กลร้อน เล่ห์รักชีค

บทที่ 4

รอสักพักอูฐ 4 ตัวกำลังเดินมาทางนี้ 1 ใน 4นั้นฉันจำได้มันเป็นโจรในกลุ่มเมื่อกี้รู้สึกว่ามันไปตามใครสักคนมา  และก็เป็นจริงคนที่นั่งบนหลังอูฐดูเหมือนจะเป็นที่อ้วนหน่อยๆแต่หน้าตาหล่อเหลาแบบคนอียิปทั่วไป  ทำไมนะอยู่ๆใบหน้าที่ฉันเห็นกลับเป็นคนที่สนามบินไปได้บ้านะ...ฉันตั้งสติแล้วเผ่งไปดูใบหน้าคนที่มาใหม่นั้น
“ได้อะไรบ้างละ...”  คนที่มาใหม่ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจทางนี้สักเท่าไรกลับเดินไปดูของที่พวกลูกน้องมันหาได้แทนซึ่งฉันก็พอใจให้มันเป็นยังงั้น  ฉันก้มหน้าต่ำให้มาที่สุดเท่าที่จะทำได้
“ตัวประกัน 2 คนที่ได้มานี่นายจะทำยังไงกับมันครับ”
เขาซึ่งมัวแต่สำรวจทรัพย์สินถึงกับชะงักแล้วตัวประกันที่ลูกน้องเขาจับได้  คนหนึ่งเป็นตาแก่อายุ 40-50 ได้เขาจึงละสายตาไปดูคนที่อยู่ข้างๆนี้แทนใบหน้าก้มต่ำผมสีน้ำตาลไหม้ปรกหน้าปรกตารูปร่างบางอ้อนแอ้นแต่อะไรก็ไม่สนใจเท่าผิวที่โผล่ออกมาจาเสื้อผิวขาวสีชมพูนั่น  เขาเดินเข้าไปกระชากผมนั้นทันทีใบหน้ารูปไข่ปรากฏแก่สายตาเขาดวงตากลมโตสีน้ำตาลเบิ่งกว้างดูเหมือนลูกกวางตัวเล็กๆที่ตื่นตระหนกริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูเม้นเข้าหากันแน่นแก้มสีชมพูแดงระเรื่อธรรมชาติ  อา...ถูกใจนัก
“ผู้ชายฆ่าทิ้ง  ผู้หญิงกลับค่ายฉันจะเอาเป็นเมียคนที่ 12 ของฉัน”  เรระดาแข็งขาอ่อนไม่นะฉันไม่เป็นเด็ดขาดร่างบางดิ้นขลุกขลักมือโดนมัดปากและโดนมัดเท้าทั้ง 2 ข้างจากนั้นก็โดนโว่เหล็กคล้องคอราวนักโทษที่เดินประจานรอบเมือง น้ำตารินไหลอย่างหมดหนทางไม่นะๆฉันยอมตายดีกว่าเป็นเมียไอ้สวะนั้น
 
หนทางยาวไกลมองทางไหนมีแต่ทะเลทรายที่ร้อนระอุรอบๆตัวมีแต่ต้นกระบองเพชรที่ต่อสู้กับดินแดนอันแห้งแล้งนั้น  เรระดายังคงก้มหน้าก้มตาเดินต่อไปแม้มันจะหมดหนทางตอนนี้ก็เถอะต่อไปมันต้องมันต้องมีโอกาสเองละ...
พลันสายตาไปปะทะกับร่างสูงที่เป็นหนึ่งในกองโจรนั้นสายตาคมกล้านายนั้นเหลียวมองที่เนินทรายที่อยู่ห่างราว 3-4 เมตรตรงนั้นมือข้างหนึ่งถือดาบสั่นน้อยๆราวกับเกรงกลัวอะไรบางอย่างส่วนมืออีกข้างถือผ้าแดงตลอดเวลาผ้านั้นมันอะไรกันนะ  แล้วอยู่ๆนายคนนั้นก็ปล่อยผ้าลงกับพื้นทราย  ฉับพลันทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วและรุนแรงลูกธนูราวห่าฝนจู่โจมทุกทิศทุกทางกองโจรนั้นหลายคนล้มตาไปต่อหน้าต่อตาฉันยืนตะลึงดูเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความช็อค
ฉึก...ฉึก
ลูกธนูปักลงที่แขนและขาของฉันทันทีเลือดสีแดงไหลอาบพื้นทรายราวกับภาพวาดภาพหนึ่งฉันล้มลงกับพื้นทรายหายใจรวยรินความรู้สึกทั้งความหวาดกลัว ความเจ็บปวด ความเสียใจ ทุกสิ่งทุกอย่างจู่โจมฉันทันที
ปึก!
“กริ๊ดดดด....”  ร่างกองโจรนายหนึ่งล้มลงทับตัวฉันดวงตาเบิ่งโพลงร่างกายเกรงกระตุกจากนั้นลิ่มเลือดสดๆก็กระเด็ดใสใบหน้าขาวนวลไม่นานร่างนั้นก็แน่นิ่งไป
 ฉันตกใจพลักร่างนั้นลงพื้นเอามือปิดหน้าเพื่อจะหนีจากภาพตรงนี้ร่างกายสั่นเทานอนตะแคงข้างตัวงอราวกับกุ้งร้องไห้สะอึกสะอื้นราวเด็กน้อยคนหนึ่ง ความเจ็บเพิ่มมาอีกแผลตรงหน้าท้องด้านซ้ายดวงตาเบิ่งกว้างเมือเห็นร่างๆหนึ่งเดินเข้ามา 
ความเหยียบเย็นมาเยือนเริ่มที่ปลายเท้าลามเลียนจนทั้งตัวร่างบางเกร็งกระตุกคว้าเท้าที่ยืนมองตรงหน้าราวกับคนที่ไม่อยากตาย  ลมหายใจเริ่มขาดห้วงจากนั้นทุกอย่างจึงเป็นสีดำ 
 
 
.............................
ค่ะเม้นกันด้วยนะค่ะ
ด้ารออยู่555+
เนื่อหาอาจงงหน่อยๆนะค่ะ
ด้าจะพยายามปรับค่ะ
เป็นกำลังใจให้ด้าด้วยนะค่ะ ^^