My love ฉันรักนายนะ
10.0
2) แฟนนินิว?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"บราวน์ รอก่อนนะฉันขอคุยกับที่รักก่อน ^///^"ไอซ์ตะโกนบอกผมหลังจากที่วาเลนรับสาย
ส่วนผมเป็นเด็กใหม่ของลินินไฮสกูล แต่เป็นเพื่อนกับกับหนุ่มๆเพอร์เฟ็กต์มาตั้งแต่เด็ก พอผมเรียนจบประถมครอบครัวเราก็ย้ายไปอยู่ที่อังกฤษ จนถึงตอนนี้ผมขอให้พ่อพาผมกลับมาที่ประเทศบ้านเกิดแล้วมาเรียนต่อที่นี่และดูเหมือนว่ามีสาวๆมองผมด้วยสายตาแปลกๆไม่ใช่สายตารังเกียจแต่ดูเหมือนจะเป็นสายตาเชิญชวนมากก่วา ซึ่งผมก็ไม่ได้สนใจ แล้วทำไมไอซ์คุยกับวาเลนนานนักว่ะ -_-;; ช่างเหอะเดินดูรอบๆดีกว่า ^_^
พรึบ~ ตุ๊บ~
"โอ๊ย!"เสียงของผู้หญิงที่วิ่งมาชนผมร้องขึ้น
"เอ่อ ขอโทษครับ"ผมพุดพร้อมกับยื่นมือไปหาเธอเพื่อช่วยพยุง
"ขอบคุณค่ะ"แล้วเธอก็ยื่นมือมาจับมือของผม และพอเธอเงือยหน้าขึ้นมาผมก็พูดเหมือนกับเวลาผู้หญิงเห็นผู้ชายหล่อๆ อย่างเช่นผมเดินไปเดินมาจึงคิดจะเข้าใกล้โดยกันแกล้งวิ่งมาชนเพื่อให้ได้ใกล้ชิด(หลงตัวเอง -_-)
"แกล้งวิ่งมาชนเพื่อจะได้ใกล้ชิดหรือว่าจะมาชวนผมไปกินข้าวเพื่อเป็นการตอบแทนอะไรพวกนี้ไม่ต้องหลอกผมไม่หลงกลคุณหรอ"ผมมองเธอด้วยสายตารู้ทัน แต่หน้าผมแตกได้ในทันทีเพราะผมคิดผิดที่พูดแบบนั้นออกไป
"ขอโทษนะคะ กลอะไรไม่เข้าใจ แล้วอีกอย่างคุณเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้จะให้ฉันชวนคุณไปกินข้าวเพื่ออะไร ที่ฉันวิ่งมาชนคุณเพราะฉันรีบวิ่งไปหาเพื่อนๆที่เกาะกลุ่มกันตรงนั้นตางหาก\(-_-)ฉันขอโทษอีกที่ก็แล้วกัน" เธอชี้ไปยังชายหญิงกลุ่มหนึ่งที่ผมรู้จักอย่างดี คือ วาเลน,นินิว,หญิง,เกรวี่และหนุ่มๆเพอร์เฟ็กต์บอยเพื่อนของผมเอง ถ้างั้น
"เธอชื่อ 'ฟ้า' ใช่มั้ย"ต้องใช่แน่ๆผมมั่นใจ 100%
"นายรู้ชื่อฉันได้ไง OoO "เธองงเป็นไก่ตาแตก แต่รู้สึกว่าจากที่เธอเรียกผมว่าคุณอยู่ๆกลายเป็นนายเฉยเลย-_-
"อืม นินิวเล่าเรื่องของเธอให้ฉันฟังตอนที่เราไปพัทยากัน" นินิวบอกว่าเธอเป็นคนน่ารักแต่ไม่นึกเลยว่าเธอจะน่ารักได้ขนาดนี้ น่ารักจริงๆมากด้วย
"หมายความว่านายเป็นแฟนกับนินิวหรอ ทำไมยัยนั้นไม่เห็นบอกเลย"ฟ้าเธอคิดได้โอเวอร์มาก ดูเหมือนเด็กใสซื่อ ตรงไปตรงมา และที่สำคัญโครตน่ารักเลย
"ไม่ใช่นะ! ฉันเป็นเพื่อนกับ..."เสียงของผมขาดหายไปเมื่อนินิวตะโกน
