ใช่เธอรึเปล่า
5.5
2) เจอกัน..
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เข้ามาสิจ๊ะ"
"..."
"ชื่อโทโมะครับ..." เอ๋ะ?!! ชื่อโมะๆอะไรซักอย่าง คุ้นๆนะเหมือนได้ยินตอน 3 ปีที่แล้วเลย
"เอ้ย!! ไอ้ไมะ!!" เสียงเจ้าหน้าหมีกับเขื่อนพูดพร้อมกันทั้งคู่ 2 คนนี้รู้จักกันเหรอ?? 0.0
"อ่าว.. 2คนนี้รู้จักกันด้วยเหรอจ๊ะ งั้น.. โทโมะไปนังกับแก้วนะ" ตายแล้วมันจะจีบเพื่อนฉันมั้ยเนี่ย
"แต่ว่า.. เจ้าหน้าหมีรู้จักนักเรียนใหม่อีกคนด้วยเหรอ..."
"อ๋อ.. ไอ้โมะเป็นเพื่อนสนิทน่ะ"
"อ๋อๆ" แต่ไอ้คนที่ชื่อโมะๆ เหมือนเคยได้ยินตอน3ปีก่อนจริงๆนะ นึกไม่ออกแห่ะ
kaew talk
"..." ฉันนั่งเงียบเพราะว่าฉันเจอโทโมะคนที่ทำให้ฉันเจ็บที่สุด ตอน3ปีที่แล้ว ตอนนี้คงจะลืมฉันแล้วมั้ง..
"..."
"อ่ะ..เอ่อ...."
"..."
"โทโมะ.. ใช่มั้ย คือ จำแก้วได้มั้ย.." คงจะจำได้นะโทโมะ!!
"แก้ว? เหรอ?" ใช่ๆ!!
"ฉันไม่รู้จักเธอนะ..." ไม่จริงน่ะ!! ทั้งๆที่เราสนิทกันมานานแล้ว..
ตอนเที่ยง ณ โรงอาหาร
"เฟย์ฟาง!! วันนี้แก้วจะมาแนะนำพี่ชายของแก้วให้รู้จักน่ะ!"
"เหรอ.." ทั้งสองเอ่ยพร้อมกัน
"มานี่สิพี่ป๊อป"
"สวัสดีครับ... เอ๋?!!"
"นายหน้าหมี!!/นางหน้าเป็ด" ฟางกับพี่ป๊อปเอ่ยพร้อมกัน
"เอ๋.. รู้จักกันด้วยเหรอ ดีแล้วนะจะได้สนิทกันไว้" ฉันชนฟางให้ไปโดนพี่ป๊อป
"เล่นอะไรเนี่ยแก้ว!! แต่ฟางไม่มีทางจะสนิทนายหน้าหมีแน่!!"
"เขินเหรอเป็ด"
"ใครบ้าจะไปเขินคนอย่างนาย!!!"
"แล้วทำไมต้องหน้าแดง"
"พอแล้วๆๆ แก้วว่าเราไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันเหอะนะ"
"เดี๋ยวเขื่อนเลั้ยงให้น้าาาา~~ เฟย์จ๋า~~~ ><" <เขื่อน>
"ไม่ต้องเลย!! ฉันรวยย่ะ!!" <เฟย์> อีกคู่เหรอเนี่ย แล้วจะได้สังข้าวมั้ย = ="
"แง่~~ ทำไมเฟย์ทำอย่างงี้.. เขื่อนงอนแล้วนะ"
"คิดเหรอ ว่าฉันจะง้อ" เอ่อ.. ฉันหิวแล้วนะเฟย์
"ฟางว่าให้คู่นี้กัด(หวาน?)กันต่อไปเหอะนะ"
"อืม.."
"อ้าว.. ไอ้โมะมาแล้วเหรอ" <ป๊อปปี้>
"อืม.."
"..."
"แก้วเป็นอะไรเหรอ ไม่สบายรึเปล่าบอกฟางได้นะ.."
