รักไม่เคยหยุด ฉุดไม่เคยอยู่

@ ห้องเรียน A Class
 
               ในตอนนี้ฉันก็มาอยู่ในห้องเรียน คิดว่าจะชวนโคลเวอร์ไปดูหนังสักหน่อย หวังว่าโคลเวอร์คงไม่ว่าเนอะ ฉันมองรอบห้องก็ไม่เจอยัยเพื่อนสนิทของฉัน สงสัยอยู่ข้างนอกห้อง เดินไปตามดีกว่า เดินไปไม่กี่ก้าวก็ต้องหลบทันทีเพราะพี่เวลก็อยู่ด้วย
     "พี่ ...พี่จะชอบเพื่อนหนูไม่ได้นะ"
     "พี่แค่อยากลองอะไรนิดหน่อยเอง..."
     "พี่จะลองอะไรของพี่?!"
     "พี่บอกไม่ได้หรอกโคล..."
     "พี่บอกไม่ได้!!! หรือพี่ไม่บอก!!!" โคลเวอร์โวยวาย ทำไม มันมีเรื่องอะไรงั้นเหรอถึงห้ามพี่เวลแบบนั้น "พี่ก็รู้ ...ว่าพี่มีแฟนแล้วถ้าเกิดยัยมินท์ชอบพี่แล้วพี่ทิ้งยัยนั่นไป จะทำยังไงคะ?"
               พูดเล่นกันใช่ไหม ขำตายละ ถ้าเรื่องจริงฉันก็รับไม่ไหวนะ ฉันเกือบหลงรักหลงชอบพี่เวลสะแล้วสิ พี่เวลเห็นฉันเป็นตัวอะไรกันแน่
     "พี่จะเลิกกับใบหม่อนแล้วหันมาเอาใจใส่มินท์ ..."
     "..."
     "แล้วถ้าพี่ทำให้มินท์เสียใจ...ค่อยมาว่าพี่" และพี่เวลก็เดินจากไปพร้อมกับมือล้วงกระเป๋าเหมือนอารมณ์ไม่ดี เปลี่ยนเป็นคนละคนเลย
 
ออดดดด...
 
               เสียงออดเข้าเรียนดังขึ้น ฉันจึงรีบวิ่งกลับที่นั่ง เพื่อให้โคลเวอร์ไม่รู้ว่าฉันแอบฟังมันกับพี่เวลคุยกัน คนที่ชื่อใบหม่อนต้องเป็นแฟนพี่เวลแน่ๆเลย แล้วทำไมอยากเอาใจใส่ฉันละ นี่ฉันงงไปหมดแล้วนะเนี่ย
     "นี่ยัยมินท์ !"
     "จะ ..จ๋า ?"
     "ไปดูหนังกันเหอะ เย็นนี้!"
     "คะ ..คือ ฉันไม่ว่างอะ ^^' "
     "อ้าว!!! ไปไหนอะ? แกว่างตลอดเลยไม่ใช่เหรอ?"
     "คือ..แม่บอกให้กลับเร็วหน่อยอะ ..โทษนะ -/\-"
     "อืม ..โอเค ไม่เป็นไร ไว้คราวหน้าเนอะ!"
 
ตอนเย็น
 
               ตอนนี้เวลาเลิกเรียนพอดี ฉันไม่มีอารมณ์ไปดูหนังแล้วตอนนั้น ฉันไม่น่าไปยืนแอบฟัง 2 คนนั้นเขาคุยกันเลย ฉันนี่มันหาเรื่องชัดๆ ทุกอย่างฉันจะต้องทำให้เหมือนปกติ ทั้งความรู้สึกทั้งอารมณ์ ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในห้องเรียนคนเดียว ฉันตัดสินใจลุกขึ้นเดินออกจากห้องและลงไปข้างล่าง จนเดินไปถึงสนามบาสซึ่งตอนนี้ไม่มีคนอยู่เลย ฉันเห็นลูกบาส 1 ลูกอยู่ที่พื้นฉันหยิบมันขึ้นมาก็พบว่ามันเปียกโฉก ฉันไม่สนฉันชู้ตลูกบาสไปที่ห่วง แต่มันกลับโดนห่วงและกระเด็นกลับมาโดนหัวฉัน  - - ให้ตายสิ ความห่วยบังเกิด =[]= !!
 
โป๊กกก!
 
     "โอ้ยยย!!! -0-" ฉันร้องโอ็ยออกมาและล้มตัวก้นกระแทกกับพื้นเข้าเต็มๆ
     "นี่!! เป็นอะไรรึเปล่า?" ฉันเงยหน้ามองตามเสียงก็พบผู้ชายคนหนึ่งหน้าตาหล่อ ผมสีดำออกน้ำตาลหน่อย นับว่า ..หล่อจ้า -//-
     "อะ ..เอ่อไม่เป็นไรค่ะ"
     "ลุกไหวไหม?"
     "ไหวค่ะๆ"
     "นี่มัน ..น้องมินท์นี่หน่า!"
     "..." รู้จักฉันได้ไงเนี่ย?
     "อะ ..อ้อ พี่ชื่อเจมส์นะ เป็นเพื่อนไอ้เวลมัน" อ้ออออ ที่แท้ก็เพื่อนพี่เวล! ..คนนั้นไงที่ตอนฉันอยู่ห้องพยาบาลแล้วไม่เจอเขา !! #ใช่เปล่าวะ? กรรม
     "แล้วนี่ทำไมยังไม่กลับบ้านละ?"
     "ยังไม่อยากกลับอะค่ะ"
     "ทำไมละ?"
     "เบื่อ.."
     "มาเล่นบาสมา รับรองไม่เบื่อ! ;)"
     "นะ ..หนูเล่นไม่เป้นนนนน! -0-" และฉันก็โดนลากไปกลางสนาม again - -
     "เดี้ยวพี่สอนเอง!" 
     "คะ .. ค่ะๆ"
               หลังจากที่ฉันโดนลากมาเล่นบาส พี่ก็สอนทุกอย่างเกี่ยวกับการเล่นบาส และหลังจากที่ฉันเข้าใจทุกสรรพสิ่งของบาส ( ซึ่งในหัวตอนนี้มีแต่บาสๆ ) พี่เขาก็บอกให้ฉันลองชู้ตบาสใหม่และฉันก็ทำมันสำเร็จ บาสเข้าห่วงอย่างสวยงาม
     "เย้ ๆ ! เข้าแล้วว!! >o<" ฉันกระโดดดีใจเจอเผลอไปกระโดดพี่เจมส์และพี่เจมส์ก็ดอกฉัน กอดกันกลมเกลียวเชียว ..นานๆไปฉันเริ่มนิ่งแล้วเกิดการเงียบฉี่ -0- ...พี่เจมส์เป็นคนผละฉันออกก่อนและหันหน้าข้างหลัง ฉันไม่น่าไปกอดพี่แกเลย ! TT_TT
     "วันนี้สนุกมากเลย ..ขอบคุณนะค่ะ หนูขอตัวกลับก่อน" ฉันรีบเดินไปหยิบกระเป๋าที่สแตนด์ก่อนจะเดินออกจากสนามบาสแต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อพี่เจมส์พูดอะไรบางอย่างที่ทำให้ฉันยิ้มออกมาได้
     "ฝันดีนะครับ .. :)"
 
 
 
 
 
อ๊ายยยยยย!!! >_<
'ฝันดีนะครับ' อย่างกะบอยแบรนด์ !!! ><
#ติดตามตอนต่อไปนะฮ้าฟฟ!#
##แดบัด สุดยอดของสุดยอด##