悪役 อย่างนายต้องเจอคนแบบฉัน

ฉันเดินกลับบ้านในสภาพที่ตัวเองใจเสียสุดๆ
ณ.คอนโด
ฉันหาบัตรคอนโดไม่เจอ เลยต้องไปขอบัตรจากพนักงานใหม่ ซวยจริงๆเลย
ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้อง แล้ววางกระเป๋านักเรียน จากนั้นฉันก็ล้มตัวลงบนเตียงนอนแล้วหลับไปโดยไม่รู้ตัว
For'Shou
*ไอ่โชวมือมึงไปทำไรมาวะ* เคจิถามเขาในขณะที่เขาพาเพื่อนไปทำแผลที่โรงพยาบาล
*พอดีกูกินขนมปังอยู่แล้วขนมปังมันบาดมืออ่ะ* โชวตอบเคจิได้กวนมาก
*เอ่อดี งั้นทีหลังไม่ต้องกินขนมปังมากินตีนกูนี่* เขาแขวะโชวกลับ
*ฮ่าๆ เออกูหิวเดี๋ยวกูบอก* โชวหัวเราะกับเพื่อนเขา
หลังจาโชวได้ทำแผลเสร็จเขาก็แยกกันกลับบ้านกับเคจิ แล้วเขาก็มาเดินอยู่ที่สวนหย่อมใกล้บ้าน
*ยัยนั่นคงใจเสียน่าดูเลยนะ* โชวล้มตัวนอนบนกอหญ้าแล้วมองดูดาวขึ้นไปบนท้องฟ้า
*เฮ้อ - -' * โชวลุกขึ้นมาแล้วเขาก็เดินกลับบ้านไป
For'Saeko
เช้า วันอังคาร
ฉันตื่นมาอย่างปวดหัวสุดๆ
*ทำไมหัวมันตื้อขนาดนี้ฟร้ะ* ฉันใช่มือ2ข้างจับหัวตัวเอง
แล้วฉันก็ลุกมาดูนาฬิกา
*9 โมงหลอเนี๊ย ชิพแล้วไง* ฉันรีบเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ
ฉันออกมาจากห้องน้ำแล้วรีบแต่งตัวเอากระเป๋า แล้วเดินไปโรงเรียน
ณ โรงเรียนเซนโจ
ฉันเดินมาถึงหน้าโรงเรียน แล้วก็เห็นพวกผู้ชายกลุ่มเมื่อวานเดินมาในทิศตรงข้าม
ฉัพยายามไม่สนใจแล้วเดินเข้าโรงเรียน
*โย่ว ยัยเฮี้ยว* เคจิทักฉัน
*โอ็ย จะเรียกทำไมหล่ะเนี๊ยะ*ฉันบ่นกับตัวเอง
*มาโรงเรียนซะ9โมงเลยนะ*
*ยังกับนายมา7โมงยังงั้นแหละ*
*ฮ่าๆ เออหว่ะ* ผู้ชายอีกคนในกลุ่มพูดขึ้น
*แล้วเพื่อนนายอ่ะ ยังไม่มาอีกหลอ*ฉันทำหน้าเหมือนไม่ค่อยอยากถาม
*เพื่อนฉัน? ไอ่โชวอ่ะหลอ* เขาทำหน้างงๆ
*เออ นั่นแหละ*
*แหน่ะ แอบชอบมันหลอ ถามถึงมันอ่ะ* เขาชี้หน้าฉันแล้วยิ้ม
*ไร้สาระหน่า ก็แค่ถามดู*
*โถ่ แซวเล่นหน่า เจ้านั่นมัน 10โมงโน่นแหละกว่าจะได้เสด็จ*
ฉันไม่ได้พูดอะไรแล้วรีบเข้าเรียน
ณ ห้องเรียน
ฉันเดินเข้าไปในห้องแต่ไม่พบครู เพราะคาบแรกของวันนี้เป็นคาบว่าง แล้วฉันก็ไปนั่งที่โต๊ะ
*เซโกะจ้ะ วันนี้มาสาย พรุ่งนี้ช่วยมาเร็วได้ไหม* ผู้หญิงผมสั้นสีน้ำตาล รู้สึกว่าจะเป็นหัวหน้าห้อง มาถามฉัน
