Love Secret อยากบอกว่า...รัก

-ห้าง TP- 
 -10.45 น.-
ฉันรีบไปที่โรงหนังทันที โห้คนเยอะมากเลยอ่ะเรื่องพี่น้อยพระขนานเนี้ย(- -)
ฉันรีบมองหาพี่เท็นแต่มองยังไงก็ยังไม่เจอ ลองโทรหาดีกว่ามั๊ง
(ตู๊ด ตู๊ด ฮัลโหล)
"ฮัลโหลพี่เท็นพี่เท็นอยู่ไหนค่ะตอนนี้"
(พี่อยู่ที่หน้าโรงหนังไงจ๊ะ)
"ไหนอ่ะค่ะ" เอ๊ะรู้สึกเหมือนมีคนสกิด พอหันไปมอง
"อ้าวพี่เท็นมาตั้งแต่เมื่อไรค่ะเนี้ย?"
"ก็เห็นน้องพู่กันอยู่เลยเดินมาหานี่แหละจ๊ะ"
"อ๋อค่ะ ว่าแต่ไม่ได้เจอกันตั้งนานพี่เท็นหล่อขึ้นเยอะเลยนะเนี้ย"
"ฮะๆ พูดงี้พี่ก็เขินแย่เลยอ่ะ น้องพู่กันก็น่ารักขึ้นเหมือนกันนะ"โห้ยย! คนสวยเขินนะเนี้ย
"ไม่หรอกค่ะ"แกล้งถ่อมตัว
"ฮ่ะๆ งั้นเดี๋ยวพี่ไปซื้อน้ำก่อนนะ"ฉันพยักหน้าให้พี่เท็นหนึ่งที แล้วพี่เค้าก็เดินไปซื้อน้ำเลย
เอ๊ะ!ว่าแต่มีคนที่รู้จักมาดูมั๊ยเนี้ย? ฉันลองมองไปรอบๆ นั่นมันนายเพนท์นี่หน่า แล้วนายเพนท์ก็บังเอิญหันมาพอดีน่ะสิ เอ้า!เดินมาหาฉันแล้วไงล่ะ 
"อ้าวหวัดดีเธอมาดูด้วยหรอเนี้ย"
"อ่าหะ นายก็เหมือนกัน"
"เธอมาดูกับใครอ่ะ?"
"แล้วนายอ่ะ?"สวนกลับบ้าง สงสัยคงไปดูกับผู้หญิงสวยๆมั๊งเนี้ย
"มาดูกะ..."
"พู่กันน!!/เพนท์!!"เสียงพี่เท็นนี่หน่าเอ๊ะแต่เสียงผู้หญิงนี่ใครอ่ะเรียกเพนท์ด้วยอ่ะ
"เอ๊๊ะนั่นใครอ่ะน้องพู่กัน?"
