So Hot! แผนรัก(ไม่ลับ)ฉบับเราสองคน

  "เฮ้ย! พวกแกทำงานประสาอะไรกันฮ๊ะ!" อย่าตกใจไปค่ะ เสียงพ่อฉันเอง

"ใช่!ทำงานไม่เคยได้เรื่องซักอย่าง" นี่เสียงพี่ชายฉันค่ะ โหดพอๆกับพ่อ

"พวกเราขอโทษครับนายท่าน นายน้อย" เสียงพวกลูกน้องงี้ หงอเชียว

"ออกไปได้แล้ว" พ่อฉัน

"ครับ นายท่าน"ออกมากันเเล้ว ฉันต้องหาที่หลบก่อน ไปกันเเล้ว ฉันจะได้คุยกับพ่อซักที

ก๊อกๆๆๆ... ต้องมีมารยาทไว้ก่อนอิอิ

"ใคร??" ระเเวงจังเลยน่ะ

"หนูนางิเองค่ะ ปะป๋า" ดูซิ จะทำหน้ายังไงถ้าเจอฉัน ยังโหดอยู่ไหมเนี่ย

"ลูกสาวเองเหรอค่ะ เข้ามาเลยค่ะ" แหม... ทีพูดกับฉันล่ะเสียงหวานหยดย้อยเชียว

"นี้!ยัยนางิวันนี้ลมอะไีหอบมาเนี่ย"

"ลมความคิดถึงไงพี่ไนโต้" อ่อ...ขอแนะนำพ่อกับพี่ชายฉันก่อน พี่ฉันชื่อ คาวาอิ ไนโต้ พี่ชายฉันอ่ะน่ะ ป๊อบปูล่ามากๆ สาวงี้ติดตรึมยังกับเเมลงวันตอมขี้เเหนะ หน้าตาดี เรียนเก่ง สรุปคือเพอร์เฟ็กสุึดๆ เหมือนฉันไง 555+ (พี่ชายเธอน่ะเพอร์เฟ็กเเต่เธอน่ะ...-konnarruk) พ่อฉันชื่อ คาวาอิ อิเอมิสึ โหดสุดๆแต่ใจดีกับฉันคนเดียว พ่อฉันฉลาดเป็นกรดเเต่ยังไงครอบครัวฉันก็ฉลาดกันทุกคนนั้นแหละนะ

"จริงเหรอ...ลูกสาวสุดสวยของปะป๋า"

"จริงสิค่ะปะป๋า"

"เฮอะ!" ยุ่งจังพี่ไนโต้

"ปะป๋า หนูมีเรื่องอยากจะขอปะป๋าค่ะ"

"นั้นไง...ว่าเเล้วเชียว...ที่มาหาวันนี้ต้องมีเรื่องจะขอชัวร์"

"แล้วยุ่งอะไรด้วนล่ะไนโต้"ส.จัง

"ไนโต้!อย่าว่าน้องสิ" สมน้ำหน้าโดนพ่อดุซะเเล้ว:P

"พ่ออ่ะ นิดหน่อยก็ไม่ได้" ขี้น้อยใจยังกับผู้หญิงเลยพี่ไนโต้

"นิดเดียวก็ไม่ได้"555+สะใจจริงๆๆ

"แล้วลูกสาวมีอะไรจะขอปะป๋าเหรอค่ะ" ถ้าพ่อรู้มีหวังบ้านเเตกแน่ๆ

"คือว่า...หนูอยากย้ายโรงเรียนค่ะ"

"ย้ายทำไมค่ะลูกสาว??" พ่อถาม

"ใช่!มีใครแกล้งน้องสาวของพี่ไนโต้สุดหล่อรึเปล่า"แหวะ หล่อตายหล่ะ

"ไม่มีใครกล้าแกล้งหนูนอกจากไอชิโร่หรอกค่ะ"

"ห๊า!ไอชิโร่อีกแล้วเหรอ"

"พูดเบาๆก็ได้ ทำไมต้องตะโกนด้วยอ่ะ พี่ไนโต้"

"แล้วไอชิโร่ มันแกล้งอะไรลูกสาวของปะป๋าบ้างค่ะ"

"ไอชิโร่มันก็แกล้งเรื่องทั่วไปอ่ะค่ะ"

"เดี๋ยวพี่จะไปจัดการไอชิโร่ไอน้องสาวเอง"

"ไม่ต้องเลยพี่ไนโต้"

"ทำไมอ่ะน้องสาว"

"ไม่ทำไมหรอกค่ะ หนูเเค่ไม่อยากให้มีเรื่องกันเฉยๆ"

"ว่าแต่โรงเรียนที่ลูกสาวจะย้ายเนี้ยชื่อโรงเรียนอะไรเหรอ"

