Open mind. เปลี่ยนใจมารักพี่ชาย '
9.4
Chaos_TOMO
แชร์นิยาย
20)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"(TwT)"
"แล้วทีนี้จะทำยังไงต่อล่ะ ต้องแพ้แน่ๆ"
"(TTwTT)"
"เพราะแกคนเดียว!"
ยัยนี้ด่าฉันจนหน้าจะเป็นไก่อยู่แล้วววว TOT'
ฉันหันไปมองเกมส์การแข่งขันอย่างเงียบๆ ด้วยความรุ้สึกแย่จริงๆซะแล้ว เพราะดูเหมือนโทโมะเครียดและโมโหมากจนปัดน้ำในสระกระจุยกระจายไปหมด ทำให้เควินต้องว่ายน้ำเข้าไปตบบ่าเพื่อนเบาๆ เพื่อให้ใจเย็นลง ช่าง้ป็นการแข่งขันที่ดุเดือดเลือดพล่านจริงๆ ให้ตาย U_U ฉันไม่น่าไปกดดันเขาเลยอ่า ถ้าเกิดเขาหมั่นไส้ฉันแล้วปล่อยให้เกมส์แพ้ไปคนที่ซวยก็คือฉันคนนี้เนี้ยซิ!
( ^_^)--->(-_- )
รุ่นพี่ปีสามทุกคนอยู่ในสระหันมามองทางฉันพลางยิ้มปีศาจกันหมดเลย
"ฮิ~ฮิ~ฮิ~ฮิ~"
"=[ ]="
ฉันถึงกับอ้าปากค้างทันที่ที่ได้ยินพวกมันพากันประสานเสียงหัวเราะ(เกลียดที่สุดเสียงหัวเราะนี้ -_-)ชวนให้หน้าสยดสยองไปสิบชาติ!
"เธอเสร็จแน่..." คนที่ทำหน้าที่รักษาประตูมองหน้าฉันพร้อมทั้งพูดแบบไม่มีเสียงเล็ดออกมาจากปาก ก่อนที่คนอื่นๆ จะทำตาม
"เสร็จแน่ๆ"
"เสร็จแน่..."
"เสร็จ..."
"ฮิ~ฮิ~ฮิ~ฮิ~"
กร๊าซซซซซซซซ TOT ใครบังอาจทำเกมส์แพ้ แม่จะตามเผาบ้าน(ทั้งโคตร)ให้หมดเลย!!!
"อ่ะฮ่า!! : ] เหลือเวลาอีกแค่ยี่สิบวินาทีเท่านั้นนะคร้าบๆ น้องๆพี่หนึ่งจะยอมแพ้แบบนี้หรือจะพลิกเกมส์กลับมาตีเสมอได้ เรามาลุ้นกันดีกว่า" รุ่นพี่กราฟที่กำลังตะโกนปาวๆ ใส่ไมค์ดูลัลล้ามากจนฉันอดไม่ได้ที่จะหมั่นไส้(ไม่ชงไม่ชอบมันแล้วเฟ้ย!) -_-!! ถ้าไม่เห็นว่าหล่อลากปานเทวดา ฉันจะจับมาตบๆๆๆ ให้พูดไม่ได้ตลอดชีวติเลยคอยดู!
"เก้า..."
TTOTT กริ๊ดดดด ทุกคนเริ่มนับถอยหลังกันแล้ว
"แพ้แน่ๆ แก -_-!!!" ยัยจินนี่ให้กำลังใจกันสุด ๆ
"แปด..."
ฮืออออ TOT ไอ้บ้าพิชชี่ ถือลุกไว้ทำแป๊ะอะไรเล่า โยนเลยสิฟ่ะ!
"เจ็ด..."
"เฮ้ออออ~" ยัยพิมถิยหายใจเฮือกเบ้อเริ่ม
"หก..."
