ใช่เธอรึเปล่า

5.5

เขียนโดย fare

วันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 22.30 น.

  12 ตอน
  6 วิจารณ์
  23.21K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) คู่หมั้นของฟางก็คือ... / เรื่องร้ายเริ่มขึ้นแล้ว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"เอ๋!/เอ๋ะ!"

"นาย..หน้าหมี/เธอ..ยัยเป็ด"

"นายเป็นคู่หมั้นฉัน!!/เธอเป็นคู่หมั้นฉัน!!" ทำไมเราต้องพูดพร้อมตลอดเีลยเนี่ย

"แล้วทำไมนายต้องพูดตามฉัน/แล้วทำไมเธอต้องพูดกับฉัน" จะบ้าตายเจ้าหน้าหมีเป็นคู่หมั้นฉันเหรอ

"อา.. สองคนนี้รู้จักกันด้วยเหรอ.. งั้นแม่จะไม่กวนนะฟางแม่จะไปเดินเล่นกับแม่ของลูกป๊อปน่ะ.. ไปล่ะ" แง้!!~~ เอ่อ แล้วเจ้าหน้าหมีเป็นลูกแม่ของฉันตอนไหน... ?

"อา.. แม่เดี๋ยวสิคะ!!" ไปแล้วง่ะ

"มีเราแค่สองคนแล้วนะ"

"ฉันไม่ไปกับนาย" 

หมับ!

"เธอต้องไปเพราะเธอเป็นหมั้นฉัน ยัยเป.. ฟาง" อึก... ห๊า! เมื่อกี่ว่าไงนะ....

"นายเรียกฉันว่าฟางเหรอ ป๊อป" อ๊ากกกกก ฉันเผลอเรียกชื่อเจ้าป๊อป

"แล้วเมื่อกี่เธอเรียกฉันว่า ป๊อปเหรอ" ทำไมมันต้องเอาหน้าใกล้หน้าของฉันเนี๊ย!

"อยากจะลองเรียกอย่างอื่นบ้างน่ะ" แล้วนายจะเอาหน้า หน้าตบ(หล่อๆ?) ของนายออกได้ยัง

"เหรอ.." เออดิ

"อา ไปเดินเล่นเหอะนะ" อยากหนีจะตายแล้ว

หมับ!

"ไปกันเหอะ" โอ๊ย!!! ทำไมนายต้องจับมือฉันตลอดเลย แล้วใครขอให้นายไปด้วย ToT

 

งานนี้สงสัยฟางจะหนีป๊อปไม่ได้ ดูคู่ PF ไปแล้วไปดูคู่ TK ดีกว่า (เริ่มฉากร้ายแล้ว)

 

waii talk

"มันต้องตาย!! ส่งคนไปจับตัวมัน!! จะทำอะไรกับมันก็ได้ถ้าฆ่าเลยยิ่งดีตามใจพวกนาย"

"ครับ"

"จะกำจัดแก้วจริงๆเหรอหวาย" <ธามไท> (เริ่มมี TW นิ)

"อืมใช่.."

"ธามไม่อยากให้หวายทำร้ายใครคนอื่นนะ"

"ทำไมล่ะธาม"

"ก็.. ฉันเป็นห่วงหวายนะ"

"ทำไมธามต้องห่วงหวายล่ะ.."

"... ฉันไม่กวนแล้ว   แล้วก็เดินจากไป"

"... หึ! ยังไงมันต้องตายน่ะ"

 

ด้านแก้ว(มีโทโมะซุ่มอยู่)

"มันอยู่นั้นไง พวกนายไปจับตัวมันจะทำอะไรก็ทำไป"

"ครับ"

tomo talk

แม่เนี่ยก็บ่นๆๆๆๆๆๆๆ ซื้อก็ซื้อน่ะ เฮ้ย~~ นั่งพักดีกว่าแม่เนี่ยซื้อของใกล้ๆก็ได้มาอะไรไกลๆ (ตัวเองบ่นมากกว่าแม่ตัวเองนะ _ _)

"ปล่อยนะ!!!" หา... เสียงคุ้นๆ แถวนี้ไม่ค่อยมีคนก็ต้องมีเรื่อง?? หา.. นั้น!

"เฮ้ย! นั้นแก้วนี่" แล้วใครจับตัวแก้วน่ะ

"เดี๋ยวจะไปช่วยนะ!!"

"เฮ้ย! ปล่อยนะ!!"

"โทโมะ?!!"

"นาย! อย่าหาเรื่องจับดีกว่าน่ะ พวกเรามี2คนจัดการนายได้สบายๆ" ว่างั้นเหรอ ไม่รู้มาก่อนนะเนี่ย

"ก็ลองดูสิ"

ผ่านไป 5 วิ

"หึ! ฝากไว้ก่อนนะแก"

"ฝากวันไหนพวกนาย ต้องโดนอยู่ดีน่ะ!!!  ...เป็นไงบ้างแก้ว"

"ไม่เป็นไร โทโมะช่วยไว้พอดี.. ขอบคุณนะ" 

"อืม.. ทีหลังระวังตัวหน่อยนนะ"

"แก้วจะกลับบ้านแล้ว"

"ให้ฉันไปส่งเถอะ เพื่อหวกนนั้นมาอีก"

"อืม"

ณ บ้านแก้ว

"ขอบคุณที่มาส่งนะ"

"อืม.. ทีหลังฉันจะส่งทุกวันเลยนะ"

"ไม่ต้องก็ได้"

"ไม่ได้หรอกถ้าแก้วเป็นอะไรขึ้นมาใครจะปกป้อง"

"งั้นก็ได้"

"อ่าว.. แก้วลูกกลับมาหน้าบ้านแล้วเหรอพี่ป๊อปเขาเจอคู่หมั้นแล้วนะ  แล้วนี่... แฟนลูกเหรอ"

"ไม่นะคะ"

"อ่าวงั้นเหรอเห็นหล่อๆ" ขอบคุณครับที่ชม

"สวัสดีครับ"

"สวัสดีจ๊ะ ชื่ออะไรจ๊ะ"

"โทโมะครับ"

"โทโมะเหรอ งั้นคุยกับแก้วหน่อยก็ได้เดี๋ยวแม่เข้าไปในบ้านก่อน ไม่รบกวนแล้วนะ"

"งั้นฉันกลับก่อนนะแก้ว"

"อืมบาย.."

"บาย.."

 

ด้านคู่หมั้น

Poppy talk

ฉันไปเที่ยวส่วนสนุกกับฟาง ตอนนี้ก็เล่นเครื่องที่ฉนชอบมาก แต่.. เป็นเครื่องเล่นที่ฟางไม่ชอบ "รถไฟหอ"

"กร๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!" หนวกหูจริงยัยฟาง

"หยุดกร๊ดสักทียัยฟาง!!"

"ก็มันกลัวนี่นา"

"มีฉันอยู่จะกลัวทำไม" แล้วฟางก็กอดฉันเพราะกลัวมาก ((แถมไม่ได้ฟังที่ฉันพูดด้วย

พอเล่นเสร็จ

"ฟางเลิกกอดฉันได้ยัง" กอดตลอดเลย

"เอ่อ.. ฉันกอดนายตอนไหน"

 

 

เดี๋ยวอัพตอนตืกๆนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา