พลาดอีกแล้ว รักครั้งนี้ ช่วยทีหยุดรักเธอไม่ได้

ยูรินะ : มานะจัง.. 

มานะ : เห? มีอะไรจ้ะ ยูรินะ

ยูรินะ : เปล่า เธอชอบซีเหรอ...

มานะ : อืม แอบปลื้มน่ะ

ยูรินะ : ...ค่อยยังชั่ว

ยูรินะพูดเบาๆ 

มานะ : เธอแอบชอบซีเหรอ..

ยูรินะยิ้มบางๆ แล้วตอบมาว่า 

ยูรินะ : อืม..ใช่ ฉันชอบเขา

มานะ : รอช้าอยู่ใย..ไม่บอกเขาสิ..

ยูรินะ : ฉันกลัวเธอจะเสียใจ..มานะจัง

มานะ : ไม่เป็นไร..ถึงฉันจะชอบมาก 

ยูรินะ : .....

มานะ : .....

ทั้งสองคน : ฉันไม่อยากตัดมิตรกับเธอเพราะความรัก..

ยูรินะ : ฉัน...ฉัน..ควรทำอย่างไรดี..

มานะ : ยังไงดี..?

ผลับ!

ยูรินะสะดุ้ง และ ยิ้มน่ากลัว

ยูรินะ : หึหึๆ

มานะ : ยูรินะ เป็นอะไรไป

ยูรินะ : เราแยกกันแย่งซีกันเถอะ ...!!

มานะ : ไม่น่ะ..ยูรินะไม่ใช่คนแบบนี้

ยูรินะ : ...เป็นมาตั้งนานแล้วล่ะ ยัยโง่ ฉันเล่นละครได้เก่งมากงั้นสิ

มานะ : ...!!

ยูรินะ : หึๆ ต่อไปนี้เราขาดกัน..!!

มานะ : ....!!

คริส : ขาดกันงั้นเหรอ..?

ชายหนุ่มที่แอบฟังอยู่นานพึงพำกับตัวเองเบาๆ