So Hot! แผนรัก(ไม่ลับ)ฉบับเราสองคน
4.0
เขียนโดย nunoikonnarruk
วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 17.58 น.
3 chapter
7 วิจารณ์
7,323 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 19.41 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) คำท้าทาย อัพ 100%
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ตอนนี้ฉันกำลังจะบอกรักรุ่นพี่ริวเเล้วล่ะ ตื่นเต้นชะมัด...นั้นไง รุ่นพี่ริวเดินมาทางนี้เเล้ว
"เอ่อ...รุ่นพี่ริวค่ะ" อ๊ายยยยย เขินจังแค่ได้เห็นหน้า ใจก็ละลายแล้ว >,<
"ฮ่ะ...มีอะไรเหรอครับ น้อง..."
"นางิค่ะ หนูชื่อนางิ" พอฉันบอกชื่อออกไป รุ่นพี่ก็เเค่พยักหน้าเป็นเชิงรับรู้ ทำให้ฉันใจชื่นขึ้นมานิดนึง
"คะ..คือว่า...ฉันมีเรื่องจะบอกค่ะ" เขินจนพูดติดอ่างไปซะเเล้วฉัน เสียภาพภจน์นางเอกหมด (ภาพภจน์นางเอกของหล่อนน่ะ หมดไปตั้งนานเเล้วย่ะ-konnarruk) ปากเสียจริงยัยคนเเต่ง
"มีอะไรจะบอกพี่เหรอครับ น้องนางิ" รุ่นพีี่ริวเรียกชื่อฉันด้วยเเหละ
"คือว่า...ฉะ..ฉัน ชอบ ระ.."
"นางิจังจ๋าาาาาา" สะ...เสียงนี้อย่าบอกน่ะว่า... ไม่จิงใช่ไหม นายชิโร่มาได้ไง ม่ายจิงงงง T_T
"มีอะไรเหรอ...นะ..นายชิโร่" สังหรณ์ใจไม่ดียังไงไม่รู้อ่ะ-_-
"ทำไรอยู่อ่ะ" ซักผ้าอยู่มั้ง เห็นๆอยู่ว่าทำอะไร ยังจะถามอีก แต่เถียงออกไปไม่ได้ เี๋ดี๋ยวโดนตื้บ
"เอ่อ...คือว่า" จะบอกยังไงดีอ่ะ ที่จะไม่ทำให้ขายขี้หน้า
"อ้าว! ลืมมองไปเลย ว่ามีรุ่นพี่อยู่ด้วย คิดว่า...ซะอีก"กรี๊ดดดด นายบังอาจมากที่กล้าว่ารุ่นพี่ริวต่อหน้าฉัน(แต่ยังไงเธอก็ช่วยอะไรไม่ได้อยู่ดี-konnarruk)
"คิดว่าอะไรเหรอไอน้อง" รุ่นพี่ริวพูดค่ะ
"เปล่าฮ่ะ แต่สวัสดีน่ะฮ่ะ เมื่อกี้นี้ลืมสวัสดี ตอนนี้คงทันน่ะฮ่ะ" ไม่ทันเเล้วโว้ย
"เออ! หวัดดี" สงสัยรุ่นพี่ริว จะเริ่มเดืือดเเล้วมั้งเนี่ย (แล้วทำไม ฉันต้องคอยพากย์สถานการณ์ด้วยเนี่ย ไม่เข้าใจ)
"ผมขอยืมตัวนางินานๆเลย ได้ไหมครับ" เฮ้ย!ได้ไง
"อ่ะ!" มีบทพูดซะที
"ได้สิ! เอาไปเลย" ทำไมรุ่นพี่พูดแบบนี้ฮื่ออออออออ
"ขอบคุณฮ่ะ"
"เฮ้! เดี๋ยวสิ นายทำแบบนี้ไม่ได้น่ะ " ฮื่ออออออออ TOT
"ทำไมจะทำแบบนี้ไม่ได้??" ทำไมต้องทำหน้าโหดด้วยน่ะ เค้ากลัวน่ะตัวเอง
"มะ...ไม่...มีอะไรหรอก"
"อืม! งั้นก็แล้วไป" ใครจะไปกล้ามีเรื่องกับนายล่ะ ไอบ้าเอ๊ย
