So Hot! แผนรัก(ไม่ลับ)ฉบับเราสองคน
4.0
เขียนโดย nunoikonnarruk
วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 17.58 น.
3 chapter
7 วิจารณ์
7,324 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 19.41 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) จุดเริ่มต้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ กริ๊งๆๆๆๆ...
เสียงออดพักเที่ยงดังขึ้น เป็นเวลาที่เด็กนักเรียนทุกคน รอค่อยอย่างใจจดใจจ่อมาครึ่งวันรวมถึงตัวฉันด้วย
สวีดัด...สวัสดีค่ะฉันมีชื่อว่านางิหรือน้ำฟ้า (น้ำฟ้าเป็นชื่อไทย) ค่ะ อายุ 17 ปี เรียนอยู่ชั้นม.5-A ไม่อยากจะโม้เเต่ขอหน่อยเถอะ ห้องที่ฉันเรียนอยู่เนี่ยเป็นห้องเด็กที่เก่งจิงๆเท่านั้น ที่จะเรียนได้ฉันเก่งใช่ไหมล่ะที่เรียนห้องนี้ได้ (แล้วไง-konnaruk) ชีวิตไม่มีอะไรที่ฉันอยากได้แล้วไม่ได้เพราะฉันเป็นถึงลูกสาวยากูซ่าอันดับ1 (พ่อฉันเก่งใช่ไหมล่ะ ที่ทำให้แก๊งยากูซ่าเจ๋งที่สุดได้*_*) ฉันเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นมีแม่เป็นคนไทย เเต่ว่าท่านได้จากโลกนี้ไปแล้วเมื่อ2ปีก่อน และฉันก็ยังเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านพ่อจึงตามใจฉันมาก มีพี่ชายหนึ่งคนหวงและห่วงฉันเวอร์และบลาๆๆๆ (ขี้เกียจบรรยาย)
"นี้ๆๆ ยัยฮานะ"
"มีไรย่ะ...ยัยนางิ" แหม! เสียงหงุดหงิดเชียว อ้อ!ขอเเนะนำก่อน ยัยนี้ชื่อ มิอุระ ฮานะ เป็นเพื่อนคนเดียวและเป็นเพื่อนสนิทของฉัน ตั้งเเต่เรียนชั้นม.1 ฉันเป็นคนที่มีเพื่อนน้อยมากๆๆ ยัยฮานะเป็นคุณหนูที่เอาแต่ใจยิ่งกว่าฉัน ใช้เงินอย่า่งกับเบี้ย ชอบหาเรื่องคนอื่น ไม่ยอมแพ้ใคร ปากจัด แต่ก็ค่อยช่วยเหลือฉันตลอดเวลา
"ฉันว่าฉันจะไปสารภาพรักรุ่นพี่ริวอ่ะ"
"เฮ้ย!เอาจริงเหรอว่ะ"จะตกใจทำมะเขือกวนอะไรย่ะ
"จริงดิ๊!รอโอกาสมานานแล้ว วันนี้ฤกษ์ดีน่ะเว้ย"โอกาสแบบนี้นานทีมีครั้ง
"ฉันว่าแกสารภาพรักไม่สำเร็จหรอกว่ะ"
"ทำไมอ่ะ!"นี้!ฉันเป็นแค่ลูกสาวยากูซ่าเองน่ะ กลัวอะไรนักหนา
"อ้าว!นี้แกอย่าลืมสิ สารภาพรักมากี่ครั้งแล้วแต่ก็กินแห้วเพราะไอ้ชิโร่ไม่ใช่เหรอ!"
