My love รัก+เลิฟ ส่งให้นายมาดเท่ห์

เมื่อนั้นฉันจึงเดินออกจากที่ๆ มีนายรุ่นพี่จอมหื่นแต่หล่อเทพบุตร ฮึๆ  ชั้นไม่มีวันอาบน้ำกับนายหร๊อกกก จะบอกให้ 
กริ๊งงง งงง งงง
กรี๊ดดด ตกใจหมด คิดว่าอะไรเสียงออดเข้าห้อง
ฉันเดินขึ้นห้องมาในอาการเวียนหัว
เพื่อนในห้อง : เป็นอะไรน้ำ เห็นเดินไม่ตรงเลย ไปกินเหล้ามาหรือไง 
น้ำ : เปล่าจ้า... คือ เสียง..ออด
ยูรินะ : มันดังมากจนเวียนหัว? โอเคๆ เดี๋ยวก็ชินละจ้ะ
น้ำ : แฮะๆ =_=;;
เพื่อนในห้อง : ไหวมั้ย?
น้ำ : ฉันยังไหวไม่เป็นรายยย งึมๆ ฉันยังโอเค (นี่เมาหรือเวียนหัวเนี่ยแหะๆ :ไรเตอร์) 
ฉันนั่งลงบนเก้าอี้ แล้วมองดูคนที่นั่งข้างๆ เอ๊ะ ชั้นไม่เคยสังเกตเลยเหรอ ว่าคนที่นั่งข้างๆ หล่อเทพบุตรอย่างงี้ =_=
คนที่นั่งข้างๆ : ว่าไงน้ำ เอ่อ..ชั้นชื่อ ยุนฮา มาจากเกาหลี (เกาหัวแกรกๆ)
น้ำ : อื้ม.. 
ครู : นักเรียนทุกคนจ้ะ วันนี้.. ครูจะย้ายที่นั่งล่ะกันนะ ฮ้าาาา...!!
ยุนฮา : ยาย เอ๊ย! ครูครับ ผมขอนั่งข้างๆ ยูรินะครับ *O*
ครู : ฮะๆ ไม่ล่ะ ถ้าเธอนั่งข้างคนที่ชอบน่ะ ครูว่าคงไม่สนใจเรียนแหงๆ เธอจะจ้องหน้าเค้าตลอดเวลา และ.. ครูจะไม่จัดตามใจใครเด็ดขาดเข้าใจมั้ย!!!
เงียบกริบ..
ครู : คราวนี้ ใครมีอะไรบ้าง
น้ำ : เอ่อ..ครูคะ
ครู : มีอะไรจ้ะ 
น้ำ : หนูขอ..ครูอย่างหนึ่งได้มั้ยคะ หนู..
ครู : ?
น้ำ : หนูหิวน้ำ 
ครู : =_= จ้ะ ขอบใจที่ให้ความเคารพต่อครู ที่ไม่แอบดื่มน้ำระหว่างการสอน ^^
น้ำ : ค่ะ
ชั้นเดินไปหลังห้องเพื่อไปดื่มน้ำ หยิบขวดน้ำที่แม่เตรียมเอาไว้ให้..แล้วก็..
อึก อึก อึบ 
ชั้นกินเข้าไป 3 อึก เอ่อ.. กินตัวเองหนะ ฮ่าๆๆ
น้ำ : ขออนุญาติค่ะ ^^
ครู : เชิญจ้ะ ว่าไง ใครจะอะไรอีก ครูให้เวลา 3 วิ 1..
เพื่อนๆ ในห้อง รวมประมาณ 20กว่าคน : ครูครับ/ครูค่ะ หนู/ผม หิวน้ำครับ 
ครูทำหน้างง แต่ก็พูดว่า 
ครู : เชิญ
เพื่อนๆ : ขอบคุณครับ/ค่ะ
เมื่อทุกคนดื่มน้ำกันหมดแล้ว ครูขมวดคิ้ว (ผูกโบว์ได้ยัง อธิบายมาให้จบ : ไรเตอร์) เกือบจะผูกโบว์ได้แล้ว  ทุกคนจึงกลับเข้าที่อย่างเรียบร้อย 
ครู : เสียเวลา!
ท่านตวาดนักเรียนทุกคนที่อยู่ในห้อง 
ครู : แล้วเมื่อไรจะได้เรียนฮะ!? อ้าว! บิงโก นั่งกับ ชิร่า 
บิงโก : ครับ 
ชิร่า : ค่ะ
ครู : แชตลี่ นั่งกับ ยุนฮา 
เอ่อ.. นี่มันโรงเรียน ญี่ปุ่นหรือ อะไรกันแน่  
ครู : _+(&&%$#&$%*($#$)+ 