"ไม่มีอะไรหรอกฟาง" ฉันยิ้มให้ฟาง ฉันต้องฝืน เพราะฉันลืมเรื่อง3ปีที่แล้วไม่ได้
"ไปตรงที่นั้นดีกว่านะ" โทโมะลืมฉันแล้วจริงๆเหรอ...
"นี่แก้ว ฟางว่านักเรียนใหม่ชื่อโทโมะน่ะ ชื่อมันคุ้นๆเหมือนเคยได้ยินตอน3ปีก่อนมากเลยอ่ะ แก้วว่าคนเดียวกันป่ะ คนที่ทำให้แก้วเจ็บ(ชุบชิบ)" พอฉันฟังฟางพูดจบฉันก็รู้สึกอยากจะร้องไห้แต่น้ำตามันไม่ไหล...
"อืมใช่แล้ว.. เขาคือคนเดียวกัน... เขาลืมฉันแล้วฟาง.."
"เอ๋! ทั้งๆที่สนิทกันมากเนี่ยนะ!! คนเดียวกันจริงๆน่ะ"
"อืม.."
"แก้วเป็นอะไรรึเปล่าเห็นชึมๆนะ เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย"
"เปล่าไม่มีอะไรหรอกค่ะ" ฉันกินข้าวต่อ
ตอนชั่วโมงเรียนระหว่างรอครูมาสอน
"นี่โทโมะนายลืมฉันจริงๆเหรอ!! ฉันเป็นเพื่อนสนิทนายนะ!! ตอน3ปีที่แล้ว!!"
"3ปีที่แล้วงั้นเหรอ.. ?"
"ตอนที่ฉันสภาพรักนายก่อนที่นายจะกลับญี่ปุ่นน่ะ!!"
อัพแล้วนะ เดี๋ยวต่อตอน3 นะคะ
ขอบคุณมากๆคะที่มีคนชอบนิยายเรื่องนี้คะ ดีใจมากๆเลยคะ นี่ก็เป็นนิยายเรื่องแรกแล้วก็ทำครั้งแรกด้วยช่วยติดตามด้วยนะค่ะ
"..."
"ชื่อโทโมะครับ..." เอ๋ะ?!! ชื่อโมะๆอะไรซักอย่าง คุ้นๆนะเหมือนได้ยินตอน 3 ปีที่แล้วเลย
"เอ้ย!! ไอ้ไมะ!!" เสียงเจ้าหน้าหมีกับเขื่อนพูดพร้อมกันทั้งคู่ 2 คนนี้รู้จักกันเหรอ?? 0.0
"อ่าว.. 2คนนี้รู้จักกันด้วยเหรอจ๊ะ งั้น.. โทโมะไปนังกับแก้วนะ" ตายแล้วมันจะจีบเพื่อนฉันมั้ยเนี่ย
"แต่ว่า.. เจ้าหน้าหมีรู้จักนักเรียนใหม่อีกคนด้วยเหรอ..."
"อ๋อ.. ไอ้โมะเป็นเพื่อนสนิทน่ะ"
"อ๋อๆ" แต่ไอ้คนที่ชื่อโมะๆ เหมือนเคยได้ยินตอน3ปีก่อนจริงๆนะ นึกไม่ออกแห่ะ
kaew talk
"..." ฉันนั่งเงียบเพราะว่าฉันเจอโทโมะคนที่ทำให้ฉันเจ็บที่สุด ตอน3ปีที่แล้ว ตอนนี้คงจะลืมฉันแล้วมั้ง..
"..."
"อ่ะ..เอ่อ...."
"..."
"โทโมะ.. ใช่มั้ย คือ จำแก้วได้มั้ย.." คงจะจำได้นะโทโมะ!!
"แก้ว? เหรอ?" ใช่ๆ!!
"ฉันไม่รู้จักเธอนะ..." ไม่จริงน่ะ!! ทั้งๆที่เราสนิทกันมานานแล้ว..
ตอนเที่ยง ณ โรงอาหาร
"เฟย์ฟาง!! วันนี้แก้วจะมาแนะนำพี่ชายของแก้วให้รู้จักน่ะ!"