"ถือว่าฟาดเคราะห์ก็แล้วกัน...เนอะ" ยัยจินนี่พูดกับฉันด้วยความเวทนา
"ห้า..."
T_T! ก่อนจะฟาดเคราะห์ ฉันขอเอาหัวฟาดพื้นฆ่าตัวตายก่อนได้ป่ะ!
"สี่..."
"แล้วฉันจะทำบุญกรวดน้ำไปให้"
"สาม..."
โป๊ก!!
"สอง..."
ขวับ!
"หนึ่ง..."
โป๊ก!!
...
...
=[ ]=~"
(=_=)!!
(-_-)!!!
ทุกคนกระพริบตาปริบๆ ด้วยความตะลึงถ้วนหน้า เมื่ออีตาโทโมะมาฮึดสู้เอาวินาทีสุดท้ายก่อนหมดเวลาด้วยการปาลูกบอลใส่หน้าผู้รักษาประตูอีก่ายเต็มๆ ด้วยความโมโห (ดูจากสีหน้า ท่าจะจริงจัง -_-) ทำเอาหมอนั่นน็อคหน้าหงายจนลูกเข้าไปในประตู แล้วบอลกระดอนกลับมาอยู่ในมือของโทโมะอีกรอบ แล้วเขาก็เข้าประตูอย่างง่ายดายอีกรอบเป็นลูกเบิ้ล
ช็อคกันยกสระ ไม่เว้นแม้แต่ลูกสมุนทั้งหก!!
ผลคะแนนตอนนี้คือเจ็ดต่อหก...
"O_O!!!"
อ้าวเฮ้ย! ชนะแล้วนี่หว่า! ^^
"เฮๆๆๆ ~!!" เสียงเฮของพวกปีหนึ่งทั้งในและนอกสระดังระงมไปทั่วทั้งบริเวณ ในขณะที่ฉันแอบกริ๊ดกร๊าดอยู่ในใจด้วยความเบิกบานสุด ๆ
รอดตายแบบหวุดหวิดนะเนี้ย!
"น้องสาว ~ เข้ามาหาเฮียหน่อยสิจ๊ะ" โทโมะชักสีหน้าดูดีขึ้นเยอะมากๆ ถอดแว่นตากันน้ำออกแล้วว่ายน้ำมาที่ขอบสระพร้อมทั้งกระดิกนิ้ว(ชี้)เรียกฉันด้วยท่าทีกวนๆ แต่ฉันก็ไม่ถือสาอะไรหรอกนะ เพราะถึงยังไงหมอนี่ก็พยายามเต็มที่จนชนะจนได้ ฉันจึงเดินเข้าไปหาอย่างว่าง่ายแม้ว่าอาจจะมาแอบระแวงอยู่นิดหน่อยว่าเขาจะมาไม้ไหนอีกก็ตาม -_-;'
มันคงเป็นปฏิกิริยาอัตโนมัติของฉันที่กลังโดนแกล้งคือจากเมื่อสมัยเด็กหล่ะมั้ง = ='
"มีอะไร" ฮันถามพลางค่อยๆ คุกเข่าที่ขอบสระ
"ก้มหน้าลงมาหน่อยสิ"
"หา -_-;;"
"ฉันบอกให้ก้มหน้ามา"
"จะ...จะทำอะไร"
"เถอะน่า..."
"-_-" ฉันมองคนตรงหน้าด้วยึวามหวาดระแวงนิดๆ แต่ก็ก้มลงไปให้
"อีกนิด"
"อะไรของนาย =_="
ทำสายตาไม่น่าไว้วางใจเลยแฮะ!
