มนตร์สะกดหยดเลือดแวมไพร์

     ช่วงพักกลางวัน พบเห็นแม่นมจันทร์และพี่ชายของซิลกำลังยืนดูชินโน่และซิลนีย์อย่างยิ้มหน้าบานไม่หุบแต่คนที่ผมไม่คาดคิดว่าจะมาดี คือ เวอร์รี ในมือเธอถือดอกไม้จันทร์และแต่งชุดดำ ผมเดินตรงไปหาเธอ พร้อมเขวี้ยงดอกไม้จันทร์ลงถังขยะไป แล้วพูดว่า

" เวอร์รี เธอเลิกทำร้ายภรรยาฉันสักเสียที "

" ทำไมห่วงมันกับลูกมากงั้นหรอ "

" ใช่ "

" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด "

" ฉันอยากให้มันช็อคตายถ้าเห็นดอกไม้นี่ "

" แต่คุณมาทำลายมันหมดเลย "

" คุณกลับไปซะ ก่อนผมจะเรียกตำรวจ "

" แม่นมจันทร์ค่ะ ชินล่ะค่ะ "

"ไม่เห็นเลยค่ะ "

" ภรรยาคุณนั่งรถเข็นออกมาพอดีเลย "

" ถ้าเห็นช็อกนี้จะเป็นยังไงน่ะ "

   หญิงสาวพุดพร้อมประกบปากชินยูทันที แต่ชินยูผลักเธอล้มลงกับพื้น พยาบาลเข็นรถที่มีซิลนั่งออกมาถึงที่เขาและเวอร์รียืนอยู่ทันที ซิลถามผู้เป็นสามีว่า

" มีอะไรหรือเปล่าค่ะที่รัก "

" ไม่มีอะไรครับ กลางวันแล้วคุณต้องทานอาหาร "

" แ้ล้วรอให้นมชินโน่กับซิลนีย์อีก "

" ค่ะ "

" เดี๋ยวก่อน "

     เวอร์รีเดินมาใกล้รถเข็นของผู้เป็นภรรแล้วกระซิบข้าง ๆ หูซิลว่า

" วันนี้ฉันทำอะไรเธอไม่ได้ "

" แต่ฉันจะทำแก้วตาดวงใจของเธอแทน "

" เธอจะเจ็บแถบกระอักเลือดเลยล่ะ "

" ชินค่ะ "

" พาฉันไปหาลูก "

" มีอะไรหรือเปล่าครับที่รัก "

" ฉันไม่อยากให้ลูกอยู่ห่างฉันค่ะ "
 
" ฉันจะเล่าให้คุณฟังถ้าฉันไปถึงตัวลูกแล้ว "

" ครับ "