Love lesson บทเรียนรักกั๊กหัวใจยัยตัวร้าย

10.0

เขียนโดย chujune

วันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.40 น.

  14 chapter
  29 วิจารณ์
  31.95K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 เช้าวันใหม่ที่แสนจะสดชื่น กลิ่นอาหารหอมฟุ้งลอยมาแตะจมูกหญิงสาวทำให้หล่อนรีบอาบน้ำแต่งตัวเตรียมลงไปข้างล่างทันทีและไม่ลืมที่จะฝากอะไรเล็กๆน้อยๆไว้บนหน้าชายหนุ่ม]

เฟย์ : เหอะ นายทำกับฉันไว้เยอะถึงเวลาที่ฉันจะแก้แค้นหน่อย จิ๊บๆไปก่อนก็แล้วกัน [พูดกับคนที่หลับไม่รู้เรื่องบนเตียง เธอเอาปากกาเมจิกมาเขียนตาหมีแพนด้าบนหน้าชายหนุ่มและเติมหนวดแมวไว้เป็นของฝาก]

เฟย์ : 55555555555555555555555 [ขำคนเดียวแล้วรีบเก็บหลักฐานลงไปร่วมโต๊ะอาหารข้างล่างทันที]

            โต๊ะอาหารบ้านชายหนุ่ม

ฟาง : เฟย์ น้องรัก [วิ่งไปกอดเฟย์ทันทีที่เจอ]

เฟย์ : พี่ฟาง [กอดตอบ]

ฟาง : เราไปไหนมาหะรู้ไหมพี่เป็นห่วงแทบแย่ [ผละออกแล้วถามทันที]

เฟย์ : เดี๋ยวเฟย์เล่าให้ฟังค่ะมันยาววววว [หญิงสาวทำเสียงยานเรียกเสียงหัวเราะจากผู้เป็นพี่ทันที]

ป๊อปปี้ : อ้าวมาแล้วหรอ คิดว่าจะไม่กลับมาซะแล้ว

เฟย์ : ก็เห็นอยู่ว่ามา [ตอบกวนๆแล้วไปนั่งที่]

ป๊อปปี้ : เหอะ ยิ้มอย่างนี้แสดงว่าเมื่อคืนรอดสินะ [พูดเหน็บๆ]

ฟาง : หมายความว่าไง [หลังจากที่เงียบมานานเอ่ยถามไปทันที]

แม่ : คุยอะไรกันอยู่จ้ะเด็กๆ [แม่ของฝ่ายชายมาพอดีเฟย์เลยไม่ได้ตอบอะไร]

ป๊อปปี้/ฟาง/เฟย์: สวัสดีครับ/ค่ะคุณแม่ [ทั้งหมดพูดขึ้นพร้อมกัน]

แม่ : แล้วตาเขื่อนหละยังไม่ลงมาอีกหรอ

เฟย์ : ตายแล้วมั้ง [พูดประชดประชันกับทำสีหน้าเบื่อหน่าย]

ฟาง : เฟย์ [พี่สาวสกิดเตือนน้องที่พูดจาไม่ดี]

เฟย์ : เอ่อ…ขอโทษค่ะ [เฟย์รีบยกมือไหว้ทันที]

แม่ : ไม่เป็นไรจ้ะ หนูเฟย์ไปตามมาสิลูก [แม่เอ่ยขึ้นใบหน้ายิ้มแย้ม]

เฟย์ : เอ่อ ค่ะ [ทำหน้าเซ็งสุดชีวิตกำลังลุกขึ้นยืน]

ป๊อปปี้ : เดี๋ยวผมไปเองดีกว่า [ป๊อปปี้เห็นหน้าของหญิงสาวจึงเสนอตัวไปเรียกเอง]

แม่ : งั้นก็ได้จ้ะ

            10 นาทีต่อมา

ป๊อปปี้ : เดี๋ยวมันลงมาครับ [พูดแล้วกลับมานั่งที่เดิม]

เฟย์ : ไม่ต้องลงมาก็ได้

ฟาง : เฟย์ [คราวนี้ตีแขนน้องสาวแทนการสกิดเตือน]

เขื่อน : ผมได้ยินแว่วๆใครนินทาผมอยู่ครับเนี่ย [ชายหนุ่มเดินมานั่งบนโต๊ะอาหารตรงข้ามกับเฟย์]

แม่ : ลงมาแล้วหรอลูก

เขื่อน : ครับแม่

เฟย์ : กินไม่ลง [หญิงสาวพูดออกมาทันทีที่อาหารมาวางไว้บนโต๊ะแต่ชายหนุ่มได้ยินอย่างชัดเจน]

แม่/ป๊อปปี้/ฟาง/เฟย์ : 555555555555555555555 [ทั้งหมดขำพรวดออกมาทันทีที่เห็นหน้าเขื่อนอย่างชัดๆ ]

เขื่อน : มีอะไรกันหรอครับ ขำอะไรกัน [ถามอย่างงงๆ]

เฟย์ : ไม่มีอะไรหรอก กินข้าวกันดีกว่า

            ทั้งหมดก็ลงมือกินข้าวกันโดยมีเสียงหัวเราะเป็นระยะๆแต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้เอะใจอะไรจนกระทั่งกินกันเสร็จและเก็บเรียบร้อย

แม่ : เอ้อ แม่ก็ลืมถามไปเมื่อวานเขื่อนกับเฟย์ไปไหนกันมาลูก [เปิดประเด็นถามทันที]

ฟาง : หนูถามน้องแล้วน้องบอกว่ายาววววว [ลากเสียงยานตามที่เฟย์พูดไว้ก่อนแล้ว]

แม่ : 555 เล่ามาเถอะจ้า

เขื่อน : ผมก็พาเฟย์ไปทำอะไรสนุกๆแค่นั้นแหละครับ

แม่ : สนุกหนะสนุกแบบไหนกันจ้ะ [พูดแซวๆ]

เขื่อน : สนุกสุดเหวี่ยงเลยครับแม่แล้วผมก็พาเฟย์ไปนอนเล่นคอนโดผม

ฟาง : แล้วเฟย์หละสนุกไหม

เขื่อน : สนุกอยู่แล้ว [ไม่ปล่อยโอกาสให้หญิงสาวพูด]

ป๊อปปี้ : แล้วทำไมเมื่อคืนพี่กลับมาคนเดียวพอถามถึงเฟย์ก็รีบออกจากบ้านไป

แม่ : เรื่องมันเป็นไงกันแน่

เขื่อน : อ๋อ ผมกะ… [ไม่ทันจะพูดจบแม่ก็ยกมือห้ามไม่ให้ชายหนุ่มพูด]

แม่ : ไหนหนูเฟย์ลองเล่าซิว่าตาเขื่อนทำอะไรหนูรึเปล่า

เฟย์ : ค่ะ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา