MY SEXY BOY ผู้ชายคนนี้.....ของผม [[Yaoi]]
8.7
เขียนโดย กระปุกบ้าบอ
วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.20 น.
2 ตอน
3 วิจารณ์
6,600 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 มีนาคม พ.ศ. 2556 21.38 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) จุดเริ่มต้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ[:: JASS TALK ::]
"เห้ยยยยยยยยย/เห้ยยยยยยยย"
โครม!! ตู้ม!!
ทำไมวันนี้ผมซวยอย่างนี้ว่ะครับ เซ็งโว๊ยเซ็งไอ้เด็กนี่แม่งก็วิ่งไม่ได้ดูคนเลยไง ผมกำลังจะหันไปด่ามันครับอ้าว
เสือกวิ่งหนีผมไปอีก ไม่ยอมนะเฮ้ยไม่ยอม
"หยุดนะโว๊ย คิดจะชนแล้วหนีไง"
"ขอโทษนร้า พอดีผมรีบว่ะเอาไว้เคลียร์กันวันหลังนะฮะคุณน้า :p" เอ๊ะ อะไรนะ น้า น้า น้า น้า!!! กูไม่ได้แก่
ขนาดนั้นโว๊ยไอ้เชี่ยหน้าผมออกจะเด็กคนข้างบ้านยังทักอยู่เลยว่าอายุ 15 หรือป่าว >_< โธ่ไอ้เด็กคนนั้นถึงหน้า
มันจะดูเด็กกว่าผมก็เหอะแต่ผมก็ไม่ได้แก่ขนาดนั้นนะเออ อย่าให้เจอนะเมิงตายๆงานนี้มีตายอ่ะ เฮ้อจะให้ไปมหา
ลัยตอนนี้ก็ไม่ทันเวลาแล้วมั้งถ้าไปอาจจะโดนรุ่นพี่ทำโทษอีกโดดแม่งเลยแล้วกันเบื่อ มาๆเก็บของที่ตกตอนโดน
ชนกันดีกว่าเกลือนทางเดินไปหมด T_Tก้มเก็บก็เมื่อยนั่งเก็บล่ะครับผมตอนนี้สบายนั่งไปเหอะผมโลกส่วนตัวสูง
ผมกำลังจะเก็บของได้ครบแล้วครับแต่มันติดอยู่ที่ขาใครไม่รู้นี่สิกำลังเหยียบซะ จะเดินก็เดินไปสิผมไปขว้างทางไม่
ให้มันเดินหรือไงกันก็เป็นซะอย่างนี้พวกไทยมุงแน่ๆเลยแค่ผมกำลังนั่งเก็บของแม่งก็มุงกันใหญ่ไม่เคยจะมีน้ำใจ
ช่วยเหลือคนหล่อๆเลยอารมณ์ล่ะนะโว๊ย
"น้าครับจะนั่งบ่นงึมงำเก็บของอีกนานไหมอ่ะ :)" เสียงหวานดีจังว่ะทำไมมันรู้สึกคุ้นๆหูเหมือน...ไอ้เด็กนั้นO_O!!
พอเงยหน้าขึ้นเท่านั้นแหละครับชัดเลยไอ้เด็กชนแล้วหนีจริงๆด้วย แม่งกำลังยิ้มด้วยกวนตีนกูไง
"กล้ามากนะที่กลับมาดีเลยเมิงกับกูเราต้องคุยกันยาวย๊าว" มันทำท่าจะวิ่งหนีผมอีกแล้วครับแต่ผมไวกว่าลุกดึงแขนมันไว้ได้ทัน
"เดี๋ยวววน้า ผมกลับมาขอโทษอย่างจริงๆจังๆ อย่าทำร้ายร่างกายผมนะ"
"เลิกเรียกกูว่าน้าซักที อายุกูสิบเก้าเองนะครับ"
"อ้าวหรอนึกว่าสามสิบ กินอะไรเป็นอาหารอ่ะครับหน้าแก๊แก่ อิอิอิ"
"ไม่ต้องมาหัวเราะเลยไอ้เด็กนิสัยเสียไม่รู้จักสัมมาคารวะ"
"น้าเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?ฮะ...ผมว่าเราอายุเท่ากันนะ ^____^"
อย่ายิ้มสิน่ารักไปแหละแม่ง หึย!!คิดอะไรไปว่ะผมผู้ชายด้วยกันแท้ๆสงสัยต้องไปตรวจประสาทซักหน่อย แต่มันอายุเท่ากันกับผมหรอหน้าเด็กเกินไปล่ะ
"เออๆ แล้วเมิงไม่รับแล้วไง"
"-3- ไปไม่ทันแล้วอ่ะดิ กะว่าจะเข้าตอนบ่ายเลย"
"เอองั้นกูไปล่ะ หวังว่าคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วนะครับคุณเมิงกูเจอเมิงทีไรซวยทุกที"
ผมเดินหนีมันมาเลยครับ ผมไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายมากเท่าไรก็อย่างที่บอกผมมันคนโลกส่วนตัวสูงไม่ชอบมีเพื่อนเยอะๆจะมีสนิทก็ไอ้วินนี่แหละที่คุยโทรศัพท์ด้วยกันอ่ะครับ เฮ้อผมไปหาอะไรทำรอเวลาดีกว่า ^-<
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