my love ฉันใสๆของยัยบ้าดนตรี

-

เขียนโดย ชะเอม26

วันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.40 น.

  12 ตอน
  4 วิจารณ์
  16.49K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2556 11.31 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) จูบที่ไม่ได้ตั้งใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ฉันตื่นขึ้นมา เเต่ลุกไม่ขึ้น อะไรหนักเนี้ย 
ดลนอนกอดฉันอยู่หน้าของเขาห้างกับฉันไม่กี่เซนเอง
ฉันจึงไม่กล้าขยับตัว
เเต่อยู่ดีธีมเข้ามาฉันจึงเเกล้งงหลับ 
ธีมเอาหม้อมา เเละเอาไม้กลองตีๆ
ทุกคนตื่นหมดเเละบิดขีเกียจ ทุกคลจำไม่ได้ว่า่เมื่อคืนเกิดอะไร
ฉันกับน้ำเดินกลับห้องเพื่อไปอาบน้ำ
น้ำอาบน้ำก่อนฉันฉันจึงมานั่งนอนสักครึ่งชั่วโมง
น้ำก่อออกมา
ฉันเลยไปอาบน้ำ พออายเสร็จก็มานั่งคิดเรื่องเมื่อคืน
ฉันพูดในใจ ฉันรู้สึกหวั่นไหวกับดลหรอเนี่ย
 น้ำเรียกฉันทำไห้ฉันหลุดจากภวัง
จ้าเดี็ยวไปฉันตอบน้ำ
10.00
พวกเรามารวมตัวกันเพื่อทำไรไม่รู้
เเต่ละคลไม่มีใครสนใจเลย
มีเเต่ดลที่ยิ้มให้ฉัน
ฉันเลยย้มเเบบประชดไปให้
เเต่เสียงนางมารมาจากไหนก็ไม่รุ หึสองตัวด้วย
ดลค่ะเปนไงมั่งค่ำมาเที่ยวก็ไม่บอก บูมพูด 
ยัยจินนี่เสริม
ใช่ต้าร์ต้าร์ทิ้งจินนี่มาเที่ยวกับยัยไข่ดาวทำไม
น้ำพูด เเพรไปเถอะเดี๋ยวมะพร้าวส้มดอตกใส่หัว
ดลกับต้าร์ก็ระวังไว้ละ
น้ำพูดเสร็จก็ลากฉันไปไหนไม่รุ
ฝ่ายดล
เออผมขอตัวไปก่อนนะครัย ผมพูด
ไม่ได้ค่ะดลต้องอยู่กับบูม  
เเต่ไอ้ต้าร์เดินไปพร้อมหนังสือ จินนี่เดินตาม
ต้าร์อยู่เปนเพื่อนจินหน่อยนะอ่อยสุดยอดเห้ยอ่อนสุดยอดผิดๆๆ
เเต่คำที่ออกจากปากไอ้ต้าร์คือ อย่ามายุ่งกัยผม
ยัยจินนี่ทำหน้าเเบบจะกรี๊ํดเเต่ไอ้ต้ารืเอาถุงพลาสติกยัดปาก โครตสะใจ
ผมก็เลยทำมั่ง
บูมผมไปนะเเละอย่ามายุ่งกัับผมอีก
ผมพูดเเบบที่บูมยืนงง
ผมเลยลากไอ้ต้าร์วิ่งสุดชีวิตเลย
เหนื่อยจังวิ่งหนีผู้หญิงเนี่ยผมจะต้องตามหาเเพร
ผมเเคร์เเพรมากขนาดนี้เลยหรอ
ฝ่ายเเพร
น้ำเดินมาสักพักหยยุดอยู่ตรงชายหาดเเล้วร้องไห้
ฉันตกใจเลยถามไปน้ำเป็นไร
น้ำพูด เเค่ฝุ่นเข้าตา
น้ำเธอม่ใช่นางเอกละครนะ
เออ
สักพักตัวต้นเรื่องก็มา
ดลวิ่งมาหาฉันส่วนต้าร์เดินมาหาน้ำเเละกอด
ฉันสงสัยคู่นี้จัง
สักพักไอ้ธีมเดินมาตาม
เย็นนี้เราต้องเล่นคอนเสริตร์ที่นี่ เอ้านี้ชุดของพววกคุณ
ธีมพูดเเละเดินไป
วันนี้หรอเล่นเพลงไรดี ดลพูด
ฉันเดินขึ้นห้องโดยที่ไม่สนใจดล
18.30
มารวมตัวกัน
มาทุกคลเเล้วใช่ไหม ธามถาม
ยังน้ำพูด
ใครครับธีมถาม
สักพักฉันวิ่งมา
ขอโทษที่เเต่ทุกคลยยืนอึ่ง
เปนไรกัลเนีย ฉันถาม
เปล่าธีมตอบ
งั้นเล่นเพลงไรดีอ่ะ
ไม่รู้
ตุ๊บ เสียงไรอ่ะ
ดลเปนลมฉันพูด
เเละวิ่งไปประคอง
ธีมพูดงั้นเเพรอยู่กับดลเถอะพวกเราไปเเค่นี้ก็พอ
อืม
แันประคองพาเข้าห้องของฉัน
คนไรหนักเปนบ้า
ฉันวางดลลงบนเตียงเลยไปหาน้ำมาเช็ดตัว
ดลตัวร้นมาก
แต่ดลคว้ามือฉันไว้
ดลพูด เเพรอยู่กับผมนะ
อืม
สักพักดลก็ลุกขึ้นเเละเอาหน้ามาใกล้ฉันมากจนเราสอง
จุ๊บกัน
ฉันเลยพักดลออก
นายทำไร
เเต่ดลกลับเปนลมหลับไป
เเพรอย่าคิดลืมมันไป
ฉันเพ้อหลับไป
เช้าวันพุธ
ฉันรู้สึกลมหายใจอุ่นมาอยุที่เเก้มเเละลุกไม่ขึ้นอีก
ลืมตาขึ้น
ดลนอนกอดฉันจนได้ยินเสียงลมหายใจ
ก๊อกๆ
ใครนะ ทำไงฉันอยู่ในสภาพนี้
พายามปลุกดลเเตไม่ตื่น
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา