รักนะ..นายตัวอ้วน

มิมิจัง  นั่งดูรายการที่สัมภาษณ์ ชินอิจิ  จนจบแล้วเธอก็บอกกับเพื่อนสาวว่า

"ยัยเจิน  เดี๋ยวฉันมานะ  จะไปหาอะไรกินก่อนอะ"

"จ๊ะ  ซื้อมาฝากกันบ้างนะตัวเธอ"

" จ๊ะ  ยัย งก อิอิ"

มิมิจัง  ลงจากคอนโดแล้วก็รีบเดินตรงตรี่่ๆเข้าไปยังร้านสะดวกซื้อมองหาหนังสือที่เกี่ยว

กับ ชินอิจิ 

"อยู่ไหนนะ!!"

ไม่รู้ว่ากามเทพเล่นตลก หรือ บุพเพสันนิวาส อะไรกันแน่ !!!ที่สร้างความบังเอิญให้กับ

 มิมิจัง ได้พบกับ  ชินอิจิ  หรือ ชิโมดะ อีกครั้ง

"อะ...อยู่นี่ๆเอง...หาตั้งนาน"

"อุ๋ย!! ขอโทษครับ"

"ใคร ไม่ดูตาม้าตาเรือ มั้งเลย  ก็เห็นๆอยู่ว่าเราจะหยิบ ตะ...ตะ..ตาบอด...หรือ...ไง"

"ผมต้องขอโทษจริงๆๆครับ"

"มะ..มะ..มะ..ไม่...เป็น...ไร..คะ..ขอตัวนะคะ"

( มิมิจังเขินเมื่อเห็นหน้าชายหนุ่มอยู่ตรงหน้า )

"เดี๋ยวสิครับ คุณ"

"เดี๋ยว สิ มิมิจัง"

( มิมิจัง เมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อเธอก็หยุดเดินแล้วหันกลับไปมอง แล้วถามว่า..)

"เราเคยรู้จักกันด้วยเหรอคะ"

( ชินอิจิตกใจกับคำถามเค้าจึงโกหก มิมิจัง ไปว่า...)

"คือ...ผมพึ่งย้ายมาอยู่แถวนี้นะครับ"

"คะ"

"เพื่อเป็นการขอโทษผมขอเลี้ยงข้าวคุณ  มิมิจัง สักครั้งได้ไหมครับ"

"เอ่...++จะดีเหรอคะ"(พูดว่าเกรงใจ...แต่ในใจนะดีใจมากที่ถูกชวน ..อิอิ)

"ดีสิครับเราจะได้ทำความรู้จักกันให้มากกว่านี้"

"งั้นก็ตามใจคะ"

"เชิญครับ"

"คะ"

...........................

ทั้ง 2 คนเดินคุยกันไปจนร้านอาหารแห่งหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากคอนโดมากนัก

"ยินดีต้อนรับครับ  เชิญด้านในเลยครับ"

"เชิญ นั่ง ครับ"

"ขอบคุณ คะ"

"รับอะไรดีครับ"

"จะทานอะไรดี ครับ มิมิจัง"

"อะไรก็ได้คะ"(มิมิจัง ตกหลุดรัก  ชินอิจิเข้าแล้วจึงทำอะไรไม่ถูก)

"งั้น ขอเป็น ข้าวหน้าแกงกะหรี่เนื้อ 2 ที นะ"

"ครับ  รอสักครู่ ครับ"

..........................

"คุณ มิมิจัง มาอยู่ที่คอนโด นี้นานแล้วหรอครับ"

" อืม  คะ  ก็ตั้งแต่เรียนจบก็ย้ายมาอยู่เลยนะคะ"

"แล้ว  คุณ..."

"จริงซิ  ผมยังไม่ได้บอกชื่อคุณเลย"

"ผม ชื่อ ชินอิจิ  ครับ"

"อะ...อาหารมาแล้ว"

"เชิญรับประทานกินอย่างมีความสุขนะครับ"

"เชิญ ทาน ครับ มิมิจัง"

"คะ"

"อร่อยไหมครับ"

"อืม...คะอร่อยมาก"

"อืม...แล้วเมื่อกี้เราคุยกันถึงไหนแล้วครับ"

"คุณบอกฉันว่า คุณชื่อชินอิจิ"

"จริงสินะ"

"แล้วคุณใช่ คนเดียวกันกับที่ออกรายการเมื่อสักครู่ป่าวคะ"

