Not The END เรื่องนี้...ไม่มีวันจบ!

ย้อนกลับไปเมื่อ 2 ชั่วโมงที่แล้ว...(จุ๊บกันแล้วนะ ตอนที่ฟางวิ่งกลับเข้ามาในบ้าน)
"อย่างงี้แหละ... ก็แค่จูบ ใครๆก็ต้องหวั่นไหวแล้วแหละ" เธอเหยียดยิ้มแล้วมองออกไปที่หน้าต่าง
~ให้เลวกว่านี้ ชั้นก็ยังยินดีจะทำ...ทุก อย่าง~
"ฮัลโหล...ใครคะ" เธอกรอกเสียงลงไปอย่างสุภาพเมื่อเห็นเป็นเบอร์ไม่คุ้นตา
"ชั้นหวายเองแก เปลี่ยนเบอร์อ่ะ...รำคานไอ้เสี่ยนั่น มันโทรมาตื้อชั้นทั้งวันทั้งคืน!" เสียงเพื่อนสาวที่แทบจะเป็นเสียงตะโกนแทรกเข้ามาในโทรศัพท์
"ก็แกมันสวยนี่... ใครก็ต้องหลงแกเป็นธรรมดา" เธอพูดเยินยอเพื่อนสาวคนสนิทอีกคน
"แล้วนี่แกโทรมาหาชั้น... มีเรื่องอะไรหรอ?" 
"อ๋อ...ชั้นก็แค่จะโทรมาคุยเล่นน่ะ แล้วนี่แกอยู่ไหน? พอดีชั้นเพิ่งเปิดผับที่ภูเก็ตอ่ะ...มามั้ย?" 
"ดีเลย ชั้นมีเรื่องจะปรึกษาแกพอดี..."
-------------- Part 3 ------------
ย้อนกลับมาปัจจุบัน
"เอ่อ...ขออนุญาตรับโทรศัพท์นะคะ" สาวน้อยหันไปหยิบโทรศัพท์แล้วสไลด์หน้าจอเพื่อรับโทรศัพท์
"ฮัลโหลฟาง... แกจะมาที่ผับชั้นรึยัง?" เพื่อนสาวพูดพร้อมกับมีเสียงดนตรีแทรกเข้ามา
"คือว่า ถ้าชั้นจะให้เพื่อนชั้นไปด้วย... แกจะว่าอะไรมั้ย?"
"โอ้ย. เอามาเลย คนเยอะๆสนุกดี" สนุกดี... เธอเกรงว่ามันจะไม่สนุกอย่างที่คิดน่ะสิ
"แค่นี้นะ... ถึงแล้วชั้นจะโทรไปหา" เธอรีบตัดสายเพื่อนสาวทิ้งแล้วหันมาสนใจกับเครื่องสำอางที่วางอยู่บนโต๊ะ
"คุณ...จะไปด้วยจริงหรอคะ?"
"จริงสิ! เธอคิดว่าคนอย่างชั้นล้อเล่นหรอ?" 
"............" เธอก้มหน้าลงแล้วยัดโทรศัพท์ลงไปในกระเป๋าเสื้อคลุม ในใจก็ยังคงกังวลอยู่ว่า... ถ้าขาไป เธอจะขอความช่วยเหลือจากเพื่อนสาวคนนั้นได้อย่างไร?

1ชั่วโมงผ่านไป...
