ใช่เธอรึเปล่า

"ชู่.. เงียบหน่อยสิเดี๋ยวคนได้ยิน" เสียงนี้?!!
"โทโมะ?!!! นายจริงๆด้วย" ฉันหันไปมอง
"แก้ว.. ฉันขอโทษเธอจริงๆนะ"
"แก้วไม่มีทางให้อภัยโทโมะเด็ดขาด"
"แต่โมะทำให้แก้วเจ็บนะ"
"แก้วไม่สน!! แก้วจะเป็นยังไงโทโมะไม่ต้องมายุ่ง!! แล้วก็.. อุ๊บ!!" ฉันโดนปิดด้วยปากของโทโมะ(ง่ายๆก็คือจูบน่ะแหล่ง) หะ หายใจไม่ออก!!
 
Waii falk
"โทโมะอยู่ไหนคะ" ฉันหาโทโมะไม่เจอเลย หายไปไหนแล้ว หรือว่าจะไปหาผู้หญิงคนนั้น!! อีกแล้วเดี๋ยวนี้ไม่ได้ค่อยเจอหน้าโทโมะเลย
"แก้วไม่มีทาง ให้อภัยเด็ดขาด!!!" เอ๋?! เสียงอะไรน่ะ ฉันค่อยๆเดินแอบไปมอง
"แต่โมะทำให้แก้วเจ็บนะ" เจ็บเรื่องอะไรน่ะ เอ๋! หรือว่าเรื่อง3ปีที่แล้ว นางแก้วอกหัก หึ โทโมะไม่มีทางไปรักคนอย่างเธอหรอกแก้ว โทโมะเป็นของฉัน!!
"แก้วไม่สน!! แก้วจะเป็นยังไงโทโมะไม่ต้องมายุ่ง!! แก้วก็.. อุ๊บ!!" ทำไมล่ะโทโมะ!!! หรือว่านายรักยัยแก้วจริงๆ!!!! ฉันรับไม่ได้ฉันต้องหว้าง!!
"โมะคะ!!!! ไหนบอกว่ามีแค่หวายคนเดียวไงล่ะคะ!!"
"คือ.. มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดโทโมะแค่.."
"เธอไม่ต้องมาแก้ตัวเลยนะ" ฉันกำลังจะตบหน้าแก้ว แต่มันตบโดนโทโมะ
"ทำไม... โทโมะต้องปกป้องมันด้วย!!!!"
"ฉันไม่ได้รักเธอ!!! เข้าใจมั้ยหวาย!!!" ดูเหมือนโทโมะโมโหมาก
"แล้วที่ผ่านมานี่คืออะไรคะ!! ยัยแก้วมันมีดีตรงไหน"
"ฉันน่ะจริงใจกับแก้ว!!!  จากนี้ไปฉันไม่อยากเจอหน้าเธออีก"
เพียะ!!(เสียงโทโมะตบหน้าหวาย)
"ทำไมล่ะค่ะ..." ฉันจับแก้มที่โดนโทโมะตบ
"ฉันเกลียดเธอ" พอโทโมะพูดจบแล้วก็ลากยัยแก้วไป
"กร๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!! ฉันจะกำจัดแกนางแก้ว!!! ฉันจะกำจัดแก!!!"
 
ได้เวลาถึงฉากน้ำเน่า เฮ้ย ร้ายแล้ว ติดตามนะคะ