"ครับ  แต่มันถ่ายเมื่อ 2 วันที่แล้วนะครับ"

"คุณ หล่อมาก คุณรู้ตัวเปล่าคะ"

"ก็  นิดนึงอะ ครับ คุณเองก็สวยเหมือนกัน"

" อิ อิ"

"คุณชินอิจิ ก็  คุณเนี้ยปากหวานกับสาวๆทุกคนป่าวคะ"

"ไม่เหรอ ครับ"

"มิมิจัง ครับ คุณมีแฟนหรืองั้นครับ"

"......แห  แห...!!"( มิมิจัง ถึงกับสำลักอาหารอย่างจัง^^ )

"น้ำครับ"

"ขอบคุณ คะ เมื่อกี้คุณถามฉันว่าอะไรนะ"

"ผมถามว่าคุณมีแฟนยังครับ"

"อืม...."

"ผมขอโทษนะครับที่ถามตรงๆแบบนั้นออกไป"

"ไม่เป็นไร  "

"แล้วตอบผมได้ไหมครับว่ามี..."

"โสดคะ"

"จริง หรอครับ"

"งั้นเป็นแฟนกับผมได้ไหมครับ"

"งืม...!!"( ชินอิจิ  น่ารักจัง ขอเราเป็นแฟนด้วย...อิอิ)

"ว่าไงครับ....หรือว่าคุณรังเกียจผม"

"เปล่าคะ  เพียงแต่ขออย่างนี้มันต้องใช้เวลานะคะ...อีกอย่างเราพึ่งรู้จักกันเองนะคะ"

"จริง ซิ  งั้น ขอเบอร์โทรให้ผมได้ไหมครับเราจะได้สนิทกันมากขึ้น"

"....ได้คะ...+++"

" เดี๋ยวพอทานเสร็จผมขอเดินไปส่งคุณถึงห้องได้ไหมครับ"

" คะ"

หลังจากทานอาหารเสร็จ ชินอิจิ ก็เดินมาส่ง มิมิจัง จนถึงประตูห้อง

 " มิมิจัง อยู่ตัวเดี๋ยว เหรอ ครับ"

" คะ แต่บ้างทีเพื่อนก็จะมาขอนอนด้วยนะคะ...เชิญเข้าไปทานน้ำในห้องก่อน

   สิคะ..."

"จะดีเหรอครับ..."(ชินอิจิใจดีอย่างแรงที่ถูก มิมิจัง ชวนเข้าไปในห้อง)

 " ยัยเจิน  เจิน  เจิน  เปิดประตูหน่อยจ้า"

"จ้า มาแล้วมาแล้ว"

"เรียก...อยู้ได้...นะ...ยัย...มิมิจัง"( อี้เจิน ตกใจเมื่อเปิดประตูมาพบกับ ชินอิจิ)

"เชิญ คะ"

"ขอบคุณครับ"

"นี้หล่อนไปพาคุณชินอิจิมาจากไหนอะ"( 2 สาว กระซิบกัน)

"เดี๋ยวเล่าให้ฟัง"

"อย่าลืมนะ"

"จ้า"

"น้ำชาร้อนๆคะคุณชินอิจิ"

"ขอบคุณครับ"

ทั้ง 3 คน นั่งคุยกันนานมากจนเสียงโทรศัพท์ของ ชินอิจิดังขึ้น

"ครับขอตัวรับโทรศัพท์ก่อนนะครับ"

"ตามสบายเลยนะคะ"

"ครับ"

"นี้หล่อนเจอกันที่ไหนอะ"

"ข้างล่างคอนโด"

"จริงเด"

"อืม"(มิมิจัง  เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างน่าภูมิใจ)

"สาวๆครับ"

"คะ"

"ผมต้องขอตัวกลับก่อนนะครับ"

"คะ เดินทางกลับดีๆนะคะ"

"ครับ"

"งั้นเดี๋ยว ฉันไปส่งนะคะ"

"ไม่เป็นไรครับ"

"งั้นก็ตามใจนะคะ...บายๆคะ"

"ครับ"

เมื่อ  มิมิจัง  ปิดประตู ชินอิจิ ก็แสดงอาการดีใจที่เค้าได้พบกับ มิมิจัง อีกครั้งหนึ่ง

"Yes ^^ มีความสุขจังโว๊ย...^^"