รักนะ..นายตัวอ้วน

ที่โรงพยาบาล 

นัตสึ พา มิมิจัง มาหาหมออย่างรวดเร็วเพราะเค้าต้องการรู้ว่าทำไม จู่ๆๆ มิมิจังถึงเป็นลมหมดสติ 

"หมอครับตกลง เธอเป็นอะไรครับ"

"หมอขอแสดงความดีใจกับว่าที่คุณพ่อด้ยนะครับ"

"หมายความว่า..."

"ครับภรรยาคุณตั้งครรภ์ได้ 2 อาทิตย์แล้วครับ"

"ทะ...ท้องหรือครับ"

"ใช่ ครับ หมอขอตัวนะครับ"

"ครับ"

"ที่นี่มันโรงพยาบาลนี้"( มิิมิจังเริ่มรู้สึกตัว)

"ใช่จ้า"

"พี่นัตสึ"

"ทำไม มิมิจัง ถึงไม่บอกพี่ว่าท้องจ้า"

"ท้องหรือคะ"

"ใช่จ้า  หมอพึ่งบอกพี่"

"ไม่จริงอะ  พี่นัตสึเอาอะไรมาพูด"

"จริงจ้า...ส่วนเรื่องแต่งงานของเราพี่จะไม่ยกเลิกนะเพียงแต่พี่อยากรู้ว่าใครเป็นพ่อของเด็กในท้อง มิมิ จะบอกพี่ได้ไม"

"คือ...."

"หรือว่าไอ้หมอนั้น"

"คะ"

"ไม่เป็นไรงานแต่งงานของเราจะไม่มีการเลื่อนกำหนดอะไรทั้งนั้นทุกอย่างจะเป็นไปตามแผนทุกอย่าง  มิมิจัง ไม่ต้องกังวลนะพี่จะรับเป็นพ่อของลูกเอง"

"พี่นัตสึ"(มิมิ น้ำตาไหลพร้อมกับสวมกอด นัตสึ)

"ไม่เป็นไรนะ"(นัตสึปลอบใจ มิมิจัง)

...............................

และแล้ววันแต่งงานก็มาถึงจนได้ นัตสึ แต่งกายด้วยชุดเจ้าบ่าวสีขาวส่วน มิมิจัง แต่งกายด้วยชุดเจ้าสาวยาวประดับลูกไม้สีขาว 

เมื่อได้เวลาพ่อของ มิมิจัง จับมือลูกสาวสุดที่รักไปส่งให้เจ้าบ่าวสุดหล่อทั้ง2คนกำลังจะกล่าวคำสัญญาต่อหน้าพระเจ้าว่าทั้ง 2 จะรักกันจนวันตาย จู่ๆๆก็มีเสียงขัดค้านดังขึ้นมา เีสียงนั้นทำให้พิธีต้องหยุดลง

"มิมิจังจะแต่งงานกับใครไม่ได้"( ชิโมดะ พูดขัดค้านขึ้นมาพร้อมๆกับเดินไปจับมือของ มิมิจัง แล้วพาตัวออกไปจากพิธี)

"ปล่อยนะ...คุณจะทำอะไรฉัน ปล่อยนะคุณไม่สิทธินะ"

"สิทธิหรอกคุณก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจนะว่าผมมีสิทธิไม "

"...."(มิมิจัง พูดไม่ออก)

"ทำไมไม่ห้ามไอ้หมอนั้น นั้นมันเจ้าสาวของนายนะ นัตสึ"(เพื่อนของ นัตสึ เข้ามาหาแล้วถามถึงสาเหตุ)

"ใครบอกนายแหละว่า มิมิจัง เป็นเจ้าสาวของฉัน"(นัตสิ ยิ้ม)

"อ้าวทำไมนายพูดนั้น"(เพื่อน งง)

"ก็ไอ้หมอเป็นเจ้าบ่าวตัวจริงของ มิมิจัง นี้"

"โอ...บะเพื่อนฉัน...สุโก้ย"