"=_=+ บอกให้ก้มก็ก้มลงมาเถอะ"
": [" ฮันยู่หน้าบึ้งทันทีที่รู้สึกว่าเขาเริ่มใช้ระบอบเผด็จการกับฉัน ก่อนจะค่อยๆ เลื่อหน้าลงแต่โดยดีเพราะขี้เกลียดต่อล้อต่อเถียงกับหมอนี้
"ฮึ..." เขายิ้มน้อยๆ แล้วกระซิบที่ข้างหูฉันเบาๆ "พี่ชายเท่มากเลยชิม้าาา~"
"(---__---)++" มันเรียกมาถามแค่เนี้ยนะ
ก็อยากจะตอบว่า ‘เออ’ อ่ะนะ แต่ปาดมันไม่ยอมขยับสักนิด
"ฮ่ะๆๆ ฉันบอกแล้วไงว่าต้องชนะ"
"..."
"แก้ว"
"ฮะ...ฮึ?"
Chu~ ♥
"เฮ้ย!!!" ฉันร้องเสียงหลงแล้วรีบเด้งตัวออกมาจากทันทีที่ถูกอีตาโทโมะฉวยหอมแก้วเข้าให้เต็มๆ
":p" ส่วนตัวการว่ายน้ำหนีไปแล้ว และยังมิวายหันมาแลบลิ้นให้ฉันอีกด้วย ในขณะที่ฉันพูดอะไรไม่ออก บอกไม่ถูก จริงอยู่ที่หมอนี้แค่แกล้งฉันเล่นๆ เหมือนทุกครั้งนั่นแหละ แต่ทำไมหัวใจของฉันมันถึงเต้นแรงขนาดนี้นะ ให้ตาย! ตอนนี้หน้าฉันต้องแดงแน่ๆ TT///TT อ๊ากกก...หมอนี่เล่นไม่รู้เรื่องเลยอ๊า เขาเป็นพี่ชายของฉันนะ หล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับน้องสาวตัวเอง
ใช่แล้ว...เป็นพี่ชาย...เป็นพี่ชาย...เพี้ยง! <<< เริ่มสวดวิงวอนพรเจ้า!
วันนี้ตอนที่สองแล้วนะคร้าบบบ ~'
ติดตามกันด้วยน้ะแจ๊ะ ^_^
ปล.ปวดมือ #แว๊บบ *หายตัว*
"แล้วทีนี้จะทำยังไงต่อล่ะ ต้องแพ้แน่ๆ"
"(TTwTT)"
"เพราะแกคนเดียว!"
ยัยนี้ด่าฉันจนหน้าจะเป็นไก่อยู่แล้วววว TOT'
ฉันหันไปมองเกมส์การแข่งขันอย่างเงียบๆ ด้วยความรุ้สึกแย่จริงๆซะแล้ว เพราะดูเหมือนโทโมะเครียดและโมโหมากจนปัดน้ำในสระกระจุยกระจายไปหมด ทำให้เควินต้องว่ายน้ำเข้าไปตบบ่าเพื่อนเบาๆ เพื่อให้ใจเย็นลง ช่าง้ป็นการแข่งขันที่ดุเดือดเลือดพล่านจริงๆ ให้ตาย U_U ฉันไม่น่าไปกดดันเขาเลยอ่า ถ้าเกิดเขาหมั่นไส้ฉันแล้วปล่อยให้เกมส์แพ้ไปคนที่ซวยก็คือฉันคนนี้เนี้ยซิ!
( ^_^)--->(-_- )
รุ่นพี่ปีสามทุกคนอยู่ในสระหันมามองทางฉันพลางยิ้มปีศาจกันหมดเลย
"ฮิ~ฮิ~ฮิ~ฮิ~"
"=[ ]="
ฉันถึงกับอ้าปากค้างทันที่ที่ได้ยินพวกมันพากันประสานเสียงหัวเราะ(เกลียดที่สุดเสียงหัวเราะนี้ -_-)ชวนให้หน้าสยดสยองไปสิบชาติ!
"เธอเสร็จแน่..." คนที่ทำหน้าที่รักษาประตูมองหน้าฉันพร้อมทั้งพูดแบบไม่มีเสียงเล็ดออกมาจากปาก ก่อนที่คนอื่นๆ จะทำตาม
"เสร็จแน่ๆ"
"เสร็จแน่..."
"เสร็จ..."
"ฮิ~ฮิ~ฮิ~ฮิ~"
กร๊าซซซซซซซซ TOT ใครบังอาจทำเกมส์แพ้ แม่จะตามเผาบ้าน(ทั้งโคตร)ให้หมดเลย!!!
"อ่ะฮ่า!! : ] เหลือเวลาอีกแค่ยี่สิบวินาทีเท่านั้นนะคร้าบๆ น้องๆพี่หนึ่งจะยอมแพ้แบบนี้หรือจะพลิกเกมส์กลับมาตีเสมอได้ เรามาลุ้นกันดีกว่า" รุ่นพี่กราฟที่กำลังตะโกนปาวๆ ใส่ไมค์ดูลัลล้ามากจนฉันอดไม่ได้ที่จะหมั่นไส้(ไม่ชงไม่ชอบมันแล้วเฟ้ย!) -_-!! ถ้าไม่เห็นว่าหล่อลากปานเทวดา ฉันจะจับมาตบๆๆๆ ให้พูดไม่ได้ตลอดชีวติเลยคอยดู!
"เก้า..."
TTOTT กริ๊ดดดด ทุกคนเริ่มนับถอยหลังกันแล้ว
"แพ้แน่ๆ แก -_-!!!" ยัยจินนี่ให้กำลังใจกันสุด ๆ
"แปด..."
ฮืออออ TOT ไอ้บ้าพิชชี่ ถือลุกไว้ทำแป๊ะอะไรเล่า โยนเลยสิฟ่ะ!
"เจ็ด..."
"เฮ้ออออ~" ยัยพิมถิยหายใจเฮือกเบ้อเริ่ม
"หก..."
"ถือว่าฟาดเคราะห์ก็แล้วกัน...เนอะ" ยัยจินนี่พูดกับฉันด้วยความเวทนา
"ห้า..."
T_T! ก่อนจะฟาดเคราะห์ ฉันขอเอาหัวฟาดพื้นฆ่าตัวตายก่อนได้ป่ะ!
"สี่..."
"แล้วฉันจะทำบุญกรวดน้ำไปให้"
"สาม..."
โป๊ก!!
"สอง..."
ขวับ!
"หนึ่ง..."
โป๊ก!!
...
...
=[ ]=~"
(=_=)!!
(-_-)!!!
ทุกคนกระพริบตาปริบๆ ด้วยความตะลึงถ้วนหน้า เมื่ออีตาโทโมะมาฮึดสู้เอาวินาทีสุดท้ายก่อนหมดเวลาด้วยการปาลูกบอลใส่หน้าผู้รักษาประตูอีก่ายเต็มๆ ด้วยความโมโห (ดูจากสีหน้า ท่าจะจริงจัง -_-) ทำเอาหมอนั่นน็อคหน้าหงายจนลูกเข้าไปในประตู แล้วบอลกระดอนกลับมาอยู่ในมือของโทโมะอีกรอบ แล้วเขาก็เข้าประตูอย่างง่ายดายอีกรอบเป็นลูกเบิ้ล
ช็อคกันยกสระ ไม่เว้นแม้แต่ลูกสมุนทั้งหก!!
ผลคะแนนตอนนี้คือเจ็ดต่อหก...
"O_O!!!"
อ้าวเฮ้ย! ชนะแล้วนี่หว่า! ^^
"เฮๆๆๆ ~!!" เสียงเฮของพวกปีหนึ่งทั้งในและนอกสระดังระงมไปทั่วทั้งบริเวณ ในขณะที่ฉันแอบกริ๊ดกร๊าดอยู่ในใจด้วยความเบิกบานสุด ๆ
รอดตายแบบหวุดหวิดนะเนี้ย!
