Double Love. ผมรักยัยตัวแสบ
6.3
เขียนโดย DONUTs
วันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.14 น.
2 บท
2 วิจารณ์
5,259 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 22 มีนาคม พ.ศ. 2556 21.21 น. โดย เจ้าของนิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ โรงเรียนเซนต์บิว
(บิลไนต์)
เอ๊ะ !!... ใครปาอะไรมาเนี้ยยยย ?
''ฉ...ฉันขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ''
-0-คะ..คนน อะไรเนี้ยย น่ารักชะมัด
''คุณค่ะ ! ฉันบอกว่าขอโทษไง''
''เอ่อ...ครับ:) ว่าแต่คุณชื่ออะไรหรอ?''
''จะรู้ไปทำไมเนี้ยยย ?''
จู่ๆ ก็มีคนหน้าตาหล่อๆ เข้ามา...หน้าตาทั้งสองช่างเหมือนกันเหลือเกิน..
''ยัยพา ! กลับบ้านได้แล้ว กลับบ้านช้าเดี๋ยวคุณแม่ก็ว่าหรอก''
''ค่าาา ! คุณพี่ชาย .. ฉันไปก่อนนะ ขอโทษด้วยนะคะ''
น่าอายจังง .///. ผมรู้สึกว่า เธอน่ารักเกินไป เธอชื่ออะไรนะ ?
..................................
.////.สวัสดีค่ะ ! ฉันชื่อพาเฟ่ต์ มีลูกพี่ลูกน้อง1คน พี่ชาย1คน >O<; โอ้วววเยียย..
ฉันมีเรื่องจะเล่าให้ฟังหล่ะ ก่อนกลับบ้าน... U_U ฉันดันคว้างแก้ว ไปถูกใครก็ไม่รู้ ! แง่ววว...
อายจังงง >///<;
อ้อ ! วันนี้สินะที่ ฉันต้องไปเจอกับบันจิ (ลูกพี่ลูกน้อง) บันจิจะหน้าตาเปลี่ยนไปไหมน้าา ?
เห้อออ ....
จากนั้นฉันก็เดินไปยัง รถสปอตร์ ของพี่พีทเฟ่ต์ แง่มๆ ...
''นี้ยัยพา เธอจะยืนเพ้ออีกนานไหม ? ยัยบันจิจะลงจากเครื่องแล้ว! ''
''โอ๊ะ...ขอโทษค่ะพี่พีทททท ~''
''อย่าประชด !'' พี่พีทเฟ่ต์พูด
T^T...โดนว่า ฉันไม่ได้ประชด เอ๊ะ ? หรือว่าฉันประชด .. ช่างมันเถอะ !
อ่อ บันจิน่ะ เป็นลูกของคุณป้าพี่สาวของคุณแม่ บันจิไปเรียนที่ญี่ปุ่นนน >O< อิจฉาจังง ..
ตอนนี้บันจิก็ปิดเทอมแล้ว .. ฉันกับพี่จึงต้องไปรับเธอ เพราะ ! ไม่มีใครอยู่บ้านน่ะสิ
...
จากนั้นฉันจึงถามพี่พีทไปว่า
''พี่ๆ ..บันจิหน้าตาจะเปลี่ยนไปรึเปล่าา ? ''ฉันพูด
''ใครจะไปรู้หล่ะ ! พี่ไม่ได้คุยกับยัยบันจิมาเป็นปีๆ แล้ว ถามอะไรบ้าๆ'' นั่นคือคำตอบของพี่ชายฉัน !!
โอ้ -0- ? ...
หลังจากนั้นไม่นานก็มาถึง สนามบิน ....
'' ลงจากรถสิยัยพา ! ''
เฮ้ยย ลืมม -*-
''สวัสดีค่ะ :) ใช่พี่พีทเฟ่ต์กับพาเฟต์รึเปล่า'' ผู้หญิงตัวเล็กน่ารักๆถาม
ฉันจึงตอบไปว่า ''ใช่จ้าาาา ...แล้วเธอใช่ บันจิอะเปล่าา ?''
''ใช่ ฉันคือบันจิ >.' d ฉันสวยขึ้นไหมหล่ะ ?''
''อ่า...ก็นะ'' โอยย -w- ไม่ค่อยเลยนะเธออ
''ไปขึ้นรถได้แล้ว ... '' พี่พีทพูด
แง่มๆ.. ยัยเนี่ย ?? บันจิ ? ตัวเล็ก หน้ารัก เหมือนฉัน เอ้ยย เหมือนคุณป้าไม่มีผิด แต่ ! -*- ทำไมเธอสูงจัง
ณ บ้าน ...