ฉันขออนุญาติระบายอารมณ์ ก่อนที่มันจะระเบิดออกมาด้วยการเล่าความรู้สึกฉันตอนนี้ ฉันล่ะเจ็บใจจริงๆที่อุตส่าได้คุยกับรุ่นพี่ริว เเถมยังเกือบจะได้บอกความในใจกับรุ่นพี่ริวออกไปแล้ว แต่ตอนนี้มันกลับพังไม่เป็นท่า เพราะไอชิโร่คนเดียว! ไอหมอนี้มันทำลายโอกาสบอกรักของฉันจนพังไม่เป็นท่า มันน่าเจ็บใจจริงๆ! อยากบอกให้โลกรู้ว่าตูโคตรเกลียดไอชิโร่มากๆเลยตอนนี้! อยากรู้จริง! ว่าชาติที่เเล้วฉันไปทำเวรทำกรรมอะไรเอาไว้กับไอชิโร่ ชาตินี้มันถึงได้มาตามจองล้างจองผลาญฉันขนาดนี้ ทำไมชีวิตนางเอกอย่างฉันมันชั่งรันทดดีแท้ สงสัยต้องเป็นเพราะฝีมือยัยคนเเต่งเเน่ๆ (อ้าวเเล้วฉันไปเกี่ยวอะไรด้วยเนี่ย ไม่เข้าใจ??-konnarruk)
กลับเข้าเรื่องกันดีกว่า ตอนนี้ไอชิโร่กำลังพา เอ่อใช้คำว่า ลาก คงเหมาะกว่า กำลังลากฉันไปที่สวนหย่อมข้างอาคารเรียนของม.4
"นี้ไอชิโร่! มีธุระอะไรก็รีบพูดมา ฉันรีบ!" ถ้าไม่มีเหตุผลที่ดีนายตายเเน่ ฮึ่มๆๆ
"เปล่า ฉันไม่มีธุระอะไรกับเธอหรอก" ปรี๊ดเลยค่ะ! อีตาชิโร่นายตายแน่ ที่บังอาจมารบกวนเวลาอันมีค่าของฉัน
"นายรู้อะไรมั๊ย..."
"ไม่รู้" ตอบคำถามกวนเบื้องล่างจริงๆ แถมยังทำหน้าตาใสซื่ออีกต่างหาก
"นายทำลายโอกาส ที่ฉันจะบอกรักคนที่ชอบอีกแล้วน่ะ" ไอบ้าเอ๊ย!
"อ่อเหรออออ...ฉันเห็นว่าเธอสารภาพรักกี่ครั้ง ก็ไม่เคยสำเร็จเลยซักครั้ง ยัยหน้าเห่ยเอ๊ย!"
"ก็เพราะนายนั้นเเหละ ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ทำลายโอกาสของฉันยังไม่พอ ยังมีหน้ามาว่าฉันหน้าเห่ย" ใครต้องการเลี้ยงดูนางเอกเเสนบอบบาง (รึเปล่าไม่รู้) ส่งเงินค่าเลี้ยงดูมาที่เลขบัญชี 321-xxx-xxx-xxx น่ะค่ะ ต้องการผู้อุปการะด่วนจี้เลยค่ะ พาออกทะเลไปไกลแหละ กลับเข้าเรื่องดีกว่า
"คอยดูน่ะ ฉันจะ..."
"อืม...ฉันจะคอยดู"
"ฉันยังพูดไม่จบเลยย่ะ"
"อ่อ...เหรออออ คิดว่าพูดจบเเล้วซะอีก"
"สักวันฉันจะต้องมีแฟนให้ได้" มุ่งมั่นสุดๆ
"หึ! ไม่มีวันซะหรอก" ดูถูกกันเกินไปแล้วน่ะ
"ถ้าไม่มีนาย ฉันก็มีแฟนได้อย่างแน่นอน" มั่นใจ100%
"o.k.ถ้าเธอสามารถหาแฟนได้ในเวลา 1 เดือน ฉันจะเลิกยุ่งกับเธอ"
"นี้! นายกำลังท้าฉันอยู่เหรอ"
"ใช่! ฉันท้าเธออยู่"
"นายพูดจริงน่ะ ถ้าฉันมีเเฟนได้ในเวลา 1 เดือน นายจะเลิกยุ่งกับฉัน"
"จริงเเท้และเเน่นอน"
"เย้! ฉันจะได้หลุดพ้นจากนายซะที"
ในที่สุดบทที่2ก็จบซะที เหนื่อยสุดๆเลย
ยังก็ติดตามและคอมเม้นกันด้วยน่ะค่ะ
"เอ่อ...รุ่นพี่ริวค่ะ" อ๊ายยยยย เขินจังแค่ได้เห็นหน้า ใจก็ละลายแล้ว >,<
"ฮ่ะ...มีอะไรเหรอครับ น้อง..."
