รักนะ..นายตัวอ้วน

ตั้งแต่วันที่  มิมิจัง  ไม่เห็น  ชิโมดะ อยู่ในสายตาและ ชิโมดะ ก็กลับกลายเป็นว่า

มันยิ่งทำให้เค้ามีแรงในการที่จะพิชิตใจสาวสวยที่เค้าคิดว่าเธอคนนี้แหละคือคนที่

ใช่สำหรับเค้าแล้ว

ชิโมดะ พยายามตามตื้อ  มิมิจัง จนมันกลายเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของเค้าแล้ว

แต่นั้นก็ทำให้ มิมิจัง เหนื่อยใจและ้เบื่อการกระทำของ ชิโมดะ มากขึ้นทุกครั้งที่เธอ

เจอกับเค้า  มาวันนี้ก็เช่นกัน

" มาอีกแหละ  ตามตื้อ อยู่ได้  น่าเบื่อ"(มิมิจัง เซ็งมากๆกับพฤติกรรมของไอ้อ้วน)

"หวัดดี  ครับ  มิมิจัง"

"อืม  มาทำไมอีก"( มิมิจัง  แสดงอาการไม่พอใจที่เจอหน้า)

"คือวันนี้ผมเดินผ่านร้านเบเกอรี่เห็น เค้ก น่ากิน เลยซื้อ มาฝาก มิมิจัง อะครับ"

"ขอบใจนะ  แต่เอากลับไปกินเองเถอะ  ฉันไม่ชอบ..."

"ไม่เป็นไร ครับ เดี๋ยววันหลังผมจะซื้อผลไม้มาฝาก นะครับ"( น้ำเสียงกลัวๆ)

"ฉันไม่ได้หมายความว่า ฉันไม่ชอบเค้ก  แต่ ฉันไม่ชอบนายเข้าใจปะ"

(มิมิจัง เริ่มใช้อารมณ์เอาเล่นงานความตื้อของ  ชิโมดะ)

"แต่...."

"นี้นะ  นายฉันจะบอกอะไร ให้นายรู้เอาไว้เลยนะ ว่า ฉันไม่ชอบคนอ้วนโดย

  เฉพาะผู้ชายทั้งดำ  ทั้งอ้วน  ดูสิ ใส่แว่นตาหนาเกือบ 2 นิ้ว  จะอ๊วก

  แล้วนายทำไมที่บ้านไม่มีกระจกหรอทำไมไม่ส่องดูสภาพตัวเก่งซะบ้าง

  อุเทศอย่างนี้แล้วยังมีหน้ามาจีบฉัน  ไปเลยนะ  ไปให้พ้น  แล้ว พรุ่งนี้หรือว่า

 วันไหนๆนายก็ไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้าอีก

  และอย่าง 1 รู้เอาไว้ด้วยว่าฉันเกียจนาย  ไปให้พ้นไอ้อ้วน  ไป"

ชิโมดะ เมื่อรู้และได้ยินเต็ม 2 หู เค้าถึงกับอึง พูดอะไรไม่ออกได้แต่หันหลังแล้วเดิน

คอ ตก กลับไป

เพื่อนของ มิมิจัง ที่แอบฟังก็เดินมาหา มิมิจัง แล้วกล่าวตำนิ เธอ

"ตายแล้ว  มิมิจัง ทำไมหล่อนพูดแรงอย่างนั้นอะ"(เพื่อนเดินออกมาดูเหตุการณ์)

"ก็ฉันกียจมันจริงๆๆนี้"(มิมิจัง  พูดด้วยน้ำเสียงที่อารมณ์ยังค้าง)

"แต่ฉันว่าหล่อนนะ พูดแรงมากไป  จริงๆๆก็พูดกันดีๆ ก็ได้นิ"

"ใช่  แรงมาก ยัยมิมิจัง"(เพื่อนๆเหลือเดินมาหา มิิมิจัง)

"นี้ถ้าเค้าฆ่าตัวตายขึ้นมาแล้วหล่อนจะมำไงยะ"

"ดีสิ  ตายได้ ยิ่ง ดี ...  "

" โอ้  พระเจ้า ช่วย!!  แรง จริงๆยัยคนเนี้ย!!"(เพื่อนเรากุโก้ย จริงๆ)