My love รัก+เลิฟ ส่งให้นายมาดเท่ห์
8.5
Mayongness
แชร์นิยาย
9) ขอแค่รัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอ่า... จียอง ฉัน.. นายไม่เป็นอะไรน้าาาาาาาาาา
" เข้าไม่ได้นะครับ เดี๋ยวเราจะผ่าตัดนะครับ " คุณหมอ(สุดหล่อ : ไรเตอร์)
"เค้า.. จะตายมั้ยคะ ถ้า.. เค้าตาย หรือ เมื่อผ่าตัดเสร็จเขาไม่หล่อ ดี! รินเจอหมอแล้ว "
(ไม่ต้องงง เมลไม่ได้พิมพ์ผิด ยัยนี่มีชื่อสั้นเกรียนว่าริน (จงใจพิมพ์ผิดสุดๆ) หน้าด้านมากกกก เธอเป็นคนยิงยองคุงของฉัน ฮึ :ไรเตอร์)
คำพูดของยัยรินด้าน (หน้าด้าน!!) ทำให้ฉันเกือบจะบ้าตาย อร๊ายยยยยย!! ถ้า ยองได้ยินเขาจะรู้สึกเหมือนฉันมั้ยยยยยย
" " หมอ
"" ริน (โครต) ด้าน
" คือ ยัยรินด้าน.. เอ๊ยยัยริน ขอเวลาโทรหา.. T-T;*" พูดยังไม่จบประโยค ริน "ส. ใส่เกือก" ก็ตามมา
"โทรหากิ๊ก อ้อ ร้ายนะ ขอฉันโทรหาคุณ...."
"Aloha My hart!! หวา.. ซีขาาาาา O.k. ป๊ะล่ะ จุ๊บุๆ เจอกันที่ห้าง MMI9ค่ะ " รินด้านพูดเสียงหวานอย่างไม่เต็มใจสักเท่าไหร่
"นี่ ยัยน้ำ!! ฝากพี่ยองไว้หน่อยสิ" รินด้านบอกฉันแล้วเดินสะบัดหางไปมา (หมาจ้า น้ำเห็นเป็นหมา //โดนตบ)
"พับผ่าสิ!!" ฉันสบถกับตัวเองเบาๆ
ฉันหยิบโทรศัพท์รุ่น ซัมซุงโน๊ต 2 ขึ้นมา ไอโฟน9 ก็ลืมหยิบมา เฮ้อออ หน้าจอโทรศัพท์ขึ้นเป็นภาพ ฉันและพี่ยอง... อย่าตายนะ นายยอง
เป็นภาพที่ฉันถ่ายคู่กับเขาตั้งแต่ตอนยังเด็ก.. เฮ้อ ตอนนั้นฉันอายุแค่ 10 ขวบ เอง เขาอ่ะเหรอ 12 ปี ได้มั้ง ตอนนี้ก็ประมาณ 20 ปีได้แล้วแหละ ส่วนฉัน 18 ปี จบ เธอยังไม่รู้หรอกว่าเราถ่ายรูปกันตอนไหน อ่ะ เล่าก็ได้=_=
เอ แต่จำไมได้แล้ว ไว้ค่อยเล่าล่ะกัน
กึก..!!
ประตูถูกเปิดออก พร้อมกับใบหน้าของหมอ
ถึงพี่จะตาย ฉันก็ขอให้พี่รักฉันก็พอ..
"ย้ายห้องพักฟื้นครับ ยินดีด้วยครับ คุณมาทันนะ " หมอพูดขึ้น
"เหรอคะ!? พี่ยองฟื้นแล้ว กรี๊ดด" ฉันกรี๊ดเบาๆ พร้อมกับรีบเดินตามเตียงที่พี่ยองนอนอยู่
ฟื้นเร็วๆ นะคะ พี่ยอง ^^
ห้อง 3002
โทรหายัยมานะ และ พี่คริสดีกว่า
"ยัยมานะ พี่คริส เลิกร้องไห้ฟูมฟาย..."
(พี่ยองฟื้นแล้ว กรี๊ดดดดดดด อยู่ห้องอะไร ฉันอยู่หน้าห้องน้ำอ่ะ)
"3002" ฉันบอกชื่อห้องมานะ
ครืด
"ว่าไง~ พี่ยองจ๋าาาาาา" มานะจังรีบเดินมาหาฉัน
......
"ใส่ชุดอะไรของเธอน่ะ" ฉันถามยัยมานะจังเบาๆ
"ก็ ยูนิฟอร์มเมดสาวสุดสวยที่ฉันไปทำงานไงจ้ะ ^_____^" เชื่อเถอะ ถ้าพี่ยองฟื้นขึ้นมาตาคงหลุดออกจาก
เบ้าแล้วถามสิ่งที่ฉันถามมะกี้นี้แหละ =_=
"น้ำ... น้ำ..." จียอง
"คะ พี่ยอง O_O" มานะจังวลี
"พี่รักน้ำนะ" สิ้นเสียงของพี่จียอง
...............................................
