พลาดอีกแล้ว รักครั้งนี้ ช่วยทีหยุดรักเธอไม่ได้

ยูรินะ : มานะจัง.. 
มานะ : เห? มีอะไรจ้ะ ยูรินะ
ยูรินะ : เปล่า เธอชอบซีเหรอ...
มานะ : อืม แอบปลื้มน่ะ
ยูรินะ : ...ค่อยยังชั่ว
ยูรินะพูดเบาๆ 
มานะ : เธอแอบชอบซีเหรอ..
ยูรินะยิ้มบางๆ แล้วตอบมาว่า 
ยูรินะ : อืม..ใช่ ฉันชอบเขา
มานะ : รอช้าอยู่ใย..ไม่บอกเขาสิ..
ยูรินะ : ฉันกลัวเธอจะเสียใจ..มานะจัง
มานะ : ไม่เป็นไร..ถึงฉันจะชอบมาก 
ยูรินะ : .....
มานะ : .....
ทั้งสองคน : ฉันไม่อยากตัดมิตรกับเธอเพราะความรัก..
ยูรินะ : ฉัน...ฉัน..ควรทำอย่างไรดี..
มานะ : ยังไงดี..?
ผลับ!
ยูรินะสะดุ้ง และ ยิ้มน่ากลัว
ยูรินะ : หึหึๆ
มานะ : ยูรินะ เป็นอะไรไป
ยูรินะ : เราแยกกันแย่งซีกันเถอะ ...!!
มานะ : ไม่น่ะ..ยูรินะไม่ใช่คนแบบนี้
ยูรินะ : ...เป็นมาตั้งนานแล้วล่ะ ยัยโง่ ฉันเล่นละครได้เก่งมากงั้นสิ
มานะ : ...!!
ยูรินะ : หึๆ ต่อไปนี้เราขาดกัน..!!
มานะ : ....!!
คริส : ขาดกันงั้นเหรอ..?
ชายหนุ่มที่แอบฟังอยู่นานพึงพำกับตัวเองเบาๆ