Don't have reason.

ที่โรงเรียนมัธยมต้น time
วันนี้เป็นวันประฐมนิเทศของชั้น ม.1 ที่เข้ามาใหม่ วันประฐมนิเทศวันนี้มีทั้งเด็กใหม่และเด็กเก่าของโรงเรียน
ทาม   ฉันเดินขึ้นบันไดไปตามคนอื่นๆฉันนั่งรอหน้าห้อง ห้องหนึ่ง  
" เฮ้ยๆ เนโกดูเด็กผู้หญิงคนนั้นดิ แว่นโคตรแนวเลย"
" ทำไมว่ะ ก็แค่ใส่้แว่นกลมๆใหญ่ๆ จะตื่นเต้นทำไมว่ะบ๊อก "  เสียงเด็กผู้ชาย 2 คนรอดเข้ามาในหูของฉัน
เพราะฉันรู้ว่าพวกเขากำลังพูดถึงฉันอยู่ ที่ฉันรู้เพราะว่าเด็กผู้ชายคนที่ 2 พูดว่า ใส่แว่นกลมๆใหญ่ๆ ไม่มีใคร
ใส่แว่นเลยนอกจากฉัน   เวลาผ่านไปประมาณ 30 นาที ครูท่านหนึ่งก็เรียกให้ทุกคนเข้าห้อง ฉันเลือกนั่ง
บริเวณแถวที่ 2 ฉันนั่งเงียบเพราะไม่รู้จักใครเลย
"สวัสดีค่ะ นักเรียนทุกคน" คุณครูท่านหนึ่งพูดขึ้นและเขาก็อธิบายเกี่ยวกับโรงเรียนนี้ทุกคนฟังและแนะนำครู
คนอื่นๆให้เรารู้จัก
" นี่เธอ เธอ" เสียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นเรียกฉัน เขาสะกิดที่หลังของฉัน ฉันจึงหันไปมองหน้าเขา
" เราชื่อ ลิคขิว เธอชื่ออะไรหรอ" เขาถามชื่อฉัน
"เราชื่อ อาชิน จ้ะ" 
"จ้ายินดีที่ได้รู้จักนะ" หลังจากนั่นเรา 2 คนก็สนิทกันเรานั่งกินข้าวด้วยกัน เราคุยถึงเรื่องโรงเรียนเก่าของเรา
พอเสร็จสิ้นการประฐมนิเทศก็มีครูท่านหนึ่งเรียก ฉันและลิคขิวไปพบ ครูเขาขอให้เรา 2 คนเล่นละคร
ภาษาอังกฤษ ซึ่งเราดีใจมาก
"มันเป็นอะไรที่เค้าไม่เคยคิดมาก่อนเลย 555" ลิคขิวพูด
" 5555เค้าก็เหมือนกัน ดีใจที่สุดเลย55"   พอฉันพูดจบยายของลิคขิวและพ่อ แม่ของฉันก็มารับพอดี
เราจึงแยกย้ายกลับบ้าน