*อืม พรุ่งนี้ฉันจะมาให้เร็ว*
*ขอบใจมากนะจ้ะ*เธอพูดเสร็จ เธอก็ไปนั่งที่ของเธอ
ฉันเรียนเสร็จไป2คาบก็ได้พักเช้า ฉันเลยเข้าไปล้างมือในห้องน้ำ
ฉันล้างมือ แล้วส่องกระจก
*อุบาต* เสียงพวกรุ่นพี่ผู้หญิงที่เดินมา
*ฮะว่าไงนะ อุกกาบาตจะตกหลอค่ะ* ฉันหันหน้าไปหาพวกรุ่นพี่
*แต่ฉันคิดว่าคงไม่ต้องตกแล้วมั่ง เพราะที่หน้ารุ่นพี่ก็มี* ฉันทำหน้าสะใจใส่เขา
*นี่แก!* รุ่นพี่ในกลุ่มคนนึงเดินมาบีบคางฉัน
*ปล่อย!* ฉันจับมือของเขาออก แล้วถูคางตนเอง
*แกคงไม่รู้สินะว่าใครที่ว่าฉันมันต้องโดนแบบนี้*เธอง้างมือเตรียมที่จะตบฉันแต่ฉันใช้เท้าถีบเธอออกไปก่อน
*โอ้ย เจ็บ* ยัยนั่นจับท้องของตนเอง
*แจนไปไรป่าว*ผู้หญิงอีกคนถามเพื่อนของเธอ
*ใครไม่เกี่ยวออกไป* ผู้หญิงคนนั้นโกรธมากเมื่อเห็นว่าเพื่อนเธอเจ็บ
*ยัยซีไปล็อคประตู*เธอสั่งเพื่อนเธอ
ฉันกับพวกรุ่นพี่มีเรื่องกัน(ตบตี)ในห้องน้ำสักพักแล้วฉันก็เป็นคนเปิดประตูห้องน้ำออกมา
*เซโกะเป็นไงบ้าง* เอริถามฉันเมื่อฉันออกมาจากห้องน้ำ
*ป่าวนิ ก็โอเคดี* ฉันทำหน้าสบายๆ
*แล้วพวกรุ่นพี่หล่ะ*
*เข้าไปดูดิ* ฉันให้เธอเดินไปดูผู้หญิงกลุ่มนั้น
ในขณะเดียวกันพวกเธอก็เดินออกมาในสภาพที่ดูไม่ได้เลยทีเดียว
*โห นี่เธอเล่นเองทั้งกลุ่มเลยหลอ*
*นิดหน่อยอ่ะ* ฉันพูดแล้วก็เดินไปตามทางเรื่อยๆ
*มาเรียทำแผลให้ผมหน่อยสิ* ฉันได้ยินผู้ชายคนนึงกำลังคุยกับยัยมาเรีย
ฉันหันไปก็เห็นโชวกำลังอยู่กับมาเรีย
*แล้วทำไมต้องเป็นฉันหล่ะ*มาเรียถามต่อ
*ก็เพราะฉันอยากให้เป็นเธอคนเดียวไงหล่ะ*
*แหวะ จาอ๊วก*ฉันบ่นกับตัวเอง
*เห้อ เดือดร้อนจังเลยนายเนี้ยะ ตามฉันมา*มาเรียเดินไปทางห้องพยาบาล
 
*ก็ยังไม่ตายหนิ ชิ* ฉันหงุดหงิดแปลกๆ
จากนั้นฉันก็นั่งเรียนจนได้เวลากลับบ้าน
*ดูเซโกะทำตัวดินักเรียนใหม่ แท้ๆ แต่ทำตัวเป็นนักเลง* นักเรียนคนนึงเอ่ยขึ้น
*ฉันก็ว่าเทห์ดีออก ยัยพวกนั้นจะได้ไม่ไปดูถูกคนอื่นอีก*
ฉันทำท่ายอมรับมันเพราะตอนอยู่ที่โรงเรียนเก่าทุกคนก็มักจะพูดแบบนี้
*ฉันเป็นยัยนักเลงอีกแล้วหลอเนี๊ยะ* ฉันยิ้มให้ตัวเองแล้วเดินกลับบ้าน
 
 
                                           พบกันตอนที่ 7 จร้า