"ฟ้า!อยู่นี่เอง รอตั้งนาน"แล้วก็กอดคอฟ้า
"นินิงแฟนแกหรอ?"เธอชี้มาทางผมด้วย
"เฮ้ย!ไม่ใช่ นั่นบราวน์เพื่อนของหนุ่มๆเพอเฟ็กต์บอย"ดูเหมือนนินิวจะตกใจจนแทบอธิบายไม่ทัน
"อ่าว ก็นึกว่าเป็นแฟนกัน ก็นายบราวน์บอกว่าไปพัทยากับแกอ่ะ"
หึๆ ใสซื่อซะไม่มี
"เอ่อ...ยัยฟ้าแกฟังฉันนะ ตอนที่เราไปพัทยาวาเลนชวนไอซ์ไปด้วย ไอซ์เลยชวนบราวน์,ฮันเตอร์และซีเกลล์ไปด้วย จะได้ดูไม่โดดเด่นน่ะ"อธิบายได้ละเอียดมาก
"หรอ งั้น...แหะๆขอโทษนะนายบราวน์ ^/\^"
"อืม ไม่เป็นไร ว่าแต่เธอเรียนระดับ11ห้องไหนหรอ"ถามเพื่อจะได้อยู่ห้องเดียวกัน
"ฉัน...เอ่อ...ฉัน...อยู่ห้อง...เอ่อ...อ้อ!ฉันอยู่ห้องBน่ะ แหะๆ ^_^;;"
"นินิวบอกฉันหมดแล้วว่าเธอโกหกไม่เป็น เธออยู่ห้องเดียวกับพวกเราใช่มั้ย"
"ยัยนินิว แกเล่าเรื่องอะไรของฉันให้ตานี่ฟังบ้าง ฮะ! -_-;;;"
"ก็...ทั้งหมดแหละที่เกี่ยวกับเเก"
"หนอยแนะ!!ยัยเพื่อนบ้า แค้นนี้ต้องชำระนะ"
หึๆ นินิวชอบยั่วอารมณ์ของฟ้าบ่อยมั้ยนะ เพราะดูเหมือนว่าตอนนี้ฟ้ากลายเป็นคนบ้าไปแล้ว แต่ยังไงๆก็น่ารักอยู่ดี
"เอาล่ะ พอแล้วฉันว่าเราขึ้นห้องดีกว่านะ"หญิงแทรกความคิดของผม แต่ก็ดีเพราะใกล้ถึงเวลาเรียนแล้ว นินิวกับฟ้าก็สงบศึกแล้วด้วย พวกเราเลยขึ้นห้อง
ส่วนผมเป็นเด็กใหม่ของลินินไฮสกูล แต่เป็นเพื่อนกับกับหนุ่มๆเพอร์เฟ็กต์มาตั้งแต่เด็ก พอผมเรียนจบประถมครอบครัวเราก็ย้ายไปอยู่ที่อังกฤษ จนถึงตอนนี้ผมขอให้พ่อพาผมกลับมาที่ประเทศบ้านเกิดแล้วมาเรียนต่อที่นี่และดูเหมือนว่ามีสาวๆมองผมด้วยสายตาแปลกๆไม่ใช่สายตารังเกียจแต่ดูเหมือนจะเป็นสายตาเชิญชวนมากก่วา ซึ่งผมก็ไม่ได้สนใจ แล้วทำไมไอซ์คุยกับวาเลนนานนักว่ะ -_-;; ช่างเหอะเดินดูรอบๆดีกว่า ^_^
พรึบ~ ตุ๊บ~
"โอ๊ย!"เสียงของผู้หญิงที่วิ่งมาชนผมร้องขึ้น
"เอ่อ ขอโทษครับ"ผมพุดพร้อมกับยื่นมือไปหาเธอเพื่อช่วยพยุง
"ขอบคุณค่ะ"แล้วเธอก็ยื่นมือมาจับมือของผม และพอเธอเงือยหน้าขึ้นมาผมก็พูดเหมือนกับเวลาผู้หญิงเห็นผู้ชายหล่อๆ อย่างเช่นผมเดินไปเดินมาจึงคิดจะเข้าใกล้โดยกันแกล้งวิ่งมาชนเพื่อให้ได้ใกล้ชิด(หลงตัวเอง -_-)
"แกล้งวิ่งมาชนเพื่อจะได้ใกล้ชิดหรือว่าจะมาชวนผมไปกินข้าวเพื่อเป็นการตอบแทนอะไรพวกนี้ไม่ต้องหลอกผมไม่หลงกลคุณหรอ"ผมมองเธอด้วยสายตารู้ทัน แต่หน้าผมแตกได้ในทันทีเพราะผมคิดผิดที่พูดแบบนั้นออกไป
"ขอโทษนะคะ กลอะไรไม่เข้าใจ แล้วอีกอย่างคุณเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้จะให้ฉันชวนคุณไปกินข้าวเพื่ออะไร ที่ฉันวิ่งมาชนคุณเพราะฉันรีบวิ่งไปหาเพื่อนๆที่เกาะกลุ่มกันตรงนั้นตางหาก\(-_-)ฉันขอโทษอีกที่ก็แล้วกัน" เธอชี้ไปยังชายหญิงกลุ่มหนึ่งที่ผมรู้จักอย่างดี คือ วาเลน,นินิว,หญิง,เกรวี่และหนุ่มๆเพอร์เฟ็กต์บอยเพื่อนของผมเอง ถ้างั้น
"เธอชื่อ 'ฟ้า' ใช่มั้ย"ต้องใช่แน่ๆผมมั่นใจ 100%
"นายรู้ชื่อฉันได้ไง OoO "เธองงเป็นไก่ตาแตก แต่รู้สึกว่าจากที่เธอเรียกผมว่าคุณอยู่ๆกลายเป็นนายเฉยเลย-_-
"อืม นินิวเล่าเรื่องของเธอให้ฉันฟังตอนที่เราไปพัทยากัน" นินิวบอกว่าเธอเป็นคนน่ารักแต่ไม่นึกเลยว่าเธอจะน่ารักได้ขนาดนี้ น่ารักจริงๆมากด้วย
"หมายความว่านายเป็นแฟนกับนินิวหรอ ทำไมยัยนั้นไม่เห็นบอกเลย"ฟ้าเธอคิดได้โอเวอร์มาก ดูเหมือนเด็กใสซื่อ ตรงไปตรงมา และที่สำคัญโครตน่ารักเลย
"ไม่ใช่นะ! ฉันเป็นเพื่อนกับ..."เสียงของผมขาดหายไปเมื่อนินิวตะโกน
"ฟ้า!อยู่นี่เอง รอตั้งนาน"แล้วก็กอดคอฟ้า
"นินิงแฟนแกหรอ?"เธอชี้มาทางผมด้วย
"เฮ้ย!ไม่ใช่ นั่นบราวน์เพื่อนของหนุ่มๆเพอเฟ็กต์บอย"ดูเหมือนนินิวจะตกใจจนแทบอธิบายไม่ทัน
"อ่าว ก็นึกว่าเป็นแฟนกัน ก็นายบราวน์บอกว่าไปพัทยากับแกอ่ะ"
หึๆ ใสซื่อซะไม่มี
"เอ่อ...ยัยฟ้าแกฟังฉันนะ ตอนที่เราไปพัทยาวาเลนชวนไอซ์ไปด้วย ไอซ์เลยชวนบราวน์,ฮันเตอร์และซีเกลล์ไปด้วย จะได้ดูไม่โดดเด่นน่ะ"อธิบายได้ละเอียดมาก
"หรอ งั้น...แหะๆขอโทษนะนายบราวน์ ^/\^"
"อืม ไม่เป็นไร ว่าแต่เธอเรียนระดับ11ห้องไหนหรอ"ถามเพื่อจะได้อยู่ห้องเดียวกัน
"ฉัน...เอ่อ...ฉัน...อยู่ห้อง...เอ่อ...อ้อ!ฉันอยู่ห้องBน่ะ แหะๆ ^_^;;"
"นินิวบอกฉันหมดแล้วว่าเธอโกหกไม่เป็น เธออยู่ห้องเดียวกับพวกเราใช่มั้ย"
"ยัยนินิว แกเล่าเรื่องอะไรของฉันให้ตานี่ฟังบ้าง ฮะ! -_-;;;"
"ก็...ทั้งหมดแหละที่เกี่ยวกับเเก"
"หนอยแนะ!!ยัยเพื่อนบ้า แค้นนี้ต้องชำระนะ"
หึๆ นินิวชอบยั่วอารมณ์ของฟ้าบ่อยมั้ยนะ เพราะดูเหมือนว่าตอนนี้ฟ้ากลายเป็นคนบ้าไปแล้ว แต่ยังไงๆก็น่ารักอยู่ดี
"เอาล่ะ พอแล้วฉันว่าเราขึ้นห้องดีกว่านะ"หญิงแทรกความคิดของผม แต่ก็ดีเพราะใกล้ถึงเวลาเรียนแล้ว นินิวกับฟ้าก็สงบศึกแล้วด้วย พวกเราเลยขึ้นห้อง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