I'm not your playmate : กูไม่ใช่เพื่อนเล่นมึงครับ!
Master
6) Alcohol...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
6
Alcohol… เบียร์ + เหล้า = …?
เลิกเรียนแล้วควรเป็นอะไรที่จะได้หยุดพักผ่อน... กลับไปนอนหอสินะครับ ถึงแม้หอจะเล็กคับแคบขนาดไหน แต่ว่ากระผมก็อยากกลับไปอ่านหนังสือ แล้วนอนอยู่ดี รวมถึงวันนี้เป็นวันศุกร์ที่เลิกเร็วกว่าทุกวัน แถมเป็นอาทิตย์ที่ผ่านอะไรมาหลายๆอย่างที่น่าเหนื่อยใจ ผมจึงอยากจะพักเป็นพิเศษ
การเป็นนักเรียนไม่ใช่เรื่องอยาก เป็นนักเรียนเตรียมสอบก็ไม่ใช่เรื่องยาก...
...แต่ในขณะที่ผมกำลังเป็นทั้งสองอย่างนั้น กลับมีอย่างหนึ่งที่ยากกว่าเป็นไหนๆ
“คิง! สัด! ออกไปเลยไป ออกไปสิโว้ย! คอนโดมึงก็กว้างจะตามมาห้องกูทำไม!” เก้าโวยวายเสียงดังลั่น ก็ใครใช้ให้ระหว่างที่เขามีอารมณ์อ่านหนังสือ คิงก็จะต้องขัดขวางทุกที
ครั้งแรก... เดินเอาน้ำมาให้
รอบสอง... มาถามว่าหิวข้าวมั้ย
รอบสาม... รอบสี่... รอบห้า... ก็ถามประมาณเดียวกัน
คือไม่เข้าใจว่ามึงจะมายุ่งกับกูทำไมครับ? หนังสือมึงไม่มีอ่านเรอะ?!
“อ่าฮะ ก็อยู่คนเดียวแล้วเหงานี่หว่า”
“มึงก็ไปเที่ยวกับพวกไอ้จีนสิครับ” ไล่ให้ไปตั้งหลายรอบมึงก็ไม่ยอมไป เหงาแล้วอยู่กับกูมันหายเหงาเหรอ? เหยดดดด...
“ไม่เอาอ่ะ”
“อ่าว” ...ไอ้เวรนี่!
“เอาเป็นว่า กูไปนั่งอ่านหนังสือตรงนั้นดีกว่า”
“เออ ดี”
ที่ผมขยันมาอ่านหนังสือไม่ใช่อะไรหรอกครับ พอดีว่าช่วงนี้เป็นช่วงที่จะมีพวกสอบโควตาอ่ะ ผมก็พอมีมหาลัยที่เข้าได้เหมือนกัน ก็เลย...ฟิตอ่านหนังสือดูบ้าง
“เย็นนี้ไปเที่ยวกันป่ะ?”
“ห่าราก! อาทิตย์ที่แล้วเมื่อวันเสาร์ มึงก็ไปเที่ยวกันมาแล้ว” ผมล่ะหน่าย ชีวิตพวกมึงอยู่ด้วยการเที่ยวเรอะ? “แล้วไหนมึงบอกให้กูอ่านหนังสือสอบ”
“แต่มึงไม่ได้ไปนี่ เออ! พวกพี่บอลชวนว่ะ นานๆพี่เขาจะมาทีนะเว้ย หนังสืออ่ะโยนไว้ก่อนเหอะ” พี่บอลคือรุ่นพี่ปีที่แล้วที่เข้าไปเรียนรัฐศาสตร์ มหาลัย P นะครับ... “ตกลงไปป่ะ?”
“ไม่เอาอ่ะ กูจะนั่งอ่านหนังสือสอบ”
“สอบห่าไร?”
“วิศวะฯ”
“...?!” คิงทำหน้าตกใจประมาณว่า... มึงพูดจริงเหรอครับ? มึงเอาจริงป่ะเนี่ย?
“ก็มึงอยากเรียนไม่ใช่? กูก็ว่ามันใช่คะแนนไม่มากเท่าไหร่... ลองดูไง”
“ไหนวันก่อนมึงบอกจะเรียนมนุษย์ฯ”
“กูล้อมึงเล่นครับ” คือแม่ง... เอาจริงเอาจังกับคำพูดผมมากเลยอ่ะ ไม่ว่าจะพูดอะไรมันก็จริงจังไปหมด จนน่าเหนื่อยใจจริงๆ
“อ่าเรอะ?” คิงทำหน้ามึนใส่... มันเอียงคอนิดๆ อืม... น่ารักไปอีกแบบดีแฮะ...
