water war ล่าตำนานรักเหนือน่านน้ำ

"แต่พ่อคะหนูไม่อยากฝึก"

หนุ่มใหญ่นั่งลงลูบผมลูกสาวอันเป็นที่รักและจ้องตาอย่างจริงจังจนเด็กหญิงไม่สามารถละสายตาจากพ่อได้

"ลูกจะต้องฝึกเพื่อปกป้องคนที่ลูกรัก"

"เราจะทำอะไรกันหรอคะ แล้วทำไมหนูต้องด่อสู้"

มืออุ่นๆของพ่อลูบไล้ไปตามใบหน้าเด็กสาว เสียงลมหวนผลัดดังวิ้วทั่วทั้งป่า

"ลูกจะได้ไม่เสียใจเหมือนพ่อ...เรื่องแม่"

บทที่ 1

เสียงลมหวน

ปัง ปัง ปัง

"เฮ้"ชายแปลกหน้า

"เฮ้"อีไรซ่า

"ผมเห็นคุณมายิงปืนที่นี้บ่อยมากและผมก็คิดว่าคุณสวยมากด้วย"

ชายแปลกหน้ายิ้มก่อนจะยกเบียร์ในมือให้เธออย่างเชื้อเชิญ อีไรซ่ามองเบียร์ในกระป๋องอย่างรังเกลียด เบะปากก่อนจะยกปืนขึ้นเล็งเป่า แต่ชายแปลกยิ่งกลับรู้สึกยั่วะ จะเดินเข้ามาแตะต้องอีไรซ่าอย่างลามก

"หยุด...แก็ก(เสียงคันนกปืน)"

ชายแปลกหน้าถึงกลับหยุดอ้าปากค้างเพราะปืนที่จ่อตรงหน้าผากอยากรวดเร็ว

"เฮ้ๆๆใจเย็นน่าฉันแค่เห็นเธอเคลียด"

"ฉันไม่มีอะไรต้องคุยกับนาย"

"ว่าแต่ทำไมสาวสวยอย่างเธอถึงมาหัดยิงปืนให้เล็บเสียซะเปล่าๆให้พี่ดูแลดีกว่า"

ชายแปลกหน้าหัวเราะอย่างอวดๆ

"ฉันไม่จำเป็นต้องตอบนายและอีก2ข้อที่ฉันจะบอก 1ฉันไม่ได้มาหัด2ฉันไม่ได้ทำเล็บไอสถุนเอ่ย...ปึก"

สิ้นประโยคด้ามปืนก็ถูกฟาดไปที่หน้าผากของชายแปลกหน้าอย่างแรงจนชายแปลกหน้าล้มตรึงกับที่เลือดอาบหน้า เจ้าหน้าที่สนามซ้อม พากันวิ่งเข้ามาแบกร่างของชายแปลกหน้าและรีบเก็บปืนจากมือของอีไรซ่าพร้อมกันไล่เธอออกจากสนาม เรื่องราวข้างในโกลหลกันวุ่นวายเพราะมีแต่คนคิดว่าชายแปลกหน้าถูกยิงกลางหน้าผากจนเจ้าหน้าที่ถึงกับควบคุมคนไม่ได้

ณ ด้านหน้าของสนามยิงปืน

"ให้ตายสิ"

อีไรซ่าสบถเบาๆกับตัวเองก่อนจะเดินไปขึ้นรถที่จอดอยู่ รถคันเก่าๆปุโรทั้งที่มีแต่สนิม ทันทีที่อีไรซ่าเอื้อมมือไปเปิดประตู้รถยังไม่ทันได้ก้าวย่างเข้าไปเสียงลมก็ผลัดลูบไล้ไปตามต้นคอของอีไรซ่าอย่างแผ่วเบาแต่ทว่าเยือกเย็นเหมือนลมที่พัดวิ้วอยู่ในป่า

"พ่อ"

อีไรซ่ามองขึ้นฟ้าอย่างเศร้าๆแต่ก็ดึงอารมณ์กลับมาและเหวี่ยงกระเป๋าสะพายเข้าไปในรถและเหยียบคันเร่งจนสุด

"ฉันกำลังจะกลับบ้านของเรา...พ่อ"