''ถึงบ้านแย้ววว >O< พี่พีททำไข่เจียวให้พาหน่อยดิ ''
''เออ..เเต่พาต้องไป จัดห้องให้ยัยบันจิ !''
'' ม่ายยย ! ฉันไม่จัดห้องให้ยัยนั่นเด็ด ขาด ท่าทางดูไม่เป็นมิตรกับผู้หญิงอย่างนั้นน่ะ ''
'' เออ ! งั้นก็ไม่ต้องกิน ''
''T^T; พาจะกิน ! พาไปทำก็ได้ :(''
ฉันเดินขึ้นไปบนห้องว่างห้องหนึ่ง... โอวววเยียย ! ห้องนี้ดีที่สุดแล้ว !ฉันพูดในใจ
หลังจากนั้นฉันก็ไปจัดห้องให้ยัยบันจิ ...
''เฮ้อเสร็จซะที !''
''นี้เธอพาเฟ่ต์! เข้ามาทำอะไรในห้องฉัน'' บันจิ
''จัดห้องไง ! เห็นไหม *w*??''
''หน็อยย ! แกกล้ามากวนฉันหรอยัยพา ?''บันจิ
''เปล่า . อ้อ ! ไปและจะไปกินไข่เจียวว ~''
หลังจากนั้นฉันก็เดินไปที่ครัว -0- พร้อมกับคิดว่า จะรอดไหมเนี้ยยยยย ..
''พี่พีท ! พาจัดห้องให้บันจิเสร็จแล้ว''
''เออๆ เดี๋ยวรอแปปนึง''พีทเฟ่ต์
''ตามสบาย แต่เร็วๆนะ พาหิว !''
...
พี่พีทนี้ทำไข่เจียวได้สุดยอดดด !
...
ณ รุ่งเช้า
''ฮ้าวววว -O-' ต้องไปรร.ซะแล้ว ''
ฉันจึงไปอาบน้ำแต่งตัวกินข้าว ฯลฯ
...
ณ โรงเรียนเซนต์บิว
>O<; ฮึ่ยๆ มาถึงโรงเรียน พร้อมกับ ยัยบันจิ ! -U- เชอะชิชะ !
ให้ตายยังไงเราก็คงไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันหรอก !
''อ๊อดดดดดดดดดดดดด''
เข้าเรียนแล้ววว ! ><;
...
''สวัสดีจ้ะ นักเรียนวันนี้มีใหม่ ...อ๊ะ เข้ามาเลยจ้ะ''คุณครู
''สวัสดีค่ะ ! ฉันชื่อบันจิ ... เพิ่งย้ายมาจาก ญี่ปุ่น ค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ >.' ''
''เห้ย น่ารักว่ะ แต่น้อยกว่ายัยพานิดนึง''
อั้ยย่ะ !! ฉันได้ยินคำนั้น ฉันจึงหัดไปมองหน้าผู้ชายคนนั้นด้วยสวยตา พิฆาต - -
โอยยยย ! แต่ทำไมฉันต้องอยู่ห้องเดียวกับยัยบันจิ ! พี่พีทก็ไม่บอกซักคำ ฉันจะตายไหม ?
''สวัสดียัยพา เป็นไงบ้างหล่ะ รู้รึเปล่าว่าฉันน่ะอยู่ห้องนี้ !''
''จ้าา !ฉันรู้แล้ว รู้เมื่อกี้ด้วย''
''บันจิ ไปนั่งที่ได้แล้ว''คุณครู
''ชิ !''
....
พักเที่ยง.
''โมบาย ! ฉันไม่ชอบบันจิเลย เอาแต่คอยหาเรื่อง !''
''อ่า .. ใช่ ๆ ฉันก็ไม่ชอบ หน้าตาน่ารักดีนะ แต่นิสัยนี้ โอ้โฮ !!''โมบาย
''เฮ้ ! เธอที่นั่งอยู่ตรงนั้นน่ะ ใช่คนที่คว้างแก้วใส่ฉันใช่ไหม?''
โอยย..ตายๆ ไม่รอด ไม่รอด -/\- อาเมนนน
''ว...ว่าไง ?''