"นางิค่ะ หนูชื่อนางิ" พอฉันบอกชื่อออกไป รุ่นพี่ก็เเค่พยักหน้าเป็นเชิงรับรู้ ทำให้ฉันใจชื่นขึ้นมานิดนึง
"คะ..คือว่า...ฉันมีเรื่องจะบอกค่ะ" เขินจนพูดติดอ่างไปซะเเล้วฉัน เสียภาพภจน์นางเอกหมด (ภาพภจน์นางเอกของหล่อนน่ะ หมดไปตั้งนานเเล้วย่ะ-konnarruk) ปากเสียจริงยัยคนเเต่ง
"มีอะไรจะบอกพี่เหรอครับ น้องนางิ" รุ่นพีี่ริวเรียกชื่อฉันด้วยเเหละ
"คือว่า...ฉะ..ฉัน ชอบ ระ.."
"นางิจังจ๋าาาาาา" สะ...เสียงนี้อย่าบอกน่ะว่า... ไม่จิงใช่ไหม นายชิโร่มาได้ไง ม่ายจิงงงง T_T
"มีอะไรเหรอ...นะ..นายชิโร่" สังหรณ์ใจไม่ดียังไงไม่รู้อ่ะ-_-
"ทำไรอยู่อ่ะ" ซักผ้าอยู่มั้ง เห็นๆอยู่ว่าทำอะไร ยังจะถามอีก แต่เถียงออกไปไม่ได้ เี๋ดี๋ยวโดนตื้บ
"เอ่อ...คือว่า" จะบอกยังไงดีอ่ะ ที่จะไม่ทำให้ขายขี้หน้า
"อ้าว! ลืมมองไปเลย ว่ามีรุ่นพี่อยู่ด้วย คิดว่า...ซะอีก"กรี๊ดดดด นายบังอาจมากที่กล้าว่ารุ่นพี่ริวต่อหน้าฉัน(แต่ยังไงเธอก็ช่วยอะไรไม่ได้อยู่ดี-konnarruk)
"คิดว่าอะไรเหรอไอน้อง" รุ่นพี่ริวพูดค่ะ
"เปล่าฮ่ะ แต่สวัสดีน่ะฮ่ะ เมื่อกี้นี้ลืมสวัสดี ตอนนี้คงทันน่ะฮ่ะ" ไม่ทันเเล้วโว้ย
"เออ! หวัดดี" สงสัยรุ่นพี่ริว จะเริ่มเดืือดเเล้วมั้งเนี่ย (แล้วทำไม ฉันต้องคอยพากย์สถานการณ์ด้วยเนี่ย ไม่เข้าใจ)
"ผมขอยืมตัวนางินานๆเลย ได้ไหมครับ" เฮ้ย!ได้ไง
"อ่ะ!" มีบทพูดซะที
"ได้สิ! เอาไปเลย" ทำไมรุ่นพี่พูดแบบนี้ฮื่ออออออออ
"ขอบคุณฮ่ะ"
"เฮ้! เดี๋ยวสิ นายทำแบบนี้ไม่ได้น่ะ " ฮื่ออออออออ TOT
"ทำไมจะทำแบบนี้ไม่ได้??" ทำไมต้องทำหน้าโหดด้วยน่ะ เค้ากลัวน่ะตัวเอง
"มะ...ไม่...มีอะไรหรอก"
"อืม! งั้นก็แล้วไป" ใครจะไปกล้ามีเรื่องกับนายล่ะ ไอบ้าเอ๊ย
ฉันขออนุญาติระบายอารมณ์ ก่อนที่มันจะระเบิดออกมาด้วยการเล่าความรู้สึกฉันตอนนี้ ฉันล่ะเจ็บใจจริงๆที่อุตส่าได้คุยกับรุ่นพี่ริว เเถมยังเกือบจะได้บอกความในใจกับรุ่นพี่ริวออกไปแล้ว แต่ตอนนี้มันกลับพังไม่เป็นท่า เพราะไอชิโร่คนเดียว! ไอหมอนี้มันทำลายโอกาสบอกรักของฉันจนพังไม่เป็นท่า มันน่าเจ็บใจจริงๆ! อยากบอกให้โลกรู้ว่าตูโคตรเกลียดไอชิโร่มากๆเลยตอนนี้! อยากรู้จริง! ว่าชาติที่เเล้วฉันไปทำเวรทำกรรมอะไรเอาไว้กับไอชิโร่ ชาตินี้มันถึงได้มาตามจองล้างจองผลาญฉันขนาดนี้ ทำไมชีวิตนางเอกอย่างฉันมันชั่งรันทดดีแท้ สงสัยต้องเป็นเพราะฝีมือยัยคนเเต่งเเน่ๆ (อ้าวเเล้วฉันไปเกี่ยวอะไรด้วยเนี่ย ไม่เข้าใจ??-konnarruk)
กลับเข้าเรื่องกันดีกว่า ตอนนี้ไอชิโร่กำลังพา เอ่อใช้คำว่า ลาก คงเหมาะกว่า กำลังลากฉันไปที่สวนหย่อมข้างอาคารเรียนของม.4
"นี้ไอชิโร่! มีธุระอะไรก็รีบพูดมา ฉันรีบ!" ถ้าไม่มีเหตุผลที่ดีนายตายเเน่ ฮึ่มๆๆ
"เปล่า ฉันไม่มีธุระอะไรกับเธอหรอก" ปรี๊ดเลยค่ะ! อีตาชิโร่นายตายแน่ ที่บังอาจมารบกวนเวลาอันมีค่าของฉัน
"นายรู้อะไรมั๊ย..."
"ไม่รู้" ตอบคำถามกวนเบื้องล่างจริงๆ แถมยังทำหน้าตาใสซื่ออีกต่างหาก
"นายทำลายโอกาส ที่ฉันจะบอกรักคนที่ชอบอีกแล้วน่ะ" ไอบ้าเอ๊ย!
"อ่อเหรออออ...ฉันเห็นว่าเธอสารภาพรักกี่ครั้ง ก็ไม่เคยสำเร็จเลยซักครั้ง ยัยหน้าเห่ยเอ๊ย!"
"ก็เพราะนายนั้นเเหละ ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ทำลายโอกาสของฉันยังไม่พอ ยังมีหน้ามาว่าฉันหน้าเห่ย" ใครต้องการเลี้ยงดูนางเอกเเสนบอบบาง (รึเปล่าไม่รู้) ส่งเงินค่าเลี้ยงดูมาที่เลขบัญชี 321-xxx-xxx-xxx น่ะค่ะ ต้องการผู้อุปการะด่วนจี้เลยค่ะ พาออกทะเลไปไกลแหละ กลับเข้าเรื่องดีกว่า
"คอยดูน่ะ ฉันจะ..."
"อืม...ฉันจะคอยดู"
"ฉันยังพูดไม่จบเลยย่ะ"
"อ่อ...เหรออออ คิดว่าพูดจบเเล้วซะอีก"
"สักวันฉันจะต้องมีแฟนให้ได้" มุ่งมั่นสุดๆ
"หึ! ไม่มีวันซะหรอก" ดูถูกกันเกินไปแล้วน่ะ
"ถ้าไม่มีนาย ฉันก็มีแฟนได้อย่างแน่นอน" มั่นใจ100%
"o.k.ถ้าเธอสามารถหาแฟนได้ในเวลา 1 เดือน ฉันจะเลิกยุ่งกับเธอ"
"นี้! นายกำลังท้าฉันอยู่เหรอ"
"ใช่! ฉันท้าเธออยู่"
"นายพูดจริงน่ะ ถ้าฉันมีเเฟนได้ในเวลา 1 เดือน นายจะเลิกยุ่งกับฉัน"
"จริงเเท้และเเน่นอน"
"เย้! ฉันจะได้หลุดพ้นจากนายซะที"
ในที่สุดบทที่2ก็จบซะที เหนื่อยสุดๆเลย
ยังก็ติดตามและคอมเม้นกันด้วยน่ะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