"น้องสาว ~ เข้ามาหาเฮียหน่อยสิจ๊ะ" โทโมะชักสีหน้าดูดีขึ้นเยอะมากๆ ถอดแว่นตากันน้ำออกแล้วว่ายน้ำมาที่ขอบสระพร้อมทั้งกระดิกนิ้ว(ชี้)เรียกฉันด้วยท่าทีกวนๆ แต่ฉันก็ไม่ถือสาอะไรหรอกนะ เพราะถึงยังไงหมอนี่ก็พยายามเต็มที่จนชนะจนได้ ฉันจึงเดินเข้าไปหาอย่างว่าง่ายแม้ว่าอาจจะมาแอบระแวงอยู่นิดหน่อยว่าเขาจะมาไม้ไหนอีกก็ตาม -_-;'
มันคงเป็นปฏิกิริยาอัตโนมัติของฉันที่กลังโดนแกล้งคือจากเมื่อสมัยเด็กหล่ะมั้ง = ='
"มีอะไร" ฮันถามพลางค่อยๆ คุกเข่าที่ขอบสระ
"ก้มหน้าลงมาหน่อยสิ"
"หา -_-;;"
"ฉันบอกให้ก้มหน้ามา"
"จะ...จะทำอะไร"
"เถอะน่า..."
"-_-" ฉันมองคนตรงหน้าด้วยึวามหวาดระแวงนิดๆ แต่ก็ก้มลงไปให้
"อีกนิด"
"อะไรของนาย =_="
ทำสายตาไม่น่าไว้วางใจเลยแฮะ!
"=_=+ บอกให้ก้มก็ก้มลงมาเถอะ"
": [" ฮันยู่หน้าบึ้งทันทีที่รู้สึกว่าเขาเริ่มใช้ระบอบเผด็จการกับฉัน ก่อนจะค่อยๆ เลื่อหน้าลงแต่โดยดีเพราะขี้เกลียดต่อล้อต่อเถียงกับหมอนี้
"ฮึ..." เขายิ้มน้อยๆ แล้วกระซิบที่ข้างหูฉันเบาๆ "พี่ชายเท่มากเลยชิม้าาา~"
"(---__---)++" มันเรียกมาถามแค่เนี้ยนะ
ก็อยากจะตอบว่า ‘เออ’ อ่ะนะ แต่ปาดมันไม่ยอมขยับสักนิด
"ฮ่ะๆๆ ฉันบอกแล้วไงว่าต้องชนะ"
"..."
"แก้ว"
"ฮะ...ฮึ?"
Chu~ ♥
"เฮ้ย!!!" ฉันร้องเสียงหลงแล้วรีบเด้งตัวออกมาจากทันทีที่ถูกอีตาโทโมะฉวยหอมแก้วเข้าให้เต็มๆ
":p" ส่วนตัวการว่ายน้ำหนีไปแล้ว และยังมิวายหันมาแลบลิ้นให้ฉันอีกด้วย ในขณะที่ฉันพูดอะไรไม่ออก บอกไม่ถูก จริงอยู่ที่หมอนี้แค่แกล้งฉันเล่นๆ เหมือนทุกครั้งนั่นแหละ แต่ทำไมหัวใจของฉันมันถึงเต้นแรงขนาดนี้นะ ให้ตาย! ตอนนี้หน้าฉันต้องแดงแน่ๆ TT///TT อ๊ากกก...หมอนี่เล่นไม่รู้เรื่องเลยอ๊า เขาเป็นพี่ชายของฉันนะ หล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับน้องสาวตัวเอง
ใช่แล้ว...เป็นพี่ชาย...เป็นพี่ชาย...เพี้ยง! <<< เริ่มสวดวิงวอนพรเจ้า!
วันนี้ตอนที่สองแล้วนะคร้าบบบ ~'
ติดตามกันด้วยน้ะแจ๊ะ ^_^
ปล.ปวดมือ #แว๊บบ *หายตัว*
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