''คุณยังไม่ตอบผมเลยนะ ว่าคุณชื่ออะไร''
''พาเฟ่ต์ ;)'' บันจิ
''เห้ยย ! ยัยบันจิมาได้ไงเนี้ย ? ''โมบาย
(Next บท -,.-)
-----------------------------------------------------------------------
คอมเม้นหนูอยู่ไหน ? T^T:::::
(บิลไนต์)
เอ๊ะ !!... ใครปาอะไรมาเนี้ยยยย ?
''ฉ...ฉันขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ''
-0-คะ..คนน อะไรเนี้ยย น่ารักชะมัด
''คุณค่ะ ! ฉันบอกว่าขอโทษไง''
''เอ่อ...ครับ:) ว่าแต่คุณชื่ออะไรหรอ?''
''จะรู้ไปทำไมเนี้ยยย ?''
จู่ๆ ก็มีคนหน้าตาหล่อๆ เข้ามา...หน้าตาทั้งสองช่างเหมือนกันเหลือเกิน..
''ยัยพา ! กลับบ้านได้แล้ว กลับบ้านช้าเดี๋ยวคุณแม่ก็ว่าหรอก''
''ค่าาา ! คุณพี่ชาย .. ฉันไปก่อนนะ ขอโทษด้วยนะคะ''
น่าอายจังง .///. ผมรู้สึกว่า เธอน่ารักเกินไป เธอชื่ออะไรนะ ?
..................................
.////.สวัสดีค่ะ ! ฉันชื่อพาเฟ่ต์ มีลูกพี่ลูกน้อง1คน พี่ชาย1คน >O<; โอ้วววเยียย..
ฉันมีเรื่องจะเล่าให้ฟังหล่ะ ก่อนกลับบ้าน... U_U ฉันดันคว้างแก้ว ไปถูกใครก็ไม่รู้ ! แง่ววว...
อายจังงง >///<;
อ้อ ! วันนี้สินะที่ ฉันต้องไปเจอกับบันจิ (ลูกพี่ลูกน้อง) บันจิจะหน้าตาเปลี่ยนไปไหมน้าา ?
เห้อออ ....
จากนั้นฉันก็เดินไปยัง รถสปอตร์ ของพี่พีทเฟ่ต์ แง่มๆ ...
''นี้ยัยพา เธอจะยืนเพ้ออีกนานไหม ? ยัยบันจิจะลงจากเครื่องแล้ว! ''
''โอ๊ะ...ขอโทษค่ะพี่พีทททท ~''
''อย่าประชด !'' พี่พีทเฟ่ต์พูด
T^T...โดนว่า ฉันไม่ได้ประชด เอ๊ะ ? หรือว่าฉันประชด .. ช่างมันเถอะ !
อ่อ บันจิน่ะ เป็นลูกของคุณป้าพี่สาวของคุณแม่ บันจิไปเรียนที่ญี่ปุ่นนน >O< อิจฉาจังง ..
ตอนนี้บันจิก็ปิดเทอมแล้ว .. ฉันกับพี่จึงต้องไปรับเธอ เพราะ ! ไม่มีใครอยู่บ้านน่ะสิ
...
จากนั้นฉันจึงถามพี่พีทไปว่า
''พี่ๆ ..บันจิหน้าตาจะเปลี่ยนไปรึเปล่าา ? ''ฉันพูด
''ใครจะไปรู้หล่ะ ! พี่ไม่ได้คุยกับยัยบันจิมาเป็นปีๆ แล้ว ถามอะไรบ้าๆ'' นั่นคือคำตอบของพี่ชายฉัน !!
โอ้ -0- ? ...
หลังจากนั้นไม่นานก็มาถึง สนามบิน ....
'' ลงจากรถสิยัยพา ! ''
เฮ้ยย ลืมม -*-
''สวัสดีค่ะ :) ใช่พี่พีทเฟ่ต์กับพาเฟต์รึเปล่า'' ผู้หญิงตัวเล็กน่ารักๆถาม
ฉันจึงตอบไปว่า ''ใช่จ้าาาา ...แล้วเธอใช่ บันจิอะเปล่าา ?''
''ใช่ ฉันคือบันจิ >.' d ฉันสวยขึ้นไหมหล่ะ ?''
''อ่า...ก็นะ'' โอยย -w- ไม่ค่อยเลยนะเธออ
''ไปขึ้นรถได้แล้ว ... '' พี่พีทพูด
แง่มๆ.. ยัยเนี่ย ?? บันจิ ? ตัวเล็ก หน้ารัก เหมือนฉัน เอ้ยย เหมือนคุณป้าไม่มีผิด แต่ ! -*- ทำไมเธอสูงจัง
ณ บ้าน ...
