悪役 อย่างนายต้องเจอคนแบบฉัน

8.6

เขียนโดย MsInD

วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 17.05 น.

  17 ตอน
  12 วิจารณ์
  24.87K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 มีนาคม พ.ศ. 2556 13.29 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

16) >.16 ล้วงลับตับแตก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากที่ฉันควักตังค์ให้หมอนั่นเค้าก็เริ่มพูดทันที

*ฉันก็รู้อะไรไม่มากหลอกนะ เอาอย่างงี้ดีกว่าเธออยากรู้อะไรอ่ะ*

*เอ่อ...เอ่อ หมอนั่นเป็นคนแบบไหนหลอ* ฉันอ้ำๆอึงๆก่อนที่จะถามคำถามแรก

*ก็นะ อย่างที่เธอเห็น ชอบทำให้คนรอบข้างมีความสุข ไอ่บ้านั่นหน่ะเวลาเกิดเรื่องอะไรขึ้น ไม่ค่อยจะพูด

ความจริงสักเท่าไหร่ หรือบางทีก็พูดกวนๆเพื่อเลี่ยงคำถามนั้น*

*ถ้าอย่างงั้นก็ไม่มีใครสามารถรู้ถึงสิ่งที่อยู่ในตัวเขาได้เลยอ่ะดิ*

*ไม่รู้สิ*

*งั้น แล้วครอบครัวของหมอนั่นหน่ะ คือ แบบว่า ฉันไม่ค่อยเห็นหมอนั่นกลับบ้านเท่าไหร่ (ขืนบอกว่าอยู่ที่

คอนโดฉันก็จบเห่) *

*มันหน่ะอยู่ในครอบครัวมหาเศรษฐีเลยหล่ะ แต่หลังจากที่แม่ของมันเสียมันก็ไม่เคยกลับไปที่บ้านนั้น

เลยสักครั้ง ย้ายมาบ้านฉันทีไปบ้านคนโน่นที*

*แล้วพ่อหมอนั่นหล่ะ*

*เสียตั้งแต่มันยังเด็กแล้ว*

พอได้ยินแบบนี้ฉันก็นั่งกอดเข่าแล้วก้มหัวลงทันที

*แย่จังเลยนะ* พอฟังจบฉันก็พูดด้วยเสียงเศร้าๆ

*ปึก!* ขณะที่ฉันก้มหัวอยู่ ก็มีบางสิ่งบางอย่างกระแทกมาที่หัว ด้วยความเจ็บฉันก็เงยหน้ามองทันที

สิ่งที่กระแทกลงมาบนหัวฉันก็คือ ลูกบาส นั่นเอง ฉันจึงมองลงไปที่สนามบาส

*นี่! เล่นยังไงให้ลูกบาสลอยมาโดนหัวฉันกันหา* ฉันยืนตะคอก แล้วจับหัวตัวเองที่โดนกระแทก

*อ่าว เซโกะอยู่นี่ได้ไงอ่ะ* เมื่อโชวเห็นฉัน เขาก็ตะโกนขึ้นมาทันที

*บินมามั้ง!* ฉันตะคอกกลับใส่เขาไป

*ไม่เห็นต้องตะคอกเลย* เขาทำหน้าเบ้ใส่ฉัน

*มันน่าโมโหไม่เล่า ฉันก็เจ็บนะ*

*ผมขอโทษค้าบ* แล้วเค้าก็วิ่งมาหาฉันทันที

เขานั่งลงข้างๆฉัน แล้วเอาหัวมาพิงบนไหล่ฉัน

ฉันไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่เอาไหล่ดันหัวของเขา เพื่อให้เขาเอาหัวออกไป

*โดนเรียกไปห้องปกครองเป็นไงมั่ง* พอคำถามนั่นดังขึ้นมา ฉันก็หยุดดันเขา

*ก็เปล่าหนิ ไม่มีอะไร*

*งั้นก็ดี*

*โชว ไม่เล่นแล้วหลอ* เสียงรุ่นพี่ดังมาจากสนามบาส

*ไม่อ่ะ เหนื่อยแล้ว*

พอเขาพิงฉันได้สักพักเขาก็หันหน้าเข้ามาใกล้ตัวฉัน แล้วก็หายใจรดต้นคอฉัน แค่นั้นแหละมันทำให้ฉันขนรุก

ยันหัวจรดเท้าทันที

*นี่ อย่ามาทลึ่งได้ไหม* ฉันเอามือดันหัวเขาออกไป

*ไม่ได้ทลึ่งสักหน่อย แค่แกล้งนิดหน่อยเอง*

*นี่ อย่ามาเลี่ยนใกล้ฉันกันนะโว้ย* เสียงของเคจิแทรกขึ้นมา

*ฮ่าๆๆ นี่แอบหึงหลอวะ ถึงเราจะคบกันมานานแต่โทษทีว่ะเคจิ ฉันรักแกไม่ได้จิง*

*อุ๊บ...ฮ่าๆๆ* พอโชวพูดแบบนั้นฉันก็อดหัวเราะไม่ได้

*อย่ามากวนนะเว้ยไอ่โชว ฉันแมนแท้ 100เปอร์เซนเว้ย*

*โอเคๆ เข้าใจแล้ว*

 

                                              แล้วพบกานใหม่น้า

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา