รักไม่เคยหยุด ฉุดไม่เคยอยู่

เลิกเรียน...
   ฉันเดินลงมาอยู่หน้าอาคารเรียน ...เฮ้อ วันนี้เป็นวันอะไรของฉันกันเนี่ย อ๊ากกก!! เครียดลงกระเพราะเลยวุ้ย -3- มันหิวกะทันหันสะงั้น ไม่เป็นไร..ต้มมาม่ากินที่บ้านก็ได้ว้าา มันกลายเป็นอาหารหลักของฉันสะแล้วสิ อิอิ! บ้านฉันใกล้โรงเรียนจะตาย แต่ยังไง ... - - ฉันก็ต้องเดินมาอยู่ดี รถจักรยานก็เสีย(ขี้เกียจซ่อม) โลกจะได้ไม่ร้อน
ตุบ!!
"โอ้ยย!!"ฉันจับหน้าผากของตัวเอง ฉันนี่ซุ่มซ่ามจริงๆเลย สะดุดก้อนก้อนหินล้มไปชนเสา เหอๆมีใครอยู่แถวนี้ไหมน้าา อายชะมัด -///- ปรากฏว่าไม่มีใครอยู่ อิอิ! ^[++]^ ไม่ต้องเอาปูนมาฉายบหน้า ฮ่า ฮ่า ฮ่า
   ฉันเดินมาถึงบ้าน ... เดินจนชินแล้วละ! ตั้งแต่พ่อแม่ของฉันไปต่างประเทศฉันก็อยู่คนเดียวมาตลอดไป ค่อนข้างอิสระเลยทีเดียว! แต่ก็เหงานะ T^T ฉันพยายามทำบ้านให้ดูดีมีราศี เพื่อพ่อแม่กลับมาจะได้ชื่นใจ ฉันนั่งบนโซฟา เฮ้อ ... ถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า ฉันนวดที่ต้นคอเบาๆ แล้วก็ทำให้นึกสถานการณ์ที่ทำให้ฉันมีความสุข พอฉันนึกได้ก็ใส่เกียร์เต่า (?) ขึ้นไปบนหลังคา....
   พอฉันมาถึงก็พบกับกลุ่มดาวมากมายเต็มท้องฟ้า บรรยากาศปกคลุมไปด้วยความเย็น ฉันนอนลงบนหลังคา ที่ฉันขึ้นมาบนหลังคาเพราะฉัน 'อยากย้อนความหลัง ............. แล้วต้องจำไว้ว่ามันคือ "บทเรียน" '
'นี่! ดูนั่นสิ ดาวเรียงกันหน้าเหมือนนายเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า' ฉันหัวเราะออกมาเมื่อชี้ไปที่กลุ่มดาวที่บอก
'ฮ่า ฮ่า ใช่ที่ไหนเล่า! ฉันหล่อกว่าอีกนะ ...' เขาหัวเราะตาม ฉันมองไปที่กลุ่มดาวนั้นอีกครั้ง
'ก็ได้ ... นายหล่อกว่ายะ >//<' ฉันหยิกแก้มของเบย์ต้า ฉันเขินจึงดิ้นไปดิ้นทำให้ฉัน 'ลื่น' เพราะหลังคา - - 
หมับ!!
หมอนั่นจับเอวใช้ไว้ทัน =[]=' ฉันตกใจทำอะไรไม่ถูก ฉันรีบหันไปหาหมอนั่นแล้วก็โอบคอเอาไว้  -__-=33     ฟิ้ว รอดตัวไปแต่ก็ต้อง...สตั้น เมื่อฉันกับเขาสบตากัน ในนาทีนี้ฉันมองว่าเขาหล่อที่สุดแล้ว >//< อ๊ายยยยยยย เขิน   เราค่อยยื่นหน้าใกล้กัน ฉันตกหลุมรักเขาเข้าแล้วสิ... แล้วเราก็ 'จูบ' กันจนได้...
"หึหึ! น่าอายชะมัด" ฉันเอามือก่ายหน้าผาก ฉันคิดมาตลอดว่าคนนี้จะอยู่กับฉันตลอดไป ... แต่ฉันว่ามันเป็น อารมณ์ชั่ววูบของฉัน สิ่งที่อยู่กับฉันไปตลอดก็คือ ...ตัวฉันเอง...