บทเพลงนี้เพื่อเธอ...

วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งสินะ ที่ฉันนั้นต้องมานั่งในที่เดิมๆและมองเขาคนนั้นอยู่ตลอดเวลา แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าเขามีคน
ที่รักอยู่แล้วก็ตาม แต่จะทำไงได้ก็ตอนนี้หัวใจของฉันมันหยุดไม่ทันแล้ว
"ยัยแก้วมานั่งเหม่อลอยอะไรอยู่ตรงนี้ ไม่หิวข้าวรึไง"นี่เป็นเสียงของเพื่อนฉันเอง เธอชื่อว่าเฟย์"ไม่หิวอ่ะ ถ้าแก
หิวก็ไปกินก่อนเลย"ฉันตอบออกไป"ฉันรู้และ ว่าทำไมแกถึงไม่ไปกินข้าว" "รู้อะไร" ฉันถามไปอย่างงงๆ"ก็แก
กำลังนั่งมองพี่โบ๊ทอยู่หน่ะสิ แกถึงไม่ยอมไปกินข้าว" "รู้แล้วก็เลิกถามเหอะ" "แกก็รู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ พี่
โบ๊ทเขาออกจะหล่อ มีแต่สาวห้อมล้อมและที่สำคัญพี่เขามีแฟนแล้ว ฉันว่าแกเลิกชอบเหอะ" "ถ้าแกไม่ได้พูด
อะไรที่มันสร้างสรรค์หรือเรื่องที่มันดีกว่านี้อ่ะน่ะ ก็ไปไกลๆเหอะ" ก็ดูสิไม่ให้กำลังใจแล้วยังมาซ้ำเติมอีกมันหน้านัก
น่ะ "ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ แต่ฉันจะบอกวิธีเข้าไปตีสนิทกับพี่โบ๊ท แกจะเอามั้ย" "เอาดิว่ะ บอกมาเลย" "พี่
โบ๊ทเขาชอบเล่นกีต้าร์มากๆ เพราะฉะนั้นแกต้องเล่นกีต้าร์ให้เป็น พี่โบ๊ทเขาจะได้สนใจแกไง" "ก็น่าสนดีน่ะแต่ฉัน
จะไปเรียนที่ไหนหล่ะ" "ฉันรู้จักที่เรียนที่หนึ่งเดี๋ยวฉันจะบอกให้ ส่วนครูที่จะสอนแกอ่ะน่ะเป็นเพื่อนพี่ฟางเองเดี๋ยว
ฉันจะคุยให้" "จริงน่ะ" "อืม ฉันไม่หลอกแกอยู่แล้ว"
บ้านของแก้ว
อยากรู้จังเลยว่าคนที่จะมาสอนฉันเนี้ยจะเป็นคนแบบไหนกันน่ะ แล้วกีต้าร์มันจะเรียนยากมั้ยเนี้ย แล้วพี่โบ๊ทเขาจะ
สนใจฉันรึเปล่า แล้วฉันจะมีเวลาไปเรียนมั้ยเนี้ย โอ๊ย ปวดหัวหว่ะ ไม่เอาแล้วแก้วใจเลิกคิดเรื่องบ้าๆนี่เหอะ สนแค่
ว่าเราต้องทำให้พี่โบ๊ทเขาสนใจเราให้ได้ ดีล่ะ ตกลง ฉันจะต้องเล่นกีต้าร์ให้ได้
เช้าวันต่อมา
 กับสิ่งที่เธอถามฉันจะถามใคร มันเจ็บที่ถูกทิ้งต้องนานเท่าไหร่
"ฮัลโหล มีอะไรอีกอ่ะยัยเฟย์" "ฉันคุยเรื่องที่แกจะเรียนกีต้าร์แล้วน่ะ" "อืม เรียนที่ไหนอ่ะ" "ก็คงจะต้อง
ไปเรียนที่บ้านเพื่อนพี่ฟางอ่ะ แกโอเคมั้ย" "ก็ได้ ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว แต่ครูที่จะสอนฉันชื่อไรเหรอ"
"ชื่อว่า.....หน่ะ"