Love lesson บทเรียนรักกั๊กหัวใจยัยตัวร้าย
10.0
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบนรถ
เฟย์: นี่นายจะพาฉันไปไหน ปล่อยนะ [เฟย์พยายามขัดขืนเต็มที่]
เขื่อน : เหอะ ก็พาไปคอนโดของฉันไงแล้วเราจะได้เล่นกันสนุกแน่
เพี๊ยะ!!! [หน้าวอสก้าหันตามแรงตบของหญิงสาว]
เฟย์: สนุกบ้าบอไรหา!!!อย่ามาพูดลามกกับฉัน
เขื่อน: ฉันไม่ยอมให้เธอทำคนเดียวแน่ [พูดก่อนจะต่อยลงไปที่หน้าท้องเฟย์ทำเอาหญิงสาวจุกจนตัวงอ]
เฟย์: อึก โอ้ย!!!ไอบ้าฉันเจ็บนะ ไอผู้ชายเฮงซวย ไร้จริยธรรม ไร้สะ…อึก [ยังไม่ทันจะด่าเสร็จก็โดนชายหนุ่มต่อยลงไปซ้ำที่เดิมอีกที ทำเอาหญิงสาวพูดไม่ออกถึงกับนั่งกุมท้อง]
เขื่อน : อย่ามาด่าฉันอีกแล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน [หันมามองหญิงสาวที่นั่งกุมท้องอยู่ก่อนจะหันหน้าไปขับรถต่อ]
ณ คฤหาสน์งามของชายหนุ่ม[ป๊อปปี้ &ฟาง]
ฟาง : ฮึก…น้องฉันจะเป็นอะไรไหม ฮึก…ฉันกลัว [สาวน้อยนั่งร้องไห้อยู่บนเตียงของชายหนุ่ม]
ป๊อปปี้: ไม่เหลือหรอก [ชายหนุ่มพูดให้หญิงสาวยอมรับมันเพราะเขารู้นิสัยพี่ชายเขาดี]
ฟาง : ฮึก…ฮืออ [หญิงสาวร้องไห้ปล่อยโฮออกมาใหญ่และไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆ]
ป๊อปปี้: โอ้ย…รำคาญเว้ย เงียบสักทีได้ไหม
ฟาง : ก็ไหนนายบอกว่าแผนนี้สำเร็จแน่…ไหงเป็นงี้อ่ะ
ป๊อปปี้: ก็ฉันไม่รู้นี่ว่าเขื่อนมันจะโกรธนาดนั้น มันคงโกรธมากที่ต้องเลิกกับเธอแถมยังต้องหมั้นกับน้องสาวแฟนเก่าอีก
ฟาง : งั้นสลับคู่หมั้นกันไม่ได้หรอ [หญิงสาวค่อยๆเช็ดน้ำตาออกและเงยหน้าขึ้นถามคนที่สูงกว่า]
ป๊อปปี้: ไม่ได้…ยังไงก็ไม่ได้เด็ดขาด ไม่มีทางแน่เพราะว่าฉันรัก…ช่างมันเหอะ [หญิงสาวเอียงคอพยายามจะฟังแต่ชายหนุ่มพูดแต่ฟังไม่ถนัด]
ฟาง : รัก นายรักใครหรอ [หญิงสาวถามอย่างสงสัย]
ป๊อปปี้: อย่าสนใจเลย แล้วอย่าพูดเรื่องนี้อีก [ชายหนุ่มขู่ก่อนจะเดินออกจากห้องไป]
‘ทำไมหรอ…ก็เพราะว่าฉันรักเธอไง ฉันจึงยอมหักหลังพี่ตัวเองมาสร้างเรื่องขึ้นเพื่อที่เธอจะได้เป็นของฉันยังไงหละ เธออย่าโกรธเลยนะ ที่ฉันต้องทำตัวแรงไปก็เพราะไม่อยากให้เธอรู้สิว่าฉันอ่อนไหวกับเธอแค่ไหน…’ป๊อปปี้
ฟาง :[ฮัลโหล…!!!]
เฟย์: พี่ฟางช่วยเฟย์ด้วย พี่พูฟาง…อ๊ายยย] [อยู่ๆสายก็โดนตัดไปทำเอาหญิงสาวยิ่งเป็นห่วงน้องสาวตัวเองมากขึ้น]
ฟาง : [เฟย์ๆๆๆๆ…เฟย์] [ตะโกนเรียกชื่อน้องสาวอยู่อย่างนั้นทั้งๆที่รู้ว่าสายถูกตัดไปแล้ว]
ป๊อปปี้: เธอทำอะไร
ฟาง : เอ่อ…ขอโทษ ฉันแค่ใช้โทรศัพท์นายโทรหาน้องฉัน
ป๊อปปี้: ห้ามโทรหาน้องเธออีกแล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน [ชายหนุ่มขู่เสียงแข็งก่อนจะกระชากโทรศัพท์ในมือหญิงสาวไปแล้วเดินหนีออกไป]
ฟาง :[ทำไมนะแค่ฉันโทรหาน้องสาวก็แค่นั้น…]
ณ คอนโดหรู [เฟย์&เขื่อน]
เขื่อน : ถึงแล้ว…เราไปสนุกกันเถอะ [จอดรถเข้าที่แล้วกระชากแนหญิงสาวให้ออกจากรถแล้วลากต่อให้เดินตามเขาไป]
เฟย์: โอ้ย!!!ไอบ้า ช้าๆหน่อยสิไม่เห็นหรือไงฉันเจ็บท้องอยู่
เขื่อน : สมน้ำหน้า เดินเร็วๆ [หันมาขู่ก่อนจะเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น]
เฟย์: โอ้ย!!! [ร่างหญิงสาวล้มลงไปกับพื้นเพราะโดนชายหนุ่มเหวี่ยงเข้าห้อง]
เขื่อน: มาสนุกกันเถอะ [เดินมาใกล้หญิงสาวทีละนิดๆพร้อมกับค่อยๆแกกระดุมเสื้อออก]
เฟย์: อย่าเข้ามานะ [พูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆแล้วกระเทิบหนีจนไปชนกับเตียง]
เขื่อน: 555 หน้าเธอตลกชะมัด [ยืนขำก่อนจะจับแนหญิงสาวให้ชูขึ้นแล้วมัดไว้กับหัวเตียงอย่างแน่นหนา]
เฟย์: ปล่อยนะ นี่นายจะทำอะไรฉัน ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ [หญิงสาวพยายามดิ้นสุดแรงแต่เหมือนยิ่งดิ้นเชือกก็มัดแน่นขึ้น]
เขื่อน : มาสนุกกันเถอะจะ [ทำเสียงหวานก่อนจะเอาเทปดำมาปิดปากหญิงสาวไม่ให้ส่งเสียง]
เฟย์: อื้อ…ไออ้า อ่อยอั้นอ้ะ [ไอบ้าปล่อยฉันนะ]
เขื่อน : รอแปปนึงนะจ้ะ แล้วเราจะมาสนุกกันต่อ [เดินเข้าไปในครัวแล้วออกมาพร้อมกับกรรไกรและไม้ขนไก่]
เขื่อน : มาแล้วจ้ะ มาเริ่มกันดีกว่านะ [ชายหนุ่มเดินไปหาหญิงสาวที่พยายามดิ้นหนีแต่ก็หนีไม่พ้น เขาใช้กรรไกรตัดแขนเสื้อหญิงสาวออกตอนนี้เฟย์จึงอยู่ในชุดเสื้อกล้ามโชว์จักกะแร้ขาวเนียน]
เฟย์: อ่อยอั้นอ้ะ อ่อยยยยย[ปล่อยฉันนะ ปล่อยยยย]
เขื่อน : 555 ทีนี้ก็เริ่มกันได้สักที [ชายหนุ่มถือไม้ขนไก่ในมือแล้วเขยิบเข้ามาใกล้หญิงสาวมากขึ้น]
เฟย์: อือ…อุดอ้ะ ออกไอเออ [หยุดนะ ออกไปเลย]
กริ๊งงงงงง!!!
