ใช่เธอรึเปล่า

5.5

เขียนโดย fare

วันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 22.30 น.

  12 ตอน
  6 วิจารณ์
  23.20K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) เจอกัน..

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"เข้ามาสิจ๊ะ"

"..."

"ชื่อโทโมะครับ..." เอ๋ะ?!! ชื่อโมะๆอะไรซักอย่าง คุ้นๆนะเหมือนได้ยินตอน 3 ปีที่แล้วเลย

"เอ้ย!! ไอ้ไมะ!!" เสียงเจ้าหน้าหมีกับเขื่อนพูดพร้อมกันทั้งคู่ 2 คนนี้รู้จักกันเหรอ?? 0.0

"อ่าว.. 2คนนี้รู้จักกันด้วยเหรอจ๊ะ งั้น.. โทโมะไปนังกับแก้วนะ" ตายแล้วมันจะจีบเพื่อนฉันมั้ยเนี่ย

"แต่ว่า.. เจ้าหน้าหมีรู้จักนักเรียนใหม่อีกคนด้วยเหรอ..." 

"อ๋อ.. ไอ้โมะเป็นเพื่อนสนิทน่ะ"

"อ๋อๆ" แต่ไอ้คนที่ชื่อโมะๆ เหมือนเคยได้ยินตอน3ปีก่อนจริงๆนะ นึกไม่ออกแห่ะ

 

kaew talk

"..." ฉันนั่งเงียบเพราะว่าฉันเจอโทโมะคนที่ทำให้ฉันเจ็บที่สุด ตอน3ปีที่แล้ว ตอนนี้คงจะลืมฉันแล้วมั้ง..

"..."

"อ่ะ..เอ่อ...."

"..."

"โทโมะ.. ใช่มั้ย คือ จำแก้วได้มั้ย.." คงจะจำได้นะโทโมะ!!

"แก้ว? เหรอ?" ใช่ๆ!!

"ฉันไม่รู้จักเธอนะ..." ไม่จริงน่ะ!! ทั้งๆที่เราสนิทกันมานานแล้ว..

ตอนเที่ยง ณ โรงอาหาร

"เฟย์ฟาง!! วันนี้แก้วจะมาแนะนำพี่ชายของแก้วให้รู้จักน่ะ!"

"เหรอ.." ทั้งสองเอ่ยพร้อมกัน

"มานี่สิพี่ป๊อป"

"สวัสดีครับ... เอ๋?!!"

"นายหน้าหมี!!/นางหน้าเป็ด" ฟางกับพี่ป๊อปเอ่ยพร้อมกัน

"เอ๋.. รู้จักกันด้วยเหรอ ดีแล้วนะจะได้สนิทกันไว้" ฉันชนฟางให้ไปโดนพี่ป๊อป

"เล่นอะไรเนี่ยแก้ว!! แต่ฟางไม่มีทางจะสนิทนายหน้าหมีแน่!!"

"เขินเหรอเป็ด"

"ใครบ้าจะไปเขินคนอย่างนาย!!!"

"แล้วทำไมต้องหน้าแดง"

"พอแล้วๆๆ แก้วว่าเราไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันเหอะนะ"

"เดี๋ยวเขื่อนเลั้ยงให้น้าาาา~~ เฟย์จ๋า~~~ ><" <เขื่อน>

"ไม่ต้องเลย!! ฉันรวยย่ะ!!" <เฟย์> อีกคู่เหรอเนี่ย แล้วจะได้สังข้าวมั้ย = ="

"แง่~~ ทำไมเฟย์ทำอย่างงี้.. เขื่อนงอนแล้วนะ"

"คิดเหรอ ว่าฉันจะง้อ" เอ่อ.. ฉันหิวแล้วนะเฟย์

"ฟางว่าให้คู่นี้กัด(หวาน?)กันต่อไปเหอะนะ"

"อืม.."

"อ้าว.. ไอ้โมะมาแล้วเหรอ" <ป๊อปปี้>

"อืม.."

"..."

"แก้วเป็นอะไรเหรอ ไม่สบายรึเปล่าบอกฟางได้นะ.."

"ไม่มีอะไรหรอกฟาง" ฉันยิ้มให้ฟาง  ฉันต้องฝืน เพราะฉันลืมเรื่อง3ปีที่แล้วไม่ได้

"ไปตรงที่นั้นดีกว่านะ" โทโมะลืมฉันแล้วจริงๆเหรอ... 

"นี่แก้ว ฟางว่านักเรียนใหม่ชื่อโทโมะน่ะ ชื่อมันคุ้นๆเหมือนเคยได้ยินตอน3ปีก่อนมากเลยอ่ะ แก้วว่าคนเดียวกันป่ะ คนที่ทำให้แก้วเจ็บ(ชุบชิบ)" พอฉันฟังฟางพูดจบฉันก็รู้สึกอยากจะร้องไห้แต่น้ำตามันไม่ไหล...

"อืมใช่แล้ว.. เขาคือคนเดียวกัน... เขาลืมฉันแล้วฟาง.."

"เอ๋! ทั้งๆที่สนิทกันมากเนี่ยนะ!! คนเดียวกันจริงๆน่ะ"

"อืม.."

"แก้วเป็นอะไรรึเปล่าเห็นชึมๆนะ เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย"

"เปล่าไม่มีอะไรหรอกค่ะ" ฉันกินข้าวต่อ

ตอนชั่วโมงเรียนระหว่างรอครูมาสอน

"นี่โทโมะนายลืมฉันจริงๆเหรอ!! ฉันเป็นเพื่อนสนิทนายนะ!! ตอน3ปีที่แล้ว!!"

"3ปีที่แล้วงั้นเหรอ.. ?"

"ตอนที่ฉันสภาพรักนายก่อนที่นายจะกลับญี่ปุ่นน่ะ!!"

 

อัพแล้วนะ เดี๋ยวต่อตอน3 นะคะ

ขอบคุณมากๆคะที่มีคนชอบนิยายเรื่องนี้คะ ดีใจมากๆเลยคะ นี่ก็เป็นนิยายเรื่องแรกแล้วก็ทำครั้งแรกด้วยช่วยติดตามด้วยนะค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา