยอ่า แต่ เอ๊ะ ไออันตรายที่ว่าเนี่ยฉันต้องเจออะไรน่า น่ากลัวจัง แงงง ชั่งมันกลับบ้านดีกว่า คิดถึง ดาร์ลิ้ง น้องสุดเลิฟใจจะขาดแล้ว