เขื่อน: โอ้ย ใครขัดจังหวะวะเนี่ย เดี๋ยวมาต่อกันนะ แปปนึงจ้าที่รัก [พูดกวนปราสาทหญิงสาวก่อนจะเดินไปรับโทรศัพท์]
5 นาทีต่อมา
เขื่อน : มาแล้วที่รัก มาต่อกันดีกว่านะ…รับรองถึงสวรรค์แน่
เฟย์: นี่นายจะพาฉันไปไหน ปล่อยนะ [เฟย์พยายามขัดขืนเต็มที่]
เขื่อน : เหอะ ก็พาไปคอนโดของฉันไงแล้วเราจะได้เล่นกันสนุกแน่
เพี๊ยะ!!! [หน้าวอสก้าหันตามแรงตบของหญิงสาว]
เฟย์: สนุกบ้าบอไรหา!!!อย่ามาพูดลามกกับฉัน
เขื่อน: ฉันไม่ยอมให้เธอทำคนเดียวแน่ [พูดก่อนจะต่อยลงไปที่หน้าท้องเฟย์ทำเอาหญิงสาวจุกจนตัวงอ]
เฟย์: อึก โอ้ย!!!ไอบ้าฉันเจ็บนะ ไอผู้ชายเฮงซวย ไร้จริยธรรม ไร้สะ…อึก [ยังไม่ทันจะด่าเสร็จก็โดนชายหนุ่มต่อยลงไปซ้ำที่เดิมอีกที ทำเอาหญิงสาวพูดไม่ออกถึงกับนั่งกุมท้อง]
เขื่อน : อย่ามาด่าฉันอีกแล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน [หันมามองหญิงสาวที่นั่งกุมท้องอยู่ก่อนจะหันหน้าไปขับรถต่อ]
ณ คฤหาสน์งามของชายหนุ่ม[ป๊อปปี้ &ฟาง]
ฟาง : ฮึก…น้องฉันจะเป็นอะไรไหม ฮึก…ฉันกลัว [สาวน้อยนั่งร้องไห้อยู่บนเตียงของชายหนุ่ม]
ป๊อปปี้: ไม่เหลือหรอก [ชายหนุ่มพูดให้หญิงสาวยอมรับมันเพราะเขารู้นิสัยพี่ชายเขาดี]
ฟาง : ฮึก…ฮืออ [หญิงสาวร้องไห้ปล่อยโฮออกมาใหญ่และไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆ]
ป๊อปปี้: โอ้ย…รำคาญเว้ย เงียบสักทีได้ไหม
ฟาง : ก็ไหนนายบอกว่าแผนนี้สำเร็จแน่…ไหงเป็นงี้อ่ะ
ป๊อปปี้: ก็ฉันไม่รู้นี่ว่าเขื่อนมันจะโกรธนาดนั้น มันคงโกรธมากที่ต้องเลิกกับเธอแถมยังต้องหมั้นกับน้องสาวแฟนเก่าอีก
ฟาง : งั้นสลับคู่หมั้นกันไม่ได้หรอ [หญิงสาวค่อยๆเช็ดน้ำตาออกและเงยหน้าขึ้นถามคนที่สูงกว่า]
ป๊อปปี้: ไม่ได้…ยังไงก็ไม่ได้เด็ดขาด ไม่มีทางแน่เพราะว่าฉันรัก…ช่างมันเหอะ [หญิงสาวเอียงคอพยายามจะฟังแต่ชายหนุ่มพูดแต่ฟังไม่ถนัด]
ฟาง : รัก นายรักใครหรอ [หญิงสาวถามอย่างสงสัย]
ป๊อปปี้: อย่าสนใจเลย แล้วอย่าพูดเรื่องนี้อีก [ชายหนุ่มขู่ก่อนจะเดินออกจากห้องไป]
‘ทำไมหรอ…ก็เพราะว่าฉันรักเธอไง ฉันจึงยอมหักหลังพี่ตัวเองมาสร้างเรื่องขึ้นเพื่อที่เธอจะได้เป็นของฉันยังไงหละ เธออย่าโกรธเลยนะ ที่ฉันต้องทำตัวแรงไปก็เพราะไม่อยากให้เธอรู้สิว่าฉันอ่อนไหวกับเธอแค่ไหน…’ป๊อปปี้
ฟาง :[ฮัลโหล…!!!]