เหยดดดดดด!! กูคิดไรอยู่เนี่ย!
“พ... พอได้แล้ว มึงไปนั่งอ่านหนังสือเถอะ” ผมพูดตะกุกตะกัก หน้าร้อนขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ ก้มหน้าหลบเพื่อนสนิทตัวเองด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่ทราบเช่นกัน
“อ่าฮะ”
มันรับคำอย่างว่าง่าย สงสัยมันจะเข้าใจแล้ว คืนนี้ผมคงได้อ่านหนังสืออย่างสุขสบายสักที...
...จะจริงเร้อ?
ขณะนี้นะครับ ผมกลับมาอยู่ที่ร้านเดิมเมื่อคราวที่แล้ว N&H ครับ... ตอนนี้เป็นเวลาหนึ่งทุ่มกว่าๆแล้วครับ คือแบบว่าทำไมผมถึงมาอยู่ที่นี่นะเหรอ?
คิงมันลากผมมาครับ
“เฮ้ย! คิง เก้า ทางนี้เว้ย!” พี่บอลเรียกขณะที่พวกผมเดินเข้าร้านมา
“ดีครับพี่” ผมกับคิงเอ่ยทักเบาๆ ที่นั่งอยู่ตรงนั้นก็มีพวกผมครบทีม แล้วก็มีพี่บอล พี่นายย์ พี่อั่งเปา พี่ดรีม พี่นัท... กลุ่มพี่เขาก็ครบทีมเช่นกัน
“ช่วงนี้เพิ่งเปิดเทอม ไม่มีอะไรมาก พี่เลยกลับมาหาพวกมึงนี่ เป็นไงบ้าง พวกมึงอยากเป็นอะไรกันบ้างเนี่ย”
“เป็นคนคร้าบ”
“ไอ้เหี้ยนนท์ กวนตีนแล้วมึง”
“ฮ่าๆ” หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน... ยกเว้นผม หึๆ... กูจะอ่านหนังสือ!!!
“เก้า มึงเป็นไรป่ะเนี่ย” พี่ดรีมถามผม เอิ่ม... กูตอบไรเหรอ?
“เปล่าครับพี่ ผมแค่มึนๆ ช่วงนี้นอนน้อยนะครับ”
“อ่อเหรอ?” พี่เขาพยักหน้าหงึกๆ
“ทำอะไรถึงนอนน้อยว่ะ” พี่อั่งเปาพูดเหมือนจะแซว? แซวป่ะว่ะ? สมองตามไม่ทันแล้วเนี่ย แต่คนอื่นขำกัน สรุปคือแซวล่ะมั้ง?...
“อ่า...”
“พวกมึงกินไร”
“ผมขอน้ำเปล่าก็พอล่ะ” ผมพูด ไม่ค่อยอยากกินอะไรเลยเหอะ
“เบียร์ก็พอพี่ นิดหน่อยพอแล้ว เดี๋ยวเมา” คิงสั่งแทน “เก้าก็ด้วยพี่”
“ได้ๆ” พี่นายย์กวักมือเรียกพนักงานแล้วสั่งเบียร์มา 2 กระป๋อง แต่พวกนั้นเขากินเหล้ากันนะ อืม... กูขัดบรรยากาศไปมั้ยเนี่ย?