"ที่นี่หรอ?" เขาจอดรถอยู่ที่หน้าผับแห่งหนึ่ง
"ค่ะ!" เธอเปิดประตูรถลงไปพร้อมกับเดินเชิดเข้าไปในร้านนั้น
"ฟางงงงง!!!" 'หวาย' หนึ่งในเพื่อนสนิทกรี๊ดกร๊าดเมื่อเห็นฟางเดินเข้ามา
"แล้วนั่น? ใครมากับแกน่ะ" หวายถามฟางที่เดินไปนั่งอยู่ที่โต๊ะ V.I.P
"เขาเป็น... อ๊ะ!!!" หญิงสาวใจหายวาบ เมื่อเขาเดินมานั่งข้างๆเธอแล้วเอามือโอบไหล่
"คุณภาณุ!" เธอเขยิบออกห่างจากเขาเล็กน้อย แต่เขาก็รั้งเธอไว้จนเธอถอดใจ
"แฟนแกหรอ? หล่อใช้ได้เลยว่ะ!!!" เพื่อนสาวแซวเล็กน้อยเมื่อเห็นเขาทำกับเธอแบบนั้น
"ไม่! ไม่ใช่เด็ดขาด!!!" เธอลากเพื่อนสาวไปที่ห้องน้ำแล้วเล่าเหตุการทั้งหมดให้เธอฟัง
"อะไรนะ!? เป็นลูกของชู้พ่อแก" เพื่อนสาวตกใจไม่แพ้คนเล่า แต่หญิงสาวก็พยักหน้ารับด้วยความแค้นเคือง แน่ล่ะ...สาเหตุที่ทำให้แม่ของเธอตายนี่
"แล้วเขา...รู้เรื่องของแกรึยัง?"
"ยัง... ฉันเลยจะมาขอคำปรึกษาจากแก" หญิงสาวล็อกประตูห้องน้ำแล้วเดินไปนั่งบนอ่างล้างมือ
"แกมีอะไรให้ชั้นช่วย. บอกมาได้เลย พร้อมจะช่วยแกเต็มที่!!!" 
"คือ... ชั้นจะทำให้เขารักชั้น แล้วก็ทิ้งเขาไป!" หญิงสาวแสยะยิ้มน่ากลัวที่มุมปาก เพื่อนสาวถึงกับตกใจเมื่อเห็นเธอไม่ใช่คนเรียบร้อยอย่างที่เคยเป็น
"แก...จะทำแบบนี้จริงหรอ?"
"จริง! แต่ถ้าแกไม่ช่วย...."
"ช่วยแน่นอน! แก้แค้นให้เธอ ชั้นทำได้อยู่แล้ว!!!" 
"เธอไปไหนมา?" ชายหนุ่มที่ถูกสาวสวยๆรายล้อมอยู่โพล่งขึ้นเสียงดังหลังจากที่เห็นเธอเดินกลับมานั่ง........นั่งบนตักของเขา (กล้า...)
"ก็...คุยกับเพื่อนนิดหน่อยน่ะค่ะ" เธอเอามือคล้องคอเขาก่อนที่จะหันไปส่งสายตาเลือดเย็นให้กับเพื่อนสาว
"ฟาง แกหาไรดื่มก่อนป้ะ? เดี๋ยวชั้นสั่งมาให้" เพื่อนสาวทำท่าจะลุกขึ้นไป เธอชูนิ้วสองนิ้วให้เป็นคำตอบแทน
ไม่นาน...บลัดดี้ แมรี่ 2 แก้วถูกวางลงบนโต๊ะ
"สักแก้วมั้ยคะ?" เธอจรดแก้วเข้าชิดปากของเธอ
"ก็ดี..." เขาหยิบแก้วที่วางอยู่บนโต๊ะทั้งๆที่เธอยังนั่งไขว่ห้างอยู่บนตักของเขา
"แกร๊ง..." เสียงแก้วทั้งสองชนกันเบาๆ ประกอบกับสายตาเฉียบคมของหญิงสาว บรรยากาศน่าสะพรึงกลัว...
"พอเถอะค่ะ! เดี๋ยคุณขับรถไม่ไหวนะ" เสียงหญิงสาวร้องห้ามปรามหลังจากที่บลัดดี้ แมรี่ 7 แก้วหมดไปอย่างรวดเร็ว
"อีกสักแก้วก็ยังไหวน่า...!!!" เขาสะบัดมือเธอออกพร้อมกับกระดกแก้วสุดท้ายเข้าไป
"ฟาง... นี่คงไม่ใช่แผนของแกใช่มั้ย?" หวายเดินกลับเข้ามาหาแล้วต้องตกใจกับเหล้าที่หมดไป
"ไม่ใช่อ่ะ..." เธอพุดพร้อมกับพยุงเขาเดินออกจากร้าน
"แกๆๆๆๆๆๆ!!! นอนที่นี่ก่อนดีมั้ย? ให้เขาขับรถคงไม่ปลอดภัย..." 
"ก็ดี... ช่วยหน่อยละกันนะ!" เธอพยุงเขาไปที่ห้องของผับนั้น โดยหารู้ไม่ว่าเขา...ไม่ได้เมาอย่างที่เธอคิด

[Part Poppy]
ยัยเด็กนี่มันคิดจะทำอะไรกันแน่? นี่ผมต้องนอนที่นี่จริงๆใช่มั้ย?
"อ้าวนี่คุณ...! ตื่นแล้วหรอคะ?" เธอเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าเช็ดตัวผืนเดียว มันปิดไม่มิดหรอกนะครับ -,,-
"มึนหัว... ปวดหัว..." ผมแกล้งลุกขึ้นเดินแล้วเซไปทางเธอ แล้วซบลงไปบนหน้าอกขาวๆของเธอ อ๊ากกกก!!! เลือดหมดแล้ว
"จะลุกขึ้นมาทำไมล่ะคะ? คุณก็นอนพักสิ! พรุ่งนี้ต้องรีบกลับแต่เช้านะ" เธอคิดว่าผมเมา... เปล่าซะหน่อย! แค่แกล้งคนเล่นๆเท่านั้นแหละ สนุกดี...
[Part ME]
"ไม่เอา!" เขาแสร้งตอบเสียงดังเหมือนคนเมาแล้วผลักเธอลงไปบนเตียงก่อนที่จะเริ่มซุกไซร้ร่างกายของเธอ
"คุณ...คะ" เธอผลักหน้าเขาออก แต่มันก็ไม่สามารถต้านแรงของเขาได้ มืออุ่นๆล้วงเข้าไปใต้ผ้า ไล้ไปบนต้นขาและ...ลึกกว่านั้น
"อย่า..ปะ ปล่อยนะคะ!" เธอเริ่มบิดตัวด้วยความเสียวซ่าน แต่ยังมีสติและรู้ตักพอว่าต้องทำอย่างไร
"เรื่องอะไรจะปล่อยไปง่ายๆ..." เขาลูลต้นขาเธอด้วยนิ้วชี้เบาๆ ก่อนที่.........



กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!! (อีแสรดดดด โทรมาทำไมตอนนี้ว้ะ? // ป๊อปปี้)
"เฮือก!!!" หญิงสาวสะดุ้งขึ้นมาแล้วคว้าโทรศัพท์เดินออกห่างชายหนุ่มทันที
"KEIN!!!" เธอรับโทรศัพท์ด้วยอาการดีใจ
"พี่ครับ... พี่จะกลับมารึยัง?" น้องชายถามด้วยอาการเป็นห่วงพี่สาว 
"คาดว่า...คงอีกไม่นานนี้ล่ะ" เธอชายตามองเขาที่แสร้งทำเป็นหลับ
"ฟาง!!! มานี่หน่อย" ป๊อปปี้ตะโกนเรียกฟางอย่างดังจนทำให้ต้นสายที่กำลังคุยโทรศัพทด้วยถึงกับตกใจ
"นั่นเสียงใครหรอครับ?" 
"เอ่อ... แค่นี้ก่อนนะเควิน!" เธอรีบตัดสายจากน้องชายก่อนที่จะหยิบเสื้อผ้ามาปกปิดเรือนร่างของเธอ
"ปิดยังไงชั้นก็รุกเธอได้อยู่แล้ว..." เขาพูดเหมือนละเมอ ทำให้เธอยิ่งระแวงมากขึ้น... แต่...มันแปลกๆนะ
"อย่าเสี่ยงเลยกู..." เธอบ่นกับตัวเองพร้อมกับดึงผ้าห่มไปนอนบนโซฟา (จริงๆป๊าต้องมานอนไม่ใช่รึ? // PIM)
ในระหว่างที่หญิงสาวเข้าสู่ห้วงแห่งความฝันแล้ว... เงาของคนบางคนก็มาปรากฏข้างๆกายของเธอ และเงานั้น...!!!!!