เฟย์: พี่ฟางช่วยเฟย์ด้วย พี่พูฟาง…อ๊ายยย] [อยู่ๆสายก็โดนตัดไปทำเอาหญิงสาวยิ่งเป็นห่วงน้องสาวตัวเองมากขึ้น]
ฟาง : [เฟย์ๆๆๆๆ…เฟย์] [ตะโกนเรียกชื่อน้องสาวอยู่อย่างนั้นทั้งๆที่รู้ว่าสายถูกตัดไปแล้ว]
ป๊อปปี้: เธอทำอะไร
ฟาง : เอ่อ…ขอโทษ ฉันแค่ใช้โทรศัพท์นายโทรหาน้องฉัน
ป๊อปปี้: ห้ามโทรหาน้องเธออีกแล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน [ชายหนุ่มขู่เสียงแข็งก่อนจะกระชากโทรศัพท์ในมือหญิงสาวไปแล้วเดินหนีออกไป]
ฟาง :[ทำไมนะแค่ฉันโทรหาน้องสาวก็แค่นั้น…]
ณ คอนโดหรู [เฟย์&เขื่อน]
เขื่อน : ถึงแล้ว…เราไปสนุกกันเถอะ [จอดรถเข้าที่แล้วกระชากแนหญิงสาวให้ออกจากรถแล้วลากต่อให้เดินตามเขาไป]
เฟย์: โอ้ย!!!ไอบ้า ช้าๆหน่อยสิไม่เห็นหรือไงฉันเจ็บท้องอยู่
เขื่อน : สมน้ำหน้า เดินเร็วๆ [หันมาขู่ก่อนจะเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น]
เฟย์: โอ้ย!!! [ร่างหญิงสาวล้มลงไปกับพื้นเพราะโดนชายหนุ่มเหวี่ยงเข้าห้อง]
เขื่อน: มาสนุกกันเถอะ [เดินมาใกล้หญิงสาวทีละนิดๆพร้อมกับค่อยๆแกกระดุมเสื้อออก]
เฟย์: อย่าเข้ามานะ [พูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆแล้วกระเทิบหนีจนไปชนกับเตียง]
เขื่อน: 555 หน้าเธอตลกชะมัด [ยืนขำก่อนจะจับแนหญิงสาวให้ชูขึ้นแล้วมัดไว้กับหัวเตียงอย่างแน่นหนา]
เฟย์: ปล่อยนะ นี่นายจะทำอะไรฉัน ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ [หญิงสาวพยายามดิ้นสุดแรงแต่เหมือนยิ่งดิ้นเชือกก็มัดแน่นขึ้น]
เขื่อน : มาสนุกกันเถอะจะ [ทำเสียงหวานก่อนจะเอาเทปดำมาปิดปากหญิงสาวไม่ให้ส่งเสียง]
เฟย์: อื้อ…ไออ้า อ่อยอั้นอ้ะ [ไอบ้าปล่อยฉันนะ]
เขื่อน : รอแปปนึงนะจ้ะ แล้วเราจะมาสนุกกันต่อ [เดินเข้าไปในครัวแล้วออกมาพร้อมกับกรรไกรและไม้ขนไก่]
เขื่อน : มาแล้วจ้ะ มาเริ่มกันดีกว่านะ [ชายหนุ่มเดินไปหาหญิงสาวที่พยายามดิ้นหนีแต่ก็หนีไม่พ้น เขาใช้กรรไกรตัดแขนเสื้อหญิงสาวออกตอนนี้เฟย์จึงอยู่ในชุดเสื้อกล้ามโชว์จักกะแร้ขาวเนียน]
เฟย์: อ่อยอั้นอ้ะ อ่อยยยยย[ปล่อยฉันนะ ปล่อยยยย]
เขื่อน : 555 ทีนี้ก็เริ่มกันได้สักที [ชายหนุ่มถือไม้ขนไก่ในมือแล้วเขยิบเข้ามาใกล้หญิงสาวมากขึ้น]
เฟย์: อือ…อุดอ้ะ ออกไอเออ [หยุดนะ ออกไปเลย]
กริ๊งงงงงง!!!
เขื่อน: โอ้ย ใครขัดจังหวะวะเนี่ย เดี๋ยวมาต่อกันนะ แปปนึงจ้าที่รัก [พูดกวนปราสาทหญิงสาวก่อนจะเดินไปรับโทรศัพท์]
5 นาทีต่อมา
เขื่อน : มาแล้วที่รัก มาต่อกันดีกว่านะ…รับรองถึงสวรรค์แน่
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