มีสายตาจากโต๊ะรอบข้างส่งมาทางโต๊ะผมเยอะนะ ก็แหงดิ ถ้าไม่รวมผม... พี่บอล และพี่อั่งเปาก็เช่นกัน พี่ดรีม คนนี้แนวน่ารักหน่อยๆ พี่นายย์ รายนี้เขาขรึมซะ แต่ก็เท่ห์ดี ส่วนทีมผม... ก็หล่อมาก แต่น้อยกว่าผมกันนิดนึง ฮ่าๆ เอ่อ... เว้นคิงไว้คน กูให้มึงหล่อกว่าเถอะ ไม่ไหวจริงๆ
พวกผมไม่ได้สนใจสาวๆเลยนะ คือต้องเข้าใจว่าถ้าเรามากันเป็นกลุ่มใหญ่แบบนี้ก็ไม่ค่อยจะมีเรื่องผู้หญิงอ่ะ เหมือนมาเที่ยวแบบพี่น้องซะมากกว่า นั่งคุย เล่าประสบการณ์อะไรแบบเนี่ย
กินไปนานๆผมก็เริ่มมึน... เอาล่ะสิ... พอติดลมแล้วผมก็เปลี่ยนมากินเหล้า บวกกับไอ้หนังชงแจกให้ตลอดก็เริ่มเบลอ เบียร์กับเหล้าตีกันไปหมด ผมไม่ใช่คนคออ่อนนะ แต่เริ่มจากเบียร์ไปเกือบสามกระป๋อง แล้วเหล้าก็ซดเอาๆ... กูกินไปกี่แก้วแล้วเนี่ย
“เก้า พอแล้ว มึงเมาแล้วนะเว้ย”
“กูไม่มาว”
“อ่อเรอะ!” ดูเหมือนคนพูดกับผมจะเป็นคิงใช่มั้ย? งืมๆ... ปวดหัวฉิบ “พี่ผมกลับก่อนดีกว่า จะเที่ยวไหนต่อป่ะเนี่ย”
“กูไม่กาบน้า”
“ที่นี่ที่เดียวแหละ รอร้านปิด” พี่บอล หรือพี่อั่งเปาตอบว่ะ? แล้วเมินคำพูดผมเฉย?
“มึงรีบไปไหนว่ะคิง เพิ่งเกือบๆห้าทุ่มเองนะมึง”
“เก้าแม่งเมาหนักแล้วนะสิ เหี้ยหนังก็ชงเอาๆ มอมเหล้าแม่งไง?”
“เออน่า! ปกติแค่นี้แม่งไม่เมาหรอก” ใช่ๆ แค่นี้กูไม่เมาหรอก เอิ๊กๆ
“ก็แม่งกินเบียร์ไปก่อน เดี๋ยวแม่งก็อ้วกแตกหรอก” กูไม่อ้วกแตกหรอกสัด! แต่ว่า... อึก... กูก็อยากอยู่นะ
“เอาๆ กลับก่อนก็กลับ จะกลับมาอีกมั้ยว่ะ?”
“ไม่ว่ะ กูว่าจะกลับเลยเหมือนกัน”
“มึงยังไม่ค่อยแดกเลยนี่?”
“ถ้ากูแดกเยอะ ใครจะเก็บศพแม่ง?”
“ฮ่าๆ” เก็บศพใครว่ะ? ใครแม่งมาตายแถวนี้... โอ๊ย! ว่าแต่ปวดหัวชิบหายเลย มึนมาก อยากอ้วกจริงๆนะเนี่ย ไม่น่าดื่มเบียร์ก่อนเลย
“กูกลับล่ะ ลุกสิว่ะเก้า” ไม่รู้ตกลงกันยังไงต่อ อีกสักพักก็รู้สึกถึงแรงดึงที่แขน คิงแม่งลากผมให้ลุกออกมาจากโต๊ะ
ห่า! พอกูไม่มา มึงก็อยากให้มา พอกูไม่กลับสั่งกูกลับอีก!
“กูไม่กาบ”
“มึงเมาแล้วนะเก้า”
“กูไม่มาว”
“ไปนะพี่ ลาล่ะครับ ไว้คราวหน้าค่อยดื่มกันใหม่” คิงบอกลาแล้วลากผมออกมา ได้ยินเสียงคนอื่นที่ตอบกลับมาไม่ค่อยชัดเลยแฮะ
รู้สึกว่ามันจะลากผมขึ้นแท็กซี่ ส่วนจุดหมายคือคอนโดมัน แล้วผมอ่ะ? ไม่พาผมกลับหอเหรอ?
แต่เหมือนจะพูดอะไรไม่ได้เลยนะสิ ปากมันขยับไม่ได้ ไม่มีเสียงออกมา รวมถึงหนังตาที่เริ่มหนัง และคงจะปิดลงในที่สุด
“เก้า...” ฮืม? คือกูอยากตอบมึงนะ แต่กูง่วงสัดๆอ่ะ
“เก้า...” เสียงเรียกที่แสนอ่อนโยนในความรู้สึกของผมก็ห่างไกลออกไปเรื่อยๆ
แล้วหนังตาผมก็ปิดลง...
:: TALKS ::
สิบหน้า =[]= บทนี้สิบหน้า ฮ่าๆ มากสุดๆ อ่อ... บทหน้า NC แหงๆ (เอ๊อะ! ยังไง?)
เอาเป็นว่า... อยากได้คอมเม้นท์บ้าง คูลบ้าง อะไรบ้างก็ยังดีน้า ><//
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