"เหรอ.." ทั้งสองเอ่ยพร้อมกัน
"มานี่สิพี่ป๊อป"
"สวัสดีครับ... เอ๋?!!"
"นายหน้าหมี!!/นางหน้าเป็ด" ฟางกับพี่ป๊อปเอ่ยพร้อมกัน
"เอ๋.. รู้จักกันด้วยเหรอ ดีแล้วนะจะได้สนิทกันไว้" ฉันชนฟางให้ไปโดนพี่ป๊อป
"เล่นอะไรเนี่ยแก้ว!! แต่ฟางไม่มีทางจะสนิทนายหน้าหมีแน่!!"
"เขินเหรอเป็ด"
"ใครบ้าจะไปเขินคนอย่างนาย!!!"
"แล้วทำไมต้องหน้าแดง"
"พอแล้วๆๆ แก้วว่าเราไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันเหอะนะ"
"เดี๋ยวเขื่อนเลั้ยงให้น้าาาา~~ เฟย์จ๋า~~~ ><" <เขื่อน>
"ไม่ต้องเลย!! ฉันรวยย่ะ!!" <เฟย์> อีกคู่เหรอเนี่ย แล้วจะได้สังข้าวมั้ย = ="
"แง่~~ ทำไมเฟย์ทำอย่างงี้.. เขื่อนงอนแล้วนะ"
"คิดเหรอ ว่าฉันจะง้อ" เอ่อ.. ฉันหิวแล้วนะเฟย์
"ฟางว่าให้คู่นี้กัด(หวาน?)กันต่อไปเหอะนะ"
"อืม.."
"อ้าว.. ไอ้โมะมาแล้วเหรอ" <ป๊อปปี้>
"อืม.."
"..."
"แก้วเป็นอะไรเหรอ ไม่สบายรึเปล่าบอกฟางได้นะ.."
"ไม่มีอะไรหรอกฟาง" ฉันยิ้มให้ฟาง ฉันต้องฝืน เพราะฉันลืมเรื่อง3ปีที่แล้วไม่ได้
"ไปตรงที่นั้นดีกว่านะ" โทโมะลืมฉันแล้วจริงๆเหรอ...
"นี่แก้ว ฟางว่านักเรียนใหม่ชื่อโทโมะน่ะ ชื่อมันคุ้นๆเหมือนเคยได้ยินตอน3ปีก่อนมากเลยอ่ะ แก้วว่าคนเดียวกันป่ะ คนที่ทำให้แก้วเจ็บ(ชุบชิบ)" พอฉันฟังฟางพูดจบฉันก็รู้สึกอยากจะร้องไห้แต่น้ำตามันไม่ไหล...
"อืมใช่แล้ว.. เขาคือคนเดียวกัน... เขาลืมฉันแล้วฟาง.."
"เอ๋! ทั้งๆที่สนิทกันมากเนี่ยนะ!! คนเดียวกันจริงๆน่ะ"
"อืม.."
"แก้วเป็นอะไรรึเปล่าเห็นชึมๆนะ เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย"
"เปล่าไม่มีอะไรหรอกค่ะ" ฉันกินข้าวต่อ
ตอนชั่วโมงเรียนระหว่างรอครูมาสอน
"นี่โทโมะนายลืมฉันจริงๆเหรอ!! ฉันเป็นเพื่อนสนิทนายนะ!! ตอน3ปีที่แล้ว!!"
"3ปีที่แล้วงั้นเหรอ.. ?"
"ตอนที่ฉันสภาพรักนายก่อนที่นายจะกลับญี่ปุ่นน่ะ!!"
อัพแล้วนะ เดี๋ยวต่อตอน3 นะคะ
ขอบคุณมากๆคะที่มีคนชอบนิยายเรื่องนี้คะ ดีใจมากๆเลยคะ นี่ก็เป็นนิยายเรื่องแรกแล้วก็ทำครั้งแรกด้วยช่วยติดตามด้วยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