รักนะ..นายตัวอ้วน

เสียงตบมือดังอยู่สักครู่ แล้วก็ค่อยๆเงียบลง

จากนั้นก็กลายเป็นช่วงเวลาในการคิดแผนการจีบสาวของ ชิโมดะ และเพื่อนๆ

                                     ...++^^++...

" แล้วเราจะวางแผนอย่างไงดีที่จะให้ไอ้อ้วนของพวกเราได้พบอกับน้องมิมิจัง"

"จริงด้วยสิ  งั้นเอางี้ก็แล้วกันนะ คือจากแหล่งข่าวบอกว่า ทุกวันศุกร์ตอนเย็น

   เวลา 18.00 น.  น้องมิมิจังกับเพื่อนๆจะชอบไปกินบะหมี่ที่ร้านประจำกันไป

   กันบ่อยจนสนิทกับเจ้าของร้านซะแล้ว"

"อ้าว  แล้วร้านไหนอะ  มีตั้งหลายร้านในประเทศเนี้ย"

" บะ  ไอ้นี้  ฟังให้จบก่อนดิ  แล้วค่อยถาม"

"ใช่  ใจร้อนไปได้  มา มา ว่าแผนการกันต่อจะได้ไม่เสียเวลา"

" จริิงๆๆ  เห็นด้วย"

" งั้น ก็ มา ว่า  กันต่อเลยนะ  คืองี่  พวกเราจะให้นายอะนะ  ไปดักพบน้องมิมิจังคน

   สวยที่ร้านบะหมี่.. ร้านที่เราเจอกับน้องมิมิจังครั้งแรกไง จำได้ป่าว  ไอ้อ้วน"

"จำได้ สิ  แล้วไง  ต่อว่ามา..."(ชิโมดะ  ดีใจจนออกนอกหน้านอกตา)

" จากนั้นนายก็ทำแล้วว่า อังเอิญผ่านทางมา  แล้วก็เข้าไปในร้านบะหมี่ที่น้องมิมิจัง

   กำลังนั่งอยู่  แล้วก็เข้าไปทักทาย  ทำตัวตีสนิท แบบ ว่า ขอนั่งด้วยคนได้

   ป่าวครับ  มากันกี่คน  

   อะไรแบบนั้น  ทำได้บะ ไอ้อ้วนชิโมดะ"

"ได้ สบายมาก ว่าแต่วันนี้มัน วัน ไร"(สุดยอด จริงๆแผนนี้ อืม ต้องสำเร็จแน่^^)

" เดี๋ยว ๆ ดู ปฎิทิน ก่อนดิ  ซวยแล้วไอ้อ้วนวันนี้วันศุกร์ "

"แล้วดูนาฬิกาดิ ว่า กี่โมงแล้ว"

" แย่แล้ว!! 18.30 น."

"ทำไงดี  ทำไงดี  "(ชิโมดะ วิ่งตะลีตาเหลือก ทำอะไรไม่ถูก)

"เร็วๆๆ รีบแต่งตัว  เร็วๆๆ เดี๋ยวไม่ทัน"

ชิโมดะ  รีบร้อนแต่งตัวเสร็จแล้วก็ออกจากบ้านไปยังร้านบะหมี่เพื่อทำตามแผนการ

ที่วางไวกับเพื่อน

 เมื่อไปถึงร้าน ชิโมดะ ก็ เห็น มิมิจังนั่ง อยู่กับกลุ่มเพื่อนประมาณ 5 คนทุกคน

ทั้งสาว  ทั้งสวย  และน่ารักกันทุกคน

เลยทำให้  ชิโมดะ  เกิดอาการที่ตกใจต่อสถานการณ์เบื้องและมันทำให้ ชิโมดะ

ถึงกับเหงื่อ ตก  มือและเท้าสั่นไม่หยุด

แต่่เค้าก็ไม่สนใจว่า   ผลลัพธ์มันจะเป็นอย่างไง  มาถึงตอนนี้  สู้  อย่างเดียว

ว่าแล้ว ชิโมดะ  ก็ค่อยๆ ขยับ ขา เิดินเข้าในร้านบะหมี่ไปทีละก้าวจนพ้นประตูร้าน

เสียงคนเสิร์ฟทักทาย

"สวัสดีครับ  ยินดีต้อนรับครับ  เชิญครับ"

"คะ  คะ  ครับ"(ชิโมดะ  ถึงขนาดติดอ่างชั่วคราว)

"จะรับอะไรดีครับ"

"ระ ระ รับ...เออ  รับ  ราเม็งหมู  1 ชาม ครับ"

"ครับสักครู่ครับ"

ชิโมดะ นั่งรวบรวมความกล้าแล้วเดินตรงเข้าไปยังโต๊ะที่  มิมิจัง  นั่งอยู่

"สวัสดีครับสาวๆ"

"คะ"

"ใครอะ ไม่รู้..."(เพื่อนของ มิมิจังถามเพราะสงสัยไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน)

"ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ"

(ต๊าย !!ชั่งกล้าพูดนะ ก็เห็นอยู่ว่าโต๊ะมันเต็มยังจะถามอีก)

"จะนั่งได้ไงคะ  ก็เต็มแล้ว นี้คะ  ไม่มีที่นั่งหรอคะ"

"งั้นก็...ไม่เป็นไรครับ"( ชิโมดะ เริ่มอายเมื่อถูกปฏิเสธจากสาวๆ)

"แล้วไม่ทราบว่าผู้เป็นใครคะ  ชื่ออะไรคะ  แล้วมาหาใครคะที่โต๊ะนี้ "

"ผมชื่อ ชิโมดะ ครับ มาหา มิิมิจังครับ"

"นายคนเนี้ยมันตรงๆดีนะ"(บ้าได้ใจจริงไอ้อ้วนเนี้ย 555)

"ใช่  คนบ้า  อะไร  เราถามว่ามาหาใคร  ก็ตอบ  ตรงๆๆ "

(เพื่อนๆของ มิมิจัง มอง  ชิโมดะ ตั้งแต่หัวจรดเท้า )

"หน้าตา อย่างนี้  ก็ได้แค่นี้แหละ  555"

(ชั่งพูดมาไม่เจียมตัวเลย ไอ้อ้วน)

"อ้าว  มิมิจัง เค้ามาหาหล่อนแน่ 555"

" ฉันไม่รู้จักเค้า"( ไอ้อ้วนคนนี้อีกแล้ว)

"แล้วก็ไม่เคยที่จะอยากรู้จักด้วย ขอตัวนะ   ใครจะอยู่คุยก็ตามใจนะ  ฉันไปก่อน  "

"เดี๋ยวสิ มิมิ  "

"ไปซะแล้ว"

"พวกเราต้องขอโทษแทน ยัยมิมิจัง ด้วยนะคะ"(ดีสมน้ำหน้า อิอิ)

"ครับไม่เป็นไร  งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ  บายครับทุกคน"

"คะ"

คำพูดของ มิมิจัง  ทำให้ ชิโมดะ เริ่มท้อแท้แต่เค้าก็ยังสู้ต่อไปเพราะความรัก

ที่เค้ามีให้กับ มิมิจัง  ถึงแม้เค้ารู้แก่ใจ...ว่าหล่อนไม่ชอบคนอ้วน...-+-