ติดตามตอนต่อไป
ตอนที่ 10 ความจริงที่ถูกเปิด กับ ความรักที่สวยงาม
" เข้าไม่ได้นะครับ เดี๋ยวเราจะผ่าตัดนะครับ " คุณหมอ(สุดหล่อ : ไรเตอร์)
"เค้า.. จะตายมั้ยคะ ถ้า.. เค้าตาย หรือ เมื่อผ่าตัดเสร็จเขาไม่หล่อ ดี! รินเจอหมอแล้ว "
(ไม่ต้องงง เมลไม่ได้พิมพ์ผิด ยัยนี่มีชื่อสั้นเกรียนว่าริน (จงใจพิมพ์ผิดสุดๆ) หน้าด้านมากกกก เธอเป็นคนยิงยองคุงของฉัน ฮึ :ไรเตอร์)
คำพูดของยัยรินด้าน (หน้าด้าน!!) ทำให้ฉันเกือบจะบ้าตาย อร๊ายยยยยย!! ถ้า ยองได้ยินเขาจะรู้สึกเหมือนฉันมั้ยยยยยย
" " หมอ
"" ริน (โครต) ด้าน
" คือ ยัยรินด้าน.. เอ๊ยยัยริน ขอเวลาโทรหา.. T-T;*" พูดยังไม่จบประโยค ริน "ส. ใส่เกือก" ก็ตามมา
"โทรหากิ๊ก อ้อ ร้ายนะ ขอฉันโทรหาคุณ...."
"Aloha My hart!! หวา.. ซีขาาาาา O.k. ป๊ะล่ะ จุ๊บุๆ เจอกันที่ห้าง MMI9ค่ะ " รินด้านพูดเสียงหวานอย่างไม่เต็มใจสักเท่าไหร่
"นี่ ยัยน้ำ!! ฝากพี่ยองไว้หน่อยสิ" รินด้านบอกฉันแล้วเดินสะบัดหางไปมา (หมาจ้า น้ำเห็นเป็นหมา //โดนตบ)
"พับผ่าสิ!!" ฉันสบถกับตัวเองเบาๆ
ฉันหยิบโทรศัพท์รุ่น ซัมซุงโน๊ต 2 ขึ้นมา ไอโฟน9 ก็ลืมหยิบมา เฮ้อออ หน้าจอโทรศัพท์ขึ้นเป็นภาพ ฉันและพี่ยอง... อย่าตายนะ นายยอง
เป็นภาพที่ฉันถ่ายคู่กับเขาตั้งแต่ตอนยังเด็ก.. เฮ้อ ตอนนั้นฉันอายุแค่ 10 ขวบ เอง เขาอ่ะเหรอ 12 ปี ได้มั้ง ตอนนี้ก็ประมาณ 20 ปีได้แล้วแหละ ส่วนฉัน 18 ปี จบ เธอยังไม่รู้หรอกว่าเราถ่ายรูปกันตอนไหน อ่ะ เล่าก็ได้=_=
เอ แต่จำไมได้แล้ว ไว้ค่อยเล่าล่ะกัน
กึก..!!
ประตูถูกเปิดออก พร้อมกับใบหน้าของหมอ
ถึงพี่จะตาย ฉันก็ขอให้พี่รักฉันก็พอ..
"ย้ายห้องพักฟื้นครับ ยินดีด้วยครับ คุณมาทันนะ " หมอพูดขึ้น
"เหรอคะ!? พี่ยองฟื้นแล้ว กรี๊ดด" ฉันกรี๊ดเบาๆ พร้อมกับรีบเดินตามเตียงที่พี่ยองนอนอยู่
ฟื้นเร็วๆ นะคะ พี่ยอง ^^
ห้อง 3002
โทรหายัยมานะ และ พี่คริสดีกว่า
"ยัยมานะ พี่คริส เลิกร้องไห้ฟูมฟาย..."
(พี่ยองฟื้นแล้ว กรี๊ดดดดดดด อยู่ห้องอะไร ฉันอยู่หน้าห้องน้ำอ่ะ)
"3002" ฉันบอกชื่อห้องมานะ
ครืด
"ว่าไง~ พี่ยองจ๋าาาาาา" มานะจังรีบเดินมาหาฉัน
......
"ใส่ชุดอะไรของเธอน่ะ" ฉันถามยัยมานะจังเบาๆ
"ก็ ยูนิฟอร์มเมดสาวสุดสวยที่ฉันไปทำงานไงจ้ะ ^_____^" เชื่อเถอะ ถ้าพี่ยองฟื้นขึ้นมาตาคงหลุดออกจาก
เบ้าแล้วถามสิ่งที่ฉันถามมะกี้นี้แหละ =_=
"น้ำ... น้ำ..." จียอง
"คะ พี่ยอง O_O" มานะจังวลี
"พี่รักน้ำนะ" สิ้นเสียงของพี่จียอง
...............................................
ติดตามตอนต่อไป
ตอนที่ 10 ความจริงที่ถูกเปิด กับ ความรักที่สวยงาม
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