"555..."(เสียงหัวเหราะดังขึ้นเรื่อยๆ)

ขณะเดียวกัน ชิโมดะ พา มิมิจังขึ้นรถแล้วขับไปจนถึงชายหาดแห่งหนึ่งที่ไม่ไกลจากพิธีมากนัก เมื่อรถจอด มิมิจังรีบเปิดประตูรถแล้ววิ่ง

"มิมิจัง จะไปไหน"

"ไปให้พ้นจากคนอย่างนายไงไอ้บ้า เมื่อไรจะเลิกยุ่งกับฉันสักทีหะ  ไอ้คนโกหก"

"ผมโกหกอะไรคุณ"

"ก้อเรื่องที่คุณกับไอ้อ้วนนั้นเป็นคนๆเดียวกันไง ทำไมคุณทำกับฉันได้คุณเห็นฉันเป็นตัวอะไร"

"คุณหยุดวิ่งก่อนเดียวผมจะเล่าความจริงให้ฟัง"

"ไม่หยุด"

มิมิจัง วิ่งไปไม่ทันสังเกตเธอสะดุดชายกระโปรงล้มลง

"โอ๊ย...เจ็บ"

"มิมิจัง เป็นอะไรมากไม"

"คุณออกไปนะ"

"คุณพร้อมจะฟังความจริงจากปากผมหรือยังว่าทำไมผมถึงต้องปิดคุณเรื่องที่ผมกับไอ้อ้วนแชมป์กินนั้นเป็นคนๆเดียวกัน...คุณนั่งตรงนี้เดียวผมจะไปเอาภาพมาให้คุณดู"

ชิโมดะ รีบวิ่งไปเอาภาพถ่ายในรถแล้ววิ่งกลับมาหา มิมิจัง แล้วส่งภาพให้ มิมิจัง ดู

มิมิจังดูไป ชิโมดะ ก็เล่าเรื่องไปเรื่อยๆ

"คุณดูสิ ว่าเมื่อก่อนผมอ้วนขนาดนี้เลยนะแต่พอผมมาเจอคุณ มันทำให้ผมต้องพูดกับตัวเองเลยว่าคนนี้แหละใช่เลย ผมตามจีบคุณจนกระทั้งคุณด่าและไล่ผม

คุณรู้ไมว่าผมตรอมใจจนเกือบตายแต่ที่ผมรอดมาได้ก็เพราะคำด่าของคุณมันเป็นกำลังใจให้ผมเปลี่ยนตัวเอง"

"จริงหรอกที่พูดมานี้"

"ครับ ถึงตอนนี้คุณอยากรู้ไมว่าทำไมผมถึงตามคุณมาที่นี่"

"ว่ามา..."

"ผมรักคุณนะ"

พูดจบ ชิโมดะ ก็กอด มิมิจัง แล้วกำลังจะจูบปาก มิมิจังแต่ผิดคาด

"อ๊วก อ๊วก"(มิมิจัง ผลัดออกแล้วอาเจียนอย่างแรง)

"เหม็น"

"ทำไม..อะหรือว่าคุณ..ท้อง"

"คะ 2 อาทิตย์แล้ว"

"ไชโยดีใจจัง"(ชิโมดะ ตะโกนดังไปทั่วบริเวณ)

"คนบ้าตะโกนเสียดังเลย"

....................

5 ปีต่อมา

มิมิจัง กับ ชิโมดะ ตัดสินใจจัดงานแต่งงานขึ้นมาอีกครั้ง

"จูบเลย จูบเลย"

"เร็วสิคะคุณพ่อคุณแม่หนูอยากมีน้องแล้ว"

(เสียง ฮานะ ลูกสาวของ มิมิจังกับชิโมดะ )

"จ้า"

"เย้...เย้...ไชโยๆๆ"(เสียงตรบมือดังขึ้นพร้อมๆกับเสียงไชโย)

............

..............

(จบบริบรูณ์)