Hireko Story เรื่องราวของฮิรีโกะ

-------------------------------------------------------------------------------- หลังจากที่ฉันและเจ้าคินดี้ ไปเที่ยวที่หมู่บ้านของคุณยาย .. อ๋อลืมบอกไปนะ ว่าหมู่บ้านแห่งนี้ชื่อว่า 'แฮปปี้เนส วิลเลช' ซึ่งก็แปรว่า 'หมู่บ้านแห่งความสุขสันต์' มันก็เหมาะอยู่นะ   เมื่อพวกเราเที่ยวกันเสร็จเรียบร้อย ก็พากันเดินไป สำรวจสวนดอกไม้และน้ำตก ตามทางที่ชายด์บอกฉัน ว่าไปทางขวา  ตอนนี้ก็เป็นเวลา 12.00 นาฬิกาซึ่งเป็นเวลาอาหารเที่ยงเเล้ว ...ฉันรู้สึกหิว .. เมื่อไปถึงชายด์ก็แนะนำให้รับประทานอาหารก่อน พวกเราเลือกนั่งพักกัน ใต้ต้นไม้แห่งหนึ่ง ที่นี่มีสวนดอกไม้บานสะพรั่งเต็มไปหมด ช่างสวยจริง ^^ อาหารมื้อนี้เป็นข้าวผัดกับไข่ทอดและไส้กรอก "เมี๊ยว เหมียว -D-" คินดี้แสดงท่าทางหิว"กินเเล้วนะคะ" ฉันและชายด์พูดพร้อมกัน"เมี๊ยว เมี๊ยว -0- " คินดี้อยากกิน"อ่ะ เดี๋ยวฉันแบ่งให้นะเจ้าคินดี้ *0* อ้าปากนะ" ชายด์พูด"*0*"คินดี้อ้าปาก"จ๊อบ แจ๊บ จ๊อบ แจ๊บ" พวกเราทั้งสองคนและหนึ่งตัวกินด้วยความหิวโหย"อึก อึก อึก อึก" พวกเราพากันดื่มน้ำด้วยเสียงดัง"ไปกันเถอะ ชายด์ คินดี้""ลุยเลย!..เมี๊ยว" ชายด์และคินดี้แล้วพวกเราทั้งสามก็วิ่งไปทั่วทุ่งดอกไม้ มันเป็นดอกไม้ที่เหมือนจะมีคนมาปลูกไว้ด้วย หลากสีสันมากมายเลย มันยาวจนถึงประมาณน่ิองของพระเราทั้งสองคน ส่วนคินดี้เมื่อวิ่งไปในทุ่งดอกไม้ ดอกไม้ยาวถึงหัวของมัน ถ้ายาวกว่านี้ มองไม่เห็น คินดี้แน่ๆเลย -.- อุอุอุ ขนาดที่ชายด์และคินดี้เล่นกันอยู่ ฉันก็เห็นอะไรบางอย่าง มันเป็นแสงแว็บๆ อยู่ในระยะไกล .. เป็นแสงสีขาวประกายเหมือนเพชร ล่ิองลอยไปมาเหมือนอะไรซักอย่างฉันวิ่งเข้าไปด้วยสภาพที่สงสัย โดยทิ้งให้ชายด์และคินดี้เล่นอยู่ตรงนั้น ฉันวิ่งเข้าไป ตามมันไปเรื่อยๆ มันพาฉันเข้าไปที่น้ำตก แห่งนั้น มันสวย แต่ตอนนี้ฉันยังเล่นไม่ได้ ต้องไปดูแสงล่องลอยนั่นซะก่อน!มันลอยเข้าไปใต้น้ำ ฉันหยิบสิ่งที่ช่วยหายใจได้ มันก็คือไม้ไผ่ท่อนยาวๆเล็กๆอันหนึ่ง เเล้วจึงกระโดดเข้าไป ในน้ำตกนั่น "นั่นอะไรหนะ? มีถ้ำใต้น้ำตกด้วยหรือ?" ฉันสงสัย"งั้นเข้าไปดีกว่า คงจะปลอดภัยอยู่ --?" เเล้วฉันก็ค่อยๆดำน้ำลึกลงไปเรื่อยๆ เห็นทางเข้าของถ้ำ เเล้วจึงพุ่งตัวไป"โอ๊ย..