"โรงเรียนนานาชาติเดอะรีเจนท์ค่ะ นี้รายละเอียดเกี่ยวกับโรงเรียนค่ะ"5นาทีผ่านไป

"พี่ชอบน่ะบรรยากาศในโรงเรียน แต่ว่าทำไมชื่อโรงเรียนมันถึงได้ไม่คุ้นหูพี่เลยล่ะ" ฉันว่าเเล้วเชียวว่าพี่ไนโต้จะต้องพูดแบบนี้

"ใช่...ปะป๋าเห็นด้วยกับไนโต้น่ะลูกสาว" พ่อฉันเห็นด้วยเเบบนี้ยิ่งไม่น่าไว้ใจ-_-

"แน่นอน...ที่ชื่อโรงเรียนไม่คุ้นพี่ไนโต้ปะป๋า...เพราะว่า..." ต้องให้ลุ้นกันหน่อย^_^

"เพราะว่าอะไร" แหม พูดพร้อมกันเชียว

"เพราะว่า...โรงเรียนที่หนูจะย้ายไปมันไม่ได้อยู่ที่ญี่ปุ่นไงค่ะ"

"ห๊า!"

 "จะเสียงดังกันทำไมเนี๊ย"

"ถ้าไอ้โรงเรียนที่วง่านี้ไม่ได้อยู่ญี่ปุ่น แล้วอยู่ที่ไหน??"

"บ้านเกิดของแม่ไงค่ะ"

"ห๊า!บ้านเกิดของแม่เหรอยายน้อง"

"ใช่ มีปัญหาอะไรเหรอ?" ทำไมตาขวากระตุ๊กแบบนี้เนี่ย ต้องมีเรื่องรายชัวร์ป้าบ

"มีเเน่ๆลูกสาว"

"มีปัญหาอะไรเหรอค่ะปะป๋า" ลองถ้ากล้ามีปัญหากับฉันดูสิ ได้เห็นดีกันเเน่

"ปะป๋าไม่อนุญาติให้ลูกสาวย้ายโรงเรียน" นั้นไงว่าเเล้วทำไมตาขวากระตุ๊ก

"ใช่...พี่ก็ไม่อนุญาติให้น้องสาวย้ายโรงเรียน"

"ถ้าปะป๋ากับพี่ไนโต้ไม่ให้หนูย้ายโรงเรียนหนูจะไม่คุยกับปะป๋าแล้วก็พี่ไนโต้3เดือน" ถ้าใช่เเผนนี้เเล้วไม่ได้ผลฉันจะหนีออกจากบ้าน(แล้วเธอจะไปอยู่ที่ไหน-konnarruk)

"ไม่ได้น่ะ น้องสาว"

"ถ้าลูกสาวไม่คุยด้วย ปะป๋าต้องแย่แน่ๆเลยT_T"

"ใช่ๆน้องสาวอย่าทำร้ายพี่กับปะป๋าด้วยวิธีนี้เลยน่ะ พี่ชายคนนี้ขอร้องล่ะ"

"ได้ฉันจะคุยกับพี่และปะป๋า ก็ต่อเมื่อปะป๋าให้ฉันย้ายโรงเรียน"

"ก็ได้ค่ะลูกสาว" เย้!!ในที่สุดพ่อก็ให้ฉันย้ายโรงเรียนเเล้ว แต่ก็ยังสังหรใจไม่ดียังไงไม่รู้

"เฮ้ย!ได้ไงอ่ะพ่อ" พี่ไนโต้ดูท่่าจะอยากลองดี

"แกเงียบไปเลย เดี๋ยวพ่อจัดการเอง"

"ก็ได้ฮ่ะ"

"แต่ปะป๋ามีข้อแม้แค่ข้อเดียว"

"อะไรค่ะ"

"ปะป๋าและพี่ไนโต้จะย้ายไปด้วย"นั้นไงฉันว่าเเล้วว่าต้องมีข้อแม้เเบบนี้

"ห๊า!ได้ไงอ่ะปะป๋า"

"แล้วจะตกลงไหมล่ะลูกสาว" เอาไงดีเนี๊ย ถ้าตกลงก็ได้ไป ถ้าไม่ก็อด

"ก็ได้ค่ะ"

"ดี!ไนโต้เตรียมจัดกระเป๋า ซื้อบ้านที่เมืองไทยไว้ด้วย" อย่าตกใจไปที่พ่อฉันให้ซื้อบ้านอ่ะเป็นเรื่องปกติอยู่เเล้วสำหรับพ่อฉัน

"ได้เลยพ่อ" 

good by japen

จบเเล้วค่าบทที่ 3 ใช้เวลาแต่งนานมาก

ยังไงก็ฝากเม้นฝากติดตามด้วยน่ะค่ะ