"อ๋อนี่เพื่อน(ที่พู่กันเพิ่งหอมแก้มไปเมื่อวาน)รวมห้องค่ีะชื่อเพนท์ นี่เพนท์นี่พี่เท็นนะ"
"อืม นี่ซากิน่ะ"
"ยินดีที่ได้รู้จักจ๊ะซากิ"
"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันจ๊ะพู่กัน"
"ว่าแต่เราเข้าไปในโรงกันเหอะค่ะพี่เท็น"ฉันรีบตัดบทและเดินควงแขนพี่เท็นเข้าไป รู้สึกรังสีอำมหิตรุนแรงมากจากด้านหลัง แล้วฉันก็เดินมาถึงที่นั่งฉันนั่งประมาณแถวEตรงกลางจอเลย พี่เท็นเข้าใจเลือกที่นั่งนะเนี้ย
เอ๊ะเพนท์ไปนั่งตรงไหนน่ะ 
"ฟืบบ!"~เสียงเบาะข้างตัวฉัน ฉันจึงรีบหันไปดูไม่ต้องหาล่ะเพนท์อ่ะนั่งข้างๆฉันเลย 
ตารางที่นั่ง- [ยัยคาวาซากิ] [เพนท์] [พู่กันสุดสวย(?)] [พี่เท็น] เอิ่มที่นั่งหนอ? บังเอิญอะไรเช่นนี้
เปิดฉากแรกมาก็เจอผีเลย ฉันยิ่งกลัวๆอยู่ด้วยผีเนี้ย
"กรี๊ดดดดด~"เอนหัวไปซบพี่เท็น พี่เท็นเอามือลูบหัวด้วยนะ
"ตึ๊งงงง!"รู้สึกเบาะสั่นๆ แต่ช่างเถอะ
"กรี๊ดดดด~"เสต็บเดิม ฉันรีบสั่งเกตดูทันที่เลย
"ตึ๊งงงงง!"ฉันรู้สาเหตุที่เบาะสั่นแล้ว เพราะนายเพนท์เอามือมาทุบแขนพิงของฉันนะสิ
เฮ้ออ~หนังฉายจบสักทีหนังอะไรเยอะมาก แล้วฉันก็เอนไปซบพี่เท็นบ่อยมาก (Pop:นี่หรอนางเอกเรื่องนี้เสียงภาพพจน์หมดเลย พู่กัน:หล่อนเป็นคนแต่้งเองนะย่ะ Pop:เงิบบ ยอมแล้วจ้า//โหดจริง) 
"เอ๊ะน้องพู่กันจะกลับยังจ๊ะ?"พี่เท็นถาม
"กลับเลยดีกว่าค่ะ"
"แล้วกลับยังไงอ่ะ?"
"แท็กซี่ค่ะ"
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปสะ..."
"เดี๋ยวผมไปส่งเอง"นายเพนท์ขัดแล้วทำหน้าดุๆใส่ฉัน
"ค่ะเดี๋ยวให้เพนท์ไปส่งก็ได้ค่ะ"~แล้วก็ต้องทำตามจนได้
"พอดีบ้านเราอยู่ใกล้กันอ่ะครับ"
"อืม"
"งั้นผมขอตัวกลับก่้อนนะ"แล้วนายเพนท์ก็ลากฉัน
"พี่เท็นค่ะขอบคุณมากนะค่ะไว้วันหลังเรามาดูด้วยกันอีกนะ>.O"ฉันขยิบตาให้พี่เท็นหนึ่งที
"ไปกลับกัน" แล้วเพนท์ก็ลากฉันขึ้นสปอตร์คาร์ของเค้า ระหว่าทางเราก็เงียบทั้งคู่
"ทำไมเธอถึงไปดูหนังกับไอ้หมอนั้นล่ะ"เพนท์เปิดประเด็น
"ก็พี่เท็นเค้าชวนหนิ ก็อยู่บ้านแล้วมันเบื่อ แล้วยัยนั่นเป็นอะไรกับนายหรอ?"
"เพื่อนน่ะ แล้วไอ้หมอนั้นล่ะเป็นอะไรกับเธอ?"
"ก็แค่เพื่อนเหมือนกันหนิ"
"หรอ?"นายเพนท์ขับรถมาส่งถึงหน้าบ้าน
"อืม ทำไมหึงหรอ?"
"เปล่า"
"จริงอ่ะ"
"ก็บอกว่าไม่ใช่ไง"
"งั้นวันหลังไปดูหนังกับพี่เท็นอีกดีกว่า"
"ไม่ได้"
"ทำไมอ่ะ"
"ฉันหึงง!!-///-"
"ขะขอบคุณทะที่มาสะส่งนะ บาย O///O"~แล้วฉันก็รีบลงจากรถแล้ววิ่งเข้าบ้านเลย
ฉันบังคับให้เค้าพูดเองแท้ๆ แต่ทำไมดันเขินสะได้เล่า 
.....................................................................................
ช่วยเม้นเป็นกำลังใจให้หน่อยนะค่ะ จะได้มีแรงคิดเนื้อเรื่องต่อ ขอบคุณค่ะ