ยังไงก็รัก < It'you only you >

5.3

เขียนโดย 1813lakkan

วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 22.51 น.

2 ตอน

0 วิจารณ์

5,038 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 21.24 น. โดย เจ้าของนิยาย

2) การพบเจอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันหนึ่งของการเรียนที่เเสนหน้าเบื่อ ครูก็เอาเเต่พล้ามไรก็ไม่รู้ เซ็งโว้ยยยยยยยยยยยย

"เอ้าเลขที่13 ตอบโจทย์ข้อนี้ครูหน่อยสิ"ชิบเเละไม่ได้ฟังทำไงดี

"บัว บัว2789"คุณดรากอนค๋า~ขอบคุณมากกก

"ว่าไงจ๊"แปปสิครู เดี๋ยวก่อนต้องทำเป็นว่าเรากำลังคำนวนอยู่ไม่งั้นไม่เนียน

"2789ค๊"ตอบบุ๊ปเสียงตรบมือก็ดังขึ้น ฮะๆ ขอบคุณมากคือรู้ค๊ว่าเก่งถึงจะมีคนบอกก็เถอะ โฮะๆ

"ถูก อะนั่งลงสิ"ชิอีแก่บนอยู่ได้ แบร๋ๆๆๆๆ เฮ้อช่วงนี้เบื่อจังว่าเเต่ทำไมนะห้องอื่นเค้ามีนักเรียนเข้าใหม่กันทั้งนั้นเเต่ทำไมห้องฉันไม่มีเด็กใหม่ให้เเย่บ้างนะ อ๋อจิงสิห้องเรามันกากนี่ มีเเต่เด็กไม่เอาถ่าน เด็กเรียนไมเก่ง ครูที่มาสอนเเต่งละคนก็โหดสะ

"เอ้าเข้าใจเเล้วยัง"ครูถาม

"ยังครับ"อะเสียงใครหน่ะเจ๋งเลยอย่างนี้ต้องเสริม

"ใช่ค๊ตรงนั้นหนะค๊ยังไม่ค่อยเข้าใจ"

"เหรอคุณหญิงเมื่อกี้เธอยังตอบชั้นอยู่เลยนะ"อ้าวเหรอว้าย พลาดเเล้วสิตู

ตริ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!! [เสียงออดหมดเวลาเรียน]

เย้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้ยยยยยยยยยยยยย!!เสียงนักเรียนทั้ง4ห้องร้องกันอย่างพร้อมเพียง ครูถึงกับเหงื่อตก เเล้วบอกกำชับให้นักเรียนทุกคนทำการบ้านมาส่งก่อนออกจากห้องไป ผ่านไปไม่กี่นาทีก็มีครูเข้ามาพร้อมนักเรียนชายคนใหม่ที่จะมาเรียนที่ห้องของเรา

"เอ้านักเรียนนี่นักเรียนใหม่ย้ายมาจากญี่ปุ่น ทำความรู้จักกันซะนะ"ว่าจบก็เดินออกไป

เค้ามองซ้ายมองขวาก่อนถอนหายใจเเล้วเดินไปที่มุมห้อง นักเรียนชาย หญิงต่างซุบซิบกันว่าเทพบุตรจุติชัดๆบ้างก็จับกลุ่มกันนินทา บ้างก็โม้ บ้างก็เข้าไปพูดคุย ซึ่งนั้นทำให้เจ้าชายเเละเจ้าหญิงทั้ง5ประจำห้องเบื่อมาก

"นี่ดรากอนขอบคุณมากนะที่ช่วย"บัว

"อืมไม่เป็นไรทีหลังก็ฟังครูบ้างสิ"ดรากอน ว่าพลางขยับเเว่นเเล้วกลับไปสนใจหนังสือในมืออีก

"นี่คิดยังไงกับเด็กใหม่อะ"โสม

"ไม่รู้ดิเเต่หล่อไม่เท่าดาราเกาหลีของชั้นเหรอ"นุ๊ก

"ขี้เก็กยังไงไม่รู้"ทีน

"นี่มาพนันกันมั๊ยว่านายคนนั้นหนะจะขำมุกของชั้นมั้ย"บัวว่าอย่างตื่นเต้น

"น่าสนนี่ถ้าขำชั้นให้1000นึงเลยเเต่ถ้าไม่เธอต้องจีบใครคนนึงในห้องเรามาเป็นแฟนo.kป่ะ"ดรากอน

"ได้ใครกลัว เเต่ต้องคนละ1000นะ"ว่าพรางลูบมือ ...ฮึๆเสร็จเเน่คนละ1000มี4คนก็ได4000เเล้ว5555+...

ว่าเสร็จก็เดินไปหน้าห้องเรียนพร้อมเรียกเพื่อนๆให้มาสนใจตน

"เจ้าหญิงยิ้มเก่งครับ!!มีอะไรจะมาอีกหล่ะครับ"ชายคนหนึ่งในห้องร้องถาม

"อะแฮ่มๆ ก็นะฉันมีเพื่อนคนนึงอยู่ที่อินเดีย เธอชื่อลีบัน หมู่บ้านเธอนั้นเป็นพวกชอบกินผัก เธอบอกว่าบ้านเธอนั้นมารยาทดีรู้มั๊ยเพราะอะไร"เมื่อเงียบไร้เสียงตอบรับเธอจึงบอกว่า

"เพราะบ้านเธอกิน ผัก - คะ - น้า"เน้นยำทีละตัว เเล้วทุกคนในห้องก็ถึงบางอ้อพร้อมเสียงหัวเราะ

"แล้วก็นะเธอยังบอกอีกว่าคนข้างบ้างเธอน่ะนิสัยไม่ดีรู้ป่ะเพราะไร......เพราะคนข้างบ้านเธอหนะชอบ ผัก - ตบ - ชวา ไง เเล้วก็นะบ้านอีกหลังหนะเป็นพวกที่ขี้ตกใจมากเพราะไรรู้มั๊ย.....เพราะบ้านนั้นชอบกิน ผัก - โห - ระ - พา"พูดจบก็ยิ้ม ตามด้วยเสียงตรบมือเเละเรียงหัวเราะ ก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะ

"เป็นไงหัวเราะป่ะ"เพื่อนทั้ง4ส่ายหน้าซึ่งบ่งบอกว่าเธอไม่สามารถทำให้เด็กใหม่หัวเราะได้ นั้นจึงทำให้เธอเเพ้พนันเเละต้องจีบคนในห้องมาเป็นแฟน...เเล้วเราจะจีบใครดีหล่ะ... มองไปรอบห้อง...ไม่ใช่สเปคทั้งนั้นเลย มีแต่เด็กใหม่นั้นเเละที่ใช่อยู่ เฮ้อ~...