Love Secret อยากบอกว่า...รัก

-ห้าง TP- 

 -10.45 น.-

ฉันรีบไปที่โรงหนังทันที โห้คนเยอะมากเลยอ่ะเรื่องพี่น้อยพระขนานเนี้ย(- -)

ฉันรีบมองหาพี่เท็นแต่มองยังไงก็ยังไม่เจอ ลองโทรหาดีกว่ามั๊ง

(ตู๊ด ตู๊ด ฮัลโหล)

"ฮัลโหลพี่เท็นพี่เท็นอยู่ไหนค่ะตอนนี้"

(พี่อยู่ที่หน้าโรงหนังไงจ๊ะ)

"ไหนอ่ะค่ะ" เอ๊ะรู้สึกเหมือนมีคนสกิด พอหันไปมอง

"อ้าวพี่เท็นมาตั้งแต่เมื่อไรค่ะเนี้ย?"

"ก็เห็นน้องพู่กันอยู่เลยเดินมาหานี่แหละจ๊ะ"

"อ๋อค่ะ ว่าแต่ไม่ได้เจอกันตั้งนานพี่เท็นหล่อขึ้นเยอะเลยนะเนี้ย"

"ฮะๆ พูดงี้พี่ก็เขินแย่เลยอ่ะ น้องพู่กันก็น่ารักขึ้นเหมือนกันนะ"โห้ยย! คนสวยเขินนะเนี้ย

"ไม่หรอกค่ะ"แกล้งถ่อมตัว

"ฮ่ะๆ งั้นเดี๋ยวพี่ไปซื้อน้ำก่อนนะ"ฉันพยักหน้าให้พี่เท็นหนึ่งที แล้วพี่เค้าก็เดินไปซื้อน้ำเลย

เอ๊ะ!ว่าแต่มีคนที่รู้จักมาดูมั๊ยเนี้ย? ฉันลองมองไปรอบๆ นั่นมันนายเพนท์นี่หน่า แล้วนายเพนท์ก็บังเอิญหันมาพอดีน่ะสิ เอ้า!เดินมาหาฉันแล้วไงล่ะ 

"อ้าวหวัดดีเธอมาดูด้วยหรอเนี้ย"

"อ่าหะ นายก็เหมือนกัน"

"เธอมาดูกับใครอ่ะ?"

"แล้วนายอ่ะ?"สวนกลับบ้าง สงสัยคงไปดูกับผู้หญิงสวยๆมั๊งเนี้ย

"มาดูกะ..."

"พู่กันน!!/เพนท์!!"เสียงพี่เท็นนี่หน่าเอ๊ะแต่เสียงผู้หญิงนี่ใครอ่ะเรียกเพนท์ด้วยอ่ะ

"เอ๊๊ะนั่นใครอ่ะน้องพู่กัน?"

"อ๋อนี่เพื่อน(ที่พู่กันเพิ่งหอมแก้มไปเมื่อวาน)รวมห้องค่ีะชื่อเพนท์ นี่เพนท์นี่พี่เท็นนะ"

"อืม นี่ซากิน่ะ"

"ยินดีที่ได้รู้จักจ๊ะซากิ"

"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันจ๊ะพู่กัน"

"ว่าแต่เราเข้าไปในโรงกันเหอะค่ะพี่เท็น"ฉันรีบตัดบทและเดินควงแขนพี่เท็นเข้าไป รู้สึกรังสีอำมหิตรุนแรงมากจากด้านหลัง แล้วฉันก็เดินมาถึงที่นั่งฉันนั่งประมาณแถวEตรงกลางจอเลย พี่เท็นเข้าใจเลือกที่นั่งนะเนี้ย

เอ๊ะเพนท์ไปนั่งตรงไหนน่ะ 

"ฟืบบ!"~เสียงเบาะข้างตัวฉัน ฉันจึงรีบหันไปดูไม่ต้องหาล่ะเพนท์อ่ะนั่งข้างๆฉันเลย 

ตารางที่นั่ง- [ยัยคาวาซากิ] [เพนท์] [พู่กันสุดสวย(?)] [พี่เท็น] เอิ่มที่นั่งหนอ? บังเอิญอะไรเช่นนี้

เปิดฉากแรกมาก็เจอผีเลย ฉันยิ่งกลัวๆอยู่ด้วยผีเนี้ย

"กรี๊ดดดดด~"เอนหัวไปซบพี่เท็น พี่เท็นเอามือลูบหัวด้วยนะ

"ตึ๊งงงง!"รู้สึกเบาะสั่นๆ แต่ช่างเถอะ

"กรี๊ดดดด~"เสต็บเดิม ฉันรีบสั่งเกตดูทันที่เลย

"ตึ๊งงงงง!"ฉันรู้สาเหตุที่เบาะสั่นแล้ว เพราะนายเพนท์เอามือมาทุบแขนพิงของฉันนะสิ

เฮ้ออ~หนังฉายจบสักทีหนังอะไรเยอะมาก แล้วฉันก็เอนไปซบพี่เท็นบ่อยมาก (Pop:นี่หรอนางเอกเรื่องนี้เสียงภาพพจน์หมดเลย พู่กัน:หล่อนเป็นคนแต่้งเองนะย่ะ Pop:เงิบบ ยอมแล้วจ้า//โหดจริง) 

"เอ๊ะน้องพู่กันจะกลับยังจ๊ะ?"พี่เท็นถาม

"กลับเลยดีกว่าค่ะ"

"แล้วกลับยังไงอ่ะ?"

"แท็กซี่ค่ะ"

"งั้นเดี๋ยวพี่ไปสะ..."

"เดี๋ยวผมไปส่งเอง"นายเพนท์ขัดแล้วทำหน้าดุๆใส่ฉัน

"ค่ะเดี๋ยวให้เพนท์ไปส่งก็ได้ค่ะ"~แล้วก็ต้องทำตามจนได้

"พอดีบ้านเราอยู่ใกล้กันอ่ะครับ"

"อืม"

"งั้นผมขอตัวกลับก่้อนนะ"แล้วนายเพนท์ก็ลากฉัน

"พี่เท็นค่ะขอบคุณมากนะค่ะไว้วันหลังเรามาดูด้วยกันอีกนะ>.O"ฉันขยิบตาให้พี่เท็นหนึ่งที

"ไปกลับกัน" แล้วเพนท์ก็ลากฉันขึ้นสปอตร์คาร์ของเค้า ระหว่าทางเราก็เงียบทั้งคู่

"ทำไมเธอถึงไปดูหนังกับไอ้หมอนั้นล่ะ"เพนท์เปิดประเด็น

"ก็พี่เท็นเค้าชวนหนิ ก็อยู่บ้านแล้วมันเบื่อ แล้วยัยนั่นเป็นอะไรกับนายหรอ?"

"เพื่อนน่ะ แล้วไอ้หมอนั้นล่ะเป็นอะไรกับเธอ?"

"ก็แค่เพื่อนเหมือนกันหนิ"

"หรอ?"นายเพนท์ขับรถมาส่งถึงหน้าบ้าน

"อืม ทำไมหึงหรอ?"

"เปล่า"

"จริงอ่ะ"

"ก็บอกว่าไม่ใช่ไง"

"งั้นวันหลังไปดูหนังกับพี่เท็นอีกดีกว่า"

"ไม่ได้"

"ทำไมอ่ะ"

"ฉันหึงง!!-///-"

"ขะขอบคุณทะที่มาสะส่งนะ บาย O///O"~แล้วฉันก็รีบลงจากรถแล้ววิ่งเข้าบ้านเลย

ฉันบังคับให้เค้าพูดเองแท้ๆ แต่ทำไมดันเขินสะได้เล่า 

.....................................................................................

ช่วยเม้นเป็นกำลังใจให้หน่อยนะค่ะ จะได้มีแรงคิดเนื้อเรื่องต่อ ขอบคุณค่ะ