"เออ!จิงของแกอ่ะ แต่วันนี้ทางสะดวก"
"แกรู้ได้ไง"
"รู้สิ!เพราะวันนี้มันไม่ได้มาโรงเรียน"
"ไม่น่าเชื่อ"แหม ฝีมือนางิซะอย่าง
"เชื่อเหอะ"
"งั้นแกก็ไปสารภาพรักซะเถอะ"
"ได้สิ!โอกาสเเบบนี้ยิ่งมีน้อยอยู่ด้วย"
"ขอให้รอดกลับมา" ตกลงจะอวยพรหรือเเช่งกัน
"o.k.ย่ะ"
ติชมกันได้น่ะค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกที่แต่ง
ถ้าผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยน่ะค่ะ
เสียงออดพักเที่ยงดังขึ้น เป็นเวลาที่เด็กนักเรียนทุกคน รอค่อยอย่างใจจดใจจ่อมาครึ่งวันรวมถึงตัวฉันด้วย
สวีดัด...สวัสดีค่ะฉันมีชื่อว่านางิหรือน้ำฟ้า (น้ำฟ้าเป็นชื่อไทย) ค่ะ อายุ 17 ปี เรียนอยู่ชั้นม.5-A ไม่อยากจะโม้เเต่ขอหน่อยเถอะ ห้องที่ฉันเรียนอยู่เนี่ยเป็นห้องเด็กที่เก่งจิงๆเท่านั้น ที่จะเรียนได้ฉันเก่งใช่ไหมล่ะที่เรียนห้องนี้ได้ (แล้วไง-konnaruk) ชีวิตไม่มีอะไรที่ฉันอยากได้แล้วไม่ได้เพราะฉันเป็นถึงลูกสาวยากูซ่าอันดับ1 (พ่อฉันเก่งใช่ไหมล่ะ ที่ทำให้แก๊งยากูซ่าเจ๋งที่สุดได้*_*) ฉันเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นมีแม่เป็นคนไทย เเต่ว่าท่านได้จากโลกนี้ไปแล้วเมื่อ2ปีก่อน และฉันก็ยังเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านพ่อจึงตามใจฉันมาก มีพี่ชายหนึ่งคนหวงและห่วงฉันเวอร์และบลาๆๆๆ (ขี้เกียจบรรยาย)
"นี้ๆๆ ยัยฮานะ"
"มีไรย่ะ...ยัยนางิ" แหม! เสียงหงุดหงิดเชียว อ้อ!ขอเเนะนำก่อน ยัยนี้ชื่อ มิอุระ ฮานะ เป็นเพื่อนคนเดียวและเป็นเพื่อนสนิทของฉัน ตั้งเเต่เรียนชั้นม.1 ฉันเป็นคนที่มีเพื่อนน้อยมากๆๆ ยัยฮานะเป็นคุณหนูที่เอาแต่ใจยิ่งกว่าฉัน ใช้เงินอย่า่งกับเบี้ย ชอบหาเรื่องคนอื่น ไม่ยอมแพ้ใคร ปากจัด แต่ก็ค่อยช่วยเหลือฉันตลอดเวลา
"ฉันว่าฉันจะไปสารภาพรักรุ่นพี่ริวอ่ะ"
"เฮ้ย!เอาจริงเหรอว่ะ"จะตกใจทำมะเขือกวนอะไรย่ะ
"จริงดิ๊!รอโอกาสมานานแล้ว วันนี้ฤกษ์ดีน่ะเว้ย"โอกาสแบบนี้นานทีมีครั้ง
"ฉันว่าแกสารภาพรักไม่สำเร็จหรอกว่ะ"
"ทำไมอ่ะ!"นี้!ฉันเป็นแค่ลูกสาวยากูซ่าเองน่ะ กลัวอะไรนักหนา
"อ้าว!นี้แกอย่าลืมสิ สารภาพรักมากี่ครั้งแล้วแต่ก็กินแห้วเพราะไอ้ชิโร่ไม่ใช่เหรอ!"
"เออ!จิงของแกอ่ะ แต่วันนี้ทางสะดวก"
"แกรู้ได้ไง"
"รู้สิ!เพราะวันนี้มันไม่ได้มาโรงเรียน"
"ไม่น่าเชื่อ"แหม ฝีมือนางิซะอย่าง
"เชื่อเหอะ"
"งั้นแกก็ไปสารภาพรักซะเถอะ"
"ได้สิ!โอกาสเเบบนี้ยิ่งมีน้อยอยู่ด้วย"
"ขอให้รอดกลับมา" ตกลงจะอวยพรหรือเเช่งกัน
"o.k.ย่ะ"
ติชมกันได้น่ะค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกที่แต่ง
ถ้าผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยน่ะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