เมื่อครูจัดที่นั่งให้กับเพื่อนๆ หมดแล้ว ก็เหลือฉันกับมานะจัง เราต้องนั่งคู่กัน?
ครู : มานะจังกับน้ำ นั่งคู่กัน โอเคมั้ย 
มานะ-น้ำ : ค่ะ
กริ๊งงง งงงงงงงงง งงงงง 
ฉันปิดหูสองข้างเมื่อออดดัง =_=
มานะ : น้ำ นี่ น้ำจ้ะ
น้ำ : จ้ะ มานะจัง 
มานะ : ทำไมเธอหน้าคุ้นๆ เหมือนได้เจอกันที่ไหนที่หนึ่ง แต่ชั้นจำไม่ได้ล่ะ
ฮะ! จำ-ไม่-ได้ เหรอ?
น้ำ : เธอจำไม่ได้เหรอ ตอน ป.1 ที่เธออยู่ที่ประเทศไทยกับฉันและเพื่อนๆ อีก 4 คน.. 
มานะ : ใช่ ชั่นจำไม่ได้ ขอโทษนะ
น้ำ : วันนี้น่ะ เรากลับด้วยกันเถอะ
มานะ : อืมจ้ะ



ครู : แยกย้าย กลับบ้าน ไป 
นักเรียนทุกคน : ขบคุณค่ะ/ครับ คุณครู
 
น้ำ : วันนี้การบ้านง่ายมากเลยนะ
มานะ : จ้ะ
... : มานะจัง..
มานะ : คะ..คริส 
น้ำ : ใครคะ 
มานะ : อ๋อ รุ่นพี่ชั้นเอง อ๊ะ สวัสดีค่ะ รุ่นพี่จียอง > <
น้ำ : นาย!?
จียอง : เจอกันอีกแล้วนะที่รัก :)
น้ำ : ใครที่รักนายยะ
จียอง : ชั้นเป็นรุ่นพี่นะ
น้ำ : แล้วคนนั้นคือใคร ?
คริส : ผมชื่อคริสนะครับ อยู่ ม.6/1 
น้ำ : รุ่นพี่นี่นา !
จียอง : ใช่ ฉันก็เป็นรุ่นพี่ 
ฉันไม่สนใจคำพูดของอีตาจีมองนั่นเลย 
น้ำ : อยู่ห้อง 1 ด้วยเก่งจังเลยค่ะ ^^
คริส : ขอบคุณคะ..
รุ่นพี่คริสต้องกลืนคำพูดออกไปในปากเฉยเลย แถมฟังเหมือนว่า "คะ" ซะด้วย ใครๆ คงคิดว่าเขาเป็นตุ๊ดแหงๆ เพราะอีตา จีมองนั่นแท้ๆ
จียอง : ฉันเก่ง พูดแล้วอย่าคืนคำ ฉันก็อยู่ห้อง 1
น้ำ : พูดมากน่า นายจีมอง 
จียอง : ใครชื่อจีมองครับ -_- ชื่อผมออกจะดูดีมีสกุล คุณทำมันหายวับไปหมดเลยนะ ผมชื่อ จียอง 
น้ำ : อ๋อค่ะๆๆ -_-
มานะ : ไปกันเถอะน่า ชั้นต้องไปแล้ว 
ขอขอบคุณมานะจังมากมาย ซาบซึ้งพระคุณเธอจริง TT^TT



ณ บ้านพัก มีนะฟูจิ
เห็นชื่อรีสอทแล้ว ที่นี่คงร้อนไหม้น่าดู ฮ่ะๆ > <
ฉันขึ้นบนเตียงแล้วทำกิจกรรมยามค่ำคืน (อย่าคิดลึก แค่สวดมนต์) 
น้ำ : อาราหัง สัมมา.. 
เมื่อฉันท่องจบก็กราบ 3 ครั้ง ฮ้าา สบายจังที่นอน นุ๊มนุ่ม แต่... มานะจัง จะลืมเราไปจริงๆ เหรอ ....
(มันไม่ค่อยเหมือนเรื่องของมานะจังเท่าไหร่แต่ก็ไม่เป็นไรนะคะ เพื่อความสนุกอีกแบบค่ะ แฮะๆ หวังว่านักอ่านคงสนุกกับมันนะคะ โดยเฉพาะตอน... ไม่สิต้องทุกตอนถึงจะแน่กว่า เอาล่ะ ตอนต่อไปติดตามชมไว้ดีๆ นะคะ
ปล.ฝากทั้งหัวใจและความรู้สึกมันสอดเข้าไปนิยายเรียบร้อย : ไรเตอร์)
                                                รักนักอ่านทุกคน ม๊วฟๆ