รักนี้อยู่ที่กาแฟ!!!

(หลังจากวันนั้นโทโมะก็ทำตัวปกติแต่ที่จะไม่ปกติก็เพราะ..) โทโมะเดินมาจับไหล่แก้ว แก้วหันไปมอง "มีอะไรหรือฮะ" แก้วถาม "ป่าว ฉันจะถามว่า สรุปงานคริสมาสต์หรือยัง" โทโมะพูด "อ้อ ผมส่งไว้ที่โต๊ะแล้วฮะ" แก้วตอบแล้วหันไปล้างแก้วกาแฟต่อ "หรอ ฉันว่าวันนั้นควรจะใส่เสื้อผ้าที่เป็นซานต้าด้วยก็ดี" โทโมะพูดแล้วกอดอก "หรอฮะ งั้นก็แล้วแต่เลยสิฮะ" แก้วพูด "งั้นฉันจะให้เธอ เอ้ย..นายแต่งเป็นกวางเรนเดียร์แล้วกัน" โทโมะพูด "ห๊ะ! ทำไมผมต้องแต่งเป็นกวางด้วยละฮะ" แก้วถามแล้ววางแก้วกาแฟลงหันมาหาโทโมะ "ทำไมหรอ ฉันต้องตอบนายทุกตารางนิ้วเลยรึ" โทโมะพูด "เอ่อ..ขอโทษคับ" แก้วหันกับไปล้างต่อ "เออ ฉันไปละ" โทโมะพูดจบแล้วก็ตบหลังแก้ว แล้วเดินจากไป แก้วหันมามองแล้วจับหลังตัวเองแล้วกับมาล้างจานต่อ

ระหว่างที่แก้วกำลังกวาดเศษฝุ่นในร้าน (ลูกค้ากลับหมดแล้ว) โทโมะก็มายืนมองพลางกอดอก แก้วรู้สึกอึดอัดอย่างมาก 'ฮึ่ย! จะมามองอะไรหนักหนาเนี่ย บ้าไปแล้วรึไง' แก้วคิดในใจ 'หึ หึ หึ ฉันจะทำให้เธอรักให้ได้' โทโมะคิดในใจ

แก้วเลิกงานกำลังเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ โทโมะก็แอบมองแก้วเปลี่ยนชุด (เฮ้ย!! นี่มันเกินไปนะไปแอบมองแก้วเปลี่ยนชุดเห็นหมดสิทีนี้ 5555--->ลี่(คนเขียน)ฟินนนนนเองงงง)