รักนะ..นายตัวอ้วน

ที่โรงพยาบาล 
นัตสึ พา มิมิจัง มาหาหมออย่างรวดเร็วเพราะเค้าต้องการรู้ว่าทำไม จู่ๆๆ มิมิจังถึงเป็นลมหมดสติ 
"หมอครับตกลง เธอเป็นอะไรครับ"
"หมอขอแสดงความดีใจกับว่าที่คุณพ่อด้ยนะครับ"
"หมายความว่า..."
"ครับภรรยาคุณตั้งครรภ์ได้ 2 อาทิตย์แล้วครับ"
"ทะ...ท้องหรือครับ"
"ใช่ ครับ หมอขอตัวนะครับ"
"ครับ"
"ที่นี่มันโรงพยาบาลนี้"( มิิมิจังเริ่มรู้สึกตัว)
"ใช่จ้า"
"พี่นัตสึ"
"ทำไม มิมิจัง ถึงไม่บอกพี่ว่าท้องจ้า"
"ท้องหรือคะ"
"ใช่จ้า  หมอพึ่งบอกพี่"
"ไม่จริงอะ  พี่นัตสึเอาอะไรมาพูด"
"จริงจ้า...ส่วนเรื่องแต่งงานของเราพี่จะไม่ยกเลิกนะเพียงแต่พี่อยากรู้ว่าใครเป็นพ่อของเด็กในท้อง มิมิ จะบอกพี่ได้ไม"
"คือ...."
"หรือว่าไอ้หมอนั้น"
"คะ"
"ไม่เป็นไรงานแต่งงานของเราจะไม่มีการเลื่อนกำหนดอะไรทั้งนั้นทุกอย่างจะเป็นไปตามแผนทุกอย่าง  มิมิจัง ไม่ต้องกังวลนะพี่จะรับเป็นพ่อของลูกเอง"
"พี่นัตสึ"(มิมิ น้ำตาไหลพร้อมกับสวมกอด นัตสึ)
"ไม่เป็นไรนะ"(นัตสึปลอบใจ มิมิจัง)
...............................
และแล้ววันแต่งงานก็มาถึงจนได้ นัตสึ แต่งกายด้วยชุดเจ้าบ่าวสีขาวส่วน มิมิจัง แต่งกายด้วยชุดเจ้าสาวยาวประดับลูกไม้สีขาว 
เมื่อได้เวลาพ่อของ มิมิจัง จับมือลูกสาวสุดที่รักไปส่งให้เจ้าบ่าวสุดหล่อทั้ง2คนกำลังจะกล่าวคำสัญญาต่อหน้าพระเจ้าว่าทั้ง 2 จะรักกันจนวันตาย จู่ๆๆก็มีเสียงขัดค้านดังขึ้นมา เีสียงนั้นทำให้พิธีต้องหยุดลง
"มิมิจังจะแต่งงานกับใครไม่ได้"( ชิโมดะ พูดขัดค้านขึ้นมาพร้อมๆกับเดินไปจับมือของ มิมิจัง แล้วพาตัวออกไปจากพิธี)
"ปล่อยนะ...คุณจะทำอะไรฉัน ปล่อยนะคุณไม่สิทธินะ"
"สิทธิหรอกคุณก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจนะว่าผมมีสิทธิไม "
"...."(มิมิจัง พูดไม่ออก)
"ทำไมไม่ห้ามไอ้หมอนั้น นั้นมันเจ้าสาวของนายนะ นัตสึ"(เพื่อนของ นัตสึ เข้ามาหาแล้วถามถึงสาเหตุ)
"ใครบอกนายแหละว่า มิมิจัง เป็นเจ้าสาวของฉัน"(นัตสิ ยิ้ม)
"อ้าวทำไมนายพูดนั้น"(เพื่อน งง)
"ก็ไอ้หมอเป็นเจ้าบ่าวตัวจริงของ มิมิจัง นี้"