เจ็บจัง ตอนนี้คงหายใจสะดวกเเล้วสินะ" ฉันพูดฉันสูดอากาศหายใจเต็มที พร้อมเดินเข้าไปสำรวจถ้ำนี้พร้อมกับตัวเปียกไปด้วย เมื่อเข้าไปเเ้ล้วฉันพบกล่องใบหนึ่ง มันเป็นกล่องสีเหลี่ยมที่ทำจากไม้ ฉันค่อยๆเดินเข้าไปหามัน ด้วยความตื่นเต้น"!!...!!" ฉันทำใบหน้าตกใจเมื่อมีแสงสีขาวออกมาและเมื่อฉันมองไปที่กล่องก็พบเจอกับทูตตัวหนึ่ง มีปีกคล้ายๆนางฟ้าใส่ชุดสีขาว มีผมยาวสีเหลืองทองๆกำลังนอนอยู่ในกล่องนั้น เเล้วค่อยๆลืมตาขึ้นมา"แอ๊กกกก!! นี่ฉันอยู่ที่ไหนกันนะ ฉันบินมาที่นี่ได้ยังไงกัน!!"" o o?" ฉันมองหน้าทูตที่เหมือนนางฟ้าตัวนั้นกำลังพึมพำ"เเล้วนี่เธอเป็นใครหรอ? หน้าตาเหมือนมนุษย์โลกเลยนะ เธอมาที่นี่ได้ยังไงกัน" ทูตนางฟ้า"อ๋อ ฉันเห็นแสงสีขาวเปล่งประกาย ก็เลยตามมันมา จนไม่คิดว่าจะได้มาพบเธอนี่เเหละ ฉันดำน้ำตก เเล้วลึกๆของน้ำตกก็มีถ้ำอยู่ เมื่อเดินเข้าไปฉันก็พบเธอในกล่องอันนี้เเหละ" ฉันบอก"อ๋อ ฉันเป็นนางฟ้าที่ถูกส่งลงมาบนโลกนี้ เพื่อมาตามหาใครบางคนหนะสิ" ทูตนางฟ้า"เเล้วเธอรู้จักชื่อของคนนั้นไหม?" ฉันถาม"อ๋อ เธอคนนั้นหนะหรอ ชื่ออะไรนะ ..ฮิ..ริ..กะ โกะ อะไรประมาณนี้เเหละ"ทูตนางฟ้าพูดกับฉัน"คงเป็นฉันหรือเปล่า เพราะฉันชื่อฮิรีโกะนะ""ใช่เเล้ว! เธอนี่เองที่ฉันตามหาอยู่" นางฟ้าพูด"ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฮิ..รี..โกะ ฉันชื่อ 'โซเฟีย' เป็นนางฟ้าจากโลกอีกมิติหนึง" ทูตโซเฟีย"เราขึ้นไปคุยกันข้างบนเถอะนะ" ฉันพูดฉันและโซเฟีย ว่ายน้ำขึ้นไปโผล่ที่น้ำตก เเล้วค่อยๆขึ้นฝั่งไป ไปที่สวนดอกไม้"ว๊าวว! โลกมนุษย์นี่ช่างสวยจริง *0*" โซเฟีย"เธอคงเห็นที่นี่เป็นครั้งแรกสินะ" ฉันพูด"อือ ฉันคิดว่ามันคงสวยกว่าโลกอีกมิติหนึ่งที่ฉันอาศัยอยู่ มันคล้ายๆกันนะ แต่ว่าที่นี่คงจะสวยกว่า*0*" โซเฟียฉันกับโซเฟียเดินไปตามหาชายด์และคินดี้ ซึ่งพวกเขาก็ไปวิ่งเล่นมาเเละนั่งรอฉันอยู่ที่ใต้ต้นไม้"ฮิรีโกะ หายไปไหนนะ เห็นฮิรีโกะไหมเจ้าคินดี้!" ชายด์ถามคินดี้"เมี๊ยว (-- ) ( --) "คินดี้ส่ายหน้า"นั่นไง ฮิรีโกะ นี่เธอไปไหนมาหนะ นี่ฉันเป็นห่วงเธอมากเลยนะ" ชายด์"ฉันไปเดินดำน้ำเล่นที่ำน้ำตกมาหนะ" ฉันพูด"โอ้ เธอตัวเปียกหมดเลยนะ -0-" ชายด์"อิอิอิ" ฉันหัวเราะ"นั่นมันแมลง ! ตัวอะไรกัน บินได้ด้วย" ชายด์ตกตะลึง"นี่! ฉันไม่ใช่แมลงนะยะ ฉันเป็นทูตนางฟ้าชื่อโซเฟียหยะ!""