มนตร์สะกดหยดเลือดแวมไพร์

    ผมเข็นรถของซิลมาถึงห้องที่ไว้เด็กทารกแรกเกิด แต่พยาบาลกำลังวิ่งให้วุ่นซิลมองหาชินโน่และซิลนีย์แต่เตียงของทั้งสองหายไปพร้อมด้วยข้อความของซิลเข้า

" ถ้าเธออยากได้ลูกคืน มาพบฉันที่ท่าเรือร้าง "

" ไม่งั้นลูกเธอตาย มาตามลำพัง อย่าให้ชินรู้ "

" และห้ามแจ้งตำรวจ "

" ที่รักค่ะ "

" ครับ "

"ฉันจะออกจากโรงพยาบาล "

" ช่วยให้แม่นมจันทรืเตรียมเสื้อผ้า "

" และก็ขอคุณแจรถให้ฉันด้วย "

" บอกผมมาน่ะว่าเวอร์รีเอาลุกเราไปใช่ไหม "

" ใช่ "

" อยุ่ที่ท่าเรือร้าง "

" ไม่ ผมไม่ให้คุณไปลำพัง "

" ขอโทษน่ะค่ะชิน "

" แต่ชินดน่และซิลนีย์ คือแก้วตาดวงใจของฉัน "

   หญิงสาวลุกจากรถเข้นพร้อมกดลิฟต์ลงไปเรียกแท็กซี่ไปท่าเรือร้างทันที เวอร์รีกำลังอุ้มเด็กน้อยรออยู่พร้อมเสียงทั้งสองร้องดังลั่น

" อุ๊แว๊ "

" ส่งลูกฉันมาน่ะ "

" คุณแม่โกรธซะแล้ว "

" ส่งมาซะ ก่อนฉันจะฆ่าเธอ "

" เธอจะทำอะไรฉันน่ะ "

" ฉันแค่ขู่เธอเธอเองน่ะยัยซิล "

" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด "

" คุณตำรวจครับทางนั้น "

" นังปีศาจ "

" นังปีศาจ "

  เวอร์รีถูกซิลกัดเข้าที่ต้นคอลูกทั้งสองอยู่ในอ้อมอกของซิลที่หมดสติ ชายหนุ่มอุ้มเธอและส่งลูกน้อยทั้งสองให้พยาบาล รอจนตำรวจมาถึงและจับเธอไปเข้าคุก