''ถึงบ้านแย้ววว >O< พี่พีททำไข่เจียวให้พาหน่อยดิ ''
''เออ..เเต่พาต้องไป จัดห้องให้ยัยบันจิ !''
'' ม่ายยย ! ฉันไม่จัดห้องให้ยัยนั่นเด็ด ขาด ท่าทางดูไม่เป็นมิตรกับผู้หญิงอย่างนั้นน่ะ ''
'' เออ ! งั้นก็ไม่ต้องกิน ''
''T^T; พาจะกิน ! พาไปทำก็ได้ :(''
ฉันเดินขึ้นไปบนห้องว่างห้องหนึ่ง... โอวววเยียย ! ห้องนี้ดีที่สุดแล้ว !ฉันพูดในใจ
หลังจากนั้นฉันก็ไปจัดห้องให้ยัยบันจิ ...
''เฮ้อเสร็จซะที !''
''นี้เธอพาเฟ่ต์! เข้ามาทำอะไรในห้องฉัน'' บันจิ
''จัดห้องไง ! เห็นไหม *w*??''
''หน็อยย ! แกกล้ามากวนฉันหรอยัยพา ?''บันจิ
''เปล่า . อ้อ ! ไปและจะไปกินไข่เจียวว ~''
หลังจากนั้นฉันก็เดินไปที่ครัว -0- พร้อมกับคิดว่า จะรอดไหมเนี้ยยยยย ..
''พี่พีท ! พาจัดห้องให้บันจิเสร็จแล้ว''
''เออๆ เดี๋ยวรอแปปนึง''พีทเฟ่ต์
''ตามสบาย แต่เร็วๆนะ พาหิว !''
...
พี่พีทนี้ทำไข่เจียวได้สุดยอดดด !
...
ณ รุ่งเช้า
''ฮ้าวววว -O-' ต้องไปรร.ซะแล้ว ''
ฉันจึงไปอาบน้ำแต่งตัวกินข้าว ฯลฯ
...
ณ โรงเรียนเซนต์บิว
>O<; ฮึ่ยๆ มาถึงโรงเรียน พร้อมกับ ยัยบันจิ ! -U- เชอะชิชะ !
ให้ตายยังไงเราก็คงไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันหรอก !
''อ๊อดดดดดดดดดดดดด''
เข้าเรียนแล้ววว ! ><;
...
''สวัสดีจ้ะ นักเรียนวันนี้มีใหม่ ...อ๊ะ เข้ามาเลยจ้ะ''คุณครู
''สวัสดีค่ะ ! ฉันชื่อบันจิ ... เพิ่งย้ายมาจาก ญี่ปุ่น ค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ >.' ''
''เห้ย น่ารักว่ะ แต่น้อยกว่ายัยพานิดนึง''
อั้ยย่ะ !! ฉันได้ยินคำนั้น ฉันจึงหัดไปมองหน้าผู้ชายคนนั้นด้วยสวยตา พิฆาต - -
โอยยยย ! แต่ทำไมฉันต้องอยู่ห้องเดียวกับยัยบันจิ ! พี่พีทก็ไม่บอกซักคำ ฉันจะตายไหม ?
''สวัสดียัยพา เป็นไงบ้างหล่ะ รู้รึเปล่าว่าฉันน่ะอยู่ห้องนี้ !''
''จ้าา !ฉันรู้แล้ว รู้เมื่อกี้ด้วย''
''บันจิ ไปนั่งที่ได้แล้ว''คุณครู
''ชิ !''
....
พักเที่ยง.
''โมบาย ! ฉันไม่ชอบบันจิเลย เอาแต่คอยหาเรื่อง !''
''อ่า .. ใช่ ๆ ฉันก็ไม่ชอบ หน้าตาน่ารักดีนะ แต่นิสัยนี้ โอ้โฮ !!''โมบาย
''เฮ้ ! เธอที่นั่งอยู่ตรงนั้นน่ะ ใช่คนที่คว้างแก้วใส่ฉันใช่ไหม?''
โอยย..ตายๆ ไม่รอด ไม่รอด -/\- อาเมนนน
''ว...ว่าไง ?''
''คุณยังไม่ตอบผมเลยนะ ว่าคุณชื่ออะไร''
''พาเฟ่ต์ ;)'' บันจิ
''เห้ยย ! ยัยบันจิมาได้ไงเนี้ย ? ''โมบาย
(Next บท -,.-)
-----------------------------------------------------------------------
คอมเม้นหนูอยู่ไหน ? T^T:::::
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