นางฟ้า!?"ชายด์"ก็ใช่หนะสิยะ ฉันถูกส่งให้มาเพื่อดูแลคุณฮิรีโกะเนี่ยเเหละ!"โซเฟียพูดด้วยความไม่พอใจ"อ๋อ? นี่คงเป็นเพื่อนใหม่ของเธอสินะ ฉันชื่อชายด์ยินดีที่ได้รู้จัก เธอ..โซเฟียใช่ไหม"ชายด์ถาม"ใช่เเล้ว ฉันเป็นนางฟ้าที่สวยที่สุดในสามโลกเชียวนะ >0< โฮะๆๆ" โซเฟียอวด"เมี๊ยว! +_+* (ฉันก็สวยไม่แ้พ้นางฟ้าอย่างเธอหรอกหย่ะ)" คินดี้พูดภาษาเเมวพร้อมทำท่าเริ่ด"ไปแข่งกันขัดส้วมเลยไป๊! XD ฮ่าๆๆ" ชายด์พูดพร้อมตลกไปด้วย"-_+ +_-"ทั้งสองทำหน้าน่ากลัว"งั้นกลับบ้านกันเถอะนะ ตอนนี้ก็เป็นตอนเย็นเเล้วหล่ะ"ฉันแนะนำแล้วพวกเราก็ได้เพื่อนใหม่มาอีกหนึ่งโซเฟียบอกว่าเธอมาที่นี่เพื่อดูแลฉัน แต่ฉันก็ไม่รู้นะว่าจะเชื่อใจเธอได้มากขนาดไหนพวกเราทั้งสี่เดินไปตามเส้นทางเดิม ผ่านป่าผ่านเนินเขาและก็ถึงบ้านกันพอดี ฉันตัวเปียกไปหมดเลยตอนนี้ก็เป็นเวลาตอนบ่ายสามโมงเเล้วสิ ไปเที่ยวมาวันนี้เหนื่อยมากเลย เมื่อทุกคนมาถึงบ้าน ก็แยกยายกันไปทำธุระของตนเอง ฉันแนะนำให้โซเฟียรู้จักกับห้องของฉันและห้องอื่นๆ และฉันก็ได้ทำความรู้จักกับโซเฟียด้วย ตอนนี้เราสองคนอยู่ในห้องนอนเเล้ว"โซเฟีย ถ้าเธอเป็นนางฟ้าจริงๆเธอก็ต้องมีพลังวิเศษใช่ไหมหล่ะ?" ฉันถามโซเฟีย"อ๋อ อืมใช่ ฉันมีพลังวิเศษที่จะสามารถเรียกทูตเรียกสิ่งของ มองเห็นอนาคตและรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับตัวเธอได้" โซเฟียตอบ"ถ้างั้น เธอคงรู้ใช่ไหม ว่าพ่อของฉันอยู่ที่ไหน?" ฉัน"อืม ฉันจะลองใช้เวทย์มนต์ดูนะ ..." โซเฟีย"เซ็นต์เดอบรา มูคิเลอเฟอรากลอเวียร์!" โซเฟียร่ายเวทย์มนต์แล้วก็มี แสงสีขาวที่เป็นรูปสี่เหลี่ยมคล้ายจอออกมา หลังจากนั้น ก็มีทูตตัวหนึ่งโผล่ออกมา เป็นผู้หญิงผมสีน้ำเงินใส่ชุดราตรีพร้อมคฑาหนึี่่งอัน "มีอะไรให้'ทูตแห่งกาลเวลาและความทรงจำเฟอร์เวีย'รับใช้คะ" ทูตนั้นถามโซเฟีย"ช่วยตามหาพ่อของเธอ และข้อมูลของพ่อของเธอคนนี้หน่อยนะ" โซเฟียบอกทูต"เเล้วเธอชื่ออะไรหล่ะ?" ทูตถามฉัน เสียงของเธอแผ่วเบาและเยือกเย็น"ฮิรีโกะ มิสึตะค่ะ"ฉันตอบทูต"อีกหนึ่งวัน คือวันพรุ่งนี้ฉันจะมารายงานให้คุณโซเฟียทราบค่ะ"ทูตนั้นบอก"โชคดีนะ ทูตเฟอร์เวีย ขอบคุณมากๆ"โซเฟีย"ยินดีรับใช้ค่ะ" เฟอร์เวียแล้วหน้าจอสีขาวนั่นก็หายไป "นี่เป็นพลังวิเศษที่ใช้เรียกทูตของฉันหนะ สามารถติดต่อผ่านทางจอหรือเรียกออกมาตัวจริงๆก็ได้"โซเฟีย"เเล้วพรุ่งนี้ฉันจะรู้ใช่ไหมว่าพ่อของฉันอยู่ที่ไหน""แ่น่นอนสิ ทูตแห่งกาลเวลาและความทรงจำ ไม่เคยทำงานพลาดซักครั้งเดียวจะรายงานความจริงเสมอ" โซเฟียบอกฉัน"ขอบคุณนะ :) โซเฟีย"ฉันยิ้ม"ยินดีเสมอค่ะ ^^" โซเฟียส่งยิ้มให้กำลังใจฉันพวกเราทั้งสองก็ทำธุระส่วนตัว โซเฟียใช้เวทย์มนต์อ่านหนังสือรอฉันขณะอาบน้ำ เมื่อแต่งตัวอาบน้ำเสร็จ ฉันและโซเฟีย ก็ได้ลงไปข้างล่างและได้แนะนำโซเฟียให้คุณมิสึตะ และคุณเจมส์ด้วย ทั้งสองไม่ตกใจเลย เมื่อได้เห็นโซเฟีย ทั้งสองดีใจเมื่อได้เห็นทูตนางฟ้า เพราะจะได้เห็นเวทย์มนต์ด้วย ฉันคิดว่า คุณเจมส์และคุณมิสึตะ ช่างฝันเหมือนกันจริงๆ :) แล้วพวกเราทานข้าวด้วยกัน"นี่ คุณฉันลืมทำกับข้าวหนะ!" คุณมิสึตะพูดด้วยความตกใจ"โอ้ตายจริง งั้นพวกเราคงจะหิวกันแย่เลย" คุณเจมส์"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันจัดการเองค่ะ" ทูตโซเฟียเอ่ย"เธอทำได้จริงๆหรอ *0*"คุณมิสึตะและคุณเจมส์ทำหน้าแปลกใจพร้อมกัน"ได้สิคะ ดูนะคะ..." โซเฟียใช้มือเรียกอาหารออกมา เป็นสเต็ก มีนู๊ดเดิ้ล มีต้มผัก เครื่องดื่มชาที่น่ากินทั้งหมดเลย"*0* *0* *0* *0* *0*" ฉันกับชายด์กับคินดี้และคุณเจมส์คุณมิสึตะ ทำหน้าตกตะลึง"แปะๆๆๆๆๆๆ" ตามด้วยเสียงปรบมือ"ขอบคุณค่ะ ^(W)^"โซเฟียขอบคุณด้วยความเขิน"ถ้างั้นพวกเราคงไม่ต้องทำกับข้าวเเล้วหล่ะสิ" คุณเจมส์พูด"ไม่ได้นะคะ!!! ถึงยังไงก็ยังต้องมีความรับผิดชอบสิ คุณนี่พอเห็นเวทย์มนต์แล้วลืมฝีมืออาหารของฉันงั้น เหร๊อะ!!" คุณมิสึตะพูดให้คุณเจมส์ฟัง"เข้าใจเเล้วจ่ะ ที่รัก -o-" คุณเจมส์ทำหน้าหงอย"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" ฉันกับชายด์เจ้าคินดี้และโซเฟียพากันหัวเราะแล้วพวกเราก็กินข้าวกันอย่างมีความสุข ^^ ขอบคุณนะคะคุณแม่--------------------------------------------------------------------------------