"โอ...บะเพื่อนฉัน...สุโก้ย"
"555..."(เสียงหัวเหราะดังขึ้นเรื่อยๆ)
ขณะเดียวกัน ชิโมดะ พา มิมิจังขึ้นรถแล้วขับไปจนถึงชายหาดแห่งหนึ่งที่ไม่ไกลจากพิธีมากนัก เมื่อรถจอด มิมิจังรีบเปิดประตูรถแล้ววิ่ง
"มิมิจัง จะไปไหน"
"ไปให้พ้นจากคนอย่างนายไงไอ้บ้า เมื่อไรจะเลิกยุ่งกับฉันสักทีหะ  ไอ้คนโกหก"
"ผมโกหกอะไรคุณ"
"ก้อเรื่องที่คุณกับไอ้อ้วนนั้นเป็นคนๆเดียวกันไง ทำไมคุณทำกับฉันได้คุณเห็นฉันเป็นตัวอะไร"
"คุณหยุดวิ่งก่อนเดียวผมจะเล่าความจริงให้ฟัง"
"ไม่หยุด"
มิมิจัง วิ่งไปไม่ทันสังเกตเธอสะดุดชายกระโปรงล้มลง
"โอ๊ย...เจ็บ"
"มิมิจัง เป็นอะไรมากไม"
"คุณออกไปนะ"
"คุณพร้อมจะฟังความจริงจากปากผมหรือยังว่าทำไมผมถึงต้องปิดคุณเรื่องที่ผมกับไอ้อ้วนแชมป์กินนั้นเป็นคนๆเดียวกัน...คุณนั่งตรงนี้เดียวผมจะไปเอาภาพมาให้คุณดู"
ชิโมดะ รีบวิ่งไปเอาภาพถ่ายในรถแล้ววิ่งกลับมาหา มิมิจัง แล้วส่งภาพให้ มิมิจัง ดู
มิมิจังดูไป ชิโมดะ ก็เล่าเรื่องไปเรื่อยๆ
"คุณดูสิ ว่าเมื่อก่อนผมอ้วนขนาดนี้เลยนะแต่พอผมมาเจอคุณ มันทำให้ผมต้องพูดกับตัวเองเลยว่าคนนี้แหละใช่เลย ผมตามจีบคุณจนกระทั้งคุณด่าและไล่ผม
คุณรู้ไมว่าผมตรอมใจจนเกือบตายแต่ที่ผมรอดมาได้ก็เพราะคำด่าของคุณมันเป็นกำลังใจให้ผมเปลี่ยนตัวเอง"
"จริงหรอกที่พูดมานี้"
"ครับ ถึงตอนนี้คุณอยากรู้ไมว่าทำไมผมถึงตามคุณมาที่นี่"
"ว่ามา..."
"ผมรักคุณนะ"
พูดจบ ชิโมดะ ก็กอด มิมิจัง แล้วกำลังจะจูบปาก มิมิจังแต่ผิดคาด
"อ๊วก อ๊วก"(มิมิจัง ผลัดออกแล้วอาเจียนอย่างแรง)
"เหม็น"
"ทำไม..อะหรือว่าคุณ..ท้อง"
"คะ 2 อาทิตย์แล้ว"
"ไชโยดีใจจัง"(ชิโมดะ ตะโกนดังไปทั่วบริเวณ)
"คนบ้าตะโกนเสียดังเลย"
....................
5 ปีต่อมา
มิมิจัง กับ ชิโมดะ ตัดสินใจจัดงานแต่งงานขึ้นมาอีกครั้ง
"จูบเลย จูบเลย"
"เร็วสิคะคุณพ่อคุณแม่หนูอยากมีน้องแล้ว"
(เสียง ฮานะ ลูกสาวของ มิมิจังกับชิโมดะ )
"จ้า"
"เย้...เย้...ไชโยๆๆ"(เสียงตรบมือดังขึ้นพร้อมๆกับเสียงไชโย)
............
..............
(จบบริบรูณ์)