悪役 อย่างนายต้องเจอคนแบบฉัน

ฉันเดินกลับบ้านในสภาพที่ตัวเองใจเสียสุดๆ

ณ.คอนโด

ฉันหาบัตรคอนโดไม่เจอ เลยต้องไปขอบัตรจากพนักงานใหม่ ซวยจริงๆเลย

ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้อง แล้ววางกระเป๋านักเรียน จากนั้นฉันก็ล้มตัวลงบนเตียงนอนแล้วหลับไปโดยไม่รู้ตัว

For'Shou

*ไอ่โชวมือมึงไปทำไรมาวะ* เคจิถามเขาในขณะที่เขาพาเพื่อนไปทำแผลที่โรงพยาบาล

*พอดีกูกินขนมปังอยู่แล้วขนมปังมันบาดมืออ่ะ* โชวตอบเคจิได้กวนมาก

*เอ่อดี งั้นทีหลังไม่ต้องกินขนมปังมากินตีนกูนี่* เขาแขวะโชวกลับ

*ฮ่าๆ เออกูหิวเดี๋ยวกูบอก* โชวหัวเราะกับเพื่อนเขา

หลังจาโชวได้ทำแผลเสร็จเขาก็แยกกันกลับบ้านกับเคจิ แล้วเขาก็มาเดินอยู่ที่สวนหย่อมใกล้บ้าน

*ยัยนั่นคงใจเสียน่าดูเลยนะ* โชวล้มตัวนอนบนกอหญ้าแล้วมองดูดาวขึ้นไปบนท้องฟ้า

*เฮ้อ - -' * โชวลุกขึ้นมาแล้วเขาก็เดินกลับบ้านไป

For'Saeko

เช้า วันอังคาร

ฉันตื่นมาอย่างปวดหัวสุดๆ

*ทำไมหัวมันตื้อขนาดนี้ฟร้ะ* ฉันใช่มือ2ข้างจับหัวตัวเอง

แล้วฉันก็ลุกมาดูนาฬิกา

*9 โมงหลอเนี๊ย ชิพแล้วไง* ฉันรีบเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ

ฉันออกมาจากห้องน้ำแล้วรีบแต่งตัวเอากระเป๋า แล้วเดินไปโรงเรียน

ณ โรงเรียนเซนโจ

ฉันเดินมาถึงหน้าโรงเรียน แล้วก็เห็นพวกผู้ชายกลุ่มเมื่อวานเดินมาในทิศตรงข้าม

ฉัพยายามไม่สนใจแล้วเดินเข้าโรงเรียน

*โย่ว ยัยเฮี้ยว* เคจิทักฉัน

*โอ็ย จะเรียกทำไมหล่ะเนี๊ยะ*ฉันบ่นกับตัวเอง

*มาโรงเรียนซะ9โมงเลยนะ*

*ยังกับนายมา7โมงยังงั้นแหละ*

*ฮ่าๆ เออหว่ะ* ผู้ชายอีกคนในกลุ่มพูดขึ้น

*แล้วเพื่อนนายอ่ะ ยังไม่มาอีกหลอ*ฉันทำหน้าเหมือนไม่ค่อยอยากถาม

*เพื่อนฉัน? ไอ่โชวอ่ะหลอ* เขาทำหน้างงๆ

*เออ นั่นแหละ*

*แหน่ะ แอบชอบมันหลอ ถามถึงมันอ่ะ* เขาชี้หน้าฉันแล้วยิ้ม

*ไร้สาระหน่า ก็แค่ถามดู*

*โถ่ แซวเล่นหน่า เจ้านั่นมัน 10โมงโน่นแหละกว่าจะได้เสด็จ*

ฉันไม่ได้พูดอะไรแล้วรีบเข้าเรียน

ณ ห้องเรียน

ฉันเดินเข้าไปในห้องแต่ไม่พบครู เพราะคาบแรกของวันนี้เป็นคาบว่าง แล้วฉันก็ไปนั่งที่โต๊ะ

*เซโกะจ้ะ วันนี้มาสาย พรุ่งนี้ช่วยมาเร็วได้ไหม* ผู้หญิงผมสั้นสีน้ำตาล รู้สึกว่าจะเป็นหัวหน้าห้อง มาถามฉัน

*อืม พรุ่งนี้ฉันจะมาให้เร็ว*

*ขอบใจมากนะจ้ะ*เธอพูดเสร็จ เธอก็ไปนั่งที่ของเธอ

ฉันเรียนเสร็จไป2คาบก็ได้พักเช้า ฉันเลยเข้าไปล้างมือในห้องน้ำ

ฉันล้างมือ แล้วส่องกระจก

*อุบาต* เสียงพวกรุ่นพี่ผู้หญิงที่เดินมา

*ฮะว่าไงนะ อุกกาบาตจะตกหลอค่ะ* ฉันหันหน้าไปหาพวกรุ่นพี่

*แต่ฉันคิดว่าคงไม่ต้องตกแล้วมั่ง เพราะที่หน้ารุ่นพี่ก็มี* ฉันทำหน้าสะใจใส่เขา

*นี่แก!* รุ่นพี่ในกลุ่มคนนึงเดินมาบีบคางฉัน

*ปล่อย!* ฉันจับมือของเขาออก แล้วถูคางตนเอง

*แกคงไม่รู้สินะว่าใครที่ว่าฉันมันต้องโดนแบบนี้*เธอง้างมือเตรียมที่จะตบฉันแต่ฉันใช้เท้าถีบเธอออกไปก่อน

*โอ้ย เจ็บ* ยัยนั่นจับท้องของตนเอง

*แจนไปไรป่าว*ผู้หญิงอีกคนถามเพื่อนของเธอ

*ใครไม่เกี่ยวออกไป* ผู้หญิงคนนั้นโกรธมากเมื่อเห็นว่าเพื่อนเธอเจ็บ

*ยัยซีไปล็อคประตู*เธอสั่งเพื่อนเธอ

ฉันกับพวกรุ่นพี่มีเรื่องกัน(ตบตี)ในห้องน้ำสักพักแล้วฉันก็เป็นคนเปิดประตูห้องน้ำออกมา

*เซโกะเป็นไงบ้าง* เอริถามฉันเมื่อฉันออกมาจากห้องน้ำ

*ป่าวนิ ก็โอเคดี* ฉันทำหน้าสบายๆ

*แล้วพวกรุ่นพี่หล่ะ*

*เข้าไปดูดิ* ฉันให้เธอเดินไปดูผู้หญิงกลุ่มนั้น

ในขณะเดียวกันพวกเธอก็เดินออกมาในสภาพที่ดูไม่ได้เลยทีเดียว

*โห นี่เธอเล่นเองทั้งกลุ่มเลยหลอ*

*นิดหน่อยอ่ะ* ฉันพูดแล้วก็เดินไปตามทางเรื่อยๆ

*มาเรียทำแผลให้ผมหน่อยสิ* ฉันได้ยินผู้ชายคนนึงกำลังคุยกับยัยมาเรีย

ฉันหันไปก็เห็นโชวกำลังอยู่กับมาเรีย

*แล้วทำไมต้องเป็นฉันหล่ะ*มาเรียถามต่อ

*ก็เพราะฉันอยากให้เป็นเธอคนเดียวไงหล่ะ*

*แหวะ จาอ๊วก*ฉันบ่นกับตัวเอง

*เห้อ เดือดร้อนจังเลยนายเนี้ยะ ตามฉันมา*มาเรียเดินไปทางห้องพยาบาล

*ก็ยังไม่ตายหนิ ชิ* ฉันหงุดหงิดแปลกๆ

จากนั้นฉันก็นั่งเรียนจนได้เวลากลับบ้าน

*ดูเซโกะทำตัวดินักเรียนใหม่ แท้ๆ แต่ทำตัวเป็นนักเลง* นักเรียนคนนึงเอ่ยขึ้น

*ฉันก็ว่าเทห์ดีออก ยัยพวกนั้นจะได้ไม่ไปดูถูกคนอื่นอีก*

ฉันทำท่ายอมรับมันเพราะตอนอยู่ที่โรงเรียนเก่าทุกคนก็มักจะพูดแบบนี้

*ฉันเป็นยัยนักเลงอีกแล้วหลอเนี๊ยะ* ฉันยิ้มให้ตัวเองแล้วเดินกลับบ้าน

                                           พบกันตอนที่ 7 จร้า